Z zagranicy

AustriaÖBf stawia na dywersyfikacjęAustriaÖBf promuje swoje oferty lokalizacyjneFinlandiaMłodzieżowy parlament leśnySzwecjaGöran Persson ponownie szefem Sveaskogu

Austria
ÖBf stawia na dywersyfikację

Na konferencji prasowej, 17 maja w Wiedniu, członkowie dwuosobowego zarządu Austriackich Lasów Związkowych SA. (ÖBf), Georg Erlacher i Georg Schöppl, przedstawili sprawozdanie z działalności ÖBf w 2009 roku. Sprawująca pieczę nad austriackimi lasami państwowymi spółka ÖBf borykała się w minionym roku nie tylko ze skutkami kryzysu gospodarczego, lecz również z gradacjami kornika. Mimo to uzyskała pozytywny wynik finansowy i odprowadziła do budżetu Republiki Austrii w sumie 22 mln euro (dywidenda plus opłata za prawo pobierania pożytków z gruntów państwowych).

Wskutek huraganów w latach wcześniejszych udział drewna poklęskowego w całkowitej ilości surowca drzewnego pozyskanego przez ÖBf wyniósł w 2009 r. aż 86%. – Wspomniane uwarunkowania wpłynęły oczywiście na wysokość ponoszonych kosztów – zaznaczył Georg Erlacher, prezes zarządu ÖBf, komentując wyniki spółki. – Oprócz kosztów pozyskania drewna wzrosły przede wszystkim koszty zabiegów pielęgnacyjnych. W stosunku do roku 2005 koszty te zwiększyły się o 6,6 mln euro, i to w czasie koniunkturalnego spadku przeciętnych przychodów z 60,5 do 55,7 euro/m3 drewna. W rezultacie całkowite przychody ÖBf zmniejszyły się o 18,7%. Znaczny spadek przychodów (25,9%) zanotowano w dziale gospodarki leśnej. Natomiast w działach usług i nieruchomości przychody wzrosły odpowiednio o 24,2% i 3,3%. – W roku 2009 po raz kolejny okazało się, że wybrana przez nas strategia dywersyfikacji działalności gospodarczej jest właściwa – powiedział Georg Schöppl odpowiedzialny za finanse.

Pod nazwą „Horyzont 2020” kryje się nowy program rozwoju ÖBf. W przyszłości spółka zamierza w jeszcze większym stopniu zaangażować się w działalność w branży energii odnawialnej, inwestując m.in. w elektrociepłownie zasilane biomasą, elektrownie wiatrowe i wodne oraz w systemy fotowoltaiczne.

Źródło: www.bundesforste.at

Czterech największych austriackich zarządców nieruchomości – Austriackie Lasy Związkowe SA (ÖBf), ASFINAG, BIG i ÖBB – nawiązało współpracę marketingową w zakresie promocji ofert lokalizacji reklam, planów filmowych i fotograficznych oraz imprez typu event. Nowy wspólny portal internetowy o nazwie „scAut – Austrian Locations United” zapewnia dostęp do banku danych, w którym umieszczone są oferty lokalizacyjne z całej Austrii (scenerie przyrodnicze, powierzchnie reklamowe przy drogach, autostradach i na dworcach kolejowych, obiekty do organizowania imprez itd.), www.scaut.at .

– Za pośrednictwem portalu scAut prezentujemy Austrię ze wszystkich jej pięknych i interesujących stron. I tę różnorodność udostępniamy mediom twórczym – mówi Georg Schöppl, członek zarządu ÖBf. – Jednocześnie dzięki tej współpracy chcemy zapewnić naszemu właścicielowi, Republice Austrii, dodatkowe korzyści i dochody.

Claus Stadler, dyrektor spółki ÖBB, dodaje: – Media twórcze to przyszłościowa gałąź gospodarki, stale zyskująca na znaczeniu w Austrii i całej Europie. Rośnie zainteresowanie nietypowymi ofertami lokalizacyjnymi.

Źródło: www.bundesforste.at

Fińskie Towarzystwo Leśne opracowuje projekt komunikacji społecznej, którego celem jest poprawa wizerunku branży leśnej w społeczeństwie i ułatwienie rekrutacji do zawodów związanych z leśnictwem. Projekt jest zorientowany przyszłościowo, toteż jego adresatem są nastolatki, głównie w wieku 14–16 lat. Jednym z elementów projektu jest utworzenie młodzieżowego parlamentu leśnego, którego trzon ma się składać z finalistów Quizu Leśnego, wyłonionych w poszczególnych prowincjach fińskich. W Quizie Leśnym, corocznie organizowanym w Finlandii, bierze udział ok. 27,5 tys. uczniów.

W tym roku zwycięzcą Quizu Leśnego został Tero Perävaino z miasta Rauma. Drugie miejsce zajęła Viri Karhukorpi z miejscowości Liperi, a trzecie – Ulla Palokangas z miasta Tornio. Zdaniem uczestników końcowego etapu Quizu Leśnego tegoroczny finał był stosunkowo trudny. Rita Heikkilä, która uczestniczyła w finale po raz drugi, uważa, że najtrudniejsze były pytania dotyczące zbiorowisk torfowiskowych. Najłatwiejszym zadaniem było natomiast dla Rity rozpoznanie czterech gatunków leśnych roślin zielnych. – Zarówno w ubiegłym, jak i w tym roku trzeba było rozpoznawać gatunki, ale pod innymi względami konkursy znacznie się różniły – mówi Rita. Każdego roku Quiz Leśny poświęcony jest specjalnemu tematowi. W tym roku tematem tym były nowe sposoby wykorzystywania lasów i drewna.

Źródło: www.forest.fi

Tegoroczne walne zgromadzenie Sveaskogu, które zebrało się pod koniec kwietnia w Sztokholmie, postanowiło, że za rok 2009 koncern leśny wypłaci swojemu właścicielowi, państwu szwedzkiemu, dywidendę w wysokości 486 mln koron szwedzkich (ok. 208 mln zł). Jednocześnie na przewodniczącego rady nadzorczej Sveaskogu został ponownie wybrany Göran Persson, były premier Szwecji i lider szwedzkich socjaldemokratów w latach 1996–2006. Jako nowe członkinie rady nadzorczej zostały wybrane: Marianne Förander (wicedyrektor w Ministerstwie Przedsiębiorczości, Energetyki i Łączności), Carina Håkansson (dyrektor generalny firmy Dala Kraft) i Elisabeth Nilsson (prezes Szwedzkiego Zrzeszania Producentów Stali).

Macierzystą firmą koncernu leśnego Sveaskog (721 pracowników, 3,3 mln ha lasów gospodarczych, roczny zysk operacyjny 2,9 mld koron szwedzkich = ok. 1,2 mld zł) jest spółka akcyjna Sveaskog, której wyłącznym właścicielem jest państwo szwedzkie, reprezentowane przez Ministerstwo Przedsiębiorczości, Energetyki i Łączności. Ministerstwo kontroluje spółkę za pośrednictwem rady nadzorczej, w której skład wchodzi maksymalnie dziewięciu członków wybieranych przez walne zgromadzenie Sveaskogu i czterech członków wyznaczanych przez personel koncernu. Do uczestnictwa w walnym zgromadzeniu uprawnieni są przedstawiciele Ministerstwa Przedsiębiorczości, Energetyki i Łączności, nie będący urzędnikami z nadania politycznego.

Źródło: www.sveaskog.se

Opr. A.S.

Niemiecka Rada Gospodarki Leśnej (DFWR) postuluje jak najszybsze zrealizowanie koncepcji narodowego funduszu leśno-klimatycznego, zasilanego dochodami z handlu prawami do emisji CO2. Według DFWR środki z tego funduszu powinny być przeznaczane zarówno na przystosowywanie lasów do zmian klimatycznych, jak i na wzmaganie sekwestrowania węgla w lasach.

W okresie 2008–12 państwo niemieckie ma sprzedawać zainteresowanym przedsiębiorstwom 40 mln jednostek emisji rocznie. W roku 2008 dochody z tej sprzedaży wyniosły 900 mln euro. Od roku 2013 jednostki emisji przeznaczone dla sektora energetycznego będą zasadniczo w całości sprzedawane w systemie aukcyjnym. Roczne dochody mają wówczas sięgać 10 mld euro. Zgodnie z założeniami Zintegrowanego Programu Klimatyczno-Energetycznego, dochody ze sprzedaży jednostek emisji mogą być przeznaczane wyłącznie na cele służące ochronie klimatu.

Pomimo że „Traktat europejski” nie daje formalnych podstaw do realizowania przez UE wspólnej polityki leśnej, to sprawami związanymi z leśnictwem zajmuje się blisko 20 instytucji unijnych. W tym kontekście powstaje kwestia koordynacji i spójności działań w dziedzinie leśnictwa. Komisja Europejska zainicjowała niedawno badania nad możliwością wprowadzenia w przyszłości wspólnych regulacji mających na celu ochronę lasów w UE. Jednym z rozważanych rozwiązań jest ustanowienie ramowej dyrektywy leśnej. Koncepcja ta budzi jednak wiele kontrowersji.

W samej Komisji Europejskiej sprawami lasów i leśnictwa zajmują się obecnie przede wszystkim dwie jednostki: referat B.1 w Dyrekcji Generalnej „Ochrona Środowiska” i referat H.4 w Dyrekcji Generalnej „Rolnictwo i Rozwój Obszarów Wiejskich”. Głównymi gremiami konsultacyjnymi są Komitet Stały ds. Leśnictwa i Grupa Doradcza ds. Leśnictwa i Korka Użytkowego.

Komitet Stały ds. Leśnictwa, utworzony na mocy decyzji Rady UE z dnia 29 maja 1989 r., składa się z przedstawicieli państw członkowskich, a jego przewodniczącym jest reprezentant Komisji Europejskiej. Podstawowym zadaniem Komitetu jest zapewnienie wymiany informacji dotyczących rozwoju sektora leśnego między Komisją Europejską i państwami członkowskimi. Te ostatnie reprezentowane są przez delegatów ministerstw właściwych do spraw leśnictwa lub administracji leśnej.

W 2006 r. niemiecki rząd postanowił włączyć gospodarkę leśną do systemu rozliczania zobowiązań do redukcji emisji gazów cieplarnianych, przyjętych w protokole z Kioto. W związku z tym w roku 2008, czyli na początku pierwszego kiotowskiego okresu rozliczeniowego, obejmującego lata 2008–12, przeprowadzono badania inwetaryzacyjne, którym celem było przede wszystkim zgromadzenie wyj-ściowych danych o zasobach węgla w niemieckich lasach. Dane końcowe zostaną pozyskane w roku 2012, w ramach trzeciej wielkoobszarowej inwentaryzacji lasów.

Zasoby węgla w lasach wynosiły w 2008 r. 1,23 mld t, z czego 80% przypadało na biomasę nadziemną. W okresie od 2002 r., tj. od czasu drugiej wielkoobszarówki, do 2008 r. zasoby te zwiększały się o 4,7 mln t węgla rocznie. Wiązało się to z korzystną strukturą klas wieku i znacznym wzrostem ilości drewna martwego, która w 2008 r. osiągnęła poziom 3,25 t/ha. Gdyby ta tendencja się utrzymała, to na koniec pierwszego kiotowskiego okresu rozliczeniowego niemieckie lasy wyszłyby na plus, okazując się pochłaniaczem CO2. Jednak już w następnym okresie rozliczeniowym byłyby źródłem emisji CO2 z uwagi na przewidywane zmiany w strukturze klas wieku i prognozowany spadek zapasu. W tym względzie bardzo wiele zależy od modeli kalkulacyjnych, przyjętych na grudniowym szczycie klimatycznym w Kopenhadze, oraz od tego, czy w przyszłych rozliczeniach emisyjnych będzie można uwzględniać również węgiel akumulowany w wyrobach drzewnych (obecnie nie jest to możliwe).

W okresie 2002–08 zasobność lasów wzrosła o 8 m3/ha i osiągnęła poziom 330,3 m3/ha. Wzrósł zapas wszystkich gatunków drzew z wyjątkiem świerka. Przeciętny roczny przyrost zapasu wynosi obecnie w Niemczech 11,1 m3/ha.

W sierpniu tego roku taksatorzy Komisji Leśnej Wielkiej Brytanii rozpoczęli wielkoobszarową inwentaryzację lasów Anglii, Szkocji i Walii. Ma to być najbardziej kompleksowa inwentaryzacja w brytyjskiej historii. W oparciu o zebrane informacje sporządzone zostaną plany urządzenia gospodarstw leśnych, mające na celu m.in. wykorzystanie brytyjskich lasów do łagodzenia zmian klimatycznych.Prace terenowe mają potrwać 5 lat. W Wielkiej Brytanii wielkoobszarowe inwentaryzacje lasów odbywają się co 10–15 lat, począwszy od lat 20. XX wieku. Obecnie brytyjskie lasy zajmują powierzchnię 2,75 mln ha. Dążąc do  dalszego zwiększenia lesistości kraju, władze Wielkiej Brytanii realizują program zalesienia 10 tys. ha gruntów rocznie.

W pierwszej połowie 2009 r. dostawy drewna z lasów prywatnych zmniejszyły się w Finlandii o 69% w stosunku do analogicznego okresu w 2008 r. i niemal o 80% w stosunku do średniej długookresowej. Dostawy papierówki zmalały w większym stopniu niż dostawy drewna tartacznego. Fiński rząd próbuje poprawić sytuację na fińskim rynku drewna, stosując w odniesieniu do właścicieli lasów 50-procentową obniżkę podatków od sprzedaży surowca drzewnego.

Rok 2009 będzie dla Austriackich Lasów Związkowych SA rekordowy pod względem liczby dni zdjęciowych zanotowanych przez różnych producentów medialnych na obszarach należących do tej spółki akcyjnej, mającej w swej pieczy austriackie lasy państwowe. Podczas gdy w latach poprzednich liczba dni zdjęciowych na tych terenach kształtowała się w granicach 23–35 dni, to w tym roku przekroczyła już 100 dni. Jest dowód na celowość utworzenia w ubiegłym roku w ramach Austriackich Lasów Związkowych SA zespołu zajmującego się obsługą mediów – WILD.MEDIA Location Services. Podstawowym zadaniem tego zespołu jest zapobieganie szkodom ekologicznym podczas realizacji przedsięwzięć medialnych na obszarach leśnych. Jednocześnie aktywnie oferowane są producentom filmowym, agencjom fotograficznym i innym podmiotom medialnym różne scenerie przyrodniczo-leśne. Ofertę dopełniają pomocnicze usługi techniczne (np. transport sprzętu) oraz konsultacja merytoryczna w zakresie przyrodniczo-leśnym.

Rząd Brazylii uważa, że proponowany obecnie system handlu węglem sekwestrowanym w lasach nie jest właściwą drogą do powstrzymania deforestacji. Głównym przedmiotem brazylijskich obiekcji jest nieuwzględnienie w systemie tych emisji CO2, które miały miejsce w przeszłości. – Sprzeciwiamy się rynkom „leśnego węgla” jako środkom zapobiegania deforestacji – mówi Jose Miguez, szef brazylijskiej międzyresortowej komisji ds. globalnych zmian klimatycznych. – Efekt cieplarniany jest konsekwencją nie tyle emisji, ile koncentracji tych emisji w atmosferze. Proponujemy, aby w drugim okresie rozliczeniowym, po wygaśnięciu protokołu z Kioto, odpowiedzialność poszczególnych krajów za efekt cieplarniany została określona w ujęciu historycznym.Brazylia zobowiązała się do zmniejszenia o połowę tempa deforestacji w Amazonii do roku 2020 i całkowitego jej zahamowania do 2050 roku. Zamiast handlu „leśnym węglem” brazylijski rząd preferuje instrumenty bezpośredniego finansowania ochrony lasów – np. takie, jakie oferuje Norwegia.