W pierwszej połowie 2009 r. dostawy drewna z lasów prywatnych zmniejszyły się w Finlandii o 69% w stosunku do analogicznego okresu w 2008 r. i niemal o 80% w stosunku do średniej długookresowej. Dostawy papierówki zmalały w większym stopniu niż dostawy drewna tartacznego. Fiński rząd próbuje poprawić sytuację na fińskim rynku drewna, stosując w odniesieniu do właścicieli lasów 50-procentową obniżkę podatków od sprzedaży surowca drzewnego.
Rok 2009 będzie dla Austriackich Lasów Związkowych SA rekordowy pod względem liczby dni zdjęciowych zanotowanych przez różnych producentów medialnych na obszarach należących do tej spółki akcyjnej, mającej w swej pieczy austriackie lasy państwowe. Podczas gdy w latach poprzednich liczba dni zdjęciowych na tych terenach kształtowała się w granicach 23–35 dni, to w tym roku przekroczyła już 100 dni. Jest dowód na celowość utworzenia w ubiegłym roku w ramach Austriackich Lasów Związkowych SA zespołu zajmującego się obsługą mediów – WILD.MEDIA Location Services. Podstawowym zadaniem tego zespołu jest zapobieganie szkodom ekologicznym podczas realizacji przedsięwzięć medialnych na obszarach leśnych. Jednocześnie aktywnie oferowane są producentom filmowym, agencjom fotograficznym i innym podmiotom medialnym różne scenerie przyrodniczo-leśne. Ofertę dopełniają pomocnicze usługi techniczne (np. transport sprzętu) oraz konsultacja merytoryczna w zakresie przyrodniczo-leśnym.
Jeszcze kilka lat temu w Finlandii brakowało operatorów harwesterów i zainteresowanie kształceniem w tym kierunku było niewielkie. Obecnie problem ten nie istnieje: w ostatnim roku szkolnym osiem fińskich szkół kształcących operatorów maszyn leśnych przyjęło 430 nowych uczniów.– Jeśli ktoś ma kwalifikacje operatora harwestera, może być pewien pracy. Nie każdy chce jednak pracować w leśnictwie. Ale to jest strata dla tej gałęzi gospodarki, nie dla kraju – mówi Jouni Suoheimo, doradca fińskiej Narodowej Komisji Edukacji.
W Szwecji zaczynają znacząco rosnąć ceny drewna energetycznego. Niektórzy właściciele lasów przestali dostarczać drewno do zakładów celulozowych, koncentrując się na współpracy z elektrociepłowniami. Popyt na drewno dla celów energetycznych przyczynia się nie tylko do kilkuprocentowego wzrostu pozyskania surowca drzewnego, lecz również do modyfikacji metod jego wyrabiania. Przykładowo nie okrzesuje się strzał i nie odcina ich wierzchołków. Sortyment, który dotąd był zwany papierówką, stosowany jest do produkcji peletu.W Finlandii w pierwszej połowie br. podwoiła się produkcja zrębków w lasach prywatnych. Cięcia pielęgnacyjne w młodych drzewostanach są wykonywane w takich rozmiarach jak nigdy dotąd. Jest to m.in. wynikiem subsydiowania pozyskiwania drewna energetycznego na podstawie fińskiej ustawy o finansowaniu zrównoważonej gospodarki leśnej. Wysokość subsydiów na pozyskiwanie i zrębkowanie drewna przekroczyła już 6,5 mln euro. Całkowity wolumen państwowych subsydiów na cięcia pielęgnacyjne w młodych drzewostanach osiągnął w pierwszej połowie br. poziom 13,5 mln euro.
Rząd Brazylii uważa, że proponowany obecnie system handlu węglem sekwestrowanym w lasach nie jest właściwą drogą do powstrzymania deforestacji. Głównym przedmiotem brazylijskich obiekcji jest nieuwzględnienie w systemie tych emisji CO2, które miały miejsce w przeszłości. – Sprzeciwiamy się rynkom „leśnego węgla” jako środkom zapobiegania deforestacji – mówi Jose Miguez, szef brazylijskiej międzyresortowej komisji ds. globalnych zmian klimatycznych. – Efekt cieplarniany jest konsekwencją nie tyle emisji, ile koncentracji tych emisji w atmosferze. Proponujemy, aby w drugim okresie rozliczeniowym, po wygaśnięciu protokołu z Kioto, odpowiedzialność poszczególnych krajów za efekt cieplarniany została określona w ujęciu historycznym.Brazylia zobowiązała się do zmniejszenia o połowę tempa deforestacji w Amazonii do roku 2020 i całkowitego jej zahamowania do 2050 roku. Zamiast handlu „leśnym węglem” brazylijski rząd preferuje instrumenty bezpośredniego finansowania ochrony lasów – np. takie, jakie oferuje Norwegia.
Od siekiery, czyli wstęp do toporologiiEdward MarszałekRuthenus 2009, s. 144Prawdę pisze we wstępie Edward Balwierczak, dyrektor RDLP w Krośnie, że nie ma w dziejach leśnictwa narzędzia, które odegrałoby w nim większą rolę. Po lekturze książki można też odnieść wrażenie, że niewiele jest sprzętów codziennego użytku, które wpisałyby się tak mocno w liczne dziedziny naszego życia. Ba, od których tak wiele w naszym życiu zależało i wciąż zależy. Jak przekonuje autor „Od siekiery…”, cywilizacyjny rozwój Europy zawdzięczamy właśnie wynalezieniu siekiery. Wydawałoby się, że pisanie książki o przedmiocie tak prostym, może wręcz banalnym, to przesada. Wszystkich, którzy tak sądzą, odsyłam do lektury, bo okazuje się, że historia tego narzędzia jest nie tylko stara, ale i bardzo bogata. Również symbolika oraz nazewnictwo związane z siekierą i od niej się wywodzące jest obfite. Kto, prócz autora książki, wie dziś, czym jest bindas lub ćwiła? Może kilku starszej daty cieśli, ale nie podejrzewam, by mieli oni pojęcie, czym jest i jak dużą odległoÊć oznacza klikowisko, czyli odległość, z jakiej usłyszeć możemy odgłos siekiery na zrębie.
Las rąk, las głów, las tajemnic. Las drewna. Czy drewniany las może być niezwykły? Drewno – życie po śmierci, drugie życie drzewa. Temat na pozór łatwy znowu zmusił Was do intelektualnego wysiłku. Pośmiertna powłoka drzewa nie zawsze musi kojarzyć się smutno, może być bramą do wielorakich odsłon, zadziwiać różnorodnością.
20 września lasy wielbarskie oraz sam Wielbark stały się „stolicą polskich grzybów”. W tym dniu odbył się II Festiwal Grzybów „Grzybowanie 2009”.
Pierwsze Targi Leśne w Rogowie odbyły się w 1999 roku. Tegoroczne, po dziesięciu latach od debiutu, jak podają organizatorzy, zgromadziły 86 firm i instytucji oraz ponad dwa tysiące zwiedzających.
(…) W samym środku (jak słychać) mają swoje dwory Dawny Tur, Żubr i Niedźwiedź, puszcz imperatory. Około nich na drzewach gnieździ się Ryś bystry I żarłoczny Rosomak, jak czujne ministry; Dalej zaś, jak podwładni szlachetni wasale, Mieszkają Dziki, Wilki i Łosie rogale. Nad głowami Sokoły i Orłowie dzicy, Żyjący z pańskich stołów, dworscy zausznicy.(…)Chcielibyście dalej posłuchać opowieści wieszcza? Z niej właśnie czerpaliśmy inspirację przy tytułowaniu pierwszej tegorocznej tematycznej edycji. Mamy lepszą propozycję – obejrzyjcie zamieszczone obok zdjęcia – toż to puszcz imperatory „jak żywi”! Z kopert opatrzonych dopiskiem „Konkurs foto”, które nadesłaliście do redakcji, wyłoniła się leśna arystokracja w całej swojej krasie: żubry, jelenie, dziki, łosie, orły i „dworska świta” – reprezentanci płazów i owadów. „Kopciuszkiem na balu” okazał się jednak subtelny kosarz i to właśnie on uwiódł nasze jury. Autorem zdjęcia jest Wojciech Domagała. Wielkie gratulacje! Do Pana Wojciecha wysyłamy nagrody: album i książkę od Wydawnictwa MUZA, zestaw atlasów od Wydawnictwa Solis, książkę od Wydawnictwa Multico, książkę oraz zestaw map laminowanych od Wydawnictwa Demart, koszulkę z nadrukiem przyrodniczym od KaRoKi. Jak wyglądają podwaliny tegorocznej fotoligi? Na razie wśród 91 fotografujących prowadzi Wojciech Domagała, drugi jest Adam Bencal (pracownik LP), trzeci Hubert Jasionowski. Wśród studenckiej braci prym wiedzie Jakub Nawrocki. To jednak dopiero początek, a i różnice punktów są niewielkie – każdy z Was ma szansę zostać najlepszym. Trwa druga tematyczna edycja „Las tętniący pracą”. Czy praca w lesie rzeczywiście wre? Tego dowiemy się z Waszych prac, na które czekamy z niecierpliwością. Życzymy powodzenia i samych „10”! Pierwsza dziesiątka fotografów: 1. Wojciech Domagała 8,4 pkt. 2. Adam Bencal LP/PN 8,2 pkt. 3. Hubert Jasionowski 8 pkt. 4. Sebastian Koczwara 8 pkt. 5. Krzysztof Michalak LP/PN 8 pkt. 6. Jakub Nawrocki uczeń/student 8 pkt. 7. Marcin Nawrocki 8 pkt. 8. Kamil Jarzębowski 7,4 pkt. 9. Przemysław Pawlak 7,4 pkt. 10. Tomasz Sczansny uczeń/student 7,4 pkt.
