-

Fiński Instytut Badawczy Leśnictwa szacuje, że wolumen fińskiego importu drewna okrągłego wyniesie w 2005 r. ponad 19 mln m3, a w 2006 r. ponad 20 mln m3. Wielkości te odpowiadają mniej więcej 1/4 zapotrzebowania fińskiego przemysłu drzewnego na drewno okrągłe. Prawie 90% importowanego przez Finlandię drewna okrągłego pochodzi z Rosji i krajów bałtyckich. W roku 2005 fińskie pozyskanie drewna w ramach cięć rębnych zmniejszyło się o kilka procent w stosunku do poziomu w roku 2004. Cena świerkowego drewna tartacznego spadła w porównaniu do 2004 r. o 11%.

W listopadzie 2005 r. Komisja Praw Człowieka ONZ poleciła wstrzymać pozyskanie drewna w regionie Nellim w fińskiej Górnej Laponii z powodu petycji trzech lapońskich pasterzy reniferów, wniesionej przy wsparciu organizacji Greenpeace. Pasterze domagają się zaniechania użytkowania lasów w regionie Nellim ze względu na związane z tym domniemane zagrożenia dla stadnego chowu reniferów, a tym samym dla całej kultury Lapończyków. W ciągu sześciu miesięcy państwo fińskie jest teraz obowiązane udzielić Komisji stosownych wyjaśnień. W związku z tą sprawą fińskie państwowe gospodarstwo leśne Metsähallitus (3,4 mln ha lasów gospodarczych, roczne pozyskanie ok. 5 mln m3) zdecydowało się tymczasowo wstrzymać pozyskanie drewna w regionie Nellim, obejmującym obszar lasów państwowych o łącznej powierzchni 27 tys. ha.

Austriackie Lasy Związkowe SA odbudowały zniszczoną poprzedniej zimy przez lawinę platformę obserwacyjną w Parku Narodowym ,Alpy Wapienne”, umożliwiającą zwiedzającym podpatrywanie zimowego dokarmiania jeleni, prowadzonego w Alpach Wapiennych już od stu lat. Otwarcie platformy obserwacyjnej zaplanowano na styczeń 2006 roku.

Rada PEFC uchyliła do odwołania swoją akceptację szwajcarskiej normy certyfikacji leśnej ,Q-Label” z powodu niespełniania przez nią niektórych wymagań Programu Promowania Certyfikacji Leśnej (PEFC). W związku z tym lasy certyfikowane według normy ,Q-Label” nie mogą być tymczasowo uznawane za certyfikowane w systemie PEFC. Ponadto do czasu ewentualnego przywrócenia PEFC-owskiej akceptacji, na produktach pochodzących z tych lasów nie może być umieszczane logo PEFC. Na całym świecie w systemie PEFC certyfikowanych jest obecnie ponad 175 mln ha lasów. W Europie najwięcej lasów z PEFC-owskim certyfikatem znajduje się w Finlandii (22,4 mln ha), Norwegii (9,2 mln ha), Niemczech (7,0 mln ha), Szwecji (6,6 mln ha), Francji (4,0 mln ha), Austrii (3,9 mln ha) i Czechach (1,9 mln ha); poza Europą – w Kanadzie (63,7 mln ha) i w Stanach Zjednoczonych (53,0 mln ha).

W listopadzie 2005 r. w miejscowości Arnstein odbyła się pierwsza w tym sezonie przetargowym submisja cennego drewna bukowego, pozyskanego w siedmiu gospodarstwach leśnych wchodzących w skład Bawarskich Lasów Państwowych (800 tys. ha lasów, roczne pozyskanie 5 mln m3). Do sprzedaży przeznaczono łącznie 1,8 tys. m3 drewna. Oferty zakupu złożyło 27 firm. Przeciętna cena drewna sprzedanego w ramach submisji sięgnęła 237 euro, zaś najwyższa – 539 euro za kubik. Nie sprzedano, ze względu na zbyt niskie oferty cenowe, 193 m3 drewna. Następną submisję cennego drewna bukowego z Bawarskich Lasów Państwowych zaplanowano na 8 lutego 2006 roku.

Pod koniec listopada 2005 r. fiński rząd przyjął projekt strategii energetycznej Finlandii, zgodnie z którym udział energii z biomasy w bilansie energetycznym państwa fińskiego ma wzrosnąć do jednej trzeciej w ciągu najbliższych dziesięciu lat. Obecnie z biomasy, w tym z surowca drzewnego, uzyskuje się w Finlandii 23% energii. Większość energetycznego surowca drzewnego pochodzi z celulozowni: na masę celulozową przetwarzana jest mniej więcej połowa surowca wyjściowego, reszta wykorzystywana jest do produkcji energii.

8 września br. trzęsienie ziemi zabiło 73 tys. ludzi, głównie w pakistańskiej części Kaszmiru. Z gór pozbawionych lasów całe zbocza osuwały się porywając wioski. W Kaszmirze w 1947 r. lasy pokrywały 30% powierzchni, obecnie zajmują tylko 11%. Przez dziesięciolecia były wycinane, głównie dla słynnego drewna cedrowego. W 1997 r. rząd zakazał wycinania drzew w lasach z wyjątkiem pozyskania drzew martwych. Zarządzający lasami chcą wzorem innych państw zakazać ingerencji w lasy na zboczach o spadku przekraczającym 30 stopni. Wszelkie ograniczenia na nic się teraz jednak zdają, ponieważ ćwierć miliona budynków uległo zniszczeniu i ci, którzy przeżyli, pozyskują w sposób niekontrolowany drewno, by przetrwać zimę i odbudować domostwa. źródło: www.lonicera.hg.pl opr. K.K.

W brytyjskim leśnictwie występuje kategoria siedliskowa ,historyczny obszar leśny” (,ancient woodland”) oznaczająca tereny leśne, na których lasy rosną nieprzerwanie od 1600 r. (w Anglii i Walii) lub od 1650 r. (w Szkocji). W XX w. blisko połowa brytyjskich historycznych obszarów leśnych, porośniętych drzewostanami o dużym udziale gatunków liściastych, została odnowiona szybciej rosnącymi gatunkami iglastymi.

W początkach XVI w. lasy rosły mniej więcej na połowie obszaru obecnych Stanów Zjednoczonych, a więc na przeszło 400 mln ha. Dzisiaj powierzchnia amerykańskich lasów wynosi blisko 300 mln ha, czyli ok. 3/4 pierwotnego stanu. Dla porównania: w Unii Europejskiej lasy zajmują ok. 160 mln ha. Obszary leśne Stanów Zjednoczonych podzielone są na lasy gospodarcze (,commercial forestland”) i lasy pozagospodarcze (,noncommercial forestland”).

Austriackie Lasy Związkowe SA ogłosiły rok 2006 rokiem różnorodności biologicznej. We współpracy z organizacjami ochrony przyrody rozpoczęto w lasach spółki realizację czterech zakrojonych na dużą skalę, długofalowych programów z zakresu ochrony naturalnych siedlisk oraz zagrożonych gatunków roślin i zwierząt. Podejmując tę inicjatywę, ALZ SA chcą wesprzeć działania Unii Europejskiej na rzecz zahamowania do 2010 r. procesu zanikania gatunków w Europie. Zachowanie różnorodności biologicznej ma być także jednym z głównych założeń polityki Austrii realizowanej w ramach jej przewodnictwa w UE (okres austriackiej prezydencji będzie trwać do 1 lipca 2006 roku).