Nadleśnictwa, na terenie których nie można prowadzić pędzeń próbnych z uwagi na ASF, znalazły się w kropce. Brak wiarygodnych, alternatywnych metod inwentaryzacji i opieranie się na wynikach z lat ubiegłych nie dają satysfakcjonujących wyników, wtedy jednak warto się zwrócić po pomoc do świata nauki.

Tak uczyniło Nadleśnictwo Stare Jabłonki (RDLP w Olsztynie),na terenie którego 12 lutego Jakub Borkowski, kierownik Katedry Leśnictwa iEkologii Lasu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, przeprowadził szkolenie zinwentaryzacji zwierzyny za pomocą liczenia grup odchodów. – Mimo działalnościwilków, odstępowania od grodzeń, udostępniania zwierzynie zrębów i powiększaniabazy żerowej szkody w lesie utrzymują się na stałym poziomie. To skłania nas doustalenia przyczyn takiego stanu rzeczy – wyjaśnia Florian Kamiński, zastępcanadleśniczego. W sytuacji gdy to na dzierżaw-cy obwodu ciąży obowiązekokreślenia pogłowia zwierząt łownych, przystępując do opracowania planówłowieckich, leśnicy są w lepszej pozycji, gdy dysponują własnymi danymi.

– Najpoważniejszym problemem jest bowiem wciąż brak wiary wwysokie stany zwierzyny i przez to ich zaniżanie, a to zupełnie stoi wsprzeczności z ochroną lasu – wyjaśnia Jakub Borkowski. Dlatego, jakprzekonuje, obiektywizacja w tej materii jest niezbędna, a jego metoda wpisujesię w już istniejący trend poszukiwania alternatyw poprzez zastosowanie dronówczy kamer termowizyjnych. Ma jednak wobec nich przewagę: jest tańsza nawet odpędzeń próbnych i łatwiejsza w organizacji. – Liczenie grup odchodów sprawdzasię na całym świecie zarówno w celach naukowych, jak i praktycznych. Pozwalaprzy okazji na określenie miejsc najczęściej wykorzystywanych przez zwierzynę –zachwala przedstawiciel nauki i dodaje: – Owszem, wymaga to od inwentaryzatoraumiejętności rozpoznawania odchodów, ale w przypadku kilku interesującychmyśliwych gatunków jest to w zupełności do opanowania.

W sprawdzanym w Nadleśnictwie Stare Jabłonki wariancie FSC (faecalstanding crop) odchody są liczone w transektach o długości 5 km i szerokości 2m. Wyniki pozwalają na dalsze oszacowanie pogłowia zwierzyny.