Pod koniec listopada 2005 r. fiński rząd przyjął projekt strategii energetycznej Finlandii, zgodnie z którym udział energii z biomasy w bilansie energetycznym państwa fińskiego ma wzrosnąć do jednej trzeciej w ciągu najbliższych dziesięciu lat. Obecnie z biomasy, w tym z surowca drzewnego, uzyskuje się w Finlandii 23% energii. Większość energetycznego surowca drzewnego pochodzi z celulozowni: na masę celulozową przetwarzana jest mniej więcej połowa surowca wyjściowego, reszta wykorzystywana jest do produkcji energii.

W trakcie dyskusji nad projektem fińskiej strategii energetycznej poruszona została między innymi kwestja alternatywy ,energia czy masa celulozowa”. Pytano się, czy ma sens używanie na przykład papierówki do produkcji energii? Czy nie jest dla wszystkich korzystniej produkować masę celulozową, wykorzystywać wtórny surowiec włóknisty możliwie wiele razy i dopiero na końcu tego łańcucha produkować energię? – To dobra zasada. Znalazła ona wyraz w unijnej dyrektywie w sprawie opakowań: wpierw wykorzystaj surowiec na wszelkie możliwe sposoby, a dopiero potem produkuj z niego energię – twierdził Pertti Laine, sekretarz Fińskiej Federacji Przemysłu Drzewnego. Z kolei Tage Fredriksson, sekretarz fińskiego Stowarzyszenia na rzecz Energii z Surowca Drzewnego, uważał, że w rzeczywistości branża energetyczna nie konkuruje z zakładami celulozowo-papierniczymi o surowiec, ponieważ cena drewna energetycznego jest o połowę niższa niż papierówki. Nie zgodził się z tą opinią Pertti Laine, którego zdaniem na rynku występują już oznaki podobnego rodzaju rywalizacji, chociażby o surowiec do produkcji płyt. Opracowując strategię energetyczną Finlandii, dyskutowano także na temat handlu prawami do emisji węgla pierwiastkowego do atmosfery. Taisto Turunen, dyrektor w fińskim Ministerstwie Handlu i Przemysłu, poinformował, że uruchomienie tego handlu doprowadziło w Finlandii do ogólnego wzrostu cen energii, bez względu na jej źródło. A to dlatego, że poziom rynkowych cen energii kształtuje się w zależności od ceny energii z największego źródła, którym w Finlandii jest węgiel. W ostatecznym wyniku nieuzasadnione profity czerpią ci, którzy produkują energię z innych źródeł, niekoniecznie odnawialnych. Według Turunena, rozmiar owych nieuzasadnionych profitów osiąga w Finlandii poziom 300-500 mln euro rocznie. źródło: www.forest.fi opr. A.S.