
Rumuński SUV zadebiutował na rynku w 2010 roku, oferując stosunkowo przestronne nadwozie, które w połączeniu z napędem 4×4 i względnie niską ceną czyniło ten model bardzo atrakcyjnym.
Artykuł ukazał się w numerze 19/2021 „Lasu Polskiego„.
Wielu potencjalnych klientów podchodziło do Dacii Duster z rezerwą, przywołując opowieści o niskiej jakości dawniej produkowanych aut typu ARO czy Oltcit. Patrząc na ten model z perspektywy ponad 10 lat produkcji, musimy zweryfikować, czy nasze poglądy są słuszne.
Trochę historii i danych technicznych
W przypadku tego modelu trudno pisać o historii, jest to auto zbudowane od podstaw – wykorzystuje elementy z Dacii, Renault i Nissana. Dacia Duster Concept została zaprezentowana w Genewie w 2009 roku. Model wprowadzony do produkcji był oczywiście mniej awangardowy i zdecydowanie skromniej wykończony. Płyta podłogowa pochodzi z Dacii Logan, wnętrze przypomina Dacię Sandero, silniki pochodziły od Renault, a całość została zwieńczona dodaniem napędu 4×4 z Nissana. Pierwszy lifting zaprezentowano w 2013 r. podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie nad Menem. Zmodernizowano m.in. przód auta, pojawiła się nowa atrapa chłodnicy, a także zastosowano nowe wkłady reflektorów z wbudowanymi światłami do jazdy dziennej. Zmiany w wyglądzie zewnętrznym dotyczyły też innych wkładów tylnych świateł, pojawiła się nowa listwa na klapie bagażnika oraz nowe lusterka boczne. We wnętrzu zadebiutowała nowa deska rozdzielcza, auto stało się odczuwalnie cichsze. Duży popyt wymógł dalsze modernizacje, Dacia Duster II została zaprezentowana po raz pierwszy w 2017 roku. Sylwetka auta się nie zmieniła, jednak zmiana pasa przedniego, tylnych lamp, uwydatnienie bocznych przetłoczeń i zastosowanie nowej deski rozdzielczej z centralnie umieszczonym wyświetlaczem LCD korzystnie wpłynęły na estetykę i funkcjonalność auta. Jest ono naprawdę zgrabne. W bieżącym roku debiutuje kolejna odsłona nazywana Nową Dacią Duster.

Nadwozie i wnętrze auta
Nadwozie Dustera II może się podobać, w oko wpadają muskularne nadkola płynnie przechodzące w przedni i tylny pas nadwozia. W zależności od wersji możemy spotkać w Dacii relingi, nakładki na progi lub osłony pod zderzakami, a także relingi dachowe, które optycznie czynią auto bardziej terenowym. Zwiększony przedni grill, ładne lampy z tyłu i miła dla oka linia boczna wpływają pozytywnie na ocenę tego modelu. Wnętrze może się podobać, jakość użytych materiałów wzrosła w porównaniu do poprzedniej odsłony, nadal jednak jest to auto budżetowe. Jakość wykończenia jest dobra, ergonomia na plus. Znajdziemy tu większe i wygodniejsze fotele (przejechanie 500 km nie męczy). Wnętrze jest przestronne dla czterech dorosłych osób i zapewnia dobrą widoczność z miejsca kierowcy. System multimedialny zapożyczony z Renault jest prosty w obsłudze i dość intuicyjny. Pod ekranem (który jednak mógłby mieć lepsze parametry) znajdziemy podstawowy zestaw włączników, a jeszcze niżej sterowanie klimatyzacją, nawiewem i ogrzewaniem, ich duże pokrętła pozwalają na łatwe sterowanie (nawet w rękawiczkach). Wyposażenie z zakresu bezpieczeństwa i komfortu zależne jest od wersji wyposażenia, w podstawowej – Access otrzymamy m.in. 6 poduszek powietrznych, komputer pokładowy, ogranicznik prędkości i elektryczne przednie szyby. Wersja wyższa, Essential, wzbogacona jest o radio ze złączem Bluetooth i USB, fotel kierowcy z regulacją wysokości, kierownicę z dwupłaszczyznową regulacją położenia, a także relingi dachowe. Comfort to wyposażenie Essential oraz manualna klimatyzacja, reflektory przeciwmgielne, elektrycznie sterowane i podgrzewane lusterka oraz lepsze obszycie kierownicy i mieszka drążka zmiany biegów. Topowa odmiana Prestige zawiera wszystkie elementy wymienione wcześniej, a dodatkowo asystenta martwego pola, kamerę cofania z czujnikami parkowania, nawigację z 7-calowym ekranem dotykowym, przyciemniane tylne szyby i 17-calowe felgi aluminiowe. Bagażnik ma regularne kształty, płaską podłogę i jest dość głęboki. Na razie nie słychać jeszcze o problemach z rdzewieniem, jednak po zakupie warto wykonać porządną konserwację podwozia.
Silniki i przeniesienie napędu
Pod maską znajdziemy stare i sprawdzone jednostki silnikowe diesla rodem z Renault i nieco nowsze benzynowe (poza 1,6). Silniki zadowalają się umiarkowanymi ilościami paliwa, zużycie benzyny waha się od 6 l w trasie do 10 l/100 km w mieście, diesel wypada znacznie lepiej i spala przeciętnie od 6–8 l/100 km. Dacia nie przepada za prędkościami autostradowymi, zestrojenie skrzyni biegów powoduje znaczny wzrost zużycia paliwa, ale w zamian za to nie brakuje jej mocy na każdym biegu i auto sprawnie przyspiesza. Dacia korzysta z układu napędu na cztery koła zaczerpniętego z Nissana (skopiowano nawet sterujące nim pokrętło) i występuje w połączeniu z mocniejszymi silnikami. Wersje 4×4 mają o ok. 40 l mniejszą pojemność bagażnika. Układ 4×4 pracuje w trzech wariantach: 4×2 (tylko przednia oś), Auto (automatyczne dołączanie tylnej osi w razie poślizgu kół) oraz Lock, kiedy napęd jest na stale rozdzielany na obie osie w stosunku 50:50. Tryb Lock rozłącza się automatycznie po przekroczeniu 30 km/h, przemawiają za tym względy bezpieczeństwa. Duster wyposażony w ten układ napędowy naprawdę nieźle radzi sobie w lekkim terenie – leśne drogi, piaszczyste podłoże czy też wszechobecne w lasach wyboiste szutrowe drogi nie stanowią dla Dustera przeszkody. Użytkownicy nie zgłaszają uwag do działania układu napędowego, potwierdza się opinia głosząca, że stosując sprawdzone technologie, można stworzyć udane auto. Skrzynie biegów oferują 6 przełożeń do przodu, tradycyjnie pierwszy bieg jest bardzo krótki, ułatwia to jazdę w terenie (ochrona sprzęgła), z najmocniejszym silnikiem oferowano również skrzynię automatyczną Efficient Dual Clutch (EDC).

Zawieszenie, hamulce i komfort jazdy
W zawieszeniu postawiono na klasyczne rozwiązania rodem z aut osobowych i lekkich SUV-ów – z przodu oparto je na kolumnach McPhersona, z tyłu wykorzystano rozwiązanie wielowahaczowe. Efekt jest satysfakcjonujący, zawieszenie pracuje cicho i dobrze niweluje nierówności nawierzchni. Na stosunkowo wysoki komfort resorowania mają też wpływ niezbyt szerokie opony o stosunkowo wysokim profilu (215/65 R16) oferowane w podstawowym wyposażeniu. W porównaniu do wcześniejszych wersji we wnętrzu zrobiło się znacznie ciszej, nawet przy większych prędkościach. Niedoskonałości zawieszenia odczujemy dopiero przy szybszej jeździe po asfalcie podczas wietrznej pogody – auto ze względu na wysokość jest podatne na boczne podmuchy, na szczęście stosunkowo sprawny układ kierowniczy pozwala na szybkie kontrowanie. Bezsporną zaletą Dacii jest jej wysoki prześwit, 205–210 mm (źródła podają różne dane), co stawia ją w jednym szeregu z renomowanymi terenówkami typu Toyota, Land Cruiser czy Nissan Patrol. Wartość ta pozwala na spokojne pokonywanie leśnych dróg i miejskich krawężników. Układ hamulcowy jest adekwatny do ceny auta, z przodu zastosowano wentylowane tarcze, z tyłu klasyczne hamulce bębnowe. Całość, dzięki niskiej masie auta, jest skuteczna. Tradycyjnie na trwałość tego układu znacząco wpływa sposób użytkowania auta, jazda terenowa przyśpiesza zużycie poszczególnych elementów układu.
Zalety | Wady |
---|---|
+ przestronne wnętrze i ustawny bagażnik, + dobry komfort resorowania, + znakomity stosunek ceny do wielkości, + dobra widoczność, + sprawdzone jednostki napędowe. | – średniej jakości materiały wykończeniowe, – małe schowki z przodu, – krótka lista dodatkowego wyposażenia podstawowych wersji, – pojawiające się problemy z dużym zużyciem oleju w silnikach benzynowych, – mały wybór wersji silnikowych. |
Podsumowanie
Dacia Duster zrywa ze stereotypami, skonstruowano solidne auto bazujące na sprawdzonych technologiach, ale nie powalające wyposażeniem, ergonomią i możliwością brylowania na trasie. W zamian za to płacimy mało za stosunkowo wiele, więc jest to dobra alternatywa dla leśników, którzy nie chcą rysować drogich aut konkurencyjnych marek. W rozsądnej cenie otrzymujemy dobre narzędzie gwarantujące sprawne pokonywanie leśnych duktów. Obecna modernizacja objęła również wnętrze, które stało się bardziej ergonomiczne i komfortowe. Jest to typowy „wół roboczy”, który sprawdzi się również w roli auta rodzinnego lub miejskiego, jego walory użytkowe i cena niwelują niedostatki komfortu i niższą renomę marki. Należy zwrócić uwagę na fakt, że fabrykę w Mioveni od początku produkcji opuściło ok. 2 mln nowych Dacii Duster. Większość z nich to wersja 4×2, niemniej świadczy to o sukcesie tego modelu, który również w Polsce plasuje się w czołówce sprzedaży. Dacia Duster była i dalej jest oferowana na niektórych rynkach motoryzacyjnych, m.in. rosyjskim, brazylijskim, ukraińskim, na Bliskim Wschodzie oraz w niektórych krajach Afryki, jako Renault Duster. Biorąc pod uwagę zwiększająca się liczbę Dacii Duster wśród pracowników lasów, trzeba zaopiniować ją pozytywnie. Warto pamiętać o częstszej zmianie oleju i filtrów (interwał fabryczny jest zbyt duży), konserwacji podwozia i unikaniu egzemplarzy powypadkowych, należy też na bieżąco kontrolować poziom oleju w jednostkach benzynowych, dzięki czemu będziemy długo cieszyć się tanim w eksploatacji autem.
Sebastian Kołacz