Z zagranicy 22/2022

Europa – Pomoc dla ukraińskiego leśnictwa

Łotwa – Więcej obszarów wyłączonych z użytkowania w państwowych lasach

Niemcy – PEFC promuje zrzeszeniowącertyfikację lasów

Szwecja – Certyfikacja i wyłączanie lasów z użytkowania

Europa

Pomoc dla ukraińskiego leśnictwa

Państwa członkowskie paneuropejskiego procesu dialogowego Forest Europe pomogą Ukrainie w regeneracji lasów i odbudowie gospodarki leśnej ze zniszczeń wojennych. Decyzja ta została zakomunikowana podczas spotkania, które odbyło się 30 sierpnia 2022 r. w formule mieszanej – w rzeczywistości realnej i sferze wirtualnej (w części realnej uczestniczyli jedynie paneliści zebrani w Bonn w Niemczech).

Zgodnie z informacją niemieckiego Federalnego Ministerstwa Wyżywienia i Rolnictwa z inicjatywą pomocy dla leśnictwa Ukrainy wystąpił Cem Özdemir (na zdjęciu na ekranie podczas spotkania), szef tego ministerstwa, który jako reprezentant Niemiec obecnie przewodniczy procesowi Forest Europe.
– Rosyjska agresja zbrojna, naruszająca prawo międzynarodowe, pozostawia po sobie pasma zniszczeń. Europa solidaryzuje się w pełni z Ukrainą. Cieszę się, że wspieramy Ukrainę również w sektorze leśnym. W ten sposób wnosimy ważny wkład w ochronę klimatu, środowiska i bioróżnorodności, co ma znaczenie nie tylko dla Ukrainy i ostatecznie przynosi korzyści nam wszystkim – powiedział minister Özdemir. W sierpniowym spotkaniu uczestniczyli reprezentacji Ukrainy – Lubow Polakowa, szefowa Wydziału Współpracy Międzynarodowej, Nauki i Public Relations Państwowej Agencji Zasobów Leśnych Ukrainy, i Serhij Własenko, ukraiński wiceminister ekologii i zasobów naturalnych.

Ministerialny Proces Ochrony Lasów w Europie Forest Europe to dobrowolny ogólnoeuropejski polityczny proces dialogu międzyrządowego i współpracy w zakresie polityki leśnej w Europie. Obecnie Forest Europe liczy 44 państwa członkowskie.

Źródło: www.forstpraxis.de; www.foresteurope.org

Fot. www.foresteurope.org

Łotwa

Więcej obszarów wyłączonych z użytkowania w państwowych lasach

Łotewskie Lasy Państwowe (LVM) rozwijają sieć obszarów ochrony bioróżnorodności, uzupełniając ją o liczne nowe obiekty. Stosowny projekt opracowały we współpracy z łotewską Służbą Ochrony Przyrody. Przewiduje on zwiększenie powierzchni sieci o 50 tys. ha.

– Obszary te w całości lub w części były już wcześniej zarządzane przez LVM w sposób wymagany dla terenów o wyjątkowych walorach przyrodniczych lub stref ochrony określonych gatunków. Obiekty te obejmują głównie miejsca gniazdowania ptaków i ich siedliska. Zgodnie z wewnętrznym zarządzeniem LVM, na tych terenach, jak również na innych potencjalnych obszarach Natura 2000, nie planuje się już nowych czynności związanych z gospodarką leśną – cięć użytkowania rębnego i przedrębnego, budowy dróg czy renowacji odwodnieniowej infrastruktury melioracyjnej. Kończy się tylko te czynności, które zostały zaplanowane i rozpoczęte w latach wcześniejszych i które nie wpływają znacząco na walory przyrodnicze wyznaczonych obiektów. Chodzi tu w szczególności o obiekty tworzone i zarządzane z myślą o ochronie obszarów wilgotnych i siedlisk związanych z nimi gatunków – poinformowała Laila Šica, odpowiedzialna za planowanie środowiskowe w LVM.

W granicach zasięgu terytorialnego LVM wyodrębniono dotychczas ok. 113 tys. ha siedlisk przyrodniczych mających znaczenie dla Wspólnoty. Są to głównie stare lub naturalne lasy borealne i lasy bagienne.

LVM działają w formie niegiełdowej spółki akcyjnej. Mają w swojej pieczy 1,39 mln ha lasów, co stanowi blisko połowę wszystkich lasów tego kraju. LVM zatrudniają przeciętnie ok. 1430 pracowników. Pozyskują w ciągu roku 6,8 mln m3 drewna przy przyroście rocznym 12 mln m3.

Źródło: www.lvm.lv

Niemcy

PEFC promuje zrzeszeniowącertyfikację lasów

Niemiecka Rada Certyfikacji Lasów, organ decyzyjny organizacji PEFC Niemcy, postanowiła w lipcu 2022 r. zmodyfikować system opłat certyfikacyjnych tak, aby dla właścicieli lasów atrakcyjniejsza stała się certyfikacja leśna za pośrednictwem ich organizacji. Nowy system, który wszedł w życie we wrześniu, jest prostszy, a stawki opłat nie są już różnicowane według wielkości posiadłości leśnej.

W odniesieniu do wszystkich, czy to gospodarstw leśnych, czy to organizacji właścicieli lasów, certyfikowanych w systemie PEFC obowiązuje obecnie w Niemczech jednakowa opłata podstawowa w wysokości 10 euro rocznie, i opłata obszarowa w wysokości 0,18 euro/ha powierzchni leśnej. Fakturowanie odbywa się w cyklu rocznym.

Organizacje właścicieli lasów w Niemczech są umocowane w federalnej ustawie o lasach. Jej przepisy wyróżniają trzy podstawowe rodzaje takich organizacji: zrzeszenia leśne, związki leśne i federacje leśne. Zrzeszenia leśne (Forstbetriebsgemeinschaften) to organizacje właścicieli gruntów będące podmiotami prawa prywatnego i mające na celu poprawę zagospodarowania lasów podlegających tym organizacjom. Zrzeszenia leśne mogą mieć różne formy prawne (stowarzyszenie posiadające zdolność prawną, spółdzielnia, spółka kapitałowa i in.). Związki leśne (Forstbetriebsverbände) są organizacjami właścicieli gruntów będącymi podmiotami prawa publicznego. Mają one podobne cele i zadania jak zrzeszenia leśne. Mogą być jednak tworzone wyłącznie na terenach o strukturze szczególnie niekorzystnej dla gospodarki leśnej. Funkcjonowanie związków leśnych podlega nadzorowi odpowiedniego organu administracji publicznej. Federacje leśne (Forstwirtschaftliche Vereinigungen) to zjednoczenia zrzeszeń leśnych, związków leśnych lub różnych wspólnot, będące podmiotami prawa prywatnego i mające na celu wyłącznie stymulowanie dostosowywania produkcji leśnej do potrzeb rynku. Członkowie federacji leśnych gospodarują pod własnym szyldem i na własny rachunek, korzystając jedynie z określonych usług tych organizacji. Podobnie jak zrzeszenia leśne, federacje leśne mogą mieć różne formy prawne.

Źródło: www.forstpraxis.de

Fot. ww.pefc.de

Szwecja

Certyfikacja i wyłączanie lasów z użytkowania

Zgodnie ze statystyką Agencji Leśnej, która nadzoruje gospodarkę leśną w Szwecji, w 2021 r. certyfikacją leśną w systemach FSC i PEFC było w tym kraju objętych 15 mln ha lasów produktywnych (lasy o przeciętnej rocznej produktywności wynoszącej co najmniej 1 m3/ha). To oznacza, że powierzchnia lasów certyfikowanych w Szwecji pozostała niezmieniona w stosunku do poziomu z roku 2020. Udział lasów certyfikowanych w całkowitej powierzchni szwedzkich lasów produktywnych znajdujących się poza obszarami urzędowo chronionymi w 2021 r. wynosił 68%. Na innych niż indywidualni właścicieli lasów (firmy publiczne i prywatne, wspólnoty wyznaniowe itd.) przypadało 10,7 mln ha certyfikowanej powierzchni leśnej, na właścicieli indywidualnych – 4,3 mln ha.

Również powierzchnia lasów produktywnych dobrowolnie wyłączonych przez ich właścicieli z użytkowania ze względów przyrodniczych, kulturowych lub społecznych praktycznie się nie zmieniła w 2021 r. i wynosiła 1,3 mln ha. Na innych niż indywidualni właścicieli lasów przypadało 780 tys. ha powierzchni lasów wyłączonych z użytkowania, a na właścicieli indywidualnych – 530 tys. ha.

Agencja Leśna, podlegająca Ministerstwu Przedsiębiorczości i Innowacji, monitoruje wykonywanie ustawy o lasach na całym obszarze Szwecji, administruje funduszami subsydiów dla prywatnych właścicieli lasów, zajmuje się doradztwem fachowym i pełni funkcję urzędu statystycznego, odpowiedzialnego za trzy działy statystyki leśnictwa (produkcja, zatrudnienie oraz aspekty ekologiczne i społeczne). 

Źródło: www.skogsstyrelsen.se

Fot. Urszula Zubert-Bereza

Opr. A.S.