Łącznie 76,6 mln m3 drewna brutto pozyskali Szwedzi w swoim kraju w roku 2006 – szacuje Szwedzka Agencja Leśna. Zgodnie z wynikami wielkoobszarowej inwentaryzacji lasów Szwecji, roczny przyrost miąższości tamtejszych drzewostanów wynosi ok. 114 mln m3. Trzeba przy tym zauważyć, że na północy Szwecji okres wegetacyjny trwa jedynie 120 dni (na południu – 240 dni) i że jeszcze w latach 20. XX w. szwedzki przyrost roczny wynosiłzaledwie 60 mln m3.

Większość szwedzkich lasów stanowią lasy niepaństwowe (81%). Masa pozyskanego drewna tartacznego, drewna do przerobu przemysłowego i drewna energetycznego wyniosła odpowiednio 28,1 mln, 27,3 mln i 5,9 mln m3 netto. Na szwedzkim rynku krajowym przeciętne ceny za kubik surowca drzewnego kształtowały się w roku 2006 następująco: sosnowe drewno tartaczne – 389 koron szwedzkich (ok. 158 zł),papierówka sosnowa – 203 korony (83 zł), papierówka brzozowa – 245 koron (100 zł).Szwedzka Agencja Leśna (SAL) jest rządową agendą nadzorującą wykonywanie ustawy o lasach, nakładającą na ich właścicieli obowiązek prowadzenia zrównoważonej gospodarki leśnej i stosowania się do wymagań leśnictwa wielofunkcyjnego. Pierwszy paragraf szwedzkiej ustawy o lasachmówi: Lasy są dobrem narodowym, którym należy gospodarować w sposób zapewniający trwałe uzyskiwanie wartościowych płodów leśnychi zarazem zachowanie różnorodności biologicznej. Do podstawowych zdań SAL należy również doradztwo w kwestiach związanych z leśnictwem i sporządzanie statystyk. SAL ma trójpoziomową strukturę organizacyjną: centrali podlega 5 regionów, w których zgrupowanych jest łącznie 45 dystryktów leśnych. W dziedzinie ochrony przyrody SAL jest wspierana przez Szwedzką Agencję Ochrony Środowiska. W roku 2006 wolumen państwowych kompensat za ograniczenia w gospodarowaniu związane z ochroną przyrody w lasach wyniósł łącznie 126,4 mln koron.Wielkoobszarowa inwentaryzacja lasów Szwecji, zasadniczo coroczna, przeprowadzana jest pod nadzorem Wydziału Gospodarowania Zasobami Leśnymi i Geomatyki Szwedzkiej Akademii Rolniczej. Dane pozyskiwane są z 12 tys. kołowych powierzchni próbnych. Oprócz czasowych powierzchni próbnych stosowne są stałe, które jednak kontrolowane są nie co roku, lecz w odstępie co najmniej 5 lat. Jako podstawę szacunków inwentaryzacyjnych przyjmuje się z reguły średnie wartości pięcioletnie. Szwedzi przeprowadzają wielkoobszarową inwentaryzację lasów od 1923 r. (od 1953 r. obejmuje ona całość terytorium kraju).