Najpierw rozpoznać, potem chronić

Wyjątkowość charakteru konferencji „Aktywne metody ochrony przyrody w zrównoważonym leśnictwie” polega na zgromadzeniu w jednym miejscu (CEPL w Rogowie) ludzi reprezentujących różne instytucje i dziedziny życia, których łączy autentyczne zainteresowanie sprawami ochrony przyrody. Wystąpienia głosili i słuchali ich ludzienauki, praktykujący leśnicy i urządzeniowcy, przedstawiciele organizacji społecznych i urzędów. Jako temat przewodni przyjęto sposoby rozpoznawania, oceny i monitoringu wartości przyrodniczych polskich lasów. Przez dwa marcowe dni (21-22 marca) prelegenci prezentowali swoje prace i doświadczenia związane z oceną wartości lasów.

Bez dobrej znajomości elementów środowiska leśnego, nie możemy mówić o skutecznej ochronie i trwałym użytkowaniu – mówił w jednym z pierwszych wystąpień Ryszard Kapuściński z DGLP. Kolejni referenci opowiadali o tym, w jaki sposób i na jakich poziomach są zbierane informacje o lasach. Prof. Piotr Paschalis, członek Rady Głównej IUFRO, rozpoczął ten cykl, mówiąc o globalnej ocenie lasów. Zagadnieniom na poziomie krajowym poświęcili swe wystąpienia Anna Żornaczuk z MŚ, która mówiła o krajowym programie monitoringu stanu lasu oraz Janusz Bańkowski i Paweł Strzeliński, opowiadający o wielkopowierzchniowej inwentaryzacji lasu.

Leśnicy z RDLP w Zielonej Górze dzielili się pierwszymi doświadczeniami po wprowadzeniu na terenie Dyrekcji „Książki ochrony przyrody i walorów kulturowych” przeznaczonej dla
leśniczych. Pierwszy dzień konferencji zakończyło wystąpienie Romana Zielonego z SGGW, a w zasadzie dyskusja na temat optymalnego poziomu szczegółowości, jaki należy przyjąć podczas inwentaryzacji i sporządzania Programu ochrony przyrody dla nadleśnictw.
Drugi dzień spotkania przyniósł wystąpienia dotyczące bardziej szczegółowych zagadnień związanych z konkretnymi elementami środowiska przyrodniczego. Mówiono o inwentaryzowaniu i ochronie porostów, eksperymentalnych metodach szacowania wartości drzewostanów w oparciu o dane dotyczące fauny glebowej, chrząszczy związanych z grzybami nadrzewnymi. Silna grupa ornitologów reprezentowała KOO i OTOP. Tadeusz Mizera podsumowując zagadnienia zw. ze strefową ochroną ptaków podkreślał, że 95% zarejestrowanych stref leży na terenach Lasów Państwowych. – Obecny, coraz lepszy stan ornitofauny jest zasługą leśników – zaznaczył.

Na tle wszystkich prezentacji na szczególne uznanie zasługują prelekcje osób związanych z Rogowem: gospodarza spotkania Dariusza Anderwalda oraz referaty małżeństwa Małgorzaty i Marka Sławskich z Katedry Ochrony Lasu i Ekologii SGGW. W ślad za merytorycznym przygotowaniem wystąpień, poszły znakomicie przygotowane, ciekawe prezentacje komputerowe.

Spotkaniu towarzyszyła również sesja posterowa (dziesięciu prelegentów) i wieczorna prezentacja filmów Tomasza Ogrodowczyka.

Wśród wniosków sformułowanych po konferencji znalazła się m.in. potrzeba spójności różnorodnych planów ochrony: parków, rezerwatów, Natury 2000 i nadleśnictw. Tym ostatnim proponowano przyznać status prawny, nie tylko w obrębie LP. Podkreślano potrzebę określenia kryteriów waloryzacji przyrodniczych dla lasów. Uczestnicy zwrócili również uwagę na konieczność nieodpłatnego udostępniania informacji o lasach na potrzeby nauki.
[RAZ]