W 2006 r. niemiecki rząd postanowił włączyć gospodarkę leśną do systemu rozliczania zobowiązań do redukcji emisji gazów cieplarnianych, przyjętych w protokole z Kioto. W związku z tym w roku 2008, czyli na początku pierwszego kiotowskiego okresu rozliczeniowego, obejmującego lata 2008–12, przeprowadzono badania inwetaryzacyjne, którym celem było przede wszystkim zgromadzenie wyj-ściowych danych o zasobach węgla w niemieckich lasach. Dane końcowe zostaną pozyskane w roku 2012, w ramach trzeciej wielkoobszarowej inwentaryzacji lasów.

Zasoby węgla w lasach wynosiły w 2008 r. 1,23 mld t, z czego 80% przypadało na biomasę nadziemną. W okresie od 2002 r., tj. od czasu drugiej wielkoobszarówki, do 2008 r. zasoby te zwiększały się o 4,7 mln t węgla rocznie. Wiązało się to z korzystną strukturą klas wieku i znacznym wzrostem ilości drewna martwego, która w 2008 r. osiągnęła poziom 3,25 t/ha. Gdyby ta tendencja się utrzymała, to na koniec pierwszego kiotowskiego okresu rozliczeniowego niemieckie lasy wyszłyby na plus, okazując się pochłaniaczem CO2. Jednak już w następnym okresie rozliczeniowym byłyby źródłem emisji CO2 z uwagi na przewidywane zmiany w strukturze klas wieku i prognozowany spadek zapasu. W tym względzie bardzo wiele zależy od modeli kalkulacyjnych, przyjętych na grudniowym szczycie klimatycznym w Kopenhadze, oraz od tego, czy w przyszłych rozliczeniach emisyjnych będzie można uwzględniać również węgiel akumulowany w wyrobach drzewnych (obecnie nie jest to możliwe).

W okresie 2002–08 zasobność lasów wzrosła o 8 m3/ha i osiągnęła poziom 330,3 m3/ha. Wzrósł zapas wszystkich gatunków drzew z wyjątkiem świerka. Przeciętny roczny przyrost zapasu wynosi obecnie w Niemczech 11,1 m3/ha.