W serwisie internetowym WWF Polska udostępniono raport Wiktora Kotowskiego „Oszacowanie emisji gazów cieplarnianych z użytkowania gleb organicznych w Polsce oraz potencjału ich redukcji”. Jest to pierwsza tak szeroka próba oszacowania tytułowego zagadnienia w skali ogólnokrajowej. Wcześniej taka ocena pojawiała się tylko w przeglądowym, ogólnoświatowym opracowaniu prof. Joostena, który określił polską emisję ze zdegradowanych torfowisk na 25,8 mln ton ekwiwalentu CO2, co stawiałoby Polskę w grupie 10 największych światowych emiterów gazów cieplarnianych z powierzchni zdegradowanych torfowisk. W obecnym raporcie Kotowski oszacował, że powierzchnia zdegradowanych (odwodnionych) torfowisk w Polsce to ok. 1 255 800 ha.

Taką powierzchnię należałoby zrenaturyzować w ciągu kilkunastu najbliższych lat, gdyż emisja gazów cieplarnianych ze zdegradowanych torfowisk Polski wynosi ok. 33,9 mln ton ekwiwalentu CO2, z czego za 30,3 mln ton (89,4%) odpowiada rolnictwo, a za 3,6 mln ton – leśnictwo. Dla porównania całkowita roczna emisja Polski to ok. 320 mln ton; ponowne zabagnienie wszystkich odwodnionych torfowisk poprzez zatrzymanie odpływu wody rowami melioracyjnymi pozwoliłoby zredukować emisje gazów cieplarnianych o ok. 24,2 mln ton ekwiwalentu CO2.

Kluczem do powszechnego przywrócenia warunków bagiennych na torfowiskach powinna być tzw. paludikultura, czyli bagienne rolnictwo, oraz tworze-nie obszarów dzikiej przyrody (np. w lasach bagiennych) W oficjalnych krajowych raportach sporządzanych na podstawie Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu Polska zaniża emisję będącą skutkiem użytkowania rolniczego gleb organicznych ok. 20-krotnie, a emisję leśnictwa ok. 4-krotnie.

Red.