Finlandia Jak poprawić strukturę prywatnej własności leśnej? Irlandia Sprzedaż praw do pozyskiwania drewna w lasach państwowych Meklemburgia-Pomorze Przednie, Niemcy Torfowiskowe jednostki pochłaniania CO2 Finlandia UPM sprzedaje lasy funduszowi inwestycyjnemu Wielka Brytania Standard zalesieniowych przedsięwzięć sekwestracyjnych

Finlandia
Jak poprawić strukturęprywatnej własności leśnej?

Promowanie współwłasnościlasów nie wystarczy do rozwiązania problemu rozdrobnienia prywatnychgospodarstw leśnych w Finlandii. Potrzebny jest bardziej kompleksowyinstrument. Prawdziwym problemem jest bowiem coraz bardziej zaawansowany wiekwłaścicieli lasów. Takiego zdania jest Harri Hänninen, dyrektor Akademii Leśnejdla Decydentów Politycznych, prowadzonej przez Fińskie Towarzystwo Leśne.
Rodzinne gospodarstwaleśne w Finlandii są niewielkie. Przeciętne gospodarstwo prywatne mapowierzchnię 30 ha (w kalkulacji tej uwzględnione są jedynie co najmniej 2ha posiadłości leśne). Fiński Narodowy Program Leśny, obowiązujący do roku2015, ma na celu m.in. poprawę rentowności leśnictwa rodzinnego i zwiększeniewielkości gospodarstw leśnych. Nad propozycjami stosownych rozwiązań pracowałprzez 2 lata zespół zadaniowy, powołany przez fińskiego ministra rolnictwa ileśnictwa. Gremium to przeanalizowało blisko 20 różnych instrumentówadministracyjnych i innych możliwych środków działania.
Zespół zadaniowy uznał,że najefektywniejszymi instrumentami są: ulgi w opodatkowaniu spadków idarowizn dotyczących gospodarstw leśnych, stworzenie warunków do reorganizacjistruktury gospodarstw leśnych, ulga w podatku od zysków kapitałowych zesprzedaży posiadłości leśnych i poprawienie jakości doradztwa w zakresieprzekazywania gospodarstw leśnych młodszemu, przyszłościowemu pokoleniu.
Innym zaleconym przezzespół instrumentem, choć uznanym za mniej efektywny, jest stymulowanie rozwojuróżnych form współwłasności lasów. W tym zakresie nastąpił już w Finlandii pewienpostęp. Została zlikwidowana zbyteczna biurokracja, która utrudniałagospodarowanie w lasach pozostających we współwłasności. Państwowe GospodarstwoLeśne „Metsähallitus” przeznacza niektóre ze swoich enklaw leśnych natworzenie nowych lub powiększanie istniejących lasów będących obiektemwspółwłasności.
Współwłasność leśna stajesię coraz popularniejsza. Interesują się nią nie tylko osoby prywatne,lecztakże spółki leśno-drzewne, zrzeszenia leśne,władze lokalne, a nawet, cociekawe, inwestorzy kapitałowi. Do wzrostu zainteresowania współwłasnością leśnąprzyczyniły się zmiany prawne przeprowadzone w 2003 roku. Obecnie lasypozostające we współwłasności zajmują w Finlandii powierzchnię556 tys.ha.

Źródło: www.forest.fi

Irlandia
Sprzedaż praw do pozyskiwaniadrewna w lasach państwowych

W czerwcu br.irlandzki rząd wydał ogólną zgodę na sprzedaż praw do pozyskiwania drewna wlasach państwowych na okres 50–80 lat. Jest to efekt nowej polityki Irlandiiw zakresie zarządzania aktywami firm państwowych. W wrześniu 2011 r. rządutworzył agencję NewERA (New Economy and Recovery Authority) i StrategicznyFundusz Inwestycyjny. Agencja NewERA jest kluczowym rządowym instrumentemspójnego i racjonalnego – z punktu widzenia interesów właściciela –zarządzania aktywami firm, które mają w swoim władaniu majątek państwowy.Wygospodarowane środki inwestowane są za pośrednictwem Strategicznego FunduszuInwestycyjnego wytworzenie nowych miejsc pracy i rozwójprzyszłościowych branż gospodarki, mających żywotne znaczenie dla społeczeństwaIrlandii. System ten przypomina nieco znaną z naszego, polskiego podwórkakoncepcję Funduszu Majątku Państwowego. Agencji NewERA podlegają m.in. aktywaspółki Coillte, w której zarządzie znajdują się irlandzkie lasy państwowe.
Spółka Coillte jestmacierzystą firmą koncernu leśno-drzewnego, który gospodaruje w lasacho pow. 445 tys. ha. Wszystkie udziały w spółce należą do państwairlandzkiego. Oprócz gospodarki leśnej w zakres działalności koncernu Coilltewchodzą usługi deweloperskie związane z energetyką odnawialną orazprodukcja płyt drewnopochodnych. Struktura organizacyjna koncernu obejmuje trzysegmenty: Coillte „Lasy” (gospodarka leśna), Coillte „Przedsiębiorstwo”(energetyka odnawialna, usługi deweloperskie i inna działalność gospodarczabazująca na nieruchomościach gruntowych, w tym produkcja szkółkarska)i Coillte „Wyroby Płytowe” (produkcja i sprzedaż płyt OSBi MDF).
W roku 2011 koncernCoillte zanotował przychody w wysokości 259 mln euro (2010 r.: 250 mlneuro) i zysk operacyjny na poziomie 32,3 mln euro (2010 r.: 44,6 mlneuro). Odprowadzona do budżetu dywidenda za rok 2011 wyniosła 10 mln euro.Dodatkowo koncern Coillte wypłacił państwu dywidendę tymczasową za rok 2012 wwysokości 2 mln euro. Zobowiązanie podatkowe za 2011 r. osiągnęło poziom0,9 mln euro (2010 r.: 1,3 mln euro). Standardowa stopa podatku CIT wynosiw Irlandii 12,5%, ale koncern Coillte płaci w rzeczywistości CITw wysokości ok. 3,4% zysku ze względu na leśną ulgę podatkową.
W roku 2011 koncernCoillte zatrudniał 1013 osób, w tym 450 pracowników na stanowiskachrobotniczych. Przeciętne wynagrodzenie miesięczne wynosiło4563 euro.

Źródło: www.coillte.ie

Meklemburgia-PomorzePrzednie, Niemcy
Torfowiskowe jednostkipochłaniania CO2

Ministerstwo Rolnictwa,Środowiska i Ochrony Konsumentów niemieckiego kraju związkowegoMeklemburgia-Pomorze Przednie opracowało i wdrożyło system finansowaniarestytucji torfowisk poprzez sprzedaż torfowiskowych jednostek pochłaniania(MoorFutures) na rynku jednostek ochrony klimatu, opartym na dobrowolnymkompensowaniu emisji CO2 przez przedsiębiorstwa. Renaturalizacja zdegradowanychtorfowisk pozwala na redukcję emisji gazów cieplarnianych nawet o30 tonrównoważnika CO2 na hektar rocznie. Jedna jednostka MoorFutures odpowiada redukcjiemisji CO2 o jedną tonę.
W renaturalizacjętorfowisk inwestują m.in. firmy energetyczne, hotele i bary McDonald’s. W lipcubr. rozpoczęto w Meklemburgii realizację projektu „Polder Kieve” – bodajpierwszego na świecie programu restytucji torfowisk w całości finansowanego zesprzedaży torfowiskowych jednostek pochłaniania. Torfowiska Polder Kieve mająpowierzchnię 50 ha. Ich renaturalizacja oznacza wygenerowanie co najmniej 14,3tys. jednostek pochłaniania w okresie 50 lat. Z puli tej sprzedano dotychczasblisko 8 tys. jednostek po 35 euro.

Źródło: www.wald-mv.de

Finlandia
UPM sprzedaje lasyfunduszowi inwestycyjnemu

Koncerndrzewno-papierniczy UPM zawarł z funduszem Latifundium umowę dotyczącąsprzedaży blisko 7200 ha należących do niego lasów rosnących w Finlandii.Latifundium jest funduszem inwestycyjnym mającym swoją siedzibę wNiemczech, który wyspecjalizował się w inwestycjach leśnych. Nabycie lasówkoncernu UPM to pierwsza inwestycja funduszu w Finlandii. Umowa obejmujedługoterminowe uregulowania w zakresie zagospodarowania lasui sprzedaży drewna. Fundusz Latifundium zamierza kontynuować realizacjęwszystkich kontraktów zawartych z podmiotami trzecimi, odnoszących się donabytych przez niego lasów.
źródło:www.forstpraxis.de

Wielka Brytania
Standard zalesieniowych przedsięwzięćsekwestracyjnych

W lipcu minął rok odustanowienia brytyjskiego standardu zalesieniowych przedsięwzięćsekwestracyjnych (Woodland Carbon Code). Opracowany przez Komisję LeśnąWielkiej Brytanii standard gwarantuje rzetelność  iefektywność projektówzalesieniowych, realizowanych w ramach dobrowolnej kompensacji emisji CO2.
Coraz więcej osóbi przedsiębiorstw w Wielkiej Brytanii dobrowolnie kupuje jednostkipochłaniania CO2 generowane przez projekty zalesieniowe, chcąc przyczynić się doochrony klimatu. Projekty, które są certyfikowane wg standardu Woodland CarbonCode, dają inwestorom gwarancję, że jednostki pochłaniania są wytwarzanezgodnie z brytyjskimi zasadami zrównoważonej gospodarki leśnej i bilansu CO2.W pierwszym roku funkcjonowania standardu zostały oficjalnie zarejestrowanew Wielkiej Brytanii 63 projekty zalesieniowe o potencjale sekwestracyjnymsięgającym 1 mln ton CO2. 17 projektów przeszło już pomyślnie odpowiedniaudyt, który przeprowadzają niezależne firmy certyfikujące uznane przez SłużbęAkredytacyjną Zjednoczonego Królestwa (UKAS). Audyt każdego projektu musi byćweryfikowany przynajmniej co 10 lat.
Brytyjski rynek handlujednostkami pochłaniania bazuje na dobrowolnym kompensowaniu emisji CO2 przezprzedsiębiorstwa. Jest to rynek niepowiązany ani z unijnym systemem handluemisjami (ETS), ani z międzypaństwowym systemem handlu emisjami opartym napostanowieniach protokołu z Kioto. Termin wykupu praw do jednostek pochłanianiazależy od charakteru programu zalesieniowego i gatunkowego składu uprawi mieści się zazwyczaj w granicach od 50 do 100 lat.

Źródło: www.forestry.gov.uk

Opr. A.S.