Dwa lata temu w lesie niedaleko miejscowości Moosham w powiecie Bad Tölz-Wolfratshausen w Bawarii wichura powaliła świerk liczący ok. 120 lat. Jego odsłonięty system korzeniowy miał średnicę 10 m. Florian Öckler, kierownik robót w miejscowym stowarzyszeniu właścicieli lasów, tłumaczy powstanie tak gigantycznego „talerza” korzeniowego w następujący sposób:

– Świerk właściwie preferuje podłoże kamieniste. Wprawdzie ma płaski system korzeniowy, ale wykształca też korzenie rosnące pionowo w dół, które wczepiają się w kamieniste podłoże. Nie było to jednak możliwe w przypadku powalonego drzewa, ponieważ rosło ono w podmokłym terenie. Świerk wytworzył duże korzenie ku bokom, a nie pionowo w dół.

Uprzątnięcie dużego świerka nie było łatwe na miękkim podłożu. Możliwości stosowania ciężkiego sprzętu były ograniczone. Masywny pień biegł równolegle do ziemi na wysokości 2–3 m, toteż był trudno dostępny do wyróbki. Karpę obalono koparką.

Źródło: www.forstpraxis.de