Archiwa Z zagranicy - Las Polski

Wybierz kraj

Litwa

Kategorie lasów i ich ochrona

Lasy porastają przeszło ¹⁄₃ terytorium Litwy. Ich powierzchnia zwiększa się nieprzerwanie od czasu odzyskania niepodległości przez ten kraj. Obecnie wynosi przeszło 2210 tys. ha. Litewskie lasy podzielone są na cztery podstawowe kategorie w zależności od ich funkcji priorytetowych i celów ochrony.

Grupa I obejmuje lasy najściślej chronione ze względu na ich walory przyrodnicze, kulturowe lub naukowe. W lasach tych obowiązuje generalnie zakaz pozyskiwania drewna i wykonywania wszystkich innych czynności gospodarki leśnej. Lasy grupy I zajmują w sumie powierzchnię 27,6 tys. ha i w większości są położone w granicach obszarów objętych ochroną ścisłą, takich jak rezerwaty przyrody.

Grupa II skupia tzw. lasy specjalnego przeznaczenia, pełniące w głównej mierze funkcję ekologiczną lub rekreacyjną. Zasadniczo obowiązuje w nich zakaz zakładania zrębów zupełnych, ale dozwolone jest wykonywanie w ograniczonym stopniu czynności gospodarki leśnej, np. cięć sanitarnych czy selekcyjnych. Powierzchnia lasów grupy II wynosi 252 tys. ha.

Grupę III tworzą lasy ochronne, a więc pełniące priorytetowo funkcje ochronne (ochrona gleby, regulacja stosunków wodnych, ochrona różnych środowisk itd.). W lasach ochronnych dozwolone jest wykonywanie czynności gospodarki leśnej, o ile podporządkowane są one celowi ochronnemu. Lasy grupy III zajmują powierzchnię 282,8 tys. ha.

Grupa IV obejmuje lasy gospodarcze. Są one obiektem aktywnej gospodarki leśnej. Ich łączna powierzchnia sięga 1647,9 tys. ha.

Państwo litewskie prowadzi politykę skupu lasów cennych przyrodniczo od właścicieli prywatnych. Program skupu realizowany jest przez Litewską Państwową Służbę Obszarów Chronionych (VSTT) we współpracy z litewskim Ministerstwem Środowiska. Wartość działek ustalana jest w drodze niezależnej indywidualnej wyceny nieruchomości, którą zleca i opłaca VSTT. W 2024 r. VSTT nabyła od prywatnych właścicieli lasów 14 działek za łączną kwotę 827,5 tys. euro.

Organem odpowiedzialnym za urzeczywistnianie założeń polityki leśnej państwa litewskiego, której kreowanie leży w gestii Ministerstwa Środowiska, jest Państwowa Służba Leśna (VMT). Instytucja ta monitoruje stan zdrowotny lasów, gromadzi, analizuje i systematyzuje dane o nich oraz opracowuje i publikuje statystyki leśne. VMT przeprowadza inwentaryzację lasów, zatwierdza plany urządzenia lasu i wydaje zezwolenia na wykonywanie cięć. Koordynuje również ochronę leśnych zasobów genowych, kontroluje stosowanie środków ochrony sanitarnej lasów oraz rozlicza emisję i absorpcję gazów cieplarnianych w sektorze użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa.

Nad egzekwowaniem na Litwie przepisów o ochronie przyrody czuwa Departament Ochrony Środowiska (AAD) Ministerstwa Środowiska. W ramach swoich kompetencji AAD monitoruje gospodarowanie w lasach. Reaguje też na zgłoszenia od obywateli i może wystawiać mandaty karne za wykroczenia przeciwko przepisom dotyczącym lasów. Do ochrony litewskich lasów przyczynia się również wiele instytucji naukowych i organizacji pozarządowych, które dbają o dziedzictwo przyrodnicze Litwy.

Źródło: www.am.lrv.lt

Szwajcaria

Raport o stanie lasów 2025

Stan szwajcarskich lasów jest kompleksowo monitorowany od wielu lat. W marcu 2025 r. dwie szwajcarskie instytucje – Federalny Urząd ds. Środowiska (BAFU) i Federalny Instytut Badań nad Lasem, Śniegiem i Krajobrazem (WSL) – opublikowały raport o stanie lasów zawierający analizę danych z ostatnich dziesięciu lat.
Wzrost częstości występowania ekstremalnych zjawisk pogodowych w ostatnich dziesięciu latach, spowodowany zmianą klimatu, mocno dał się we znaki szwajcarskim lasom. Częstsze susze, burze i pożary, a także liczniejsze występowanie szkodliwych organizmów i zwiększona depozycja azotu skutkowały pogorszeniem się stanu zdrowotnego lasów. W niektórych regionach, np. w Jurze, został on określony jako krytyczny.
Natomiast w przypadku różnorodności biologicznej szwajcarskich lasów nastąpiła pewna poprawa. Wzrosła zwłaszcza liczebność ptaków leśnych i ślimaków oraz częstość występowania mchów. Właściciele lasów pozostawiają w nich więcej drewna martwego. W ciągu ostatnich dziesięciu lat udział obszarów chronionych w powierzchni leśnej wzrósł z 5% do 7%. Mimo to zagrożonych jest wciąż 13% gatunków roślin leśnych i prawie 50% gatunków chrząszczy ksylobiontycznych.
Źródło: www.forstpraxis.de

Szwecja

Wycofywanie się Södry z krajów bałtyckich

Södra – gospodarcze zrzeszenie prywatnych właścicieli lasów w południowej Szwecji – postanowiła na początku 2025 r. rozpocząć proces sprzedaży posiadanych w krajach bałtyckich gospodarstw leśnych i wycofywania się z działalności związanej z tymi posiadłościami. Krok ten ma być elementem urzeczywistnienia obecnej strategii zrzeszenia, która zakłada skupienie się na zagospodarowaniu lasów jego członków i na przerobie surowca drzewnego pozyskiwanego w tych lasach. W styczniu 2025 r. Södra posiadała ok. 153 tys. ha gruntów na Łotwie i w Estonii.

– Nasza misja koncentruje się na lasach członków stowarzyszenia, a nie na faktycznym posiadaniu lasów. Dlatego zainicjowaliśmy sprzedaż gospodarstw leśnych w krajach bałtyckich. Ruszył proces mający na celu znalezienie odpowiedniego nabywcy. Ale nie spieszymy się – informował 10 stycznia Peter Karlsson, szef segmentu gospodarki leśnej Södry.

Södra zrzesza ok. 52 tys. prywatnych właścicieli lasów. Należą do nich posiadłości leśne o łącznej powierzchni 2,8 mln ha, zorganizowane w 36 nadleśnictwach zrzeszeniowych. Członkowie Södry są także właścicielami koncernu leśno-drzewnego, w skład którego wchodzi pięć podstawowych segmentów: Södra Bioproducts (biopaliwa i in. surowce z biomasy leśnej), Södra Building Systems (produkcja drewna klejonego krzyżowo), Södra Cell (przemysł celulozowy), Södra Skog (gospodarka leśna) i Södra Wood (przemysł drzewny). W 2024 r. Södra zanotowała zysk operacyjny w wysokości 2,63 mld koron (ok. 1,02 mld zł). Wartość sprzedaży netto osiągnęła poziom 29,49 mld koron (ok. 11,40 mld zł). Rada nadzorcza zaproponowała wypłacenie członkom zrzeszenia zysku za rok 2024 w łącznej wysokości 1,753 mld koron szwedzkich (ok. 678 mln zł), w tym 979 mln koron dywidendy zależnej od rozmiaru zrealizowanych przez nich dostaw drewna, 647 mln koron dywidendy zależnej od wysokości ich wkładu kapitałowego i 127 mln koron bonusu.

Źródło: www.sodra.com

Czechy

Normalizacja pozyskania w lasach państwowych

Lasy Republiki Czeskiej (LČR), które zarządzają czeskimi lasami państwowymi, pozyskały w 2024 r. blisko 8,1 mln m³ drewna. To oznacza wzrost o 4% w stosunku do roku wcześniejszego. Zwiększenie rozmiaru użytkowania lasu było przewidziane w planie na 2024 rok. W 2025 r. LČR planują pozyskanie również 8,1 mln m³ drewna.

2024 r. był kolejnym rokiem spadku ilości pozyskanego drewna kornikowego, co wiąże się z wygasaniem klęski kronika w czeskich lasach. Masa wszystkich użytków przygodnych (3 mln m³) zmniejszyła się o 1/5. Dużą ich część stanowiły wiatrowały. Pozyskanie drewna na poziomie 8 mln m³ oznacza dla LČR utrwalenie powrotu do normalnej gospodarki leśnej, który nastąpił na przełomie lat 2022 i 2023. W szczytowym momencie klęski kornika, w 2020 r., LČR pozyskały ponad 14 mln m³ drewna, w tym 9,6 mln m³ drewna kornikowego. W 2024 r. pozyskanie drewna kornikowego spadło o 52%.

Przy odnawianiu lasu LČR dążą do zwiększenia udziału odnowienia naturalnego w składzie młodego pokolenia drzew do co najmniej 40%. W 2024 r. odsetek ten sięgnął 30%.

Źródło: www.silvarium.cz

Niemcy

Symulatory w kształceniu robotników leśnych

Zdecydowana większość rozmiaru pozyskania drewna w niemieckim kraju związkowym Bawaria jest wykonywana z zastosowaniem harwesterów, forwarderów i ciągników z przyczepami zrywkowymi. Dlatego od blisko półtora roku w bawarskim programie kształcenia robotników wykwalifikowanych w zawodzie leśnika znajduje się krótki trening na symulatorach obsługi nowoczesnych maszyn leśnych. Robotnik wykwalifikowany w zawodzie leśnika jest oficjalnie uznanym profilem zawodowym w Niemczech od 1974 roku. Łączy w sobie funkcje, które u nas są przypisywane robotnikowi leśnemu i podleśniczemu. Kształcenie w tym profilu odbywa się w systemie dualnym (nauka plus praca) i zasadniczo trwa trzy lata.

W Bawarii trening na symulatorach obsługi maszyn leśnych ma wymiar dwóch dni i odbywa się na drugim roku leśnego kształcenia zawodowego. W symulatory wyposażone są dwie placówki kształceniowe: Zawodowa Szkoła Leśna w miejscowości Kelheim i ośrodek szkoleniowy Bawarskich Lasów Państwowych w miejscowości Laubau. Łącznie zapewniają one możliwość treningu na symulatorach wszystkim bawarskim adeptom drwalnictwa. Dotychczas trening ten odbyło 266 osób kształcących się na wykwalifikowanego robotnika leśnego. Stanowiska trenażerowe wyposażone są w oryginalne elementy obsługi maszyn leśnych (dżojstiki, pedały) i gogle VR. Bawarskie placówki kształceniowe umożliwiają również szkolenie w obsłudze żurawi przeładunkowych z zastosowaniem prawdziwych maszyn leśnych – przyczepy zrywkowej i forwardera.

Źródło: www.forstpraxis.de

Niemcy

Lasy stały się emitorem CO₂

Federalne Ministerstwo Gospodarki i Ochrony Klimatu (BMWK) i Federalny Urząd ds. Środowiska (UBA) przedstawiły 14 marca 2025 r. prognozy emisji gazów cieplarnianych w Niemczech do 2030 roku. Z udostępnionych danych wyraźnie wynika, że od 2018 r. niemieckie lasy są nie pochłaniaczem, lecz źródłem emisji CO₂. Główną tego przyczyną jest uszczuplenie zasobów leśnych spowodowane suszą i związanymi z nią innymi klęskami. Przy tym straty zapasu są znacznie większe od strat przyrostu. W rezultacie niemiecka biomasa leśna przekształciła się z głównego pochłaniacza w sektorze LULUCF (użytkowanie gruntów, zmiana użytkowania gruntów i leśnictwo) w znaczącego emitora. O ile w 2017 r. jej emisje wyniosły -40 mln t ekwiwalentu CO₂ (znak minus oznacza pochłanianie), o tyle w 2018 r. sięgnęły +31,5 mln t ekwiwalentu CO₂.

Niemcy chcą osiągnąć neutralność pod względem bilansu gazów cieplarnianych do 2045 roku. Przekształcenie się niemieckich lasów w emitora CO₂ stawia dopięcie tego celu pod znakiem zapytania.

Ryc. Niemcy: cele określone w ustawie o ochronie klimatu a rzeczywiste emisje netto w całym sektorze LULUCF

Źródło: www.forstpraxis.de

Litwa

Zmiany w projekcie nowelizacji ustawy o lasach

Pod koniec lutego 2025 r. nowy litewski rząd, uformowany po ostatnich wyborach parlamentarnych na Litwie (październik 2024 r.), przyjął zmiany w projekcie nowelizacji ustawy o lasach, skierowanym do litewskiego parlamentu jeszcze przez poprzedni rząd. Zmiany przygotowało Ministerstwo Środowiska, któremu podlega leśnictwo. W nowym, koalicyjnym rządzie resort środowiska przypadł Świtowi Niemna (PPNA) – partii, którą litewskie media określają najczęściej jako populistyczno-nacjonalistyczną.

Najważniejszą bodaj zmianą w projekcie nowelizacji jest wycofanie się z reformy kategoryzacji litewskich lasów. W projekcie przygotowanym przez poprzedni rząd było wyodrębnionych pięć następujących grup lasów: lasy rezerwatowe ściśle chronione, lasy wielofunkcyjne z priorytetową funkcją ekologiczną, lasy wielofunkcyjne z priorytetową funkcją społeczną, lasy wielofunkcyjne z priorytetową funkcją gospodarczą i lasy plantacyjne. Po przeprowadzeniu reformy kategoryzacyjnej struktura litewskich lasów miała się kształtować następująco: lasy rezerwatowe ściśle chronione – 10% (dotychczas 1%); lasy wielofunkcyjne z priorytetową funkcją ekologiczną – 16% (8%); lasy wielofunkcyjne z priorytetową funkcją społeczną – 7% (4%); lasy wielofunkcyjne z priorytetową funkcją gospodarczą – maks. 67% (75%); lasy plantacyjne – maks. 5%.

Nowy rząd postanowił zachować dotychczas obowiązujący schemat kategoryzacji lasów, ale zaprojektował zmiany w przyporządkowaniu lasów do istniejących kategorii. Po tych zmianach struktura litewskich lasów ma być następująca: lasy rezerwatowe ściśle chronione – 1,2%; lasy specjalnego przeznaczenia (priorytetowe funkcje: ekologiczna i rekreacyjna) – 20,8%; lasy ochronne (priorytetowa funkcja: ochrona gleby, wód i powietrza) – 7,2%; lasy gospodarcze – 70,8%. Widać stąd, że projektowana powierzchnia lasów ściśle chronionych została zdecydowanie uszczuplona na korzyść lasów o priorytetowych funkcjach ekologicznej i rekreacyjnej.

Zmieniony projekt przewiduje zmniejszenie maksymalnej dopuszczalnej powierzchni zrębów zupełnych do 4 ha (obecnie na Litwie jest to 8 ha). Wszyscy prywatni właściciele dotychczas użytkowanych lasów, które zaliczone zostaną do kategorii implikującej znaczne ograniczenia w pozyskiwaniu drewna, będą mogli otrzymać odszkodowania z tytułu tych ograniczeń. W zmodyfikowanym projekcie jest również mowa o przeorientowaniu litewskiego Państwowego Gospodarstwa Leśnego (VMU), które zarządzając lasami państwowymi o powierzchni ok. 1 mln ha, sprawuje pieczę nad blisko połową lasów Litwy. VMU ma dać pierwszeństwo funkcjom ekologicznej i społecznej oraz ma zapewnić różnorodność litewskich lasów państwowych.

Termin wejścia w życie znowelizowanej ustawy o lasach został przesunięty o rok: ze stycznia 2026 r. na 1 stycznia 2027 roku. Poprzedni litewski rząd, który zainicjował proces nowelizacji ustawy lasach, tworzyły trzy ugrupowania: Związek Ojczyzny – Litewscy Chrześcijańscy Demokraci (TS-LKD), Ruch Liberalny Republiki Litewskiej (LRLS) i liberalna Partia Wolności (LP). Ministerstwem Środowiska kierował reprezentant liberałów z LRLS. Obecna koalicja rządząca skupia również trzy ugrupowania: Litewską Partię Socjaldemokratyczną (LSDP), wspomniany już Świt Niemna (PPNA) i centrolewicowy Związek Demokratów „W imię Litwy”.

Źródło: www.am.lrv.lt

Stany Zjednoczone

Zmiana na szczycie lasów federalnych

21. szefem federalnej Służby Leśnej Stanów Zjednoczonych (USFS) został Tom Schultz (na zdjęciu). Jego poprzednik na tym stanowisku, Randy Moore, postanowił ustąpić i przejść na emeryturę 3 marca 2025 r. po 45 latach służby w USFS. Zwierzchniczka USFS, którą od 13 lutego 2025 r. jest Brooke Rollins (szefowa resortu rolnictwa w administracji Donalda Trumpa), zapowiedziała, ogłaszając swoją decyzję o obsadzie najwyższego stanowiska w USFS: – Tom i nadzwyczajni pracownicy Służby Leśnej będą wspólnie pracować nad realizacją programu prezydenta Donalda J. Trumpa, tak aby uczynić lasy Ameryki znów zdrowymi i produktywnymi.

Nazwanie przez Rollins federalnych leśników nadzwyczajnymi nie uchroniło ich bynajmniej przed masowymi zwolnieniami forsowanymi w sektorze federalnym przez administrację Trumpa: tylko w lutym wypowiedzenia otrzymało 3,4 tys. pracowników USFS, czyli ok. 10% personelu tej instytucji. Prawdopodobnie do tych okoliczności nawiązał Randy Moore w liście do pracowników USFS, w którym poinformował o swoim ustąpieniu. – Jeśli odczuwacie niepewność, frustrację lub stratę, to nie jesteście sami. To są prawdziwe i uzasadnione emocje, które również odczuwam. Proszę, dbajcie o siebie i innych. Przez ostatnich kilka tygodni milczałem, ponieważ decyzje były podejmowane na szczeblu wyższym niż nasza organizacja i ja dowiadywałem się, i dowiaduję, o zmianach w tym samym czasie co wielu z was – pisał 26 lutego 2025 r. ustępujący szef USFS. Na stanowisko to powołał go Joe Biden w lipcu 2021 roku. Randy Moore jest pierwszym Afroamerykaninem, który stał na czele USFS.

Tom Schultz był przed objęciem stanowiska szefa USFS wiceprezesem firmy Idaho Forest Group, odpowiedzialnym za nabywanie surowca drzewnego i zarządzanie relacjami z organami administracji publicznej wszystkich szczebli. Firma ta jest jednym z największych w USA przedsiębiorstw tartacznych. Wcześniej Schultz pełnił funkcję dyrektora Departamentu Gruntów Stanu Idaho. Zajmował także stanowiska kierownicze w Departamencie Zasobów Naturalnych i Ochrony Środowiska Stanu Montana. Tom Schultz ukończył studia licencjackie z zakresu administracji publicznej na Uniwersytecie Wirginii oraz studia magisterskie na kierunku politologia na Uniwersytecie Wyomingu i na kierunku gospodarka leśna na Uniwersytecie Montany. Ma troje dorosłych dzieci. Obserwatorzy amerykańskiej polityki leśnej określają Schultza jako lobbystę przemysłu drzewnego.

USFS jest agencją Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA) – jednego z resortów amerykańskiego rządu federalnego. Ma w swojej pieczy ponad 150 kompleksów lasów federalnych. Oprócz zarządzania lasami federalnymi zadaniem agencji jest udzielanie fachowej pomocy stanowym służbom leśnym i właścicielom lasów prywatnych oraz prowadzenie badań leśnych. Od 1908 r. USFS jest zobowiązana do przekazywania corocznie 25% przychodów ze sprzedaży drewna tym jednostkom samorządu terytorialnego, na których obszarze położone są kompleksy lasów federalnych.

Amerykańskie lasy federalne, zajmujące powierzchnię ok. 762 tys. km², są obszarami chronionymi kategorii VI w klasyfikacji Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), toteż nie były dotąd intensywnie użytkowane. Administracja Trumpa zapowiedziała zwiększenie pozyskania drewna w lasach federalnych.

Źródło: www.fs.usda.gov; www.usda.gov

Niemcy

Studia leśne i służba leśna za zachodnią miedzą

U naszych zachodnich sąsiadów licencjackie studia na kierunku leśnictwo można odbyć na dziewięciu uczelniach. Są to: Uniwersytet Georga Augusta w Getyndze (Dolna Saksonia), Politechnika Drezdeńska (Saksonia), Uniwersytet Alberta i Ludwika we Fryburgu Bryzgowijskim (Badenia-Wirtembergia), Politechnika Monachijska (Bawaria), Wyższa Szkoła Zrównoważonego Rozwoju w Eberswalde (Brandenburgia), Wyższa Szkoła Nauk Stosowanych i Sztuki w Getyndze (Dolna Saksonia), Wyższa Szkoła Nauk Stosowanych w Erfurcie (Turyngia), Wyższa Szkoła Nauk Stosowanych w Weihenstephan/Triesdorf (Bawaria) i Wyższa Szkoła Leśna w Rottenburgu (Badenia-Wirtembergia). Warto tu zaznaczyć, że w Wyższej Szkole Zrównoważonego Rozwoju w Eberswalde (HNEE), renomowanej niemieckiej uczelni leśnej, wystartowały wraz z semestrem zimowym 2024/25 unikalne leśne studia licencjackie o profilu społeczno-ekologiczna gospodarka leśna, zainspirowanym przez Peter Wohllebena, znanego niemieckiego leśnika, ekologa i autora książek.

Absolwenci licencjackich studiów leśnych mogą zostać zatrudnieni w lasach prywatnych, objąć stanowiska referentów w stowarzyszeniach leśnych lub funkcje kierownicze w firmach leśnych i przedsiębiorstwach różnych branż w większym lub mniejszym stopniu związanych z sektorem leśno-drzewnym, w tym w energetyce odnawialnej, gdzie są dziś często poszukiwani jako specjaliści od zrównoważonego rozwoju. Ci licencjaci, którzy chcą pracować jako leśnicy w państwowych gospodarstwach leśnych podlegającym władzom landów, muszą po ukończeniu studiów odbyć staż kandydacki, zwany też służbą przygotowawczą, we właściwych ds. leśnictwa ministerstwach krajów związkowych lub bezpośrednio w państwowych gospodarstwach leśnych.

Licencjaci, którzy zdecydują się na podjęcie leśnych studiów magisterskich, mogą skonsolidować swoją wiedzę z zakresu leśnictwa i skupić się na obszarach specjalistycznych, takich jak ochrona przyrody czy różne formy użytkowania lasu. Absolwenci studiów magisterskich mają możliwość odbycia dwuletniego stażu warunkującego nabycie uprawnień do wstąpienia do wyższej służby leśnej. Staż ten jest w Niemczech zwany referendariatem. Miejscem jego odbywania, tak jak w przypadku służby przygotowawczej, są właściwe ds. leśnictwa ministerstwa krajów związkowych i podlegające im państwowe gospodarstwa leśne. Po ukończeniu referendariatu magistrowie leśnictwa mogą objąć stanowiska kierownicze w strukturach administracji leśnej lub państwowych gospodarstw leśnych.

Pracodawcami absolwentów leśnych studiów licencjackich i magisterskich bywają oczywiście także instytucje i firmy spoza branży leśnej i pokrewnych gałęzi gospodarki oraz instytucje i firmy spoza sektora państwowego.

Źródło: www.forstpraxis.de

Czechy

Sto leśnych wysp odbudowy przyrody

Lasy Republiki Czeskiej (LČR), które zarządzają czeskimi lasami państwowymi, rozpoczęły w 2025 r. realizację unikalnego projektu ogólnokrajowego, którego celem jest stworzenie sieci stu tzw. wysp odbudowy przyrody. Jest to największe tego typu przedsięwzięcie w historii LČR i element ich nowej, niedawno przyjętej strategii.

W ciągu roku LČR wyznaczą wyspy odbudowy przyrody w starannie wybranych lokalizacjach. Przedsięwzięcie pomoże Czechom wywiązać się ze zobowiązań wynikających z unijnego rozporządzenia ws. odbudowy zasobów przyrodniczych i adaptacji lasów do zmiany klimatu. LČR chcą realizować swój projekt we współpracy z organami ochrony przyrody, regionalną administracją państwową, środowiskiem naukowym, a także z organizacjami obywatelskimi.

– Wybieramy miejsca, które obecnie nie są objęte ochroną przyrody według międzynarodowych kryteriów. Chcemy wzorować się na światłych leśnikach, którzy historycznie jako pierwsi zaczęli systematycznie chronić przyrodę. Pokażemy, że wieloletnie doświadczenie praktyczne potrafimy wykorzystać z korzyścią dla całego społeczeństwa. Planujemy zintegrować te obszary z istniejącym systemem gospodarowania – zapowiada Dalibor Šafařík, dyrektor generalny LČR.

Intencją LČR jest stworzenie barwnej mozaiki krajobrazowej, w której przeplatać się będą różne rodzaje gospodarowania powiązanego z ochroną przyrody. Ważnym aspektem będą regionalne korzyści społeczne. Sieć wysp będzie obejmować zasadniczo dwa rodzaje obszarów: tereny, które już dziś są biologicznie cenne i unikalne, oraz tereny o dużym potencjale biologicznym, na których konieczne jest uruchomienie rezerw biologicznych poprzez przemyślane działania i zmiany w gospodarowaniu. Dla każdej wyspy odbudowy przyrody zostanie opracowana szczegółowa metodyka pielęgnacji. Wszystkie wyspy będą na bieżąco uważnie monitorowane.

Projekt wyznaczenia stu wysp odbudowy przyrody w ciągu zaledwie jednego roku był od początku opracowywany z myślą o spełnianiu wymogów przepisów unijnych. Niemniej podstawowym celem przedsięwzięcia jest wypełnienie zobowiązań LČR wobec społeczeństwa. Leśnicy z LČR mają świadomość podnoszenia się poziomu wymagań społecznych w stosunku do leśnictwa, implikujących przywiązywanie większej wagi do jego komponentu ekologicznego.

LČR działają w formie przedsiębiorstwa państwowego. Sprawują zarząd nad blisko 1,2 mln ha lasów, czyli nad 1/6 powierzchni Czech i mniej więcej połową wszystkich czeskich lasów. Mają w swojej pieczy także przeszło 38 tys. km wód płynących, czyli mniej więcej 1/3 długości takich wód w Czechach. Zatrudniają ok. 3,8 tys. osób, w tym ponad 2,6 tys. pracowników na stanowiskach nierobotniczych. W 2023 r. pozyskały 7,8 mln m³ drewna przy przyroście 10 mln m³.

Źródło: www.silvarium.cz