Zapas fińskich lasów zwiększa się rocznie o dziesiątki milionów m3 nawet po uwzględnieniu pozyskania drewna i naturalnych ubytków. W tym sensie lasy te stanowią pochłaniacz CO2. Jeśli sekwestracja węgla przez lasy zostanie uwzględniona w rozliczeniach ograniczania emisji CO2, Finowie powinni więc na tym skorzystać. Jednak wcale nie jest to takie pewne. Okazuje się bowiem, że fińskie lasy mogą być też traktowane jako źródło emisji CO2. Wszystko zależy od modeli kalkulacyjnych, które zostaną wynegocjowane. Dla Finów niekorzystne są modele oparte na lesistości.– Dla Finlandii szczególne znaczenie ma sposób, w jaki w następnej umowie klimatycznej zostanie uwzględniona zdolność lasów do wiązania węgla. W sensie naukowym fińskie lasy są pochłaniaczem węgla. Natomiast zgodnie z modelami kalkulacyjnymi, które bierze się pod uwagę w negocjacjach klimatycznych, fińskie lasy okazują się źródłem emisji węgla – mówi Paula Lehtomäki, fińska minister środowiska. – Preferowalibyśmy model, który by uwzględniał wcześniejsze działania hodowlane i nie nagradzał tych państw, które kiedyś zniszczyły swoje lasy i dlatego mogą teraz łatwo zwiększać swoją lesistość.Kwestią otwartą pozostaje uwzględnienie w rozliczeniach emisyjnych węgla akumulowanego w produktach drzewnych.