Luka płacowa w państwowym leśnictwie

W Anglii wszystkie podmioty, które zatrudniają większą liczbę pracowników, są zobowiązane do sporządzania i publikowania raportów rocznych o tzw. luce płacowej (ang. gender pay gap) – zróżnicowaniu wynagrodzenia ze względu na płeć. Wskaźnik ten określa różnicę między
średnim/środkowym wynagrodzeniem brutto na godzinę mężczyzn i kobiet.

Zgodnie z najnowszym raportem Komisji Leśnej Anglii, odpowiedzialnej za angielskie leśnictwo, w organizacji tej luka w płacy średniej wynosi 2,96%: o tyle średnie wynagrodzenie mężczyzn jest większe od takiegoż wynagrodzenia kobiet. Z kolei luka w medianie wynagrodzeń jest równa 0%. Mediana to środkowa wartość wynagrodzeń, co oznacza, że połowa zatrudnionych zarabia mniej od tej wartości, a połowa więcej. Jeszcze w 2005 r. różnica w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn w Komisji Leśnej sięgała 21%. W ostatnich latach podjęto intensywne działania w celu zmniejszenia tej różnicy do obecnego poziomu. W całym personelu Komisji Leśnej udział kobiet wynosi 47%.

Komisja Leśna Anglii pełni funkcję resortu leśnictwa w angielskiej administracji rządowej i zarazem zarządza – za pośrednictwem agencji wykonawczej Gospodarka Leśna Anglii – angielską państwową własnością leśną (214 tys. ha lasów). Finanse Komisji Leśnej Anglii są preliminowane w budżecie centralnego rządu brytyjskiego, będącego zarazem rządem Anglii.

Źródło: www.gov.uk

Nowelizacja ustawy o lasach

Izba poselska czeskiego parlamentu przyjęła 23 kwietnia 2025 r. nowelizację ustawy o lasach i nowelizację ustawy o obrocie drewnem i produktami drzewnymi. Obydwie nowele zostały przygotowane przez Ministerstwo Rolnictwa, któremu w Czechach podlega gospodarka leśna.

Nowelizacja ustawy o lasach ma na celu intensyfikację motywowania właścicieli lasów do doskonalenia zrównoważonego gospodarowania nimi oraz do zwiększania ich różnorodności gatunkowej i stopnia adaptacji do zmiany klimatu. – Chcemy dostosować zapisy ustawy o lasach do obecnej rzeczywistości: reagujemy na zmianę klimatu oraz bierzemy pod uwagę doświadczenia wyniesione z walki z kornikiem drukarzem i potrzebę promowania bardziej zróżnicowanych i odpornych lasów. Jednocześnie znacznie upraszczamy przepisy, zwłaszcza w przypadku drobnych właścicieli. Reforma jest wynikiem szerokiej dyskusji fachowej w całym sektorze leśnym – zaznacza Marek Výborný, minister rolnictwa.

Jedną z kluczowych zmian jest wydłużenie terminów odnowienia lasu i stabilizacji uzyskanego odnowienia odpowiednio z dwóch do pięciu lat i z siedmiu do dziesięciu lat. Ma to służyć podniesieniu stopnia wykorzystania odnowienia naturalnego i zwiększeniu różnorodności gatunkowej lasów. Inna zmiana to obniżenie minimalnego wieku rębności z 80 do 60 lat w celu umożliwienia szybszej przebudowy drzewostanów gatunkowo niedostosowanych do siedliska i słabo odpornych, które zostały założone w przeszłości.

Istotną nowością jest zmiana w procedurach zlecania sporządzania planów urządzenia lasu. Zlecenia będą udzielane nie osobno przez poszczególne gminy, lecz centralnie przez Narodowy Instytut Leśnictwa (NLI). Pozwoli to na znaczne ograniczenie obciążeń administracyjnych i ujednolicenie kontroli jakości planów urządzenia lasu.

W ramach stymulowania zwiększania bioróżnorodności i podnoszenia poziomu retencjonowania wody w krajobrazie dopuszczona została budowa niewielkich obiektów wodnych na gruntach leśnych bez konieczności uzyskania pozwolenia na nią, gdy łączna powierzchnia tych obiektów nie przekracza 1 tys. m2. Nowelizacja uchyla zakaz wypasu zwierząt gospodarskich w lesie. Wypas, prowadzony wyłącznie za zgodą właściciela lasu, nie będzie jednak mógł powodować niszczenia lasu i ograniczać swobody dostępu ludności do niego. Nowe przepisy mają też służyć podniesieniu kompetencji zarządców lasów poprzez zobowiązanie ich do systematycznego dokształcania się. Grupa parlamentarzystów skupiona wokół ministra rolnictwa przeforsowała w noweli również zapis, zgodnie z którym Lasy Republiki Czeskiej (LČR), zarządzające czeskimi lasami państwowym, będą musiały wykorzystywać swoje zyski przede wszystkim do zabezpieczania pełnienia przez lasy ich funkcji.

Nowelizacja wprowadza nowe instrumenty wsparcia finansowego promującego wypełnianie świadczeń ekosystemowych przez las. Właściciele lasów będą mogli np. otrzymywać subsydia na hodowlę lasu w sposób zwiększający pochłanianie CO2 przez lasy i wzmagający ich różnorodność biologiczną. Jak podaje Czeska Agencja Prasowa (ČTK), na podstawie ustawy Ministerstwo Rolnictwa ma wydać rozporządzenie w sprawie minimalnej ilości pozostałości pozrębowych, które właściciele lasów będą obowiązani pozostawiać do naturalnego rozkładu w ramach subwencjonowanych działań.

Nowelizacja ustawy o lasach ma wejść w życie 1 stycznia 2026 roku. Będzie miała jedynie nieznaczny wpływ na budżet państwa. Wszystkie przewidywane koszty mają zostać pokryte ze środków dostępnych w ramach już zatwierdzonych wydatków Ministerstwa Rolnictwa.

Organizacje i instytucje leśne zasadniczo uznały nowelizację ustawy o lasach za akceptowalne rozwiązanie kompromisowe i krok we właściwym kierunku. Czeski Instytut Badawczy Leśnictwa i Łowiectwa (VÚLHM) i Izba Leśno-Drzewna Republiki Czeskiej (LDK) szczególnie doceniły fakt, że nowela przyznaje większe uprawnienia właścicielom lasów. Efekty nowelizacji będą jednak widoczne dopiero po wielu latach i będą zależały od tego, w jaki sposób jej przepisy zostaną przełożone na akty wykonawcze. – W nadchodzących latach zobaczymy, czy jest to właściwy impuls do przygotowania naszego leśnictwa na problemy, które niewątpliwie będą się pojawiały wraz z postępującą zmianą klimatu – twierdzi Vít Šrámek, dyrektor VÚLHM. – W przeszłości lasy były wykorzystywane głównie do produkcji drewna. To, co państwo chciałoby gwarantować współcześnie, to trwałość lasów. I w zasadzie pozostawia ono właścicielowi decyzję, czy chce on mieć las, który będzie produkował drewno, czy też las będący stabilnym ekosystem, od którego będzie oczekiwał nie zysków, lecz różnorodności – dopowiada.

Według organizacji ekologicznej Ruch Tęczy (Hnutí DUHA) nowelizacja nie doprowadzi do prawdziwej regeneracji lasów. Umożliwia zakładanie monokultur w lasach niepaństwowych, ponieważ znosi obowiązek zapewnienia minimalnego udziału drzew liściastych i jodły w składzie gatunkowym odnowień. Zdaniem ekologów wprowadzone formy subsydiów dla właścicieli lasów nie dają gwarancji, że wsparcie finansowe znacząco poprawi stan zdrowotny lasów. Ponadto nowela nie zmniejsza maksymalnej dozwolonej powierzchni zrębu zupełnego i nie zwiększa stopnia ochrony gleby leśnej przed szkodami powodowanymi przez maszyny leśne.

Nowelizacja ustawy o obrocie drewnem i produktami drzewnymi implementuje do czeskiego prawa unijne rozporządzenie w sprawie przeciwdziałania wylesianiu. Nowela ta ma wejść w życie również 1 stycznia 2026 roku.

Źródło: www.silvarium.cz

Zakaz zakładania zrębów zupełnych w mocy

Stowarzyszenie Właścicieli Lasów i Rezerwatów Przyrody w Holandii (VBNE) wycofało 19 marca 2025 r. apelację od orzeczenia sądu pierwszej instancji, które usankcjonowało niedopuszczalność zakładania zrębów zupełnych w holenderskich lasach z uwagi na ochronę ich bioróżnorodności. Przełomowa decyzja holenderskiego sądu pozostaje więc w mocy.

Holenderskie Ministerstwo Rolnictwa, Rybołówstwa i Rybactwa, Bezpieczeństwa Żywnościowego i Ochrony Przyrody (LVVN) forsowało budzący wśród Holendrów kontrowersje krajowy kodeks praktyk leśnych, który generalnie zezwalał na zakładanie zrębów zupełnych o powierzchni nieprzekraczającej 2 ha. Zgodnie z argumentacją LVVN zręby takie miały służyć ochronie lasów poprzez stymulowanie ich odmładzania.

Holenderska koalicja na rzecz ochrony przyrody, składająca się z siedmiu fundacji, zaskarżyła przepisy kodeksu praktyk leśnych do sądu. Zdaniem koalicji zezwolenie na zakładanie zrębów zupełnych zostało podyktowane względami ekonomicznymi. Strona ministerialna i VBNE zaprzeczyły temu zarzutowi. Utrzymywały, że kodeksowe zręby zupełne są środkiem ochrony flory i fauny. Sąd rejonu Gelderland podzielił jednak argumentację przyrodników, że zręby zupełne wyrządzają znaczne szkody w bioróżnorodności lasów. Orzeczenie sądu, wydane 19 grudnia 2024 r., skutkowało unieważnieniem kodeksu praktyk leśnych. VBNE złożyło apelację od tego orzeczenia, ale postanowiło ją wycofać z powodu niewystarczającego zakresu porozumienia między właścicielami lasów.

Decyzja sądu stała się nieodwołalna i zręby zupełne w holenderskich lasach zostały definitywnie wykluczone – uważają Frits van Beusekom i Fenna Swart, przedstawiciele koalicji przyrodników. Ekolodzy zapowiadają dokładne monitorowanie
egzekwowania zakazu zakładania zrębów zupełnych: „Drony są w gotowości”.

Źródło: www.fern.org

Kategorie lasów i ich ochrona

Lasy porastają przeszło 13 terytorium Litwy. Ich powierzchnia zwiększa się nieprzerwanie od czasu odzyskania niepodległości przez ten kraj. Obecnie wynosi przeszło 2210 tys. ha. Litewskie lasy podzielone są na cztery podstawowe kategorie w zależności od ich funkcji priorytetowych i celów ochrony.

Grupa I obejmuje lasy najściślej chronione ze względu na ich walory przyrodnicze, kulturowe lub naukowe. W lasach tych obowiązuje generalnie zakaz pozyskiwania drewna i wykonywania wszystkich innych czynności gospodarki leśnej. Lasy grupy I zajmują w sumie powierzchnię 27,6 tys. ha i w większości są położone w granicach obszarów objętych ochroną ścisłą, takich jak rezerwaty przyrody.

Grupa II skupia tzw. lasy specjalnego przeznaczenia, pełniące w głównej mierze funkcję ekologiczną lub rekreacyjną. Zasadniczo obowiązuje w nich zakaz zakładania zrębów zupełnych, ale dozwolone jest wykonywanie w ograniczonym stopniu czynności gospodarki leśnej, np. cięć sanitarnych czy selekcyjnych. Powierzchnia lasów grupy II wynosi 252 tys. ha.

Grupę III tworzą lasy ochronne, a więc pełniące priorytetowo funkcje ochronne (ochrona gleby, regulacja stosunków wodnych, ochrona różnych środowisk itd.). W lasach ochronnych dozwolone jest wykonywanie czynności gospodarki leśnej, o ile podporządkowane są one celowi ochronnemu. Lasy grupy III zajmują powierzchnię 282,8 tys. ha.

Grupa IV obejmuje lasy gospodarcze. Są one obiektem aktywnej gospodarki leśnej. Ich łączna powierzchnia sięga 1647,9 tys. ha.

Państwo litewskie prowadzi politykę skupu lasów cennych przyrodniczo od właścicieli prywatnych. Program skupu realizowany jest przez Litewską Państwową Służbę Obszarów Chronionych (VSTT) we współpracy z litewskim Ministerstwem Środowiska. Wartość działek ustalana jest w drodze niezależnej indywidualnej wyceny nieruchomości, którą zleca i opłaca VSTT. W 2024 r. VSTT nabyła od prywatnych właścicieli lasów 14 działek za łączną kwotę 827,5 tys. euro.

Organem odpowiedzialnym za urzeczywistnianie założeń polityki leśnej państwa litewskiego, której kreowanie leży w gestii Ministerstwa Środowiska, jest Państwowa Służba Leśna (VMT). Instytucja ta monitoruje stan zdrowotny lasów, gromadzi, analizuje i systematyzuje dane o nich oraz opracowuje i publikuje statystyki leśne. VMT przeprowadza inwentaryzację lasów, zatwierdza plany urządzenia lasu i wydaje zezwolenia na wykonywanie cięć. Koordynuje również ochronę leśnych zasobów genowych, kontroluje stosowanie środków ochrony sanitarnej lasów oraz rozlicza emisję i absorpcję gazów cieplarnianych w sektorze użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa.

Nad egzekwowaniem na Litwie przepisów o ochronie przyrody czuwa Departament Ochrony Środowiska (AAD) Ministerstwa Środowiska. W ramach swoich kompetencji AAD monitoruje gospodarowanie w lasach. Reaguje też na zgłoszenia od obywateli i może wystawiać mandaty karne za wykroczenia przeciwko przepisom dotyczącym lasów. Do ochrony litewskich lasów przyczynia się również wiele instytucji naukowych i organizacji pozarządowych, które dbają o dziedzictwo przyrodnicze Litwy.

Źródło: www.am.lrv.lt

Raport o stanie lasów 2025

Stan szwajcarskich lasów jest kompleksowo monitorowany od wielu lat. W marcu 2025 r. dwie szwajcarskie instytucje – Federalny Urząd ds. Środowiska (BAFU) i Federalny Instytut Badań nad Lasem, Śniegiem i Krajobrazem (WSL) – opublikowały raport o stanie lasów zawierający analizę danych z ostatnich dziesięciu lat.
Wzrost częstości występowania ekstremalnych zjawisk pogodowych w ostatnich dziesięciu latach, spowodowany zmianą klimatu, mocno dał się we znaki szwajcarskim lasom. Częstsze susze, burze i pożary, a także liczniejsze występowanie szkodliwych organizmów i zwiększona depozycja azotu skutkowały pogorszeniem się stanu zdrowotnego lasów. W niektórych regionach, np. w Jurze, został on określony jako krytyczny.
Natomiast w przypadku różnorodności biologicznej szwajcarskich lasów nastąpiła pewna poprawa. Wzrosła zwłaszcza liczebność ptaków leśnych i ślimaków oraz częstość występowania mchów. Właściciele lasów pozostawiają w nich więcej drewna martwego. W ciągu ostatnich dziesięciu lat udział obszarów chronionych w powierzchni leśnej wzrósł z 5% do 7%. Mimo to zagrożonych jest wciąż 13% gatunków roślin leśnych i prawie 50% gatunków chrząszczy ksylobiontycznych.
Źródło: www.forstpraxis.de

Wycofywanie się Södry z krajów bałtyckich

Södra – gospodarcze zrzeszenie prywatnych właścicieli lasów w południowej Szwecji – postanowiła na początku 2025 r. rozpocząć proces sprzedaży posiadanych w krajach bałtyckich gospodarstw leśnych i wycofywania się z działalności związanej z tymi posiadłościami. Krok ten ma być elementem urzeczywistnienia obecnej strategii zrzeszenia, która zakłada skupienie się na zagospodarowaniu lasów jego członków i na przerobie surowca drzewnego pozyskiwanego w tych lasach. W styczniu 2025 r. Södra posiadała ok. 153 tys. ha gruntów na Łotwie i w Estonii.

– Nasza misja koncentruje się na lasach członków stowarzyszenia, a nie na faktycznym posiadaniu lasów. Dlatego zainicjowaliśmy sprzedaż gospodarstw leśnych w krajach bałtyckich. Ruszył proces mający na celu znalezienie odpowiedniego nabywcy. Ale nie spieszymy się – informował 10 stycznia Peter Karlsson, szef segmentu gospodarki leśnej Södry.

Södra zrzesza ok. 52 tys. prywatnych właścicieli lasów. Należą do nich posiadłości leśne o łącznej powierzchni 2,8 mln ha, zorganizowane w 36 nadleśnictwach zrzeszeniowych. Członkowie Södry są także właścicielami koncernu leśno-drzewnego, w skład którego wchodzi pięć podstawowych segmentów: Södra Bioproducts (biopaliwa i in. surowce z biomasy leśnej), Södra Building Systems (produkcja drewna klejonego krzyżowo), Södra Cell (przemysł celulozowy), Södra Skog (gospodarka leśna) i Södra Wood (przemysł drzewny). W 2024 r. Södra zanotowała zysk operacyjny w wysokości 2,63 mld koron (ok. 1,02 mld zł). Wartość sprzedaży netto osiągnęła poziom 29,49 mld koron (ok. 11,40 mld zł). Rada nadzorcza zaproponowała wypłacenie członkom zrzeszenia zysku za rok 2024 w łącznej wysokości 1,753 mld koron szwedzkich (ok. 678 mln zł), w tym 979 mln koron dywidendy zależnej od rozmiaru zrealizowanych przez nich dostaw drewna, 647 mln koron dywidendy zależnej od wysokości ich wkładu kapitałowego i 127 mln koron bonusu.

Źródło: www.sodra.com

Normalizacja pozyskania w lasach państwowych

Lasy Republiki Czeskiej (LČR), które zarządzają czeskimi lasami państwowymi, pozyskały w 2024 r. blisko 8,1 mln m3 drewna. To oznacza wzrost o 4% w stosunku do roku wcześniejszego. Zwiększenie rozmiaru użytkowania lasu było przewidziane w planie na 2024 rok. W 2025 r. LČR planują pozyskanie również 8,1 mln m3 drewna.

2024 r. był kolejnym rokiem spadku ilości pozyskanego drewna kornikowego, co wiąże się z wygasaniem klęski kronika w czeskich lasach. Masa wszystkich użytków przygodnych (3 mln m3) zmniejszyła się o 1/5. Dużą ich część stanowiły wiatrowały. Pozyskanie drewna na poziomie 8 mln m3 oznacza dla LČR utrwalenie powrotu do normalnej gospodarki leśnej, który nastąpił na przełomie lat 2022 i 2023. W szczytowym momencie klęski kornika, w 2020 r., LČR pozyskały ponad 14 mln m3 drewna, w tym 9,6 mln m3 drewna kornikowego. W 2024 r. pozyskanie drewna kornikowego spadło o 52%.

Przy odnawianiu lasu LČR dążą do zwiększenia udziału odnowienia naturalnego w składzie młodego pokolenia drzew do co najmniej 40%. W 2024 r. odsetek ten sięgnął 30%.

LČR działają w formie przedsiębiorstwa państwowego. Sprawują zarząd nad blisko 1,2 mln ha lasów, czyli nad 1/6 powierzchni Czech i mniej więcej połową wszystkich czeskich lasów. Zatrudniają ok. 3,8 tys. osób, w tym ponad 2,6 tys. pracowników na stanowiskach nierobotniczych.

Źródło: www.silvarium.cz

Symulatory w kształceniu robotników leśnych

Zdecydowana większość rozmiaru pozyskania drewna w niemieckim kraju związkowym Bawaria jest wykonywana z zastosowaniem harwesterów, forwarderów i ciągników z przyczepami zrywkowymi. Dlatego od blisko półtora roku w bawarskim programie kształcenia robotników wykwalifikowanych w zawodzie leśnika znajduje się krótki trening na symulatorach obsługi nowoczesnych maszyn leśnych. Robotnik wykwalifikowany w zawodzie leśnika jest oficjalnie uznanym profilem zawodowym w Niemczech od 1974 roku. Łączy w sobie funkcje, które u nas są przypisywane robotnikowi leśnemu i podleśniczemu. Kształcenie w tym profilu odbywa się w systemie dualnym (nauka plus praca) i zasadniczo trwa trzy lata.

W Bawarii trening na symulatorach obsługi maszyn leśnych ma wymiar dwóch dni i odbywa się na drugim roku leśnego kształcenia zawodowego. W symulatory wyposażone są dwie placówki kształceniowe: Zawodowa Szkoła Leśna w miejscowości Kelheim i ośrodek szkoleniowy Bawarskich Lasów Państwowych w miejscowości Laubau. Łącznie zapewniają one możliwość treningu na symulatorach wszystkim bawarskim adeptom drwalnictwa. Dotychczas trening ten odbyło 266 osób kształcących się na wykwalifikowanego robotnika leśnego. Stanowiska trenażerowe wyposażone są w oryginalne elementy obsługi maszyn leśnych (dżojstiki, pedały) i gogle VR. Bawarskie placówki kształceniowe umożliwiają również szkolenie w obsłudze żurawi przeładunkowych z zastosowaniem prawdziwych maszyn leśnych – przyczepy zrywkowej i forwardera.

Źródło: www.forstpraxis.de

Lasy stały się emitorem CO2

Federalne Ministerstwo Gospodarki i Ochrony Klimatu (BMWK) i Federalny Urząd ds. Środowiska (UBA) przedstawiły 14 marca 2025 r. prognozy emisji gazów cieplarnianych w Niemczech do 2030 roku. Z udostępnionych danych wyraźnie wynika, że od 2018 r. niemieckie lasy są nie pochłaniaczem, lecz źródłem emisji CO2. Główną tego przyczyną jest uszczuplenie zasobów leśnych spowodowane suszą i związanymi z nią innymi klęskami. Przy tym straty zapasu są znacznie większe od strat przyrostu. W rezultacie niemiecka biomasa leśna przekształciła się z głównego pochłaniacza w sektorze LULUCF (użytkowanie gruntów, zmiana użytkowania gruntów i leśnictwo) w znaczącego emitora. O ile w 2017 r. jej emisje wyniosły -40 mln t ekwiwalentu CO2 (znak minus oznacza pochłanianie), o tyle w 2018 r. sięgnęły +31,5 mln t ekwiwalentu CO2.

Niemcy chcą osiągnąć neutralność pod względem bilansu gazów cieplarnianych do 2045 roku. Przekształcenie się niemieckich lasów w emitora CO2 stawia dopięcie tego celu pod znakiem zapytania.

Ryc. Niemcy: cele określone w ustawie o ochronie klimatu a rzeczywiste emisje netto w całym sektorze LULUCF

Źródło: www.forstpraxis.de

Zmiany w projekcie nowelizacji ustawy o lasach

Pod koniec lutego 2025 r. nowy litewski rząd, uformowany po ostatnich wyborach parlamentarnych na Litwie (październik 2024 r.), przyjął zmiany w projekcie nowelizacji ustawy o lasach, skierowanym do litewskiego parlamentu jeszcze przez poprzedni rząd. Zmiany przygotowało Ministerstwo Środowiska, któremu podlega leśnictwo. W nowym, koalicyjnym rządzie resort środowiska przypadł Świtowi Niemna (PPNA) – partii, którą litewskie media określają najczęściej jako populistyczno-nacjonalistyczną.

Najważniejszą bodaj zmianą w projekcie nowelizacji jest wycofanie się z reformy kategoryzacji litewskich lasów. W projekcie przygotowanym przez poprzedni rząd było wyodrębnionych pięć następujących grup lasów: lasy rezerwatowe ściśle chronione, lasy wielofunkcyjne z priorytetową funkcją ekologiczną, lasy wielofunkcyjne z priorytetową funkcją społeczną, lasy wielofunkcyjne z priorytetową funkcją gospodarczą i lasy plantacyjne. Po przeprowadzeniu reformy kategoryzacyjnej struktura litewskich lasów miała się kształtować następująco: lasy rezerwatowe ściśle chronione – 10% (dotychczas 1%); lasy wielofunkcyjne z priorytetową funkcją ekologiczną – 16% (8%); lasy wielofunkcyjne z priorytetową funkcją społeczną – 7% (4%); lasy wielofunkcyjne z priorytetową funkcją gospodarczą – maks. 67% (75%); lasy plantacyjne – maks. 5%.

Nowy rząd postanowił zachować dotychczas obowiązujący schemat kategoryzacji lasów, ale zaprojektował zmiany w przyporządkowaniu lasów do istniejących kategorii. Po tych zmianach struktura litewskich lasów ma być następująca: lasy rezerwatowe ściśle chronione – 1,2%; lasy specjalnego przeznaczenia (priorytetowe funkcje: ekologiczna i rekreacyjna) – 20,8%; lasy ochronne (priorytetowa funkcja: ochrona gleby, wód i powietrza) – 7,2%; lasy gospodarcze – 70,8%. Widać stąd, że projektowana powierzchnia lasów ściśle chronionych została zdecydowanie uszczuplona na korzyść lasów o priorytetowych funkcjach ekologicznej i rekreacyjnej.

Zmieniony projekt przewiduje zmniejszenie maksymalnej dopuszczalnej powierzchni zrębów zupełnych do 4 ha (obecnie na Litwie jest to 8 ha). Wszyscy prywatni właściciele dotychczas użytkowanych lasów, które zaliczone zostaną do kategorii implikującej znaczne ograniczenia w pozyskiwaniu drewna, będą mogli otrzymać odszkodowania z tytułu tych ograniczeń. W zmodyfikowanym projekcie jest również mowa o przeorientowaniu litewskiego Państwowego Gospodarstwa Leśnego (VMU), które zarządzając lasami państwowymi o powierzchni ok. 1 mln ha, sprawuje pieczę nad blisko połową lasów Litwy. VMU ma dać pierwszeństwo funkcjom ekologicznej i społecznej oraz ma zapewnić różnorodność litewskich lasów państwowych.

Termin wejścia w życie znowelizowanej ustawy o lasach został przesunięty o rok: ze stycznia 2026 r. na 1 stycznia 2027 roku. Poprzedni litewski rząd, który zainicjował proces nowelizacji ustawy lasach, tworzyły trzy ugrupowania: Związek Ojczyzny – Litewscy Chrześcijańscy Demokraci (TS-LKD), Ruch Liberalny Republiki Litewskiej (LRLS) i liberalna Partia Wolności (LP). Ministerstwem Środowiska kierował reprezentant liberałów z LRLS. Obecna koalicja rządząca skupia również trzy ugrupowania: Litewską Partię Socjaldemokratyczną (LSDP), wspomniany już Świt Niemna (PPNA) i centrolewicowy Związek Demokratów „W imię Litwy”.

Źródło: www.am.lrv.lt

idź do strony: