Z zagranicy

NiemcyUspołecznienie lasów państwowych poprzez… prywatyzacjęFinlandia15% Finów jest właścicielami lasówMeklemburgia-Pomorze Przednie, NiemcyZwiększanie udziału dębu w strukturze gatunkowejSzwecjaWycofywanie środków chemicznych z leśnictwaStany ZjednoczoneSubwencje na ochronę lasów prywatnych

Niemcy
Uspołecznienie lasów państwowych poprzez… prywatyzację

Wilhelm Bode, niemiecki ekspert i publicysta w dziedzinie leśnictwa, jest postacią kontrowersyjną jako zwolennik skrajnie proekologicznej gospodarki leśnej i przeciwnik w pełni zmechanizowanego pozyskiwania drewna. W Niemczech głośno jest ostatnio o jego koncepcji prywatyzacji lasów państwowych w landzie Nadrenia Północna-Westfalia poprzez ich przekształcenie w spółkę akcyjną „Lasy Obywatelskie”. Według Bodego zapewniłoby to długofalową ochronę przyrody w lasach i jednocześnie wpływ do kasy landu co najmniej 1 mld euro.

Bode proponuje utworzenie spółki akcyjnej typu REIT (Real Estate Investment Trust – nieruchomościowy fundusz inwestycyjny). 20% udziałów otrzymałaby Fundacja Dziedzictwa Przyrodniczego, która miałaby prawo blokowania uchwał walnego zgromadzenia (zabezpieczenie przed gruntownymi zmianami statutu). Reszta akcji zostałaby upłynniona wśród możliwie dużej liczby obywateli. Bode wskazuje na fakt, że leśne spółki akcyjne typu REIT sprawdziły się w Stanach Zjednoczonych w okresie kryzysu finansowego. W spółkach tych chętnie lokują kapitał m.in. wielkie amerykańskie fundacje uniwersyteckie. Na pytanie, dlaczego obywatele nabywając akcje, mieliby płacić za lasy, które jako własność państwowa już do nich należą, Bode odpowiada, że w rzeczywistości lasy państwowe nie są obszarem uspołecznionym. Jego zdaniem obywatele nie mają istotnego wpływu na kształtowanie polityki dotyczącej lasów państwowych, ponieważ praktycznie są one domeną biurokracji leśnej.

Socjaldemokraci w landzie Nadrenia Północna-Westfalia włączyli koncepcję utworzenia spółki akcyjnej „Lasy Obywatelskie” do swojego programu wyborczego.

Źródło: Forst & Technik 6/2010

Finlandia
15% Finów jest właścicielami lasów

W Finlandii jest 345 tys. gospodarstw leśnych, które mają w sumie 735 tys. właścicieli. Przeciętna wielkość gospodarstwa leśnego wynosi 30,3 ha, jednak 60% własności leśnej stanowią gospodarstwa o powierzchni poniżej 20 ha. Aby gospodarstwo leśne mogło stanowić postawę utrzymania jego właściciela, powinno mieć powierzchnię co najmniej 200 ha (w południowej Finlandii) lub 500 ha (w północnej Finlandii). Warunek ten spełnia tylko 2200 gospodarstw leśnych. Jedynie 69 gospodarstw ma powierzchnię przekraczającą 1000 ha.

Źródło: www.forest.fi

Meklemburgia-Pomorze Przednie, Niemcy
Zwiększanie udziału dębu w strukturze gatunkowej

W niemieckim kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie rozpoczęto realizację programu „Proekologiczna Gospodarka Leśna”. Jednym z celów tego programu jest podwojenie udziału dębu w strukturze gatunkowej lasów państwowych. Obecnie obowiązujący w Meklemburgii-Pomorzu Przednim wiek rębności tego gatunku wynosi 180 lat (cel produkcji – przeciętna pierśnica 70 cm). W świetle wyników najnowszych badań, na siedliskach dębowych docelowa pierśnica jest osiągana jednak znacznie wcześniej, bo w wieku 140–160 lat.

– Dąb należy do najcenniejszych gatunków drzew w lasach naszego landu. Drewno dębowe ma szeroki zakres zastosowania i duży prestiż rynkowy – wyjaśnia Till Backhaus, minister rolnictwa i środowiska w rządzie Meklemburgii-Pomorza Przedniego. W landzie tym przeciętna cena dębu (130 euro/m3) znacznie przekracza cenę buka i sosny (odpowiednio 70 i 55 euro/m3), zaś cenne drewno dębowe nierzadko uzyskuje ceny przekraczające 1000 euro/m3. Dęby mają również duże znaczenie dla różnorodności biologicznej, stanowiąc środowisko życia 900 gatunków chrząszczy i 179 gatunków motyli większych.

Źródło: AFZ-DerWald 11/2010

Szwecja
Wycofywanie środków chemicznych z leśnictwa

40–50 mln sadzonek rocznie zabezpieczanych przed szeliniakiem sosnowcem za pomocą przyjaznego środowisku środka Conniflex – to cel kampanii marketingowej szwedzkiego państwowego koncernu leśnego Sveaskog. Kampania ta jest elementem programu wycofywania środków chemicznych ze szwedzkiej gospodarki leśnej.

Conniflex to mechaniczny środek ochrony roślin (powłoka piaskowa), który ma zastąpić środki chemiczne stosowane dotychczas do ochrony sadzonek sosny i świerka. W marcu szkółka firmy Svenska Skogsplantor (spółka należąca do koncernu Sveaskog), położona w miejscowości Trekanten, rozpoczęła produkcję sadzonek zabezpieczonych właśnie tym środkiem. Zdolność produkcyjna tej szkółki to 10–15 mln sadzonek rocznie. Jesienią podobną liczbę sadzonek zacznie produkować szkółka w Hallsberg. W roku 2011 ruszy produkcja sadzonek potraktowanych środkiem w kolejnej szkółce. – Najpóźniej za pięć lat będziemy zabezpieczać za pomocą Conniflex 40–50 mln sadzonek rocznie. Zapotrzebowanie rynkowe na sadzonki przekracza 100 milionów sztuk rocznie. Popyt rośnie, ponieważ zmiany klimatyczne stymulują rozrost populacji szeliniaka sosnowca – mówi Lena Sammeli-Johansson, dyrektor generalny firmy Svenska Skogsplantor.

W celu sprawnego wprowadzenia Conniflex na rynek Sveaskog nawiązał współpracę z przodującym szwedzkim dostawcą sprzętu szkółkarskiego – spółką BCC z Landskrony. W ramach sprzedaży licencyjnej spółka BCC udostępni nową technologię innym szwedzkim – a w przyszłości także zagranicznym – producentom materiału sadzeniowego.

Źródło: www.sveaskog.se

Stany Zjednoczone
Subwencje na ochronę lasów prywatnych

W kwietniu Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA) ogłosił przyznanie subwencji w łącznej wysokości 72 mln dolarów na stałą ochronę lasów prywatnych w 33 stanach. Subwencje te udzielane będą w ramach Programu Ochrony Dziedzictwa Leśnego, realizowanego przez amerykański rząd federalny we współpracy z władzami stanowymi.

– Niebezpieczeństwa zagrażające naszym narodowym zasobom leśnym nie znają granic własności, toteż musimy współpracować w skali całych regionów przy ochronie lasów wielofunkcyjnych, które zapewniają obfitość czystej wody, dają schronienie zwierzętom i pomagają ograniczać zmiany klimatyczne i adaptować się do nich – powiedział Tom Vilsack, szef USDA. Program stymuluje dobrowolną ochronę lasów prywatnych. Objęte nim tereny mogą pozostać własnością prywatną lub zostać nabyte przez władze stanowe.

Jedną z licznych agencji Departamentu Rolnictwa jest federalna Służba Leśna Stanów Zjednoczonych (USFS), dysponująca budżetem w wysokości 5,5 mld dolarów (2009 r.) i zatrudniająca przeszło 34 tys. pracowników. Na jej strukturę terytorialną składa się 9 regionów, którym podlega 155 kompleksów lasów federalnych o łącznej pow. 769 tys. km2, podzielonych na przeszło 600 dystryktów leśnych. Poza gospodarowaniem w lasach federalnych zadaniem USFS jest udzielanie fachowej pomocy właścicielom lasów niefederalnych, jak również prowadzenie badań leśnych.

Źródło: www.fs.fed.us

Opr. A.S.

FinlandiaEkologiczne szkolenia robotników leśnychFinlandiaMetsähallitus buduje z drewnaWielka BrytaniaNowa strategia badań leśnychAustriaDodatki na iPhone’a i komórkę

Finlandia
Ekologiczne szkolenia robotników leśnych

W Finlandii co drugi robotnik leśny odbył szkolenie ekologiczne. Tego typu kurs wprowadzono w 1997 r. W minionym roku ukończyło go 597 robotników leśnych, operatorów harwesterów i organizatorów prac zrębowych. Egzamin kończący uważany jest za trudny. Niełatwe dla robotników jest zwłaszcza rozpoznawanie gatunków roślin. Program szkolenia ewoluował z czasem. O ile wcześniej koncentrował się raczej na rozpoznawaniu poszczególnych gatunków leśnych, o tyle obecnie kładzie nacisk na identyfikację cennych siedlisk przyrodniczych. Fińscy przedsiębiorcy leśni dążą do tego, aby jak najwięcej ich pracowników ukończyło szkolenie ekologiczne. Przeszkolenie personelu w zakresie ekologii leśnej traktowane jest bowiem jako świadectwo jakości wykonawstwa prac leśnych.

Źródło: www.forest.fi

W mieście Rovaniemi, stolicy fińskiej Laponii, powstaje nowa regionalna siedziba fińskiego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Metsähallitus. Wznoszony z drewna budynek będzie miał cztery kondygnacje o całkowitej powierzchni stropów 5600 m2 i kubaturze 31500 m3. Będą się w nim mieściły biura dla 135 pracowników, sale konferencyjne, hala wystawowa (650 m2), kawiarnia i – jak przystało na Finlandię – sauna. Przeprowadzka północnego oddziału Metsähallitusa do nowej siedziby ma nastąpić w październiku.

Źródło: www.forest.fi

Komisja Leśna Wielkiej Brytanii przyjęła strategię leśnych badań naukowych i rozwojowych na lata 2010–13. Zastąpi ona strategię z roku 2005 – pierwszą, jaka została przygotowana dla brytyjskiego leśnictwa. Zapowiadając publikację strategii, Roger Coppock, szef doradców Komisji Leśnej, powiedział: – Wiele zmieniło się od czasu rozpoczęcia realizacji pierwszej strategii w 2005 r. Ochrona klimatu, zabezpieczenie energetyczne oraz troska o zdrowe i witalne ekosystemy stały się dziś głównym motorem gospodarki obszarów wiejskich. Nigdy wcześniej gospodarka leśna nie miała sposobności wniesienia tak dużego wkładu do osiągania rządowych celów priorytetowych w Anglii, Szkocji i Walii – czy to w zakresie zapewnienia zdrowego środowiska naturalnego i ograniczenia zagrożeń ekologicznych, czy to w zakresie promowania zrównoważonej, niskowęglowej i racjonalnie użytkującej zasoby gospodarki. Strategia potwierdza kluczową rolę gospodarki leśnej nie tylko w łagodzeniu zmian klimatycznych, lecz również w pomaganiu naszemu środowisku naturalnemu w adaptowaniu się do tych zmian. Nowa strategia uznaje potrzebę intensyfikacji badań poświęconych problematyce zwiększonego zagrożenia drzew w Wielkiej Brytanii ze strony szkodników i chorób, będącego wynikiem zmian klimatycznych i globalizacji handlu. Uwzględnia również dążenie do zapewnienia odpowiedniego poziomu dostaw surowca z brytyjskich lasów, służącego do wytwarzania produktów sekwestrujących węgiel lub paliw niskowęglowych.

Strategia leśnych badań naukowych i rozwojowych będzie realizowana przez własną agencję badawczą Komisji Leśnej oraz uczelniane i inne leśne placówki badawcze. Dokument z zapisem strategii jest dostępny na stronie internetowej Komisji Leśnej pod adresem www.forestry.gov.uk/research .

Źródło: www.forestry.gov.uk

Austriackie Lasy Związkowe SA (ÖBf) promują przyrodę i zarazem siebie jako firmę poprzez udostępnienie bezpłatnych aplikacji do iPhone’a w postaci cyklu 30-sekundowych przyrodniczych pejzaży dźwiękowych pt. „Out in the Wild”. Są one dostępne zarówno w sklepie internetowym App Store jak i na stronie www.bundesforste.at/OutInTheWild w witrynie internetowej ÖBf.

– Przyroda rozbrzmiewa zawsze innymi dźwiękami – mówi Georg Erlacher, prezes zarządu ÖBf. – Naszym celem było przedstawienie niewyczerpanej różnorodności przyrody, jej piękna i właściwości w różnych porach roku, o różnych porach dnia i w różnych miejscach. Pejzaże dźwiękowe nagrywane były na terenach ÖBf – w różnych zakątkach dzikiej przyrody, w górach i nad jeziorami, na łęgach i na halach. Do każdego pejzażu dźwiękowego dostępne są odpowiednie zdjęcia panoramiczne. – Oferując pejzaże dźwiękowe pt. „Out in the Wild”, wkroczyliśmy na nową drogę przybliżania przyrody społeczeństwu – dopowiada Erlacher. – Łączymy pierwotność przyrody z najnowocześniejszymi technologiami.

Austriackie Lasy Związkowe SA oferują także bezpłatne dodatki do telefonów komórkowych. Na stronie internetowej www.bundesforste.at/index.php?id=609 dostępnych jest kilkadziesiąt dzwonków, alarmów i tapet.

Źródło: www.bundesforste.at

Wielka BrytaniaPodwójna certyfikacja lasów państwowych NiemcyKlimatyczne mapy ryzykaKanadaEmisja węgla z gleb leśnych Bawaria, NiemcyEkspertyza zewnętrznaEuropaOgólnounijna debata o lasach

Wielka Brytania
Podwójna certyfikacja lasów państwowych

W Polsce jeszcze czekamy, a Komisja Leśna Wielkiej Brytanii, gospodarująca w brytyjskich lasach państwowych, uzyskała w marcu 2010 r. certyfikat gospodarki leśnej PEFC. Dzięki temu sprzedawcy drewna i innych produktów leśnych pochodzących z bezpośrednich dostaw od Komisji Leśnej mogą się posługiwać logo PEFC lub FSC. Komisja Leśna certyfikuje bowiem swoje lasy od 1999 r. także w tym drugim systemie. Obydwa brytyjskie standardy certyfikacji leśnej opierają się na obowiązującej w Wielkiej Brytanii narodowej normie zrównoważonej gospodarki leśnej.

Źródło: www.forestry.gov.uk

Ostatnio bawarskie urzędy ds. wyżywienia, rolnictwa i leśnictwa, które pełnią m.in. funkcję terenowej administracji leśnej, otrzymały klimatyczne mapy ryzyka hodowli świerka, buka, sosny, dębu, jodły, jaworu, modrzewia i daglezji, sporządzone w wersji numerycznej. Wszystkie wymienione gatunki drzew zajmują łącznie 90% powierzchni leśnej Bawarii. Największy udział powierzchniowy mają przy tym świerk i sosna (łącznie 60%). Mapy przedstawiają stopnie klimatycznego ryzyka hodowlanego z perspektywą czasową sięgającą roku 2050 i 2100.

Bawarski resort leśnictwa już od 2007 r. dysponuje klimatycznymi mapami ryzyka hodowli świerka i buka. Wykorzystywane są one w urządzaniu lasu i doradztwie na rzecz prywatnych właścicieli lasów. Także w innych niemieckich krajach związkowych ryzyko hodowli głównych gatunków drzew, związane ze zmianami klimatycznymi, jest przedstawiane w formie map – ich przydatność jest jednak różna.

Źródło: AFZ-DerWald

W prognozowanych warunkach globalnego ocieplenia gleby siedlisk borowych będą szybciej emitować węgiel do atmosfery niż gleby siedlisk lasowych. To podstawowy wniosek z badań przeprowadzonych przez pracowników naukowych Kanadyjskiej Służby Leśnej (CFS). Przedmiotem badań była ocena wpływu globalnego ocieplenia na zapas węgla glebowego w różnych ekosystemach leśnych.

Gleby północnych siedlisk borowych stanowią pochłaniacz węgla. Przewiduje się jednak, że wzrost temperatury przyczyni się do wzmożenia rozkładu materii organicznej i tym samym intensyfikacji uwalniania CO2 do atmosfery. W literaturze przedmiotu dominowały dotychczas twierdzenia, że węgiel glebowy siedlisk borowych będzie mniej podatny na wpływ globalnego ocieplenia.

Źródło: www.cfs.nrcan.gc.ca

Bawaria, Niemcy
Ekspertyza zewnętrzna

Przedsiębiorstwo Bawarskie Lasy Państwowe osiągnęło podstawowe cele wyznaczone mu w ramach reformy leśnej w 2005 r., ale w niektórych obszarach jego działalności konieczna jest poprawa. To główny wniosek z ekspertyzy wykonanej na zlecenie bawarskiego rządu przez firmę „arf Towarzystwo Rozwoju Organizacyjnego” sp. z o.o. Zdaniem zewnętrznych ekspertów, rozdział zadań gospodarczych od administracyjnych przyczynił się do wzrostu transparentności i efektywności działania struktur operacyjnych i decyzyjnych oraz do uzyskania zadawalającego wyniku ekonomicznego. Poprawy wymagają natomiast takie elementy jak społeczna akceptacja działań przedsiębiorstwa, włączenie pracowników w proces doskonalenia organizacji i dostosowanie stanu liczebnego zwierzyny do pojemności siedlisk.

Bawarski rząd zadecydował o sprawdzeniu działalności Bawarskich Lasów Państwowych przez ekspertów zewnętrznych w czerwcu 2009 roku. Licząca 250 stron ekspertyza ma pomóc w doskonaleniu rozwiązań wprowadzonych w ramach reformy leśnej.

Bawarskie Lasy Państwowe zostały utworzone 1 lipca 2005 r. w formie posiadającego osobowość prawną zakładu prawa publicznego, podlegającego nadzorowi prawnemu bawarskiego Krajowego Ministerstwa Wyżywienia, Rolnictwa i Leśnictwa. Przejęły one funkcje gospodarcze dawnych bawarskich nadleśnictw, których funkcje administracyjne zostały z kolei przypisane urzędom ds. wyżywienia, rolnictwa i leśnictwa. Są to przedsiębiorstwa zdecentralizowane, składające się z 41 gospodarstw leśnych (podzielonych łącznie na 370 leśnictw) oraz jednostek pomocniczych.

Źródło: AFZ-DerWald

Publikując 1 marca 2010 r. dokument konsultacyjny dotyczący ochrony lasów w kontekście zmian klimatycznych (Green Paper on Forest Protection and Information: Preparing forests for climate change), Komisja Europejska otworzyła ogólnounijną dyskusję na temat polityki leśnej. Dokument ten został wyjątkowo pozytywnie przyjęty przez większość organizacji reprezentujących europejskie leśnictwo – a to dlatego, że nadaje sektorowi leśnemu i modelowi zrównoważonej gospodarki leśnej większą niż dotąd wagę polityczną.

Konfederacja Europejskich Właścicieli Lasów (CEPF) uważa, że dokument konsultacyjny Komisji Europejskiej wytyczna nową drogę w polityce UE dotyczącej lasów. – Cieszymy się, że Komisja skupia się na ochronie lasów. Również naszym życzeniem są zdrowe i witalne lasy, ponieważ takie lasy są kluczem do utrzymania na odpowiednim poziomie takich integralnych komponentów jak bioróżnorodność, sekwestracja węgla i zdolność produkcyjna, która stanowi źródło naszego utrzymania. Skoro inicjatywa Komisji może się przyczynić do zwiększenia świadomości nowych wyzwań, to musimy tę okazję wykorzystać w taki sposób, żeby europejskie lasy mogły nadal pełnić wszystkie swoje funkcje w zmieniających się warunkach klimatycznych – mówi Morten Thoroe, sekretarz generalny CEPF.

Europejski Związek Lasów Państwowych (EUSTAFOR) traktuje dokument konsultacyjny Komisji Europejskiej jako pierwszy, ale bardzo ważny krok na drodze do zwiększenia znaczenia lasów, leśnictwa i zrównoważonej gospodarki leśnej w UE. Szczególnie dużą wagę przywiązuje do wykorzystania potencjału lasów w zakresie sekwestracji węgla. Ogólnounijna dyskusja na temat polityki leśnej w kontekście zmian klimatycznych może przyczynić się do zwiększenia stopnia społecznego uznania dla świadczeń wypełnianych przez lasy.

Źródła: www.eustafor.eu, www.ec.europa.eu, www.cepf-eu.org

Opr. A.S

Szkocja, Wielka BrytaniaRząd nie sprzeda lasówSzkocja, Wielka BrytaniaLasy państwowe wchodzą do branży energetyki odnawialnejDolna Saksonia, NiemcySamozatrudnieni edukatorzy leśniBawaria, NiemcyCały zysk do budżetuFinlandiaPraktyka naturowa w Metsähallitusie

Szkocja, Wielka Brytania
Rząd nie sprzeda lasów

Informacje mediów mówiące o tym, że większość brytyjskich lasów państwowych zostanie wyprzedana, są kompletnym nonsensem i pudłem – w ten sposób Roseanna Cunningham, minister środowiska w rządzie krajowym Szkocji, skomentowała doniesienia o planach brytyjskiego rządu w odniesieniu do leśnictwa, podyktowanych walką z deficytem budżetowym.
– Doniesienia te jednoznacznie ujawniają niezrozumienie decentralistycznego charakteru leśnictwa w Wielkiej Brytanii. Resort leśnictwa został zdecentralizowany w kwietniu 2003 roku. Decydowanie o przyszłości Komisji Leśnej Szkocji i szkockich lasów państwowych leży bezspornie w gestii rządu Szkocji. Rząd westminsterski na pewno nie jest w tym zakresie kompetentny. Być może w Anglii dokonywana jest rewizja struktur leśnictwa. Nie obejmuje ona jednak Szkocji – zapewniła minister Cunningham. – Szkocki rząd szuka możliwości uproszczenia i usprawnienia działania szkockich instytucji publicznych, w tym Komisji Leśnej Szkocji. Jednakże – i tu chciałabym postawić sprawę całkiem jasno – nie planujemy sprzedaży szkockich lasów państwowych i nie dokonujemy rewizji struktur Komisji Leśnej Szkocji. Jestem poważnie zaniepokojona rewizją struktur Komisji Leśnej Anglii i jej potencjalnymi reperkusjami w Szkocji. Dlatego zaproponowałam swoim angielskim i walijskim kolegom z urzędu spotkanie w celu przedyskutowania spraw dotyczących leśnictwa. Dla szkockiego rządu lasy Szkocji są powodem do narodowej dumy i istotnym składnikiem majątku publicznego, który może być pomocny w wypełnianiu wielu świadczeń ekonomicznych, ekologicznych i społecznych.
Pod koniec października brytyjskie media, powołując się na źródła w westminsterskim (centralnym) rządzie Davida Camerona, podały, że w ramach radykalnego programu walki z deficytem budżetowym w ciągu najbliższych 10 lat ma zostać sprywatyzowana co najmniej połowa brytyjskich lasów państwowych. Pieczę nad tymi lasami sprawuje Komisja Leśna Wielkiej Brytanii, składająca się z trzech krajowych gospodarstw leśnych: Komisji Leśnej Anglii (powierzchnia leśna ok. 200 tys. ha), Komisji Leśnej Szkocji (450 tys. ha) i Komisji Leśnej Walii (100 tys. ha). Wszystkie brytyjskie gospodarstwa leśne są jednostkami budżetowymi, których finanse są preliminowane w budżecie odpowiedniego rządu krajowego (Szkocja i Walia) albo rządu westminsterskiego (Anglia).

Źródło: www.forestry.gov.uk

Szkocja, Wielka Brytania
Lasy państwowe wchodzą do branży energetyki odnawialnej

Komisja Leśna Szkocji przyłączyła się do konsorcjum Broadland/Gilkes, mając w planach budowę małych elektrowni wodnych na terenie szkockich lasów państwowych. W ciągu najbliższych ośmiu miesięcy konsorcjum przygotuje listę możliwych lokalizacji hydroelektrowni. Projekty, które uzyskają akceptację Komisji Leśnej, wkroczą w fazę realizacji. – Przedsięwzięcie to jest częścią działań Komisji Leśnej, które stymulują rozwój czystej energetyki odnawialnej na terenie lasów państwowych. Będzie ono także poważnym wkładem w realizację ambitnych planów rządu szkockiego w zakresie produkcji energii odnawialnej – podkreśliła Roseanna Cunningham, minister środowiska w rządzie krajowym Szkocji.
Szacuje się, że potencjalna moc małych przepływowych elektrowni wodnych, mogących powstać na terenie szkockich lasów państwowych, wynosi co najmniej 50 MW. Komisja Leśna Szkocji przymierza się także do współpracy z firmami energetycznymi w dziedzinie energetyki wiatrowej (stosowna procedura przetargowa ma zostać zakończona do końca tego roku). Wszystkie projekty energetyczne będą współrealizowane i nadzorowane przez specjalną jednostkę organizacyjną Komisji Leśnej – Forest Renewables.
Konsorcjum Broadland/Gilkes tworzą firmy Broadland Properties Ltd (zarządzanie nieruchomościami) i Gilbert Gilkes & Gordon Ltd (produkcja turbin wodnych). Komisja Leśna Szkocji pełni funkcję zarówno departamentu leśnictwa w krajowym rządzie Szkocji, jak i terenowej administracji leśnej, gospodarującej w szkockich lasach państwowych (0,5 mln ha).

Źródło: www.forestry.gov.uk

Dolna Saksonia, Niemcy
Samozatrudnieni edukatorzy leśni

Przedsiębiorstwo państwowe Dolnosaksońskie Lasy Krajowe (NLF) organizuje w roku 2011 kolejny kurs certyfikowanego pedagoga leśnego. Program kursu ma strukturę modułową. Obejmuje 18 dni seminaryjnych i 40 godzin ćwiczeń praktycznych. Kurs można odbyć w ciągu jednego roku. Po pomyślnym zdaniu egzaminu uczestnicy kursu uzyskują certyfikat pedagoga leśnego, honorowany we wszystkich niemieckich krajach związkowych. Osobodzień seminaryjny kosztuje 50 euro. Opłata egzaminacyjna wynosi 40 euro. Organizując kursy, przedsiębiorstwo NLF ma na celu stworzenie sieci wykwalifikowanych pedagogów leśnych, realizujących program edukacji leśnej NLF. Absolwentom kursu przedsiębiorstwo oferuje współpracę na bazie samozatrudnienia.

Źródło: www.landesforsten.de

Bawaria, Niemcy
Cały zysk do budżetu

Przedsiębiorstwo Bawarskie Lasy Państwowe (BaySF) przedstawiło w październiku sprawozdanie za piąty rok swojego działania (okres obrachunkowy od 1 lipca 2009 r. do 30 czerwca 2010 r.). Zdaniem kierownictwa firmy był to rok udany mimo trudnej ogólnej sytuacji gospodarczej. Przedsiębiorstwo gospodarujące w lasach o powierzchni 720 tys. ha zanotowało przychody rzędu 331,9 mln euro i zysk netto w wysokości 52,4 mln euro. We wcześniejszym okresie obrachunkowym (2008/2009) wskaźniki te wynosiły odpowiednio 305,8 mln i 35,1 mln euro. Według stanu na koniec okresu zatrudnienie sięgało 2886 osób (2008/2009 – 2912 osób). Zgodnie z propozycją zarządu BaySF rada nadzorcza przedsiębiorstwa postanowiła wypłacić landowi Bawaria (właściciel BaySF) dywidendę w wysokości 52 mln euro.
Helmut Brunner, bawarski minister wyżywienia, rolnictwa i leśnictwa, który pełni również funkcję przewodniczącego rady nadzorczej BaySF, pozytywnie ocenił działalność przedsiębiorstwa: – Intensywne inwestowanie w lasy po raz kolejny pokazało, że proekologiczną gospodarkę leśną i sukces ekonomiczny można ze sobą pogodzić. Przedsiębiorstwo BaySF pozyskało 4,92 mln m3 drewna. Roczny przyrost zapasu wyniósł 6,1 mln m3. System sprzedaży drewna BaySF oparty jest na umowach zawieranych na okres od jednego do trzech lat. Umowy te zawierają klauzulę wprowadzającą obowiązek odbioru drewna w okresie klęskowym.
W roku gospodarczym 2009/2010 przedsiębiorstwo BaySF wdrożyło do stosowania nowy system zarządzania bezpieczeństwem pracy – OHRIS (Occupational Health and Risk Management System). System ten ma zapewnić systematyczne zmniejszanie się liczby wypadków przy pracy, wyraźnie rozgraniczając obszary odpowiedzialności. OHRIS został opracowany przez władze landu Bawaria we współpracy z reprezentantami bawarskiej gospodarki. Zgodnie z założeniami OHRIS ochrona pracy jest stałym, integralnym elementem systemu zarządzania zakładem.

Źródło: www.baysf.de

Finlandia
Praktyka naturowa w Metsähallitusie

W skład fińskiego Państwowego Gospodarstwa Leśnego „Metsähallitus” wchodzą quasi-przedsiębiorstwo Gospodarka Leśna (Metsätalous) i jednostka budżetowa Służba Dziedzictwa Przyrodniczego (Luontopalvelut). W lasach, w których gospodaruje przedsiębiorstwo Metsätalous (3,4 mln ha), obszary naturowe stanowią zaledwie 2% powierzchni leśnej. A to dlatego, że w Finlandii większość obszarów sieci Natura 2000 została wyznaczona w granicach parków narodowych, rezerwatów przyrody i innych obszarów chronionych, a więc na terenach znajdujących się w pieczy Służby Dziedzictwa Przyrodniczego.
Plany zarządzania obszarami naturowymi w lasach Metsätalousa sporządza przedsiębiorstwo we współpracy ze Służbą Dziedzictwa Przyrodniczego. Plany te przewidują pewne ograniczenia gospodarki leśnej, ale ich podstawą jest na ogół plan urządzenia lasu. Specjalne plany są sporządzane tylko w przypadkach szczególnych. Jednak gospodarka leśna nie może w żadnym razie prowadzić do pogarszania się stanu obszaru naturowego. Służba Dziedzictwa Przyrodniczego jest odpowiedzialna za wszystkie rodzaje obszarów chronionej przyrody w Finlandii, toteż nadzoruje także zarządzanie obszarami naturowymi w lasach przedsiębiorstwa Metsätalous. W praktyce działania Służby zarysowuje się tendencja do zwiększania zakresu ograniczeń dotyczących gospodarki leśnej.
W lasach, w których gospodaruje przedsiębiorstwo Metsätalous, od dawna znajduje się wiele innych niż naturowe obszarów chronionych (są to głównie zbiorowiska cenne z uwagi na ich bioróżnorodność). Leśnicy Metsätalousa, jak sami mówią, nauczyli się już z tym żyć. Przedsiębiorstwo nie otrzymuje od państwa żadnej bezpośredniej rekompensaty finansowej za straty poniesione w związku ze wdrażaniem sieci Natura 2000. Pośrednio jednak państwo fińskie honoruje naturowe świadczenia przedsiębiorstwa poprzez pewne obniżenie wymagań w zakresie uzyskiwanych przez nie wskaźników ekonomicznych (podstawowe cele Metsähallitusa określa co roku fiński parlament).

Źródło: Petri Heinonen (Environment Manager, Metsähallitus)

Opr. A.S.
 

NiemcyStanowisko AGDW wobec polityki leśnej UEBawaria, NiemcyZakładowy fundusz zabezpieczenia emerytalnegoBawaria, NiemcyParkowi naukowcy chwalą kornikaTuryngia, NiemcyPada ostatni bastion administracji leśnejFrancjaBilet na rykowisko

Niemcy
Stanowisko AGDW wobec polityki leśnej UE

Związek Niemieckich Stowarzyszeń Właścicieli Lasów (AGDW) z zainteresowaniem przyjął opublikowanie przez Komisję Europejską zielonej księgi na temat ochrony lasów w kontekście zmian klimatycznych. – To nowy kierunek działania, pozwalający na znalezienie odpowiednich ram dla europejskiej polityki leśnej oraz docenienie znaczenia lasów i zrównoważonej gospodarki leśnej – twierdzi baron Philipp zu Guttenberg, prezes AGDW. Jego zdaniem brak prawnego ugruntowania leśnictwa w „Traktatach rzymskich” i „Traktacie lizbońskim” sprawił, że stało się ono igraszką w rękach urzędników różnych dyrekcji generalnych Komisji Europejskiej i główny cel gospodarki leśnej został zagubiony pośród licznych celów cząstkowych.
AGDW stoi na stanowisku, że skuteczną ochronę lasów, zwłaszcza w kontekście ich przystosowania do zmian klimatycznych, umożliwia odpowiednio ukierunkowane wsparcie właścicieli lasów, a nie dalsze ograniczanie swobody ich działania gospodarczego. AGDW uważa także, że właściciele lasów powinni mieć możliwość partycypacji w dochodach z handlu prawami do emisji CO2.

Źródło: www.forstpraxis.de

Bawaria, Niemcy
Zakładowy fundusz zabezpieczenia emerytalnego

Bawarskie Lasy Państwowe (BaySF) zawarły z Bawarskim Bankiem Rozwoju LfA ramową umowę o utworzeniu funduszu zabezpieczenia emerytalnego. W przyszłości z tego funduszu będzie finansowana część świadczeń emerytalnych tych spośród pracowników BaySF, którzy są funkcjonariuszami publicznymi (urzędniczy stosunek pracy). Przedsiębiorstwo BaySF, w które w 2005 r. została przekształcona wcześniejsza bawarska administracja leśna, przejęło 780 jej urzędników. Mają oni prawo do pozostawania w urzędniczym stosunku pracy. Tego rodzaju stosunek pracy nie jest już jednak nawiązywany z osobami przyjmowanymi do pracy w BaySF po utworzeniu przedsiębiorstwa.
– Decydując się na to rozwiązanie, przedsiębiorstwo leśne dowodzi społecznej odpowiedzialności za swoją załogę. Bank LfA to niezawodny partner – podkreślił Helmut Brunner, bawarski minister wyżywienia, rolnictwa i leśnictwa i zarazem przewodniczący rady nadzorczej BaySF, komentując zawarcie umowy. – Inwestowanie w nasz system pożyczek pod skrypt dłużny to proces nieskomplikowany i szybki. Przede wszystkim jednak najwyższy poziom ratingowy (AAA), jaki osiąga bank LfA, gwarantuje wyjątkową solidność płatniczą. Dla BaySF oznacza to wysoki poziom bezpieczeństwa zakładowego funduszu zabezpieczenia emerytalnego. Do tego dochodzą gwarancje landu Bawaria, który bezpośrednio odpowiada za zobowiązania banku LfA – dopowiedział dr Otto Beierl, członek zarządu banku LfA.
Wysokość pierwszej lokaty funduszowej BaySF wyniosła 30 mln euro. W najbliższych latach fundusz będzie systematycznie zwiększany.

Źródło: www.baysf.de

Bawaria, Niemcy
Parkowi naukowcy chwalą kornika

Od blisko 20 lat gradacje korników, zwłaszcza drukarza, niszczą duże połacie starych drzewostanów świerkowych w Parku Narodowym „Las Bawarski”. Wyniki najnowszych badań dwóch parkowych naukowców, zoologa Jörga Müllera i mykologa Clausa Bässlera, dowodzą, że duże ilości martwego drewna wzmagają różnorodność gatunkową. Np. jamkóweczka cytrynowa, bardzo rzadki grzyb, dopiero teraz mogła rozprzestrzenić się poza swoje ostatnie refugia w dwóch małych rezerwatach puszczańskich na górzystym pograniczu bawarsko-czeskim.
Zdaniem administracji Parku Narodowego „Las Bawarski” wyniki badań Müllera i Bässlera obalają zarzuty, że jej strategia pn. „Pozwólmy naturze być naturą” prowadzi do degradacji górskich ekosystemów leśnych. W rzeczywistości powstają warunki do odbudowy populacji bardzo rzadkich gatunków i rozszerzenia zasięgu ich występowania. Naturalna dynamika zbiorowisk leśnych ma duże znaczenie dla różnorodności biologicznej. Jak podkreśla amerykański prof. Reed Noss, generalnym fenomenem jest to, że wielu ludzi na całym świecie opowiada się – m.in. z braku dostatecznej wiedzy – za uprzątaniem powierzchni dotkniętych katastrofami naturalnymi.

Źródło: www.forstpraxis.de

Turyngia, Niemcy
Pada ostatni bastion administracji leśnej

Administracja Leśna Turyngii zostanie przekształcona w przedsiębiorstwo państwowe. Tak zadecydował w sierpniu br. rząd niemieckiego kraju związkowego Turyngia. – W obliczu trudnej sytuacji budżetowej naszego landu możliwości sprawnego funkcjonowania Administracji Leśnej Turyngii stają się coraz bardziej ograniczone – tłumaczy Jürgen Reinholz, minister rolnictwa, leśnictwa, środowiska i ochrony przyrody w rządzie turyngeńskim. Projekt ustawy o utworzeniu leśnego przedsiębiorstwa państwowego ma trafić do parlamentu Turyngii do końca października.
Administracja Leśna Turyngii jest ostatnim w Niemczech państwowym gospodarstwem leśnym, działającym w formie specjalnej gałęzi administracji państwowej. Państwowe gospodarstwa leśne niemal wszystkich pozostałych niemieckich krajów związkowych zostały już wcześniej w mniejszym lub większym stopniu skomercjalizowane. Przedsiębiorstwami państwowymi są np. Bawarskie Lasy Państwowe i Dolnosaksońskie Lasy Krajowe. Jedynie w przypadku Badenii-Wirtembergii doszło do „upowiatowienia” gospodarki leśnej (nadleśnictwa zostały przekształcone w wydziały leśne urzędów powiatowych).

Źródło: www.forstpraxis.de

Francja
Bilet na rykowisko

Co roku, na przełomie września i października, las rozbrzmiewa od ryku jeleni. W Polsce rykowisko kojarzy się najczęściej z wykonywaniem polowania i przeciętny śmiertelnik zna go tylko z przyrodniczych kanałów telewizyjnych. ONF, francuski odpowiednik Lasów Państwowych, umożliwia społeczeństwu oglądanie rykowiska w specjalnie do tego przygotowanym „Lesie jeleni”.
W pobliżu miejscowości Rambouille, 55 km na południowy zachód od Paryża, na powierzchni 250 ha lasu, w ramach misji edukacyjnej leśnicy przygotowali ofertę obserwacji rykowiska jeleni. Każdy, kto ukończył 12 lat, może w towarzystwie przewodnika uczestniczyć w obserwacji rykowiska. Od 18 września do 2 października tego roku, w każdy weekend organizowane są 2,5-godzinne wyjścia do „Lasu jeleni”, gdzie pod okiem przewodnika można obejrzeć i posłuchać rykowiska. Organizatorzy oferują dwa warianty: wieczorny, zakończony kolacją przy kominku (koszt 36 €) lub poranny ze śniadaniem (koszt 31 €). Rezerwacji należy dokonywać z wyprzedzeniem, za pośrednictwem strony internetowej http://www.rambouillet-tourisme.fr/. Przyjezdni mogą skorzystać z noclegów, np. w specjalnie przygotowanym leśnym szałasie lub leśnej chatce (89–189 € dla dwóch osób).
Jak podaje ONF, lasy publiczne we Francji odwiedza corocznie ponad 200 mln turystów. Las w Rambouille jest szczególnie znany z racji na liczne inicjatywy edukacyjne leśników, np. możliwość obserwacji ponad 100 gatunków ptaków w ich naturalnym środowisku czy poznanie dzikich zwierząt leśnych – saren, jeleni dzików. Wielkim powodzeniem, szczególnie wśród najmłodszych, cieszy się ścieżka wśród koron drzew.
Źródło: www.onf.fr

Opr. A.S. (1–4), Anna Niemiec (5)

SzwecjaWyniki Sveaskogu gorsze niż w 2008 roku Wielka BrytaniaPamela Warhurst szefową Komisji LeśnejFinlandiaPrzemysł drzewny ponownie na czeleAustriaGeorg Erlacher docenionyNorwegiaPozyskanie najniższe od 34 lat

Szwecja
Wyniki Sveaskogu gorsze niż w 2008 roku

Szwedzki państwowy koncern leśny Sveaskog (3,3 mln ha lasów gospodarczych) zanotował w roku 2009 wartość sprzedaży netto w wysokości 6,034 mld koron szwedzkich (1 korona to 0,40 zł), co oznacza spadek o 17% w stosunku do roku 2008. Zysk operacyjny wyniósł w tym okresie 2,915 mld koron (wzrost o 68%). Na koniec 2009 r. Sveaskog zatrudniał 721 osób (2008 r. – 741 osób). Rynkowa wartość aktywów leśnych koncernu na dzień 31 grudnia 2009 r. została określona na 30,041 mld koron, w tym wartość drzewostanów – na 28,028 mld koron, a wartość gruntów – na 2,013 mld koron.

Mimo mniejszej wartości sprzedaży (mniejszy rozmiar dostaw i niższe ceny drewna) Sveaskog uzyskał znacznie większy zysk operacyjny. Jest to wynik wydatnej redukcji kosztów operacyjnych, jak również pozytywnych zmian proporcji sortymentów w strukturze sprzedaży drewna (więcej drewna tartacznego i więcej surowca pozyskanego we własnych lasach). Całkowity rozmiar dostaw drewna, zrealizowanych przez Sveaskog w roku 2009, wyniósł 10,8 mln m3 (spadek o 12,6%). Warto przy tym zwrócić uwagę na fakt, że rozmiar sprzedaży samego surowca energetycznego wzrósł aż o 42%, osiągając poziom równoważny 2,7 TWh.

W roku 2009 Sveaskog utworzył dwa nowe ekoparki (odpowiedniki leśnych kompleksów promocyjnych Lasów Państwowych). Przystąpił także do realizacji projektu „Próbny handel leśnymi jednostkami pochłaniania CO2”. Projekt ten ma na celu m.in. wypracowanie sprawnego systemu pomiaru, raportowania i weryfikacji wzrostu sekwestracji węgla przez lasy w wyniku określonych działań hodowlanych. W 2009 r. na gruntach Sveaskogu rozpoczęło pracę 20 nowych elektrowni wiatrowych. Dalszych 60 ma być oddanych do użytku w roku 2010.

Wielka Brytania
Pamela Warhurst szefową Komisji Leśnej

W styczniu na przewodniczącą rady komisarzy leśnych – najwyższego organu Komisji Leśnej Wielkiej Brytanii – została powołana Pamela Warhurst, dotychczasowa członkini zarządu instytucji „Natural England” (zakład o charakterze publicznym zajmujący się ochroną środowiska naturalnego). Pamela Warhurst może się poszczycić tytułem komandora Orderu Imperium Brytyjskiego, nadanym jej w roku 2005 za działalność na rzecz środowiska naturalnego.

Maksymalnie 11-osobowa rada komisarzy leśnych stanowi zarówno radę nadzorczą, jak i zarząd Komisji Leśnej Wielkiej Brytanii. Wszyscy członkowie rady powoływani są przez brytyjską królową na wniosek ministrów odpowiedzialnych za leśnictwo w krajowych rządach Szkocji i Walii oraz w rządzie brytyjskim (w wypadku Anglii). W skład rady wchodzą członkowie wykonawczy (kierownictwo Komisji Leśnej) i członkowie niewykonawczy (osoby spoza Komisji Leśnej). Członkami wykonawczymi są: przewodniczący rady, dyrektor generalny Komisji Leśnej Wielkiej Brytanii oraz dyrektorzy komisji leśnych Anglii, Szkocji i Walii. W grupie członków niewykonawczych po dwóch przedstawicieli mają Anglia, Szkocja i Walia. Przedstawicielami tymi są na ogół uznani działacze samorządu gospodarczego, zasłużeni funkcjonariusze zakładów publicznych i naukowcy. Wynagrodzenie za pełnienie funkcji przewodniczącego rady komisarzy leśnych wynosi obecnie 20 tys. funtów szterlingów rocznie.

Komisja Leśna Wielkiej Brytanii, na którą składają się komisje leśne Anglii, Szkocji i Walii, gospodaruje w brytyjskich lasach państwowych (ponad 800 tys. ha), przydziela subsydia dla niepaństwowych gospodarstw leśnych, kontroluje pozyskiwanie drewna w tych gospodarstwach i prowadzi badania leśne za pośrednictwem własnej agencji badawczej. Jednocześnie Komisja Leśna pełni rolę rządowego departamentu leśnictwa i opowiada za realizowanie polityki leśnej Wielkiej Brytanii.

Finlandia
Przemysł drzewny ponownie na czele

Zgodnie z wynikami ankiety na temat tegorocznych planów inwestycyjnych, przeprowadzonej w styczniu br. przez Konfederację Przemysłu Fińskiego, przemysł drzewny Finlandii odzyska w 2010 r. pozycję czołowego inwestora w przemyśle wytwórczym tego kraju.

Choć wolumen inwestycji całego fińskiego przemysłu wytwórczego zmniejszy się w tym roku o 4,9%, to w niektórych gałęziach tego przemysłu planowane jest zwiększenie nakładów inwestycyjnych. Największy względny wzrost inwestycji przewidywany jest w przemyśle tekstylnym i odzieżowym (36,3%). Fundusz inwestycyjny tego przemysłu ma sięgnąć 35 mln euro. Jednak w wymiarze bezwzględnym najwięcej, bo o 43 mln euro, wzrosną nakłady inwestycyjne przemysłu drzewnego. W sumie branża ta zamierza w tym roku przeznaczyć na inwestycje 438 mln euro, tj. o 11% więcej niż roku 2009.

Trzeba jednak pamiętać, że w ubiegłym roku inwestycje fińskiego przemysłu drzewnego zmniejszyły się aż o 61,4%. Liczba zatrudnionych w przemyśle drzewnym w Finlandii zmalała w 2009 r. o 12,4% i osiągnęła poziom 48,2 tys. osób.

Austria
Georg Erlacher doceniony

Rada nadzorcza spółki akcyjnej Austriackie Lasy Związkowe (ÖBf), gospodarującej w lasach państwowych Austrii, powołała Georga Erlachera na stanowisko prezesa dwuosobowego zarządu ÖBf na kolejną 5-letnią kadencję. Georg Erlacher (51 lat, dr nauk rolniczych) jest członkiem zarządu ÖBf już od 2001 roku. Wcześniej pełnił kierownicze funkcje w firmach drzewnych Schweighofer AG i Stora Enso Timber. Erlacher uznawany jest w Austrii za menadżera o największym doświadczeniu w zarządzaniu firmami branży leśnej i drzewnej.

Norwegia
Pozyskanie najniższe od 34 lat

W roku 2009 pozyskano w Norwegii zaledwie 6,8 mln m3 drewna. To najniższy poziom pozyskania od 34 lat. Główną tego przyczyną jest zastój w budownictwie spowodowany kryzysem finansowym. W stosunku do poziomu z roku 2008 norweskie pozyskanie drewna zmniejszyło się o 17%. W ubiegłym roku przeciętna cena drewna wynosiła 303 korony norweskie (37 euro)/m3, tj. o 58 koron (7 euro) mniej niż w roku 2008. W Norwegii 75% pozyskiwanego drewna stanowi świerk.

Źródła: www.sveaskog.se, http://www.forestry.gov.uk, www.forest.fi, http://www.bundesforste.at/index.php?id=54&tx_ttnews[tt_news]=456&cHash=b5c91c2801, www.nordicforestry.org.

Opr. A.S.

Austriackie Lasy Związkowe SA (ALZ SA) wkroczyły w Międzynarodowy Rok Bioróżnorodności (rok 2010) z przeszło 800 projektami ochrony przyrody i środowiska. – Każdy zdrowy ekosystem, każdy zdrowy las potrzebuje różnorodności gatunkowej – wyjaśnia Georg Erlacher, członek zarządu ALZ SA. – Dlatego naszym celem jest ochrona różnorodności i powstrzymanie zanikania gatunków i siedlisk poprzez proekologiczną gospodarkę leśną, utrzymywanie obszarów chronionych i stosowanie licznych środków specjalnych. Jako pierwsze gospodarstwo leśne w Europie ALZ SA włączyły się w realizację międzynarodowego programu „Countdown 2010”, opracowując na jego podstawie własny, specjalny, 5-letni program ochrony bioróżnorodności. Przeszło 50% całkowitej powierzchni ALZ SA (850 tys. ha) objęte jest różnymi formami ochrony przyrody. Są one także gospodarzem 45% powierzchni Parku Narodowego „Łęgi Naddunajskie” oraz współgospodarzem PN „Alpy Wapienne”. Ponadto mają w swojej pieczy znaczną część Rezerwatu Biosfery „Las Wiedeński” oraz fragmenty parków przyrody i obszarów chronionego krajobrazu. – W aspekcie zrównoważonego rozwoju nasze zadanie polega na ustanowieniu równowagi między pomyślnością ekonomiczną, interesami społecznymi i ochroną przyrody – konkluduje Georg Erlacher.

Jeżeli roczne zużycie tarcicy w Finlandii utrzymywałoby się na obecnym poziomie do 2050 r., to do tego czasu ilość węgla zmagazynowanego w drewnie budulcowym i konstrukcyjnym praktycznie się podwoi, sięgając 40–65 mln ton. Co roku w wyrobach drzewnych sekwestrowanych jest 0,7 mln t węgla. Fińskie Lasy magazynują 800 mln t węgla.

Zgodnie z informacjami Fińskiego Instytutu Badawczego Leśnictwa, w ostatnich dziewięciu latach zużycie tarcicy sięgało 5 mln m3 rocznie. Ilość ta stanowi równoważnik 4 mln t atmosferycznego CO2, czyli 7% rocznej emisji gazów cieplarnianych. Prognozując rozmiar magazynowania węgla w drewnie, fińscy naukowcy przyjęli, że okres użytkowania połowy wyrobów drzewnych wynosi 40 lat. Przy założeniu, że cena jednej tony CO2 na rynku handlu emisjami wynosi 15 euro, wartość węgla zmagazynowanego w produktach drzewnych przekracza miliard euro.

Komisja Leśna Wielkiej Brytanii, mająca w swojej pieczy 827 tys. ha brytyjskich lasów państwowych i zatrudniająca 3 tys. pracowników, obchodziła 8 grudnia 2009 r. jubileusz 90-lecia swojego istnienia. Obecnie składa się ona z trzech krajowych gospodarstw leśnych: Komisji Leśnej Anglii, Szkocji i Walii. Komisje te pełnią funkcję zarówno ministerstwa leśnictwa w odpowiednim rządzie krajowym (Szkocja i Walia) lub w rządzie brytyjskim (Anglia), jak i terytorialnej administracji leśnej danego kraju. Komisje Anglii i Szkocji gospodarują w lasach państwowych za pośrednictwem swoich agend: Gospodarstwa Leśnego Anglii i Gospodarstwa Leśnego Szkocji. Komisja Walii gospodaruje bezpośrednio w walijskich lasach państwowych. Wszystkie brytyjskie państwowe gospodarstwa leśne są jednostkami budżetowymi, dotowanymi albo przez rządy krajowe, albo przez rząd brytyjski.