Kronika białowieska Piotr Bajko Hajstra, Białowieża 2018 O Puszczy Białowieskiej napisano niejedno i pewnie ujrzymy jeszcze wiele publikacji na jej temat. Z gąszczu prac traktujących o przyrodzie przebijają się jednak nietuzinkowe pozycje poświęcone burzliwej i bogatej historii regionu. Z grona zainteresowanych tematem historyków chyba najbardziej płodnym autorem jest Piotr Bajko, od lat niestrudzenie zgłębiający tajemnice Puszczy i z równym zapałem dzielący się nimi z innymi.

Najnowszym owocem jego życiowej pasji jest trzytomowa„Kronika białowieska”, przedstawiająca ostatnie tysiąclecie najsławniejszego zpolskich lasów.

Kronika Puszczy to jednak nie tylko dzieje leśnych ostępów,ale też ludzi, zarówno sławnych bywalców, jak i pospolitych mieszkańców. PiotrBajko dokonał tytanicznej pracy, latami zbierając i porządkując materiały doswojego opus magnum, którego treść kończy się na ubiegłorocznej jesieni. Jestto więc rzecz nie tylko o sławnych królach, wielkich polowaniach i burzliwychdziejach, ale też o codzienności, która często umyka uwadze badaczy jako małociekawa. A przecież to ona tworzy koloryt kulturowego tygla, jakim jestpółnocno-wschodnia Polska ze szczególnym wskazaniem właśnie na PuszczęBiałowieską.

Jak podkreśla autor, i czemu nie można się dziwić, trudwłożony w tak szczegółowe opracowanie był niemały, co z pewnością zrozumiejąpasjonaci historii. Rozbieżne datowania, sprzeczne fakty, niepełne archiwa irozmowy z ostatnimi świadkami historii, do których wcześniej nikt nie dotarłalbo uznał ich za niewartych wspomnienia. Kogóż bowiem interesuje II WojewódzkiPrzegląd Form Oświatowych z 1974 roku? A jednak w kronice nie mogło zabraknąćmiejsca dla nawet z pozoru najbardziej trywialnych wydarzeń. Na wielkie uznaniezasługuje też bogaty materiał ilustracyjny w postaci zdjęć, które często po razpierwszy ujrzała publika spoza najbliższego grona właścicieli. Dzięki „Kronicebiałowieskiej” i pisarzom takim jak Piotr Bajko możemy być pewni, że wiedza oPuszczy Białowieskiej przetrwa dla następnych pokoleń.

SLV.