Leśne trasy rekreacyjne Emilia Janeczko, Małgorzata Woźnicka Wyd. SGGW 2016, 112 s. Oczekiwania społeczeństwa względem lasów nie tylko zmieniają się z czasem, ale przede wszystkim ciągle rosną. Las nie jest już tylko miejscem zwykłych spacerów czy zbierania pożytków. Dziś to sala treningowa czy centrum odnowy biologicznej, plac zabaw i miejsce odpoczynku dla zaganianych mieszczuchów. Łatwo ulec tym oczekiwaniom i projektując trasy rekreacyjne, przekształcić las w sztuczny twór, któremu daleko do natury. A przecież nie o to nam chodzi…

Tras rekreacyjnych w polskich lasach z roku na rokprzybywa. Jedne są bardziej udane, inne nieco mniej. Wszystkim z pewnościątowarzyszyło pytanie „od czego zacząć, by powstała fajna ścieżka dlaturystów?”. Z pomocą przychodzą autorki „Leśnych tras rekreacyjnych”,poradnika, jak urządzić las, by spełniał oczekiwania społeczeństwa i niezatracił się w byciu po prostu lasem.

Poradnik systematyzuje wiedzę z zakresu funkcjonowanialeśnych tras rekreacyjnych (także w aspekcie prawnym), wpływu rekreacji naśrodowisko oraz przeciwdziałaniu szkodom, jakie wzmożona obecność np. biegaczymoże w tym środowisku poczynić. Autorki dzielą się też wiedzą na temat cechdobrej i atrakcyjnej trasy – bo cóż nam z tego, że wydamy tysiące złotych napiękną trasę, po której nikt nie zechce biegać, ponieważ np. dzika ścieżka tużobok „ma ładniejszy widok”. Pokazane w książce przykłady tras powstających wCzechach czy Niemczech (choćby nadziemna trasa w czeskim Lipnie) zachęcają, byw projektowaniu tras atrakcyjnych dla odbiorców nie zawsze działać szablonowo.Słów kilka autorki poświęcają także preferencjom użytkowników leśnych trasrekreacyjnych i ich preferencji względem wypoczynku w lesie.

Poradnik jest bogato ilustrowany rycinami i zdjęciami prezentującymizarówno przykłady pozytywne, jak i negatywne, z kraju i zza granicy.

UZ