Z zagranicy 7/2022

Badenia-Wirtembergia, Niemcy – Powiększenie Parku Narodowego „Szwarcwald” Anglia, Wielka Brytania – Luka płacowa w państwowym leśnictwie Szwecja – Mniej nowych obiektów ochrony przyrody leśnej Słowacja – Karuzela na stanowisku dyrektora generalnego  

Badenia-Wirtembergia, Niemcy

Powiększenie Parku Narodowego „Szwarcwald”

Park Narodowy „Szwarcwald”, mający postać dwóch niedużych enklaw, powstał w styczniu 2014 roku. Jest to pierwszy badeńsko-wirtemberski park narodowy. Zajmuje łącznie obszar 10 tys. ha, co stanowi 0,7% powierzchni leśnej Badenii-Wirtembergii.

Rozwój Parku Narodowego „Szwarcwald” przewidują zapisy umowy koalicyjnej partii tworzących rząd Badenii-Wirtembergii.

W listopadzie 2021 r. rada parku jednogłośnie poparła projekt jego rozszerzenia. Proces partycypacji w powiększaniu parku ma się rozpocząć od reprezentatywnej ankiety wśród obywateli. Planowane jest także zorganizowanie forum obywatelskiego. Losowo wybrani obywatele – którzy będą reprezentować w równych liczbach całą Badenię-Wirtembergię i rejony sąsiadujące z parkiem – otrzymają propozycję intensywniejszego współkształtowania dalszej części procesu.

Ok. 80% mieszkańców Badenii-Wirtembergii pozytywnie ocenia istnienie Parku Narodowego „Szwarcwald”. W okresie od lipca 2020 do czerwca 2021 r. park zanotował po raz pierwszy ponad milion odwiedzin.

Źródło: www.forstpraxis.de

Fot. www.wikimedia.org/ Leonhard Lenz


Anglia, Wielka Brytania

Luka płacowa w państwowym leśnictwie

W Anglii wszystkie podmioty, które zatrudniają większą liczbę pracowników, są zobowiązane do sporządzania i publikowania raportów rocznych o tzw. luce płacowej (ang. gender pay gap) – zróżnicowaniu wynagrodzenia ze względu na płeć. Wskaźnik ten określa różnicę między średnim/środkowym wynagrodzeniem brutto na godzinę mężczyzn i kobiet.

Zgodnie z najnowszym raportem Komisji Leśnej Anglii, odpowiedzialnej za angielskie leśnictwo, w organizacji tej luka w płacy średniej wynosi 4,6%: o tyle średnie wynagro-dzenie mężczyzn jest większe od takiegoż wynagrodzenia kobiet. Z kolei luka w medianie wynagrodzeń kształtuje się na poziomie 6,1%. Mediana to środkowa wartość wynagrodzeń, co oznacza, że połowa zatrudnionych zarabia mniej od tej wartości, a połowa więcej. W całym personelu Komisji Leśnej udział kobiet wynosi 42%. W obsadzie stanowisk najwyższych kobiety stanowią 38%, a w obsadzie stanowisk najniższych – 46% (w klasyfikacji stanowisk wyróżnione są cztery stopnie: najniższy, niższy, wyższy, najwyższy).

Komisja Leśna Anglii pełni funkcję resortu leśnictwa w angielskiej administracji rządowej i zarazem zarządza – za pośrednictwem agencji wykonawczej Gospodarka Leśna Anglii – angielską państwową własnością leśną (214 tys. ha lasów). Finanse Komisji Leśnej Anglii są preliminowane w budżecie centralnego rządu brytyjskiego, będącego zarazem rządem Anglii.

Źródło: www.gov.uk

 


Szwecja

Mniej nowych obiektów ochrony przyrody leśnej

W 2021 r. Agencja Leśna, nadzorująca gospodarkę leśną w Szwecji, wyznaczyła w lasach produktywnych (lasy o rocznej produktywności równej co najmniej 1 m3/ha) zaledwie 118 nowych obiektów ochrony siedlisk i 26 nowych obiektów kontraktowej ochrony przyrody. To najmniejsze liczby od czasu wprowadzenia w Szwecji w 1993 r. tych dwóch form ochrony przyrody leśnej. Przyczyną tego był niezadawalający poziom rekompensat państwowych za ograniczenie użytkowania lasu.

W latach 1993–2021 Agencja Leśna wyznaczyła w sumie 8,7 tys. obiektów ochrony siedlisk i 5,5 tys. obiektów kontraktowej ochrony przyrody, które łącznie obejmują odpowiednio 32,1 i 34,6 tys. ha lasów produktywnych. Przedmiotem ochrony siedlisk są głównie lasy o charakterze pierwotnym (68% powierzchni), a przedmiotem ochrony kontraktowej – płaty lasów iglastych zbliżonych do naturalnych (45%).

Przeciętna powierzchnia obiektów ochrony siedlisk i obiektów ochrony kontraktowej wynosiła w 2021 r. odpowiednio 6,3 i 8,9 ha. Za ochronę siedlisk państwo wypłaciło właścicielom lasów przeciętnie 159 tys. koron szwedzkich rekompensaty na 1 ha, za ochronę kontraktową – 27,5 tys. koron na 1 ha.

W szwedzkim programie ochrony przyrody leśnej ochroną siedlisk są obejmowane niewielkie obszary o dużym znaczeniu dla flory i fauny. W tym przypadku rekompensata za ograniczenie użytkowania lasu stanowi równowartość 125% spadku wartości rynkowej gruntu. Natomiast rekompensata za kontraktową ochronę przyrody zależy od okresu obowiązywania umowy, który może wynosić od jednego roku do pięćdziesięciu lat. W przypadku 50-letniej umowy właściciel gruntu otrzymuje rekompensatę w wysokości równej 60% wartości obszaru.

Obiekty ochrony siedlisk i obiekty kontraktowej ochrony przyrody mogą być wyznaczane także przez inne organy rządowe i samorządy, toteż powyższa statystyka nie daje pełnego obrazu stanu realizacji szwedzkiego programu ochrony przyrody leśnej. Oczywiście istnieją w Szwecji także inne rodzaje formalnie chronionych obszarów leśnych (rezerwaty przyrody itd.).

Źródło: www.skogsstyrelsen.se


Słowacja

Karuzela na stanowisku dyrektora generalnego

Samuel Vlčan, minister rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich, któremu na Słowacji podlega gospodarka leśna, powierzył 18 lutego 2022 r. ponownie Matejowi Vigodzie (na zdjęciu) funkcję p.o. dyrektora generalnego Lasów Republiki Słowackiej (LSR), zarządzających słowackimi lasami państwowymi. Będzie on pełnił tę funkcję do czasu wyłonienia dyrektora generalnego LSR w drodze konkursu, który resort postanowił rozpisać w ciągu najbliższych tygodni.

Z pracownikami LSR pożegnał się tego samego dnia Tibor Kőszeghy, dotychczasowy dyrektor generalny LSR, który podał się do dymisji już 20 stycznia 2022 r., zaledwie po mniej więcej pół roku zajmowania tego stanowiska. Jest to kolejny dowód ogromnego oporu, na jaki modernizacyjna transformacja LSR natrafia w środowisku związanym z lasami państwowymi.

Ostatnia zmiana na stanowisku dyrektora generalnego LSR jest już czwartą w ciągu zaledwie dwóch lat. W 2020 r. stanowisko dyrektora generalnego, wzgl. p.o. dyrektora generalnego LSR zajmowały trzy osoby: Marian Stanik (do 24 marca), Matej Vigoda (od 25 marca do 27 listopada) i Tomaš Čuka (od 28 listopada). Tego ostatniego odwołano w lipcu 2021 roku. Od tego czasu funkcję p.o. dyrektora generalnego, a później dyrektora generalnego (od października 2021 r.) sprawował Tibor Köszeghy. C

Źródło: www.lesmedium.sk

Fot. Arch. LSR

Opr. A.S.