Ostatnio zapytałam moją koleżankę, czy zimą często chodzi na spacery do lasu ze swoimi bardzo żywiołowymi dziećmi. Odpowiedziała mi: Po co? Przecież nic ciekawego zimą w lesie się nie dzieje. Zaskoczyła mnie. Przecież każdy przyrodnik wie, że to właśnie zimą rozgrywa się w lesie prawdziwa magia, a sposobów na spędzanie w nim ciekawych chwil jest mnóstwo.
Od zawsze lubię jeździć pociągiem i często, ze względu na ślad węglowy, wybieram właśnie ten środek transportu zamiast samochodu lub samolotu. W pociągu można rozprostować kości, poczytać, zjeść coś dobrego (jeśli jest w nim wagon barowy), popracować, a także poobserwować świat za oknem i współpasażerów (wiem, wiem – skaza badacza). Tam dobrze mi się myśli, nawet nie wiem dlaczego.
Nigdy nie czytałam pisma „Fantastyka”, nie ponumerowałam Bajtka, nie marzyłam o komputerze Atari. Wolałam beztrosko hasać wśród zieleni, łowić owady lub zapuszczać się w zakazane podmokłe rewiry…
Pod względem powierzchni lasów Polska znajduje się w czołówce europejskich krajów, a mimo to niewielki odsetek naszego społeczeństwa spędza w nich swój wolny czas. Polacy bardzo często nie znają oferty Lasów Państwowych i nie wiedzą, czym zajmują się leśnicy. Mając tego świadomość, Lasy Państwowe prowadzą swoją działalność edukacyjną i popularyzatorską w mediach – zarówno tradycyjnych, jak i online.
Czasy pandemii nie sprzyjały organizacji jakichkolwiek imprez, w tym także zawodów sportowych, szczególnie w tak newralgicznej (jeśli chodzi o możliwość rozgrywek „pod chmurką”) dyscyplinie, jaką jest tenis stołowy. Jednak dzięki determinacji organizatorów, pod wodzą niezastąpionego w tej kwestii Zbigniewa Kuszlewicza, w końcu udało się zorganizować dwukrotnie przekładaną rywalizację. A wzięło w niej udział aż 59 zawodników!
Czasy pandemii nie sprzyjały organizacji jakichkolwiek imprez, w tym także zawodów sportowych, szczególnie w tak newralgicznej (jeśli chodzi o możliwość rozgrywek „pod chmurką”) dyscyplinie, jaką jest tenis stołowy. Jednak dzięki determinacji organizatorów, pod wodzą niezastąpionego w tej kwestii Zbigniewa Kuszlewicza, w końcu udało się zorganizować dwukrotnie przekładaną rywalizację. A wzięło w niej udział aż 59 zawodników!
Warszawski oddział PTL wraz z RDLP w Warszawie i przy współudziale czasopisma „Przemysł Drzewny” postanowił podjąć próbę wskazania w wersji online, jak wygląda przyszłość budownictwa drewnianego. Na konferencji zorganizowanej w maju specjaliści w zakresie przyszłości surowca drzewnego w tzw. budowlance rozprawiali o tym, jak obecnie wygląda kwestia jego wykorzystywania oraz jak może ona wyglądać w niedalekiej (lub nieco dalszej) przyszłości.
Warszawski oddział PTL wraz z RDLP w Warszawie i przy współudziale czasopisma „Przemysł Drzewny” postanowił podjąć próbę wskazania w wersji online, jak wygląda przyszłość budownictwa drewnianego. Na konferencji zorganizowanej w maju specjaliści w zakresie przyszłości surowca drzewnego w tzw. budowlance rozprawiali o tym, jak obecnie wygląda kwestia jego wykorzystywania oraz jak może ona wyglądać w niedalekiej (lub nieco dalszej) przyszłości.
O unijnej strategii bioróżnorodności i przewidywanych trudnościach w dotychczasowym funkcjonowaniu lasów pisaliśmy już kilkakrotnie. Swój głos w tej sprawie zabrał także KNLiTD PAN zrzeszający przedstawicieli nauk leśnych. Popierają oni potrzebę ochrony ekosystemów leśnych oraz podjęcie pilnych działań zmierzających do ograniczenia wszelkich czynników powodujących ich degradację oraz wpływających negatywnie na bioróżnorodność i klimat. Jednakże sposób, w jaki ma to być uczynione, wzbudza naukowe wątpliwości. Uważamy, że działania podejmowane w celu ochrony bioróżnorodności wymagają współpracy i konsensusu, zarówno naukowego, jak i społecznego – czytamy w stanowisku.
O unijnej strategii bioróżnorodności i przewidywanych trudnościach w dotychczasowym funkcjonowaniu lasów pisaliśmy już kilkakrotnie. Swój głos w tej sprawie zabrał także KNLiTD PAN zrzeszający przedstawicieli nauk leśnych. Popierają oni potrzebę ochrony ekosystemów leśnych oraz podjęcie pilnych działań zmierzających do ograniczenia wszelkich czynników powodujących ich degradację oraz wpływających negatywnie na bioróżnorodność i klimat. Jednakże sposób, w jaki ma to być uczynione, wzbudza naukowe wątpliwości. Uważamy, że działania podejmowane w celu ochrony bioróżnorodności wymagają współpracy i konsensusu, zarówno naukowego, jak i społecznego – czytamy w stanowisku.
