Wydawać by się mogło, że dawne leśniczówki odchodzą w zapomnienie. Nic bardziej mylnego. Najnowsze koncepcje architektoniczne pokazują, że ich ergonomia oraz piękno mogą być bardzo inspirujące. Rozwiązania charakterystyczne dla budynków będących siedzibami leśników świetnie sprawdzają się chociażby w domach jednorodzinnych.
Każdy jest ekspertem od piłki nożnej, bo widział kilka meczy w telewizji. Wie wszystko o leczeniu, ponieważ jego kuzynka ma znajomego lekarza i czytał o tym w internecie. Kolejną dyscypliną naukową, na której ostatnio wszyscy znają się bardzo dobrze, jest las albo, o zgrozo, prace prowadzone na terenach leśnych.
Co łączy zagubioną wśród pól i lasów pomorską wieś Rodowo z Adamem Loretem, pierwszym dyrektorem Lasów Państwowych? Dlaczego o przysiółku tym zwykło się mówić „wioska cudów”? Co ma z tym wszystkim wspólnego gdańska RDLP? I jak to możliwe, że osią przywołanych wątków jest jedna osoba?
W Bieszczadach specjalnie przeszkolone osoby będą odstraszać niedźwiedzie od zabudowań gospodarskich. Na razie w gminie Solina, ale niewykluczone, że podobne zabiegi zostaną w przyszłości zastosowane także w innych rejonach. Niedźwiedzi w Bieszczadach przybywa – i to w szybkim tempie. Tylko na obszarze Nadleśnictwa Baligród żyje – wg danych z wiosennej inwentaryzacji – ok. 30 niedźwiedzi. Bytują na 20 tys. ha, zatem zaczyna być im ciasno, a możliwość napotkania brunatnego drapieżcy przez człowieka jest bardzo prawdopodobna – nie tylko w lesie.
Przydatność robinii w zagospodarowaniu nieużytków oraz właściwości jej drewna mogą znaleźć szersze zastosowanie w leśnictwie. Koncepcja masowego wprowadzania grochodrzewu do upraw leśnych budzi jednak wątpliwości. Na pewno warto prowadzić badania tego gatunku, by w przyszłości móc lepiej wykorzystywać jego potencjał.
Usłyszałam kilka lat temu, że każdy leśnik – czy to terenowiec, czy naukowiec – powinien choć raz pojechać na dużą imprezę targową z branży leśnej. Pokaźną, a więc najlepiej zagraniczną. Dziś już wiem, że osoba wygłaszająca tę tezę miała rację.
7 lutego 1919 r. został zatwierdzony statut Wydziału Leśnego SGGW. Mija wiek od początków istnienia tej bardzo zasłużonej dla polskiego leśnictwa i ochrony przyrody placówki naukowej i dydaktycznej.
Białowieża to miejsce o najdłuższej w Polsce historii średniego leśnego szkolnictwa zawodowego. We wrześniu 2019 r. mija 90 lat od powstania tu pierwszej placówki kształcącej uczniów w zielonych mundurach. To okazja, by spojrzeć wstecz na osoby, miejsca, wydarzenia, które na zawsze pozostawiły głęboki ślad w sercach osób zdobywających zawód leśnika w Puszczy Białowieskiej.
Obecność drzew pomnikowych w lesie wydaje się oczywistością. Niestety, ostatnio zamiast narzędziem ochrony przyrody stały się instrumentem propagandy i wytrychem, mającym zrekompensować niemożność ustanowienia reżimu ochronnego na pewnym obszarze. Jak do tego tematu powinni podejść leśnicy?
Masa problemów, z jakimi zmagają się obecnie (i będą to robić w najbliższym czasie) leśni „ochroniarze”, przyprawia o zawrót głowy. Nie czas jednak załamywać rąk. Trzeba działać, by w nierównej walce z przyrodą to leśnicy byli o krok przed zagrożeniami.
