O czym szumi las Audiobook, mp3 Czyta: Jarosław Boberek Wyd. Lasy Państwowe 2012, na podstawie książki Pawła Wakuły (Wydawnictwo Literatura)   Praca leśniczego Piątka do najłatwiejszych nie należy. Raz – jest on młodym stażem pracownikiem Lasów. Dwa – trafił na teren dość „specyficzny”. Jego inność wynika z wielkiej liczby gatunków, które podlegają ochronie, a które to nie są do końca, hmmm, normalne…

Bowiem który z Was, drodzy leśniczowie,dysponuje gajowym wywodzącym się z rodu niedźwiedziego (brutalny Leon) lubspotyka się na herbatce u Baby Jagi z wilkołakiem (jaroszem) Alfredem? Pewnieniewielu. Ale też niewielu sprawuje nadzór nad Doliną Bagiennej Trawy,zamieszkiwaną przez rzeszę niezwykłych istot – rusałek, strzyg czy skrzatów,ale też zwierząt znanych z codziennej pracy – borsuków czy dzików. Jakby tegobyło mało, nad leśnictwem co i rusz przelatują pociski z położonego nieopodalpoligonu, które potrafią narobić niezłego bigosu, a po leśnych duktach krążynieuchwytny Kindziuk – kłusownik jakich mało. No i jeszcze to zadanie, którebiednemu Piątkowi zlecił jego poprzednik Kołbiela – sfotografowanie„sześcioptaka”. Załamać się można…

Paweł Wakuła, autor tekstu i ilustracji,niesłychanie wnikliwie przedstawił młodemu czytelnikowi rolę, jaką leśnik pełniw lesie. Szczególnie że zrobił to w sposób niesłychanie zabawny, a zarazempouczający (posłuchajcie, co spotyka „niszczyciela” trujących grzybów). Jednaksamą historię przebił sposób, w jaki opowiada ją Jarosław Boberek, aktor znanyszerzej jako fajtłapowaty policjant z „Rodziny zastępczej” czy niezapomnianyKról Julian z „Madagaskaru” (wokal). To, w jaki sposób podkłada swój głos podwszystkie postacie, sprawia, że trudno oderwać się od głośników. 

Czy książka i nagranie ustrzegło sięmerytorycznych błędów? Patrząc na osobę konsultującą wszystko merytorycznie(Jolanta Błasiak), można mieć taką pewność – wszak nikt tak doskonale nie znasię na gatunkach chronionych, jak naczelniczka Wydziału Ochrony Przyrody DGLP.Jednak jest coś, o czym zapomniano – pozyskanie. Piątek bowiem niewielepozyskuje, ale może to po prostu specyfika leśnictwa, a nie trend brakuinformowania opinii publicznej o tym, co jest podstawą gospodarki leśnej.

Na koniec warto sparafrazować WitoldaGombrowicza: „Kto nie słuchał, ten trąba”. I niech go szeliniak kopnie.
 
BSz