O martwym drewnie mówi się od lat. Wydawać by się mogło, że powiedziano o nim już wszystko. Nic bardziej mylnego. Pokazało to ogromne zainteresowanie konferencją „Rola martwego drewna w ekosystemach leśnych”, na którą przybyło ponad 250 osób.
Jaka jest kondycja firm leśnych po ponad dwóch dekadach na rynku? Niewysoka rentowność, tendencja spadkowa, gdy chodzi o liczbę przedsiębiorstw, starzejąca się kadra. Mała liczba pakietów specjalistycznych przy nadmiarze mocy produkcyjnych. To tylko niektóre z bolączek, o których mówi Janusz Kocel, profesor w Instytucie Badawczym Leśnictwa.
Odkryć w lasach nieznane dotąd zabytki historii? Jak najbardziej! Dzięki wiązce lasera przenikającej warstwę drzew, pod którą kryją się niewidoczne gołym okiem ślady dawnej działalności człowieka. A wszystko to w ramach finansowanego przez MNiSW projektu badawczego „Laserowi Odkrywcy”.
Problem pomiarów ilości martwego drewna w lesie zaistniał na fali dyskusji o jego roli w ekosystemach leśnych. I choć o roli martwego drewna mówi się dużo, to już o samych pomiarach jego ilości – znacznie mniej. W RDLP w Katowicach zaproponowano modyfikację pomiarów dostosowaną do beskidzkich warunków.
W wyniku konsekwentnej polityki Lasy Państwowe uzyskały przed wojną bardzo poważne osiągnięcia. Zwiększono dochodowość, zrealizowano wiele zamierzeń i inwestycji. Firma cieszyła się poważaniem. O początkach Lasów Państwowych w Polsce opowiada prof. Andrzej Grzywacz.
Jakie funkcje ma spełniać las? Jak najwięcej! Aby tak się działo, potrzeba kontroli nad pełnią zjawisk, a nie pozorowania, że łowiectwo to sprawa wyłącznie myśliwych.
Czy jedna osoba może zachwiać stawianym przez wielu za wzór leśnictwem Szwecji? Może! Dokonał tego Polak – dziennikarz Maciej Zaremba Bielawski.
Skończył technikum i studia leśne. Kilka lat temu, po lekturze „Lasu Polskiego”, trafił do Szwecji, gdzie pracuje w odpowiedniku polskiego zul. O swoich doświadczeniach mówi Tomasz Pawełek, pracujący w firmie Sundins Skogsplantor.
Lasy Państwowe wydają rocznie miliony złotych na usuwanie śmieci. Te zaś lądują w lasach bez względu na formę własności. Kto je uprząta z lasów prywatnych właścicieli?
Prowadzenie własnej szkółki, produkującej LMR, to nie lada wyzwanie. O tym jak przetrwać na rynku i dalej się rozwijać, rozmawialiśmy z Dariuszem Łęgowskim, właścicielem szkółki i prezesem Stowarzyszenia Leśnych Szkółkarzy Polskich.
