Z zagranicy

Finlandia Coraz grubsze drzewa w lasach Niemcy Plantacyjne uprawy roślin drzewiastych Meklemburgia-Pomorze Przednie, Niemcy Certyfikowany pedagog leśny w każdym nadleśnictwie Nadrenia-Palatynat,Niemcy Pakt solidarnościowy na rzecz elektrowni wiatrowych w lasach

Finlandia

Coraz grubsze drzewa w lasach

W wyniku praktyk stosowanych w gospodarce leśnej liczba drzew grubych (pierśnica ≥ 30cm) wzrosła w fińskich lasach przeszło dwukrotnie. Drzewa grube stanowią obecnie 1/5 zapasu fińskich lasów. Jest to ilość równoważna 415 mln m3 drewna. W latach 60. XX w. drzewa grube stanowiły 15% zapasu.

Od lat 50. XX w. miąższość grubych świerków i grubych drzew liściastych wzrosła w Finlandii czterokrotnie. Obecnie grube drzewa stanowią 1/4 całkowitego zapasu świerków. Inaczej jest w przypadku sosny: udział drzew grubych w zapasie sosen nieco się zmniejszył. Ogólnie w lasach Finlandii jest obecnie więcej drzew liściastych.

Przyczyny tego procesu wyjaśnia Kari T. Korhonen, naukowiec z Fińskiego Instytutu Badawczego Leśnictwa: – W latach 50. XX w. fińskie lasy wyglądały zupełnie inaczej niż dziś. W tamtych czasach znaczą część lasów stanowiły tzw. lasy przerębowe, w których duże drzewa były od dziesięcioleci usuwane w trybie ciągłym. Wiek większości drzewostanów mieścił się w granicach 40–80lat. Wprowadzone po latach 50. metody gospodarki leśnej nie dopuszczają już tego typu cięć selekcyjnych. Przerębowy sposób zagospodarowania lasu został zastąpiony sposobem zrębowym. Celem trzebieży jest usuwanie drzew gorszej jakości. Obecnie obowiązująca fińska ustawa o lasach określa, że użytkowanie rębne drzewostanu może mieć miejsce najwcześniej wtedy, gdy przeciętna pierśnica wynosi od 25 do 28 cm w zależności od warunków siedliskowych.

Inną przyczyną wzrostu odsetka grubych drzew jest fakt, że część fińskich właścicieli lasów, mając na uwadze maksymalną rentowność swoich gospodarstw leśnych, pozostawia drzewostany dłużej na pniu w celu uzyskania grubszych dymensji drewna. Udział cenniejszego surowca tartacznego w masie wyrabianych sortymentów jest bowiem wówczas znacząco większy. Ok. 70% dochodów ze sprzedaży drewna, czerpanych przez fińskich właścicieli lasów, przypada na drewno tartaczne, reszta – na drewno typu papierówki.

Następną przyczyną wzrostu liczby drzew grubych w fińskich lasach jest to, że rozmiar pozyskania jest mniejszy od etatu cięć. Roczny przyrost zapasu lasów Finlandii sięga 103 mln m3. Maksymalne pozyskanie drewna, dopuszczalne w ramach zrównoważonej gospodarki leśnej, wynosi 70 mln m3. Tymczasem w 2010 r. rzeczywiste pozyskanie drewna w Finlandii osiągnęło poziom zaledwie 55 mln m3.

Korhonen, który kieruje pracami projektowymi związanymi z Narodową Inwentaryzacją Lasów w Finlandii, informuje, że dane inwentaryzacyjne wyraênie wskazują na młody wiek i niedużą pierśnicę drzew w drzewostanach sosnowych, będącą wynikiem niewielkiej intensywności cięć pielęgnacyjnych. Drzewostany sosnowe stanowią znaczną część lasów w wieku do 40 lat (efekt wcześniejszego preferowania sosny w odnowieniach).

Źródło: www.forest.fi

Niemcy

Plantacyjne uprawy roślin drzewiastych

Zgodnie z prognozami naukowymi Niemcy, w bliskiej przyszłości, muszą się liczyć z deficytem drewna rzędu 30 mln m3. W związku tym eksperci coraz więcej uwagi poświęcają plantacyjnym uprawom energetycznych roślin drzewiastych o krótkich cyklach produkcyjnych, zakładanym na gruntach rolnych. Obecnie w całych Niemczech jest jednak zaledwie 5 tys. ha takich plantacji. Niemieccy rolnicy rzadko decydują się na zakładanie plantacji roślin drzewiastych przede wszystkim ze względu na stosunkowo długi, bo 20-letni, okres zajęcia pola pod uprawę plantacyjną. Rolnicy liczą bowiem, że w tym czasie wzrosną ceny zbóż i rzepaku, toteż uprawa tych roślin będzie się im bardziej opłacała.

Te gospodarstwa, które zakładają plantacje energetycznych roślin drzewiastych, motywują to głównie produkcją surowca na własne potrzeby grzewcze oraz dywersyfikacją źródeł przychodów. W praktyce sprawdzają się zwłaszcza pasowe uprawy gatunków drzew szybkorosnących. Uprawy takie nie tylko dostarczają drewna energetycznego, lecz również pełnią funkcje ekologiczne i przeciwerozyjne.

Uprawianiem energetycznych roślin drzewiastych zaczynają się też zajmować zakłady energetyczne. Szukają one w całych Niemczech powierzchni do wydzierżawienia pod uprawę roślin energetycznych, które dostarczają surowca wykorzystywanego do opalania elektrowni. Okres dzierżawy wynosi co najmniej 15 lat. Zakłady energetyczne starają się zakładać możliwie dużo plantacji roślin drzewiastych w poszczególnych regionach, aby móc efektywnie eksploatować specjalistyczne maszyny do pozyskiwania drewna energetycznego.

Źródło: www.forstpraxis.de

Meklemburgia-Pomorze Przednie, Niemcy

Certyfikowany pedagog leśny w każdym nadleśnictwie

Do roku 2013 w każdym nadleśnictwie Lasów Krajowych Meklemburgii-Pomorza Przedniego (LFMV) ma działać certyfikowany pedagog leśny. Aby osiągnąć ten cel, przedsiębiorstwo prowadzi od września 2011 r. własny kurs pedagogiki leśnej. Program kursu, odpowiadający ogólnoniemieckim standardom, obejmuje także praktykę, której miejsce kursanci mogą sami wybrać. W obecnej, pierwszej edycji kursu uczestnicząjedynie pracownicy nadleśnictw LFMV. W przyszłości w kursie będą mogły brać udział także osoby spoza przedsiębiorstwa.

LFMV podlega landowemu Ministerstwu Rolnictwa, Środowiska i Ochrony Konsumentów, gospodarując w lasach państwowych Meklemburgii-Pomorza Przedniego (170 tys. ha) i świadczy usługi związane z gospodarką leśną, jak również wykonuje zlecane przez land zdania publiczne, które są finansowane w ramach dotacji celowych. Przedsiębiorstwem kieruje jednoosobowy zarząd (prezes LFMV). Nadleśnictwa(29 jednostek) podlegają bezpośrednio prezesowi.

Źródło: www.forstpraxis.de

Nadrenia-Palatynat, Niemcy

Pakt solidarnościowy na rzecz elektrowni wiatrowych w lasach

Lasy Krajowe Nadrenii-Palatynatu, które gospodarują w lasach państwowych tego kraju związkowego (215tys.ha), przystąpiły do samorządowego paktu solidarnościowego na rzecz elektrowni wiatrowych w lasach. – Tym samym wzmacniamy partnerstwo landu i gmin, mając na celu stymulowanie rozwoju energetyki odnawialnej i zwiększenie wartości produkcji na obszarach wiejskich – tłumaczy Ulrike Höfken (na zdjęciu), minister środowiska, rolnictwa, wyżywienia, winogrodnictwa i leśnictwa w rządzie Nadrenii-Palatynatu.

Spośród wszystkich 1125 energetycznych instalacji wiatrowych w Nadrenii-Palatynacie co dziesiątaznajduje się na obszarze leśnym. Gminy, na terenie których rosną lasy nadające się do umieszczania instalacji, wpłacają określoną część wpływów z wydzierżawiania swoich powierzchni pod elektrownie wiatrowe do wspólnej kasy. Gromadzone fundusze są rozdzielane między wszystkie gminy będące członkami paktu solidarnościowego. Dzięki temu z energetyki wiatrowej mogą profitować także te gminy, na których terenie nie ma miejscodpowiednich na lokalizację elektrowni wiatrowych. W samorządowym stymulowaniu rozwoju energetyki wiatrowej Nadrenia-Palatynat stanowi awangardę w skali całych Niemiec, stając się tym samym wzorem do naśladowania.

Lasy w uzgodnieniu z landowym Ministerstwem Finansów postanowiły odprowadzać do samorządowego funduszu solidarnościowego 30% swoich wpływów z wydzierżawiania powierzchni leśnych pod parki wiatrowe. Celem rządu Nadrenii-Palatynatu jest wykorzystanie 2% powierzchni leśnej landu na potrzeby energetyki wiatrowej. Lasy Krajowe są największym właścicielem lasów w Nadrenii-Palatynacie.

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S

Niemcy Spalają już więcej drewna, niż go przerabiają Niemcy 50-lecie KWF Egipt Zalesienia na pustyni nawadniane ściekami Niemcy Użytkowanie lasu na obszarach siedliskowych Francja, Polska Fundusze europejskie

Niemcy
Spalają już więcej drewna, niż goprzerabiają

Nowa analiza zasobów surowca drzewnego irozmiaru jego zużycia w Niemczech, którą przygotował prof. Udo Mantau zUniwersytetu Hamburskiego, wykazuje wyraźny wzrost wpływu politykienergetycznej na kształtowanie się popytu na drewno. W roku 2010 po razpierwszy wykorzystano w Niemczech więcej drewna do celów energetycznych niż napotrzeby wytwarzania wszelkiej maści produktów drzewnych. Całkowityrozmiar zużycia drewna osiągnął poziom 135 mln m3.Udział zużyciaenergetycznego w zużyciu całkowitym sięgnął 50,5%. Zużycie tworzywowe spadło wciągu ostatnich pięciu lat z 61,1% do 49,5%. Według prognoz prof. Mantaua,tendencja ta będzie się nadal utrzymywała, ale dynamika zmian obniży się.
Prof. Mantau uwzględnia w zasobach surowcadrzewnego następujące składniki: drewno świeżo pozyskane w lasach, drewnopozyskane w ramach pielęgnowania krajobrazu, surowiec pochodzący z plantacjidrewna energetycznego, drewno odpadowe i wyroby drzewne wycofywane zużytkowania. W 2010 r. pozyskano w niemieckich lasach 86mlnm3drewna przy rocznym przyroście sięgającym 100 mln m3.

Źródło: www.forstpraxis.de

Niemcy
50-lecie KWF

Stowarzyszenie badawczo-atestacyjneKuratorium Pracy i Techniki Leśnej (KWF), które pełni funkcję ogólnoniemieckiegocentrum kompetencji w zakresie prac leśnych, techniki leśnej i logistykiprzepływu surowca drzewnego, zostało założone w listopadzie 1962r. weFrankfurcie nad Menem. Jednak korzenie tej instytucji sięgają połowy lat20.XX wieku. Już bowiem w 1925r. powstała Komisja MaszynNiemieckiego Towarzystwa Leśnego, która później została przemianowana na KomisjęTechniki w Leśnictwie. Po II wojnie światowej atestacja sprzętu leśnegorozwijała się siłą rzeczy dwutorowo: w Niemczech Zachodnich powstała w 1949r.Komisja Atestacji Techniki Leśnej (FPA) – bezpośrednia poprzedniczka KWF, a wNiemczech Wschodnich zostało utworzone w 1959 r. Centrum AtestacjiTechniki Leśnej (ZFP), które po zjednoczeniu Niemiec połączyło się z KWF.
Stowarzyszenie KWF znane jest głównie zorganizacji targów leśnych KWF-Tagung oraz z kompleksowej atestacji sprzętuleśnego i środków ochrony osobistej. Targi KWF-Tagung, które po raz pierwszyzostały zorganizowane w 1964r., urosły do rangi największej na świecieleśnej imprezy targowej z pokazami pracy maszyn. Obecną strategię rozwoju KWFokreśla program „KWF 2020”. Zgodnie z jego założeniami, KWF ma do roku 2020umocnić się na pozycji przodującej w Europie Środkowej instytucji wykonującejprace badawczo-rozwojowe i atestacyjne oraz prowadzącej działalność informacyjnąi doradczą we wszystkich technicznych i procesowych aspektach produkcji ilogistyki leśnej.

Źródło: www.forstpraxis.de

Egipt
Zalesienia na pustyni nawadniane ściekami

W XI w. leśnictwo miało w Egipcie dużeznaczenie. W państwie Fatymidów powstała bodaj pierwsza na świecieadministracja leśna zorganizowana na wielką skalę. Administracja ta nadzorowałaprodukcję i sprzedaż drewna do budowy statków handlowych.
Dziś natomiast lesistość Egiptunie przekracza 0,1%. Resztki lasów naturalnych rosną jedynie w chronionymobszarze górskim na południu kraju.
Zdecydowaną większość obszaru Egiptustanowią pustynie. Do użytkowania rolniczego nadaje się tylko 3,6% powierzchnikraju. Na dodatek Egipt należy do krajów o najszybciej postępującympustynnieniu: w Delcie Nilu traconych jest dziennie 35 ha żyznych gleb. Docelów rolniczych wykorzystywanych jest 80% egipskich zasobów wodnych, którychpraktycznie jedynym źródłem jest Nil.
W Egipcie mieszka przeszło 89 mlnludzi, głównie w Delcie Nilu – największej oazie świata. Mieszkańcy krajuwytwarzają przeszło 5,5 mld m3 ścieków rocznie, których usuwanie stwarzaogromne problemy.
W tej krytycznej sytuacji ponownie wzrastaw Egipcie znaczenie leśnictwa. Może ono bowiem stać się ważnym instrumentemrozwiązywania problemów związanych nie tylko z pustynnieniem, lecz również zutylizacją ścieków.
W połowie lat 90. XX w. rozpoczęto wEgipcie realizację Narodowego Programu Bezpiecznego Wykorzystania ObrobionychŚcieków do Zalesień. Później egipska strategia zalesień na pustyni zostałauzupełniona m.in. o takie aspekty, jak redukcja emisji CO2, produkcja energii zbiomasy i tworzenie nowych miejsc pracy. Wykorzystanie wszystkich ściekówpozwoli na zalesienie 650 tys. ha pustyni. Konsekwencją tego będzierównież sekwestracja 25 mln t CO2 rocznie. Ponadto naukowcy niewykluczają, że wielkoobszarowe zalesienia będą stymulowały powstawanie chmur iopadów deszczu.

Źródło: AFZ-DerWald 19/2012, s.36–39.

Niemcy
Użytkowanie lasu na obszarach siedliskowych

Właściciele niemieckich lasów samorządowychżądają zmiany zasad użytkowania lasów zaliczonych do obszarów siedliskowychsieci Natura 2000. Postulowane zmiany mają umożliwić przystosowanie lasów dozmian klimatycznych. – W swojej walce ze skutkami zmian klimatu właścicielelasów powinni postawić na duży zestaw różnych gatunków drzew. Tymczaseminstytucje ochrony przyrody nie chcą już tolerować na obszarach siedliskowychpewnych gatunków drzew (…). Tę sprzeczność trzeba usunąć. W lasachprzyszłości, w tym w lasach na obszarach siedliskowych, potrzebna będzie pełnapaleta gatunków drzew, ponieważ tylko las tworzony przez wiele gatunków drzew oróżnych właściwościach ekologicznych może elastycznie reagować na zmianyklimatyczne – twierdzi Winfried Manns, przewodniczący Sekcji LeśnejNiemieckiego Związku Miast i Gmin.
Zgodnie z ostatnio opublikowanymi wynikamibadań kompleksowych, ograniczenia gospodarki leśnej na obszarach siedliskowychdają się szczególnie we znaki samorządowym gospodarstwom leśnym z dużym udziałemlasów bukowych. Roczny spadek przychodów sięga tam 234 euro/ha. Naukowcyostrzegają, że zagrożone jest utrzymanie dotychczasowego poziomu świadczeńochronnych i rekreacyjnych, wypełnianych przez te gospodarstwa.

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S.

Francja, Polska
Fundusze europejskie

Polsko-francuska konferencja poświęconafunduszom europejskim służącym utrzymaniu różnorodności biologicznej, któramiała miejsce 7 listopada w Warszawie, pokazała, że problem z pozyskiwaniem iwykorzystywaniem pieniędzy z UE nie jest czymś specyficznym tylko dla naszegokraju. Można się wręcz pokusić o wniosek, że Polska w tym przypadku jest wręczuprzywilejowana. Nie chodzi tu tylko o rozdział środków ze względu na stopieńrozwoju regionalnego, lecz o możliwości uzyskania dodatkowych pieniędzy zfunduszy wewnętrznych – NFOŚiGW czy WFOŚiGW oraz licznych innych podmiotów. Iwłaśnie tego w dużym stopniu zazdroszczą nam Francuzi.
A jakie są podobieństwa? Choćby zawiłościadministracyjne w pozyskiwaniu środków – procedury, wymagania i czas potrzebny,na ich uzyskanie. Problemem jest także fakt, że częstokroć procedurypozyskiwania funduszy zmieniane są już w trakcie wypełniania wniosków, cokomplikuje i tak niełatwą sytuację.

Opr. BSz

Szwecja Utrzymuje się tendencja spadkowa Sveaskogu Bawaria, Niemcy Rekordowy wynik finansowy BaySF Europa Europejska Sieć Informacji o Gatunkach Obcych Niemcy Obliczyli, ile kosztują obszary siedliskowe w lasach Wielka Brytania Ograniczenia w imporcie jesionów Niemcy Energetyka wiatrowa do pogodzenia z ochroną przyrody

Szwecja
Utrzymuje się tendencja spadkowa Sveaskogu

Zanotowana w okresie od stycznia dowrześnia 2012 r. sprzedaż netto szwedzkiego państwowego koncernu leśnegoSveaskog zmalała o 4,6% w stosunku doanalogicznego okresu roku ubiegłego. Podczas gdy ilościowy wolumen dostawsurowca drzewnego zwiększył się o 1%, przeciętnie ceny drewna spadły o 8%. Zyskoperacyjny koncernu zmniejszył się o 13%.
Tartaki oraz zakłady celulozowe ipapiernicze, które stanowią większość klientów Sveaskogu, mają problemy zutrzymaniem rentowności. Dlatego koncern był zmuszony do obniżenia cen surowcadrzewnego. Bardzo trudna sytuacja na szwedzkim rynku jest efektem kumulacjiwielu czynników, w tym recesyjnego klimatu gospodarczego, niekorzystnego dlaeksporterów kursu korony szwedzkiej i przekształceń strukturalnych w przemyśle.W samym tylko trzecim kwartale 2012 r. wniosek o upadłość złożyły trzytartaki będące klientami Sveaskogu.

Źródło: www.sveaskog.se

Bawaria, Niemcy
Rekordowy wynik finansowy BaySF

W roku gospodarczym 2011/2012 (1 lipca – 30czerwca) Bawarskie Lasy Państwowe (BaySF) uzyskały najlepszy wynik finansowy wswojej historii. Największe niemieckie gospodarstwo leśne(720 tys. ha lasów), działające w formie przedsiębiorstwapaństwowego, zanotowało przychody napoziomie 394,5 mln euro i zysk netto w wysokości83,6 mln euro. W poprzednim roku gospodarczym wskaźniki te wynosiłyodpowiednio 353,1 mln i 63,0 mln euro. Do budżetu landu została odprowadzonadywidenda w rekordowej wysokości 79,6 mln euro (2010/2011:63 mln euro).
Dzięki korzystnej sytuacji na rynku BaySF wcałości zrealizowały etat cięć (5,2 mln m3). Zadania w zakresieodnowienia, pielęgnowania lasu i utrzymania dróg zostały wykonane z nawiązką. –Ostatni rok był bardzo dobry pod każdym względem. Oprócz rekordowego wynikuekonomicznego przedsiębiorstwo osiągnęło wysoki poziom parametrówekologicznych. Wzrasta zapas drzewostanów. Zwiększa się ilość drewna martwego,ważnego z punktu widzenia bioróżnorodności. Jest coraz więcej naturalnychodnowień gatunków liściastych i lasów mieszanych. Wszystko to dowodzi po razkolejny, że nasza koncepcja prowadzenia wielofunkcyjnej, proekologicznejgospodarki leśnej na całej powierzchni jest właściwa – uważa Helmut Brunner,minister leśnictwa w krajowym rządzie Bawarii i zarazem przewodniczący radynadzorczej BaySF. – Cieszymy się,że mogliśmy odprowadzić do kasy landu aż79,6 mln euro z naszego zysku. Profitują z tego wszyscy obywateleBawarii – dodaje Rudolf Reidhager, prezes zarządu BaySF.
BaySF wykorzystały dobry wynik finansowy doznacznego zwiększenia niezbędnych rezerw. Zasilony został również funduszdodatkowego zabezpieczenia emerytalnego pracowników. Jednocześnie dokonanorekordowych inwestycji w przedsiębiorstwo (budynki, drogi, samochody służbowe).Wartość inwestycji była niemal dwukrotnie większa od odpisów amortyzacyjnych.Utworzono także dodatkową rezerwę z zysku netto w wysokości 4 mln euro. Podkoniec roku gospodarczego 2011/2012 BaySF zatrudniały 2782 osoby(2010/2011: 2836 osób).

Źródło: www.baysf.de

Europa
Europejska Sieć Informacji o GatunkachObcych

We wrześniu 2012 r. rozpoczęładziałalność Europejska Sieć Informacji o Gatunkach Obcych (EASIN,http://easin.jrc.ec.europa.eu/). Sieć, która powstała z inicjatywyWspólnotowego Centrum Badawczego Komisji Europejskiej, ma ułatwić decydentompolitycznym i naukowcom dostęp do istniejących baz danych o gatunkach obcych wEuropie i tym samym pomóc w powstrzymaniu ich inwazji. Przyjmuje się, żeinwazyjne gatunki obce są drugim – po zmianach środowiska – największymzagrożeniem dla różnorodności biologicznej. EASIN zapewnia dostęp do danych o16 tys. gatunków obcych, zgromadzonych w przeszło 40 bazach online.

Źródło: http://easin.jrc.ec.europa.eu/

Niemcy
Obliczyli, ile kosztują obszary siedliskowew lasach

Dzięki realizacji specjalnego kompleksowegoprojektu, subsydiowanego przez Federalne Ministerstwo Wyżywienia, Rolnictwa iOchrony Konsumentów, Niemcy mają do dyspozycji rzetelne dane o ekonomicznychskutkach dyrektywy siedliskowej dla gospodarki leśnej.
Badania naukowe dowodzą, że zwiększenieudziału starych drzew i drewna martwego w drzewostanach prowadzi dozmniejszenia powierzchni zagospodarowanej nawet o 10%. Zarówno państwowe, jak iprywatne gospodarstwa leśne muszą się liczyć ze stratą sięgającą nawet 20% przychodówna leśnych obszarach siedliskowych. W Niemczechw granicach obszarów siedliskowych znajduje się blisko 18% powierzchnileśnej tego kraju. Zwiększenie ilości drzew starych i drewna martwego pociągaza sobą wzrost kosztów pozyskania drewnaw granicach od1 do 6 euro/m3 i stratę od3do10% powierzchni zagospodarowanej. Przychody uzyskiwane na obszarachsiedliskowych są przeciętnie o 10–20% niższe niż w przypadku tradycyjnejgospodarki leśnej. Koszty administracyjne wzrastają do poziomu 15 euro/harocznie.

Źródło: www.forstpraxis.de

Wielka Brytania
Ograniczenia w imporcie jesionów

Jak wspominaliśmy w „Lesie Polskim” (nr21/2012) rząd brytyjski rozważał wprowadzenie ograniczeń w imporcie jesionów.29 października decyzja taka została podjęta. Krok ten ma na celu powstrzymanierozprzestrzenienia się na Wyspach zamierania jesionu – choroby wywoływanejprzez grzyb Chalara fraxinea. Dodatkowo ma jeszcze zostać ograniczony obrótdrzewkami i nasionami jesionu w granicach samej Wielkiej Brytanii.
W sumie ograniczenia mają objąć: zakazimportu sadzonek, drzew i nasion jesionu spoza obszarów oficjalnie uznanych zawolne od zamierania jesionu; zakaz obrotu sadzonkami, drzewami i nasionamijesionu w obrębie Wielkiej Brytanii; zakaz obrotu w Wielkiej Brytanii jesionowymdrewnem tartacznym i opałowym pochodzącym z obszarów, gdzie stwierdzonozainfekowanie jesionów grzybem Chalara fraxinea.
Dozwolone są nadal następująceprzedsięwzięcia: import drewna tartacznego i opałowego oraz zrębków z UE; obrótjesionowymi materiałami tartymi w obrębie Wielkiej Brytanii; import jesionowychmateriałów tartych z określonych państw w ramach systemu certyfikacjifitosanitarnej.

Źródło: www.forestry.gov.uk

Nadrenia-Palatynat, Niemcy
Energetyka wiatrowa do pogodzenia z ochronąprzyrody

We wrześniu 2012 r. Ulrike Höfken, ministerśrodowiska w krajowym rządzie Nadrenii-Palatynatu, przedstawiła wspólnie zKlausem Richarzem, kierownikiem Państwowego Ośrodka Ornitologicznego w Hesji,Nadrenii-Palatynacie i Kraju Saary, ekspertyzę w sprawie przyrodniczychaspektów rozbudowy energetyki wiatrowej w Nadrenii-Palatynacie. – Celem rządukrajowego jest udostępnienie 2% powierzchni leśnej landu na potrzeby energetykiwiatrowej. Ekspertyza wykazała, że cel ten można pogodzić z kompleksową ochronąnaszych dóbr przyrodniczych – poinformowała minister Höfken. Ekspertyza jestjednocześnie przewodnikiem inwestycyjnym dla gmin, pomocnym w rozwiązywaniusytuacji konfliktowych związanych z rozbudową wiatrowych instalacjienergetycznych.
Do roku 2030 prąd zużywany w niemieckimkraju związkowym Nadrenia-Palatynat ma pochodzić w 100% z odnawialnych źródełenergii, w tym w 70% z wiatru. Oznacza to konieczność podwojenia obecnej liczbywiatrowych instalacji energetycznych. W ekspertyzie szczególną uwagę zwróconona gatunki ptaków i nietoperzy, którym potencjalnie najbardziej zagrażająinstalacje wiatrowe. – Jeśli w fazie planowania wiatrowych instalacjienergetycznych zostanie uwzględniona biologia bociana czarnego, kani rudej inietoperzy w sposób, jaki opisano w ekspertyzie, to rozwój energetyki wiatrowejnie będzie zagrażał gatunkom – zapewnił Klaus Richarz.

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S.

Finlandia Lasy dostępne dla każdego Austria Drugie leśne stypendium literackie Hesja, Niemcy Nowelizacja ustawy o lasach Łotwa Studenckie stypendia lasów państwowych Stany Zjednoczone Lasy federalne subsydiują lasy społeczności lokalnych

Finlandia
Lasy dostępne dla każdego

Organizacja Suomen Latu proponuje wpisaniefińskiego powszechnego prawa do obcowania z przyrodą niezależnie od formywłasności gruntu na listęniematerialnego dziedzictwa ludzkości UNESCO. Na liście tej znajduje się np.tradycja flamenco.
Czy fińskie przedsiębiorstwa mogąsprowadzać cudzoziemskich pracowników do zbierania jagód w lasach prywatnych woparciu o powszechne prawo do obcowania z przyrodą? Kwestia ta była tego lataprzedmiotem ożywionej dyskusji. Zgodnie z ostatnio opublikowanymi wytycznymifińskiego Ministerstwa Środowiska, odpowiedź brzmi: tak.
Publikacja Ministerstwa Środowiska opisujezakres obowiązywania powszechnego prawa do obcowania z przyrodą i podajeprzykłady jego stosowania w praktyce. Markku Tornberg, działacz CentralnegoZwiązku Producentów Rolnych i Właścicieli Lasów (MTK), uznał publikację zawyjątkowo udaną. Eki Karlsson, dyrektor organizacji rekreacyjno-sportowejSoumen Latu, zaproponował nawet wpisanie fińskiego powszechnego prawa doobcowania z przyrodą na listę niematerialnego dziedzictwa ludzkości. ZdaniemKarlssona, status dziedzictwa ludzkości będzie służył promocji aktywnościrekreacyjnej na łonie przyrody.
96%procent powierzchni lądowejFinlandii jest dostępne dla ludności w oparciu o powszechne prawo do obcowaniaz przyrodą. Prawo to jest ograniczone lub zawieszone jedynie w tzw. „obszarachspecjalnego przeznaczenia” (są nimi np. polowe uprawy roślin w okresiewegetacji czy podwórza gospodarstw rolnych). Do zbierania jagód i grzybów ma prawokażdy niezależnie od narodowości i miejsca zamieszkania. Zbiór ten może byćwykonywany nawet w celach zarobkowych. W przypadku zbieraczy cudzoziemskichproblemem jest ich niedoinformowanie o ograniczeniach powszechnego prawa doobcowania z przyrodą (niepodchodzenie bezpośrednio pod domy, nieniszczenieszaty roślinnej).
Powszechne prawo do obcowania z przyrodąniezależnie od formy własności gruntu obwiązuje nie tylko w Finlandii, leczrównież w Szkocji, Szwajcarii i Szwecji. W Niemczech i Austrii ludność maustawowo zagwarantowane prawo wstępu do wszystkich lasów, także prywatnych, wcelach rekreacyjnych. W Anglii od 2000r. obowiązuje ustawa oudostępnieniu dróg i środowiska przyrodniczego, która wprowadziła kategoriętzw. „obszarów udostępnionych”. Na obszarach tych można poruszać się pieszorównież poza oznakowanymi szlakami (właściciel terenu może zakazać wstępu na obszar udostępniony jedynie przez okresnie dłuższy niż 28dni w roku). Na tym tle Polska wyróżnia się brakiemzapewnienia ludności dostępu do blisko jednej piątej lasów: przepis art. 28naszej ustawy o lasach w jej dotychczasowym kształcie określa, że właściciellasu niestanowiącego własności Skarbu Państwa może zakazać wstępu do lasu,oznaczając ten las tablicą z odpowiednim napisem.

Źródło: www.forest.fi

Austria
Drugie leśne stypendium literackie

Austriackie Lasy ZwiązkoweSA (ÖBf) iaustriacki magazyn przyrodniczy „Wald” przyznały po raz drugi leśne stypendiumliterackie, które obejmuje dwu-miesięczny pobyt twórczy w należącej doÖBfgórskiej chacie oraz wsparcie finansowe w wysokości 1500euro. Tegorocznymstypendystą jest Chris Michalski (na zdjęciu).
W konkursie na leśne stypendium literackie,rozpisanym we wszystkich krajach niemieckiego obszaru językowego, wzięło w tymroku udział przeszło 100twórców. W pierwszej fazie konkursu zostałowyłonionych 12 projektów twórczych. Ostatecznego wyboru leśnego stypendystyliterackiego dokonało jury, w którego skład wchodzili w tym roku pisarzeMichael Stavaric i Thomas Sauter oraz Martina Bacher, redaktor magazynu „Wald”.
– Idea leksykonu lirycznego bardzo nam sięspodobała – uzasadnili jurorzy swoją decyzję. Pierwsze próbki tekstu leksykonulirycznego Chrisa Michalskiego ukazały się już w jesiennym wydaniu magazynu„Wald”.
Chris Michalski – poeta, tłumacz i lektor –dzieciństwo spędził w stanie Nowy Jork. Później studiował m.in. w Montrealu i wLipsku, w którym obecnie mieszka. Chris Michalski publikuje swoje teksty takżepod pseudonimem – jako Stanislaw Borokowski napisał np. „Pocztówki do Gorbaczowa”.
Spółka akcyjna ÖBf, zatrudniająca 1200pracowników, gospodaruje w austriackich lasach państwowych. Wzarządzie ÖBf znajduje się 512tys.ha lasów, w tym350tys.ha lasów gospodarczych.

Źródło: www.bundesforste.at

Hesja, Niemcy
Nowelizacja ustawy o lasach

Nowa heska ustawa o lasach ma uwzględnićinteresy właścicieli lasów i wszystkich ich użytkowników, jak również potrzebyochrony przyrody. – Celem rządu krajowego jest zapewnienie bezkonfliktowychinterakcji wszystkich użytkowników lasów – zapewnia heska minister środowiskaLucia Puttrich. Jednak kontrowersje wokół poszczególnych zapisów w rządowymprojekcie nowelizacji ustawy o lasach świadczą o tym, że interesy różnych grupinteresariuszy sektora leśnego są często sprzeczne. Np. postulat udostępnieniaużytkownikom rowerów górskich wszystkich dróg leśnych, wysuwany przezstowarzyszenia kolarstwa górskiego, koliduje z postulatem ustawowegoograniczenia poruszania się rowerami górskimi w lesie, wysuwanym przezStowarzyszenie Ochrony Lasu w Niemczech (SDW), Sojusz na rzecz Środowiska iOchrony Przyrody w Niemczech (BUND) i Krajowy Związek Łowiecki w Hesji.
Heski rząd zebrał opinie interesariuszy oprojekcie nowelizacji. – Po analizie opinii chcemy zebrać wszystkichinteresariuszy przy jednym stole i omówić wyniki konsultacji – zapowiadaminister Lucia Puttrich. – Wyważenie różnych interesów nie jest łatwe i wymagacierpliwości. Zamierzamy jednak znaleźć rozwiązanie satysfakcjonującewszystkich interesariuszy, prowadząc z nimi dialog.

Źródło: www.forstpraxis.de

Łotwa
Studenckie stypendia lasów państwowych

Spółka akcyjna Łotewskie Lasy Państwowe(LVM) rozpisała również w tym roku konkurs na stypendia dla najlepszychstudentów Państwowej Szkoły Nauk Stosowanych w Ogre. O stypendia LVM mogą sięubiegać studenci gospodarki leśnej, ekologii leśnej, ekokomunikacji i edukacjiprzyrodniczej, selekcji leśnej, urządzania lasu, zarządzania użytkowaniem lasu,inżynierii leśnej, przerobu drewna, geograficznych systemów informacyjnych izarządzania logistyką. Stypendia są instrumentem motywowania studentów dopogłębiania swojej wiedzy w zakresie dziedzin związanych z leśnictwem.
W zarządzie spółki akcyjnej LVM znajdujesię 1,4 mln ha lasów. Właścicielemspółki jest Republika Łotwy, reprezentowana przez Ministerstwo Rolnictwa.Zgodnie ze strategią LVM, ochrona przyrody jest priorytetowym celemzagospodarowania 21% gruntów spółkiLVM. Spółka zatrudnia blisko 900pracowników.

Źródło: www.lvm.lv

Stany Zjednoczone
Lasy federalne subsydiują lasy społecznościlokalnych

W sierpniu Służba Leśna StanówZjednoczonych (USFS) przyznała społecznościom lokalnym z różnychregionówUSA subsydia w wysokości 3,5mln dolarów na realizacjęprojektów zagospodarowania lasów. Subsydia te są komponentem nowegoprogramuUSFS, mającego na celu wspieranie samorządów lokalnych,wyspecjalizowanych organizacji niezarobkowych i plemion indiańskich w prowadzeniu takiej gospodarki leśnej, któraz jednej strony stymuluje ekonomiczny rozwój społeczności lokalnych, a zdrugiej – sprzyja intensyfikowaniu aktywności rekreacyjnej ludności i wzmagaleśne świadczenia ekosystemowe. Wszystkie projekty, które są subsydiowane wramach nowego programu, muszą obowiązkowo zapewniać ludności dostęp do lasów.
USFS jest agencją Departamentu RolnictwaStanów Zjednoczonych, której podstawową misją jest utrzymanie zdrowych,różnorodnych biologicznie i produktywnych lasów federalnych. Do zadań USFSnależy również udzielanie fachowej pomocy stanowym służbom leśnym iwłaścicielom lasów prywatnych oraz prowadzenie badań leśnych.

Źródło: www.fs.fed.us

Opr. A.S.

Austria Leśne 2012 – kolejne piwo z lasów państwowych Brandenburgia, Niemcy Sytuacja drobnej i średniej własności leśnej Litwa Obciążenia finansowe Litewskich LP Niemcy Podstawa to wspieranie zrzeszeń leśnych

Austria
Leśne 2012 – kolejne piwo z lasówpaństwowych

Austriackie Lasy ZwiązkoweSA (ÖBf), wzarządzie których znajdują się lasy państwowe Republiki Austrii, kontynuująwspółpracę z prywatnym browarem Trumer, nawiązaną z okazji MiędzynarodowegoRoku Lasów. W ubiegłym roku podstawowym składnikiem do produkcji piwa leśnegobyły młode pędy jodłowe. W tym roku w lasach spółki ÖBf w Tyrolu zostałyzebrane nasiona limby. – Leśne 2012 będzie piwem limbowym – zdradza GeorgErlacher, prezes zarząduÖBf. – Limba jako drzewo wysokich gór nadaje piwudoskonały aromat leśny – dodaje mistrz piwowarski Axel Kiesbye.
Jajowate szyszki limby, znajdujące się wdolnych partiach korony, były zbierane ręcznie. W sumie zbiorem objętychzostało 40 drzew. Decydujące znaczenie miał właściwy termin zbioru.Zbierane w tym roku szyszki zaczęły sięrozwijać latem minionego roku i przezimowały w formie 1-centymetrowychszyszeczek. – Późną wiosną szyszki ponownie zaczęły rosnąć. Do osiągnięciaodpowiedniej wielkości i idealnej dojrzałości potrzebowały 6tygodni.Dopiero wtedy można je było zebrać. – wyjaśnia mistrz piwowarski. Proceswarzenia i dojrzewania piwa ma zostać zakończony jesienią. Limitowana partiapiwa Leśnego 2012 będzie sprzedawana w butelkach o pojemności 0,75 i 0,33 l.

Źródło: www.bundesforste.at

Brandenburgia, Niemcy
Sytuacja drobnej i średniej własnościleśnej

Brandenburscy właściciele lasów sągeneralnie zadowoleni z sytuacji ekonomicznej prywatnych gospodarstw leśnych.Świadczą o tym wyniki badań ankietowych przeprowadzonych przez Krajowe LeśneCentrum Kompetencyjne w Eberswalde. Brandenburgia monitoruje sytuacjęekonomiczną w lasach drobnej i średniej własności, bazując na sieci gospodarstwkontrolnych. W minionym roku badania ankietowe objęły 241pojedynczych właścicielilasów i 42 zrzeszenia leśne.
Zgodnie z wynikami ankiety,33% pojedynczych właścicieli lasów ocenia sytuację ekonomiczną ichgospodarstw jako dobrą, a jedynie 4% – jako złą. Podobnie jest w przypadkuzrzeszeń leśnych: 53%respondentów ocenia sytuację jako przeciętną, a 40%– jako dobrą. Podstawą pozytywnego bilansu jest zwiększona sprzedaż drewnabędąca następstwem wzrostu popytu na ten surowiec. W roku 2010 przychody zesprzedaży drewna wynosiły w drobnych i średnich lasach prywatnych ok.119 euro/ha.

Źródło: www.mil.brandenburg.de

Litwa
Obciążenia finansowe Litewskich LP

Litewskie Lasy Państwowe(1,04 mln ha lasów) składają się z 42 nadleśnictw, do którychnależą także lasy rosnące w granicach parków narodowych (wyjątek stanowi ParkNarodowy „Mierzeja Kurońska” mający własne leśnictwa). Nadleśnictwa mają statusprzedsiębiorstw państwowych. Nadzór nad nadleśnictwami sprawuje DyrekcjaGeneralna Lasów Państwowych, która jest usytuowana w strukturze MinisterstwaŚrodowiska Litwy.
Litewskie nadleśnictwa oprócz CIT i podatkumajątkowego z tytułu korzystania z mienia państwowego płacą dwa rodzajepodatków od dochodów ze sprzedaży drewna w stanie okrągłym i na pniu. Pierwszyz tych podatków (stawka 5%) zasila ogólny fundusz gospodarki leśnej, drugi(stawka 10%) trafia do budżetu państwa. Środki z ogólnego funduszu gospodarkileśnej przeznaczane są m.in. na urządzanie lasów, doradztwo na rzeczwłaścicieli lasów prywatnych, powszechną ochronę lasów, badania naukowe iedukację leśną. Obydwa rodzaje podatkówod dochodów ze sprzedaży drewna zostały wprowadzone stosunkowo niedawno, bo wlipcu 2009 r. Stawka podatku zasilającego budżet państwa wynosiłapoczątkowo 5%. W nowo przyjętej litewskiej ustawie o lasach, obowiązującej od1stycznia 2011 r., stawka ta została zwiększona do 10%.
Oprócz różnych podatków litewskieprzedsiębiorstwa państwowe, a więc i nadleśnictwa, muszą płacić swojemuwłaścicielowi, państwu litewskiemu, także dywidendę. Jest to wynik nowelizacjilitewskiej ustawy o przedsiębiorstwach państwowych i samorządowych,przeprowadzonej w 2011 r. Wysokość dywidendy odprowadzanej do budżetupaństwa została ustalona na poziomie minimum 50% zysku netto.
Jako przykład obciążeń finansowychLitewskich LP mogą posłużyć dane z rachunku zysków i strat Nadleśnictwa Rakiszki,w którego zarządzie znajduje się 21,5 tys. ha lasów. W roku 2011Rakiszki wygospodarowały zysk netto w wysokości 548,4 tys. LTL (1LTL= ok.1,21 PLN). Podatek CIT wyniósł 107,4 tys. LTL, apodatek majątkowy z tytułu korzystania z mienia państwowego –86,8 tys. LTL. Ponadto Nadleśnictwo zapłaciło podatek od dochodów zesprzedaży drewna przeznaczony na ogólny fundusz gospodarki leśnej w wysokości 520,2 tys. LTL i takiżpodatek przeznaczony na zasilenie budżetu państwa w wysokości1,01 mln LTL. Co ciekawe, wymiar tego drugiego podatku był w roku2011 większy od zapłaconego VAT-u (785,4 tys. LTL). Koszty pozyskania isprzedaży drewna okrągłego kształtowały się w Nadleśnictwie Rakiszki napoziomie 43,46 LTL/m3.
W 2010 r. litewski rząd przyjąłprogram podniesienia efektywności działania przedsiębiorstw państwowych. Wramach realizacji tego programu planowane jest utworzenie w strukturzelitewskiego Funduszu Majątku Państwowego centrum koordynacji zarządzaniafirmami państwowymi. Jednostka ta ma dbać o spójność i racjonalność zarządzaniaaktywami firm władających majątkiem państwowym. Centrum, któremu będą podlegałytakże nadleśnictwa, ma zostać przyznany szeroki zakres kompetencji. W zakresten będzie wchodziło np. weryfikowanie kwalifikacji kandydatów do zarządów-radnadzorczych firm państwowych i ocena pracy członków tych organów. W składziezarządów-rad nadzorczych firm państwowych jedną trzecią będą musieli stanowićprzedstawiciele niezależni od tych firm. W przypadku nadleśnictw mają to byćreprezentanci innych niż Litewskie LP interesariuszy państwowego sektoraleśnego.
Koncepcja powołania do życia instytucjikoordynującej zarządzanie aktywami firm państwowych nie jest bynajmniejspecyficznym litewskim roz-wiązaniem. Podobne tendencje można zaobserwować winnych państwach Unii Europejskiej. Przykładowo rząd Irlandii utworzył w2011 r. agencję NewERA z myślą o racjonalizacji zarządzania aktywamiirlandzkich firm państwowych w skali całego kraju i inwestowaniuwygospodarowanych w ten sposób środków finansowych w rozwój branż mającychżywotne znaczenie dla przyszłości narodu. Oczywiście agencji NewERA podlegajątakże irlandzkie lasy państwowe. Można przypuszczać, że również nasze LasyPaństwowe wcześniej czy później zostaną wprzęgnięte w ogólnopolski systemracjonalizacji zarządzania aktywami firm państwowych.

Źródło: www.gmu.lt

Opr. R.V., A.S.

Niemcy
Podstawa to wspieranie zrzeszeń leśnych

Niemiecka Rada Gospodarki Leśnej (DFWR),Związek Niemieckich Stowarzyszeń Właścicieli Lasów (AGDW) i Niemiecki ZwiązekRolników (DBV) zajęły wspólne stanowisko w sprawie doskonalenia wpieranialeśnictwa niepaństwowego w oparciu o ustawę o zadaniach publicznych w zakresiepoprawy struktury agrarnej i ochrony wybrzeża (program GAK). Z funduszu GAKsubsydiowane są m.in. zrzeszenia właścicieli lasów prywatnych. Zdaniem ww.organizacji, wspieranie zrzeszeń leśnych stanowi podstawę do poprawy strukturyprywatnej własności leśnej. Program GAK jest ważną częścią niemieckiejNarodowej Strategii Rozwoju Obszarów Wiejskich. – Także dla nas, właścicielilasów, program ten jest podstawowym instrumentem subwencyjnym i jako takistanowi główny przedmiot zainteresowania naszej reprezentacji branżowej – mówiPhilipp zu Guttenberg, przewodniczący AGDW.
Zgodnie z niemiecką federalną ustawą olasach, przedmiotem subsydiowania w zakresie gospodarki leśnej mogą byćprzejawy działalności zarówno pojedynczych właścicieli lasów, jak i zrzeszeńleśnych. Zrzeszenia leśne w Niemczech subsydiowane są w 60% z federalnegofunduszu GAK i w 40% z środkówlandowych.
Polska ustawa o lasach w jej dotychczasowymbrzmieniu w ogóle nie reguluje kwestii działania i wspierania zrzeszeń właścicieli. Niestetytakże projekt założeń do zmian w ustawie o lasach, przedstawiony w sierpniu 2012 r. przezMinisterstwo Środowiska, nawet słowem nie nawiązuje do sytuacji organizacjiwłaścicieli lasów prywatnych w Polsce. Piszącemu te słowa nasuwają się więcpytania: Czy Ministerstwo Środowiska wie, że w Polsce blisko jedną piątą(18,7%) wszystkich lasów stanowią lasy prywatne i czy zdaje sobie sprawę ztego, z jakimi problemami borykają się właściciele tych lasów i zrzeszenialeśne? Skoro Służbę Leśną można było umocować w ustawie o lasach, to dlaczego nie można w niejumocować zrzeszeń leśnych?

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S.

Finlandia Nowa polityka klimatyczna nie służy hodowli lasu Finlandia Metsähallitus nie daje za wygraną Austria   Georg Schöppl członkiem zarządu ÖBf do 2017 roku Turyngia, Niemcy Przedsiębiorstwo „Lasy Turyngii” na starcie

Finlandia

Nowa politykaklimatyczna nie służy hodowli lasu

Z ustaleń poczynionychna konferencji klimatycznej w Durbanie wynika, że fińskie lasy powinny roczniesekwestrować co najmniej 20 mln ton CO2. Za nieosiągnięcie tegopoziomu sekwestracji Finlandia musiałaby zapłacić, kupując odpowiednią ilośćpraw do emisjiCO2.

W wyniku negocjacji,których sfinalizowaniem była konferencja klimatyczna w Durbanie w RepublicePołudniowej Afryki, społeczność międzynarodowa ustaliła zakres, w jakim państwamogą wykorzystywać własne lasy do kompensowania swojej emisji CO2. Każdemuposiadającemu lasy państwu wyznaczono ilość CO2, którą jego lasy powinnysekwestrować. Jeżeli faktyczne pochłanianie CO2 będzie większe odwyznaczonej ilości, państwo może wykorzystać część nadwyżki do skompensowaniaswojej emisji CO2. Jednak poziom kompensacji może maksymalnie wynosić tylko3,5% ilości CO2 wyemitowanego przez dane państwo w roku 1990.

W ciągu ostatniego rokuilośćCO2 zakumulowanego w fińskich lasach wzrosła o 47 mln ton,co stawi równoważnik ok. 52 mln m3 drewna. Jeżeli roczne pochłanianienie osiągnie fińskiego referencyjnego poziomu sekwestracji, równego 20 mlnton CO2, Finlandia będzie musiała kupić prawa do emisji CO2. Z koleimaksymalny dopuszczalny poziom wykorzystania nadwyżki sekwestracyjnej napotrzeby kompensacji emisji CO2 wynosi w przypadku Finlandii zaledwie2,5 mln ton CO2, co jest równoważne 2,7 mln m3 drewna.Tymczasem w ciągu ostatnich kilku lat zapas drewna w fińskich lasach przyrastało 35–40 mln m3 rocznie. Tak więc Finlandia może wykorzystać jedyniekilka procent swojej nadwyżki sekwestracyjnej.

– Dobre jestprzynajmniej to, że udało nam się uzyskać 20-milionowy poziom referencyjny –mówi Veikko Marttila, dyrektor ds. środowiska w fińskim Ministerstwie Rolnictwai Leśnictwa. – Sytuacja byłaby o wiele gorsza, gdyby naszym poziomemreferencyjnym było 35–40 mln ton CO2. Zdaniem dyrektora Marttili,największe różnice między porozumieniem w Durbanie a protokołem z Kioto dotycząpodejścia do kwestii ubywania powierzchni leśnej. W Finlandii przeznacza się napola, tereny osiedlowe i drogi ok. 20 tys.ha gruntów leśnychrocznie. Jest to równoważne rocznej emisji blisko 4 mln ton CO2. Dokompensacji tej emisji Finlandia mogła do tej pory wykorzystywać pochłanianie CO2przez lasy. Nowe porozumienie tego nie dopuszcza. To może komplikowaćracjonalną gospodarkę gruntami w Finlandii. A jest to unikalne państwo wśródsygnatariuszy porozumienia w Durbanie: praktycznie wszystkie fińskie inwestycjeinfrastrukturalne muszą odbywać się kosztem powierzchni leśnej, ponieważlesistość Finlandii sięga 86%.

Konsekwencjąporozumienia w Durbanie jest możliwość zwiększenia rocznegorozmiaru pozyskania drewna w Finlandii do poziomu 70 mln m3 (wostatnim roku fińskie pozyskanie drewna wyniosło 58,3 mln m3). Jednakuzgodniona w Durbanie polityka klimatyczna zasadniczo nie służy hodowli lasu.Nie premiuje ona bowiem utrzymywania zdrowych i produktywnych lasów. Nieprzewiduje również bodźców do wzmożenia ochrony lasu.

Źródło: www.forest.fi

Finlandia

Metsähallitus nie dajeza wygraną

Państwowe GospodarstwoLeśne „Metsähallitus” nie ustaje w swoich staraniach o odszkodowanie za stratyponiesione w latach 1997–2004 w wyniku zmowy cenowej fińskich firm drzewnych. Wgrudniu 2011 r. Metsähallitus wniósł do Sądu Okręgowego w Helsinkachuzupełnioną skargę przeciwko firmom Metsäliitto, Stora Enso i UPM-Kymmene.Łączna kwota roszczeń Metsähallitusa sięga 159,4 mln euro.

W grudniu 2009 r.fiński Sąd Handlowy orzekł, że trzy ww. firmy drzewne stosowały w latach1997–2004 niedozwolone praktyki kartelowe na rynku drewna okrągłego. Zmowakartelowa objęła 100% fińskiego rynku papierówki i 80% rynku drewnaokrągłego. Firmy drzewne wymieniały się np. informacjami o stanie i treściswoich negocjacji z Metsähallitusem. Sąd Handlowy nie określił jednak wysokościstrat poniesionych przez gospodarstwa leśne.

Blisko dwa lata temuMetsähallitus, największy sprzedawca drewna w Finlandii (8% udział w rynku),zdecydował się na podjęcie działań zmierzających do uzyskania odszkodowania zaponiesione straty. W odróżnieniu od innych fińskich gospodarstw leśnychMetsähallitus sprzedaje drewno nie na pniu, lecz loco zakład. Ceny drewnanegocjowane przez Metsähhalitusa obejmują więc także koszty pozyskania, zrywki,transportu i usług logistycznych. W związku z tym skutki zmowy cenowej były dlafińskich lasów państwowych szczególnie dotkliwe.

W celu oszacowaniawielkości strat Metsähallitus zamówił ekspertyzy u trzech niezależnychspecjalistów w dziedzinie ekonomii i ekonomiki leśnej. Wszystkie ekspertyzywykazały, że kartel przemysłu drzewnego przysporzył Metsähallitusowi znacznychstrat finansowych. Rada nadzorcza Metsähallitusa postanowiła zażądaćodszkodowania od spółek, które tworzyły kartel, i w styczniu 2011 r. wystosowałado nich osobne wezwania do negocjacji. W marcu 2011 r. Metsähallituszdecydował się wytoczyć firmom Metsäliitto, Stora Enso i UPM-Kymmene proces oodszkodowanie.

Źródło: www.metsa.fi

Austria

Georg Schöppl członkiemzarządu ÖBf do 2017 r.

Rada nadzorczaAustriackich Lasów Związkowych SA (ÖBf) jednogłośnie powołała Georga Schöpplana stanowisko członka zarządu ÖBf na następne pięć lat. Georg Schöppl(45 l.), który w składzie dwuosobowego zarządu ÖBf jest od roku 2007,będzie – tak jak dotychczas – odpowiedzialny za finanse, nieruchomości ienergię odnawialną. Przed objęciem funkcji w zarządzie ÖBf Schöppl byłprezesem zarządu firmy Agrarmarkt Austria.

Spółka akcyjna ÖBfgospodaruje w lasach stanowiących własność RepublikiAustrii (514 tys. ha gruntów leśnych, w tym 350 tys. halasów gospodarczych), zatrudniającok.1200 pracowników. Kontrolę nad działalnością zarząduspółki ÖBf sprawuje rada nadzorcza, która liczy sześciu członków. W jejskładzie jest trzech przedstawicieli austriackiego Ministerstwa Rolnictwa,Leśnictwa, Środowiska i Gospodarki Wodnej, jeden przedstawiciel MinisterstwaFinansów i dwóch reprezentantów pracowników ÖBf. Rada nadzorcza powołujeczłonków zarządu ÖBf w trybie określonym w austriackiej ustawie opublicznych konkursach na stanowiska w organach spółek kapitałowych.

Źródło:www.bundesforste.at

Turyngia, Niemcy

Przedsiębiorstwo „Lasy Turyngii” nastarcie

Od 1 stycznia „LasyTuryngii”, dotychczas będące specjalistyczną gałęzią administracji landu,rozpoczęły działalność w formie przedsiębiorstwa państwowego. Nadleśnictwa (28jednostek składających się z 299 leśnictw) nadal jednak będą pełniły podwójnąrolę, zarówno gospodarując w lasach państwowych Turyngii (223 tys. ha), jak iwykonując zadania publiczne (nadzór lasami niepaństwowymi iinne funkcje podyktowane interesem ogółu). Obecnie „Lasy Turyngii” zatrudniają1600 osób.

Przedsiębiorstwo „LasyTuryngii” podlega Ministerstwu Rolnictwa, Leśnictwa, Środowiska i OchronyPrzyrody. Organami przedsiębiorstwa są: rada nadzorcza, zarząd i kolegiumdoradcze. W skład 10-osobowej rady wchodzi czterech przedstawicieliministerstwa właściwego do spraw leśnictwa (w tym przewodniczący iwiceprzewodniczący rady), dwóch przedstawicieli parlamentu Turyngii, jedenprzedstawiciel ministerstwa ds. finansów, dwóch reprezentantów personeluprzedsiębiorstwa, jeden ekonomista lub ekspert leśny niezależny od „LasówTuryngii”, delegowany przez ministerstwo ds. leśnictwa. Kadencja radynadzorczej trwa 5 lat. Pełnienie funkcji jej członka jest nieodpłatne(zwracane są tylko stosowne koszty). Rada wyznacza strategiczne celedziałalności przedsiębiorstwa.

Dwuosobowy zarządprzedsiębiorstwa „Lasy Turyngii” powoływany jest przez radę nadzorczą. Możliwejest powołanie ponowne. Członkowie zarządu muszą posiadać wyjątkowo gruntowąwiedzę ekspercką z zakresu leśnictwa. Zarząd zobowiązany jest do kierowaniaprzedsiębiorstwem zgodnie z zasadami gospodarności, oszczędności i solidnościkupieckiej.

Kolegium doradcze „LasówTuryngii” doradza radzie nadzorczej i zarządowi przedsiębiorstwa. W składkolegium wchodzą przedstawiciele ministerstw ds. leśnictwa i ochrony przyrody,reprezentanci frakcji parlamentu Turyngii oraz przedstawiciele samorządów,lasów niepaństwowych, Turyngeńskiego Związku Łowieckiego, przemysłu drzewnego,organizacji ekologicznych, nauki leśnej i personelu przedsiębiorstwa. Pełnieniefunkcji członka kolegium jest nieodpłatne.

Źródło: www.thueringen.de

Opr. A.S.

Niemcy Rok 2010 w lasach prywatnych Brandenburgia, Niemcy Restrukturalizacja Lasów Brandenburgii Skandynawia 8–9 mln m3 drewna pohuraganowego Wielka Brytania Subsydiowanie odnawialnej energii grzewczej

Niemcy

Rok 2010 w lasachprywatnych

Biuro EkonomikiPrzedsiębiorstw w Getyndze Sp. z o.o. przestawiło wyniki porównawczej analizysytuacji 90 prywatnych gospodarstw leśnych w Niemczech w roku 2010. Łącznapowierzchnia leśna porównywanych gospodarstw wynosiłaok.130tys.ha (śr. pow. 1444 ha). Gospodarstwa (51 wnowych i 39 w starych landach) podzielone zostały wg gatunków dominujących w składzie drzewostanów na trzy następujące grupy: gospodarstwa liściaste(gatunek dominujący: buk), gospodarstwa świerkowe i gospodarstwa sosnowe.

Prywatne gospodarstwaliściaste (śr.zasobność 240 m3/ha) pozyskały przeciętnie 6,3 m3drewna/ha (2009: 5,4 m3/ha). Sprzedaż drewna na pniu stanowiła 27%rozmiaru użytkowania. Większość pozyskania (62%) została zrealizowana przez przedsiębiorcówleśnych. Struktura sortymentowa pozyskania kształtowała się następująco: drewno typu papierówki 39%, kłody tartaczne 24%, dłużyce tartaczne 23%,drewno energetyczne 13%. Nadwyżka przychodów ze sprzedaży drewna nad kosztamijego pozyskania wyniosła 35 euro/m3 (2009: 30euro/m3). Przeciętnecałkowite przychody gospodarstw liściastych sięgnęły349 euro/ha, z czego 10 euro/ha pochodziło z subsydiów państwowych(niemieckie landy subsydiują ochronę przyrody w lasach prywatnych, głównie wramach PROW, stosując płatności o kodach 224, 225, 227 i323). Koszty działaniagospodarstw liściastych wyniosły przeciętnie 213euro/ha. Tym samym gospodarstwa liściaste osiągnęły w 2010 r. przeciętny zysk w wysokości136euro/ha (2009: 74euro/ha).

Pozyskanie drewna wprywatnych gospodarstwach świerkowych (śr. zasobność 268 m3/ha)wyniosło 9,2 m3/ha (2009: 8,3m3/ha). Sprzedaż drewna na pniukształtowała się na poziomie 44% rozmiaru użytkowania. Przedsiębiorcy leśniwykonali 48% wolumenu prac pozyskaniowych.

Sortymentowa struktura pozyskaniabyła następująca: kłody tartaczne 44%, drewno typupapierówki 29%, dłużyce tartaczne 21% i drewno energetyczne 5%. Nadwyżkaprzychodów ze sprzedaży drewna nad kosztami jego pozyskania wyniosła35 euro/m3 (2009: 29 euro/m3). Przeciętne całkowite przychodygospodarstw świerkowych osiągnęły poziom 462 euro/ha, z czego 8 euro/hapochodziło z subsydiów państwowych. Koszty działaniawyniosły przeciętnie 263 euro/ha. W rezultacie gospodarstwa świerkowe osiągnęły w 2010r. przeciętny zysk w wysokości199 euro/ha (2009: 116 euro/ha).

Prywatne gospodarstwasosnowe (śr. zasobność 210 m3/ha) pozyskały przeciętnie 7,2 m3 drewna/ha
(2009: 4,6 m3/ha). Sprzedaż drewna na pniu stanowiła 68% rozmiaruużytkowania. Przedsiębiorcy leśni zrealizowali 27% pozyskania. Sortymentowa struktura pozyskania przedstawiała się następująco: drewno typu papierówki 56%,kłody tartaczne 28%, dłużyce tartaczne 9% i drewno energetyczne 7%. Nadwyżkaprzychodów ze sprzedaży drewna nad kosztami jego pozyskania wyniosła31 euro/m3 (2009: 29 euro/m3). Przeciętne gospodarstwo sosnoweuzyskało przychody w wysokości 310 euro/ha, z czego 26 euro/ha pochodziło z subwencji państwowych.Przeciętne koszy działania osiągnęły poziom 141euro/ha. To oznacza, że gospodarstwa sosnowe wygospodarowały w 2010 r. przeciętny zysk w wysokości169 euro/ha (2009: 50 euro/ha).

Źródło: AFZ-DerWald23/2011

Brandenburgia, Niemcy

Restrukturalizacja LasówBrandenburgii

Gospodarstwo Krajowe„Lasy Brandenburgii” działa od początku tego roku w nowej strukturzeorganizacyjnej. W miejsce dotychczasowych nadleśnictw zespolonych (72 jednostkiz 504 leśnictwami) zostały utworzone dwa odrębne typy nadleśnictw, a mianowicie: nadleśnictwa nadzorujące (30jednostek z 208 leśnictwami) i nadleśnictwa lasów krajowych (14 jednostek ze160 leśnictwami). Tym samym łączna liczba podstawowych jednostek organizacyjnych Lasów Brandenburgii została zredukowana o 1/4. Jednocześnie przeprowadzana jestredukcja zatrudnienia. Do końca roku 2014 liczba pracowników Lasów Brandenburgiima się zmniejszyć z obecnych 2100 osób do 1500 osób. Program kompresji etatówbędzie realizowany w taki sposób, aby reforma była jak najmniej dotkliwaspołecznie.

Nadleśnictwa nadzorującenie tylko sprawują nadzór nad lasami niepaństwowymi, lecz również zajmują sięfachowym doradztwem na rzecz blisko 100 tys. brandenburskich właścicieli lasów.W zakres działalności nadleśnictw nadzorujących wchodzi równieżpowszechna ochrona lasu, w tym ochrona ppoż. i edukacja leśna. Z kolei nadleśnictwa lasów krajowych gospodarują w brandenburskich lasach państwowych (270tys. ha – 1/4 powierzchni leśnej Brandenburgii). Prowadzą również gospodarkęłowiecką w lasach państwowych.

Zgodnie z przyjętązasadą rozdziału funkcji podstawowych od funkcji obsługowych, sprawami finansówi stanu posiadania, jak również kwestiami ogólnoadministracyjnymi zajmuje sięsiedem specjalnych jednostek serwisowych. W skład Gospodarstwa Krajowego „LasyBrandenburgii” wchodzi również Krajowe Leśne Centrum Kompetencyjne wEberswalde, którego głównym zadaniem jest organizowanie transferu wiedzy znauki do praktyki leśnej.

Lasy Brandenburgii sąsamodzielną organizacją gospodarczą, ale nie posiadają osobowości prawnej.Odpowiedzialność za ich zobowiązania ponosi organ założycielski (brandenburskieMinisterstwo Infrastruktury i Rolnictwa).

Źródło:www.forstpraxis.de

Skandynawia

8–9mln m3 drewnapohuraganowego

Według wstępnychszacunków huragan Dagmar, który nawiedził Skandynawię w okresie minionych Świąt Bożego Narodzenia, powalił w lasach Szwecji, Finlandii i Norwegii (na zdjęciu)łącznie
8–9 mln m3 drewna. Najbardziej ucierpiała środkowa Szwecja (4–5 mln m3). W Finlandii zanotowano straty rzędu 3,5 mlnm3, przy czym największe spustoszenia huragan poczynił w południowo-zachodniej części tego kraju. W Norwegii ilość drewna pohuraganowego szacujesię na 0,7 mln m3.
Szkody wyrządzone przez huragan Dagmar są wprawdzie poważne,ale znacznie mniejsze od strat spowodowanych przez dawniejsze huragany Gudrun iPer.

Oczywiście nie należyzapominać o stratach, jakie wiatr spowodował na terenach zamieszkałych.

Źródło:www.euwid-holz.de

Wielka Brytania

Subsydiowanieodnawialnej energii grzewczej

Brytyjscy eksploatatorzygrzewczych instalacji zasilanych biomasą, energią geotermalną i słoneczną będąniebawem otrzymywać dopłaty do produkcji odnawialnej energii grzewczej.Stawki dopłat wynoszą od 1 do 8,5 pensa na kilowatogodzinę w zależności odstosowanej technologii i wielkości instalacji grzewczej.Tym samym Wielka Brytania jako bodaj pierwsze naświecie państwo wprowadzi system subwencjonowania produkcji odnawialnej energii grzewczej, podobny do systemu subwencji na produkcjęodnawialnej energii elektrycznej. Brytyjski rząd przeznaczył na funduszprogramu „Renewable Heat Incentive”
860 mln funtów (ok. 1 mld euro).

W pierwszej fazierealizacji programu dopłaty otrzymają tylko eksploatatorzy przemysłowych
i komunalnych instalacji grzewczych. W drugiej fazie programem zostaną objętetakże prywatne gospodarstwa domowe.

Źródło:www.forstpraxis.de

Opr. A.S.

Łotwa Nagroda dla Łotewskich Lasów Państwowych Bawaria, Niemcy Pakt na rzecz lasów samorządowych Austria Społeczeństwo obawia się zmian klimatycznych Stany Zjednoczone Nielegalne uprawy konopi w lasach federalnych

Łotwa

Nagroda dla ŁotewskichLasów Państwowych

Spółka akcyjna„Łotewskie Lasy Państwowe” (LVM) otrzymała Doroczną Nagrodę za EfektywneZarządzanie, przyznawaną przez Łotewską Konfederację Pracodawców (LDDK) iŁotewską Kancelarię Stanu. Spółka LVM została nagrodzona w szczególnościza doskonałą organizację zarządzania w firmie. W roku 2010 zysk spółki LVMprzypadający na jednego pracownika wzrósł o 129,51%, a jej rentownośćzwiększyła się o 44,99%.

Wyłanianie zdobywcyDorocznej Nagrody za Efektywne Zarządzanie odbywa się etapowo. Wpierwkandydatów do nagrody zgłaszają organizacje szczebla krajowego. W kategoriisektora państwowego oficjalne nominacje przyznaje Kancelaria Stanu, w kategoriisektora samorządowego – Ministerstwo Środowiska i Rozwoju Regionalnego, a wkategorii sektora prywatnego – Konfederacja Pracodawców. Następnie nominacje sąoceniane przez jury eksperckie, w którego skład wchodzą przedstawicieleŁotewskiego Towarzystwa Jakości, Organizacji Rynku Finansowego i Kapitałowego,giełdy NASDAQ OMX i ekonomicznych ośrodków naukowych, jak również reprezentanciKancelarii Stanu, Łotewskiej Unii Samorządowej i Związku Miast Łotwy.

W zarządziespółki LVM znajduje się 1,62mlnha gruntów państwowych, w tym1,4mlnha lasów. Właścicielem spółki jest Republika Łotwy,reprezentowana przez Ministerstwo Rolnictwa. Zgodnie ze strategią LVM,ochrona przyrody jest priorytetowym celem zagospodarowania 21% gruntów spółki.Roczny wolumen sprzedaży surowca drzewnego kształtuje się na poziomie8 mln m3 przy przyroście rocznym równym 12mlnm3. Spółkazatrudnia blisko 900 pracowników.

Źródło: www.lvm.lv

Bawaria, Niemcy

Pakt na rzecz lasów samorządowych

Niemiecki kraj związkowyBawaria szczególną wagę przywiązuje do wspierania gmin w zakresie gospodarkileśnej. Wyrazem tego jest m.in. nowy „Pakt na rzecz lasów samorządowych”, jakiw grudniu 2011r. rząd Bawarii zawarł ze Związkiem Gmin i Związkiem Miast.– Dbanie o interes publiczny i dobro ogółu ma szczególne znaczenie w lasachgminnych i miejskich – podkreślił Helmut Brunner, minister odpowiedzialny zaleśnictwo w rządzie Bawarii.

Blisko 2200 bawarskichgmin i miast posiadających lasy jest prawnie zobowiązanych do prowadzeniawzorowej gospodarki leśnej. Lasy samorządowe zajmują w Bawarii powierzchnię277tys. ha, co stanowi 10% powierzchni leśnej i 4% całkowitej powierzchnitego landu. Zgodnie z nowym paktem, samorządy, które nie powierzązagospodarowania swoich lasów leśnikom państwowym, będą mogły liczyć naregularne dofinansowanie wyrównawcze.

Źródło: www.forstpraxis.de

Austria

Społeczeństwo obawia sięzmian klimatycznych

79% Austriaków uważa, żeglobalne zmiany klimatyczne stanowią zagrożenie dla austriackiej przyrody. Towynik najnowszej edycji badań sondażowych, przeprowadzanych regularnie od 10lat na zlecenie Austriackich Lasów Związkowych SA (ÖBf). Skutki zmianklimatycznych są dziś oceniane krytyczniej niż w latach wcześniejszych. Napytanie „Czy sądzi Pani/Pan, że zmiany klimatyczne zagrażają austriackiejprzyrodzie?” odpowiedź „nie” dało tylko 17%respondentów. Najbardziejzatroskani o los przyrody są mieszkańcy landów Tyrol i Vorarlberg (90%odpowiedzi „tak”), Karyntia (87%) i Burgenland (84%).

Chociaż obawa Austriakówo rodzimą przyrodę jest duża, to jednak ich gotowość do zmiany starych nawykówi stosowania środków ochrony zasobów przyrodniczych jest umiarkowana. 65%respondentów podało, że wybiera prysznic zamiast kąpieli w wannie (aspektoszczędzania wody pitnej). Środki budowlano-remontowe mające na celuoszczędzanie energii zastosowało 54% Austriaków. Na to, by kupować produktylokalne (niewielka odległość transportu), zwraca uwagę 48% wszystkichuczestników badań. Pod tym względem wzorem są mieszkańcy Vorarlbergu (67%), aostatnią pozycję zajmują wiedeńczycy (35%). Gotowość do rezygnacji z podróży samolotemna wypoczynek urlopowy zadeklarowało tylko 36%respondentów. Tutaj znowuwiedeńczycy znaleźli się na końcu (22%). Pieszo lub środkami komunikacjipublicznej przemieszcza się na co dzień 32%ludności Austrii. Ogólniemożna powiedzieć, że w badaniach sondażowych lepsze „świadectwo klimatyczne”wystawili sobie mieszkańcy zachodniej części Austrii.

Pierwsze skutki zmianyklimatu są już odczuwalne w lasach ÖBf. – Nie od dziś zajmujemy sięklimatycznym aspektem kondycji austriackich lasów – mówi Georg Erlacher, prezeszarządu ÖBf. – Wzmożone susze będące skutkiem ocieplenia klimatu dają sięwe znaki szczególnie świerkowi, najważniejszemu gatunkowi drzewa w Austrii,wywołując tzw. stres suszy. W niższych położeniach świerkowi jest coraztrudniej znaleźć optymalne warunki rozwoju. Naturalna granica występowania tego gatunku przesuwa się coraz wyżej. Do
tego dochodzi wzrost częstości występowania zjawisk ekstremalnych, zwłaszczahuraganów masowo powalających drzewa. – Już od mniej więcej dziesięciu lat niemieliśmy żadnego normalnego roku – zaznacza Erlacher. Zarówno wiatrowały, jak icoraz intensywniejsze susze, stwarzają korzystne warunki do rozwoju kornika,głównego szkodnika austriackich lasów.

W lasach ÖBfprzeciętny wiek rębności wynosi praktycznie 124lata. – Dziś decydujemy otym, jakie drzewa – i czy w ogóle coś – będą mogły pozyskiwać nasze wnukii prawnuki – mówi Erlacher. – Już teraz musimy uwzględniać skutki zmianyklimatu za sto lat. Stosując symulacyjne modele klimatyczne, analizuje się możliwyrozwój lasów w ciągu najbliższych stu lat. Wyniki analizy wykorzystuje się przyplanowaniu składu gatunkowego odnowień. – Sadzimy już więcej modrzewia,ponieważ system korzeniowy tego gatunku czyni go odporniejszym na wichury isusze – dopowiada Erlacher.

Źródło: www.bundesforste.at

Stany Zjednoczone

Nielegalne uprawy konopiw lasach federalnych

W 67 kompleksach lasówfederalnych, położonych w 20 amerykańskich stanach, wykryto nielegalne uprawykopi. Uprawy te spowodowały znaczne szkody w środowisku naturalnym.

– Nielegalna uprawakonopi w lasach federalnych stanowi obecnie poważne zagrożenie dlaspołeczeństwa i środowiska – twierdzi David Ferrell, dyrektords.egzekwowania prawa w Służbie Leśnej Stanów Zjednoczonych (USFS). –Wiele upraw konopi, które znaleziono w lasach federalnych, założonych zostałoprzez organizacje handlu narkotykami, mające rozbudowaną strukturę, któraobejmuje uzbrojoną straż, służbę kontrinwigilacji, wsparcie logistyczne inajnowocześniejsze systemy uprawowe.

W Kalifornii Służba Leśnauprzątnęła 335 upraw konopi, usuwając ponad 130 t odpadów, 5 t nawozów, setkikilogramów pestycydów i blisko 420 km rur irygacyjnych. Uprawa konopi przynosiznaczne szkody środowisku przyrodniczemu. Przed założeniem uprawy usuwana jestnaturalna roślinność. Uprawa około tysiąca roślin potrzebuje nawet 19tys.l wody dziennie. Herbicydy, rodentycydy i pestycydy, hojnie dawkowane nauprawach konopi, niszczą roślinność i zabijają dzikie zwierzęta.

Samo tylko uprzątnięciejednego akra (≈ 0,4ha) uprawy konopi kosztuje około 5tys. dolarów.Na restytucję wcześniejszych zbiorowisk trzeba wydać10tys.dolarów/akr. Powierzchnia jednej uprawy konopi wynosizazwyczaj 10–20akrów.

Źródło: www.fs.fed.us

Opr. A.S.

Finlandia Zrzeszenia właścicieli lasów prywatnych Finlandia Projekt nowelizacji ustawy o lasach Niemcy Niebezpieczne chrząszcze Austria Nowy projekt renaturyzacji torfowisk wysokich

Finlandia
Zrzeszenia właścicieli lasów prywatnych

Fińskie zrzeszenia właścicieli lasówdziałają w oparciu o ustawę o zrzeszeniach leśnych z 1950r.,znowelizowaną w 1999roku. Zgodnie z przepisami podstawowym zdaniemzrzeszenia leśnego jest promowanie rentownej prywatnej gospodarki leśnej izrównoważonego pod względem ekonomicznym, ekologicznym i społecznymzagospodarowania i użytkowania lasów.
Fińskie zrzeszenia leśne zajmują sięwszystkimi zagadnieniami związanymi z lasem. Oferują szkolenia i doradztwo fachowe.Zajmują się planowaniem i prowadzeniem gospodarki w lasach prywatnych. Dbają oochronę interesów właścicieli lasów na forum zewnętrznym. Pomagają im w zbyciedrewna.Zrzeszenia leśne wykonują 80–90% wszystkich zadań związanych z produkcjądrewna w lasach prywatnych i ok.75% zadań związanych z planowaniemsprzedaży pozyskanego surowca. Właściciele lasów mogą również upoważnićzrzeszenia leśne do sprzedaży i realizacji dostaw drewna.Zgodnie z przepisamiustawy o zrzeszeniach leśnych, organizacje te pobierają składki od właścicielilasów. Właściciel lasu, który opłacił składkę, automatycznie staje sięczłonkiem lokalnego zrzeszenia leśnego. Składki członkowskie stanowią ok. 20%przychodów zrzeszeń. Pozostała część przychodów uzyskiwana jest ze świadczeniausług.
Obecnie w Finlandii jest 136zrzeszeńleśnych, liczących łącznie blisko 330tys. członków. Ograny zrzeszeńwyłaniane są w drodze wyborów. Członkowie rady, najwyższego organu zrzeszenialeśnego, wybierani są poprzez głosowanie korespondencyjne. Lokalne zrzeszenialeśne są skupione w ośmiu uniach, które są regionalnymi reprezentacjamiwłaścicieli lasów. Z kolei unie regionalne wchodzą w skład Centralnego ZwiązkuProducentów Rolnych i Właścicieli Lasów (MTK) – ogólnofińskiej reprezentacjirolników, właścicieli lasów i przedsiębiorców działających na obszarachwiejskich.
W Finlandii jest przeszło 920tys.prywatnych właścicieli lasów. Należy do nich 60% powierzch-ni leśnej tegokraju. Przeciętna wielkość prywatnego gospodarstwa to niecałe 30ha.Fiński właściciel lasu sprzedaje drewno przeciętnie co3–4 lata. Przeciętnyilościowy wolumen sprzedaży wynosi 400m3.

Źródło: www.mhy.fi

Finlandia
Projekt nowelizacji ustawy o lasach

W sierpniu fiński minister rolnictwa ileśnictwa, Jari Koskinen, otrzymał projekt nowelizacji ustawy o lasach,przygotowany przez zespół zadaniowy,będący szeroką reprezentacją sektoraleśnego i jego interesariuszy. Nowe przepisy mają dać właścicielom lasów dużąswobodę wyboru metod hodowli lasu. Zręby o powierzchni poniżej pół hektarabędzie można pozostawiać nieodnowione.
W przyszłości w fińskiej gospodarce leśnejmają być akceptowane także małe zręby o powierzchni do pół hektara i trzebieżgórna. Mało tego, projektowane przepisy pozwalają właścicielom lasów nawykonywanie cięć odnowieniowych niezależnie od wieku drzewostanu i grubościdrzew. Właściciel będzie musiał zapewnić odnowienie lasu jedynie na zrębach opowierzchni przekraczającej pół hektara (w roku 2010 przeciętny zrąb w fińskichlasach prywatnych miał powierzchnię 1,4 ha).Celem nowej regulacji jest promocjaodnowienia naturalnego i rozwoju drzewostanów różnowiekowych. Jednocześnieprojekt noweli wyszczególnia większą niż dotychczas liczbę siedlisk leśnychpodlegających ochronie na podstawie ustawy o lasach. Za ochronę tych siedliskwłaściciele nie będą otrzymywali rekompensat.
– Sądzę, że proponowana nowelizacja ustawyo lasach spełnia oczekiwania właścicieli lasów i odpowiada celom, jakie chcąoni osiągnąć. Znowelizowane przepisy będą motywowały właścicieli lasów do bardziejaktywnej gospodarki leśnej – mówi minister Koskinen. Fiński parlament madebatować nad nowelizacją ustawy o lasach w 2013r.
– Propozycja daje wyraz całkowicie nowemusposobowi myślenia: ustawa o lasach nie dyktuje właścicielom lasów określonychmetod hodowli lasu, lecz jedynie określa granice, których nie można przekroczyćprzy zagospodarowaniu posiadłości leśnej – zaznacza Juha Ojala, dyrektorDepartamentu Leśnictwa. Organizacja ekologiczna WWF Finlan-dia, FińskieTowarzystwo Ochrony Przyrody i Ministerstwo Środowiska zgłosiły zdania odmienneodopinii zespołowej. Liisa Rohweder, sekretarz WWF Finlandia, twierdzi, żeprojekt ma poważne wady. WWF obawia się np., że pozwolenie właścicielom lasówna większą swobodę doprowadzi do tego, że fińskie lasy staną się młodsze imniej cenne pod względem bioróżnorodności.
Właściciele lasów są zadowoleni z projektu.– Ta propozycja stanowi podstawę całkowicie nowej kultury. Właścicielom lasównależy okazać zaufanie– mówi Mikko Tiirola, przewodniczący Rady Leśnej CentralnegoZwiązku Producentów Rolnych i Właścicieli Lasów (MTK). Zdaniem Tiiroli, brakswobody wyboru metod hodowli lasu w starej ustawie o lasach sprawiał, że częśćwłaścicieli lasów w ogóle nie prowadziła gospodarki leśnej.
Tomi Salo, reprezentant Fińskiej FederacjiPrzemysłu Drzewnego, zwraca uwagę na to, że przemysł drzewny więcej płaci zastarsze i grubsze drzewa, używane do produkcji materiałów tartych, niż zacienki surowiec do produkcji masy celulozowej. Poza tym większe zręby są poprostu rentowniejsze od małych. Z tego względu Tomi Salo sądzi, że w fińskiejgospodarce leśnej nadal będą dominowały dotychczasowe praktyki hodowlane.

Źródło: www.forest.fi

Niemcy
Niebezpieczne chrząszcze

Niemieckim drzewom zagrażają dwa chrząszczez rodziny kózkowatych, pochodzące z Azji: Anoplophora glabripennis (gatunekzawleczony wraz z opakowaniami z drewna i paletami) i Anoplophora chinensis(na zdjęciu; gatunek zawleczony wraz z importowanymi materiałami roślinnymi). Obydwachrząszcze atakują w Niemczech niemal wszystkie gatunki drzew liściastych i wciągu niewielu lat doprowadzają do ich obumarcia.
W razie zasiedlenia drzew przez chrząszczekonieczna jest szybka reakcja. Drzewa trzeba ściąć, wszystkie pozostałościroślinne – niezwłocznie spalić. Przykładowo w czerwcu jednej z dzielnicBonn wszystkie zaatakowane drzewa musiały zostać ścięte, rozdrobnione namiejscu i przetransportowane w zamkniętym pojemniku do spalarni. ZdaniemStowarzyszenia Ochrony Lasu w Niemczech (SDW), dotychczas stosowane w UEśrodki zwalczania zawleczonych szkodników są niewystarczające. We Włoszechchrząszcz Anoplophora chinensis rozprzestrzenił się już na obszarze przeszło200 km2 i, jak twierdzą eksperci, wytępienie szkodnika jest już tamniemożliwe.

Źródło: www.forstpraxis.de

Austria
Nowy projekt renaturyzacji torfowiskwysokich

Latem tego roku rozpoczęła się realizacjawielkiego projektu renaturyzacji torfowisk wysokich w austriackiej krainieSalzkammergut. Z inicjatywy Austriackich Lasów Związkowych SA (ÖBf) ikraju związkowego Górna Austria badaniami i pracami renaturyzacyjnymi objętychzostało 77torfowisk wysokich.
– Torfowiska są nie tylko cennymiekosystemami ogniskami różnorodności gatunkowej, lecz Także mają dużeznaczenie jako pochłaniacze CO2. Hektar niezdegradowanego torfowiska pochłania
w ciągu roku blisko 1,5t CO2 –to mniej więcej tyle, ile przeciętnie emitowane jest w wyniku jeżdżeniasamochodem przez pełny rok – podkreśla Georg Erlacher, prezes zarządu ÖBf.Torfowiska pełnią również ważną funkcję retencyjną. Niczym nienasycona gąbkapochłaniają duże ilości wody opadowej. – Torfowiska są „naturalnymi archiwami”i świadkami przeszłości: w starych warstwach torfu zapisana jest historiaprzeobrażeń klimatu i form życia od czasu ostatniego zlodowacenia – dodajeGeorg Erlacher.
W ostatnich stuleciach wiele austriackichtorfowisk zostało odwodnionych w celu eksploatacji torfu lub pozyskania terenówpod nowe pastwiska, osiedla i drogi. W wyniku tego Austria straciła 90%biotopów wilgotnych. W krainie Salzkammergut jednak część torfowisk zachowałasię w stosunkowo dobrym stanie. – Restytucja torfowisk w krainie Salzkammergutjest naszym największym projektem renaturyzacji torfowisk wysokich – zaznaczaGeorg Erlacher. Wartość 5-letniego projektu sięga 800tys.euro.Przeszło połowę środków finansowych zapewnia land Górna Austria. Uzyskanezostało również dofinansowanie z funduszów unijnych.
Austriackie Lasy Związkowe gospodarujące waustriackich lasach państwowych, od wielu lat angażują się w ochronę torfowiskna terenie całej Austrii. Wszystkie torfowiska znajdujące się w lasachpaństwowych (474obiekty o łącznej pow. 1,7tys. ha) zostały objęteochroną już w 1993 roku.

Źródło: www.bundesforste.at

Opr. A.S.

Finlandia Naukowe modele przyrostu dają zaniżone wyniki Austria „Nie” dla wyłączania lasów z użytkowania Niemcy DJV o turbinach wiatrowych w lasach Hesja, Niemcy Lasy państwowe wspierają energetykę wiatrową Niemcy Statystyka pożarów leśnych w 2011r. Niemcy Ekolodzy i drzewiarze przeciwko współspalaniu biomasy Niemcy Koniec niemieckiego modelu łowiectwa?

Finlandia
Naukowe modele przyrostudają zaniżone wyniki

Zasoby drzewne fińskichlasów osiągnęły najwyższy poziom w historii: 2,3mldm3. Przyrostroczny sięga już 104 mln m3.
– Fińskie lasy rosnąszybciej, niż przewidują nasze modele przyrostowe. Musimy więc skorygować temodele – mówi Olli Salminen z Fińskiego Instytutu Badawczego Leśnictwa (Metla).W Finlandii na potrzeby Narodowej Inwentaryzacji Lasów (NFI) wykonuje się coroku stosowne pomiary na 12,5tys. powierzchniach próbnych. – W ciągu ostatnich40lat zapas drewna w fińskich lasach zwiększył się o 40% – informuje KariT. Korhonen, kierownik zespołu NFI w Metli. Przyrost roczny wynosi104 mln m3, z czego 101 mln m3 przypada na lasygospodarcze, a reszta – na lasy chronione. Jeżeli pozyskanie drewna i jegonaturalne ubytki utrzymają się na obecnym poziomie, zapas surowca drzewnego wfińskich lasach osiągnie poziom 3 mld m3 w 2039 roku.
Szybki przyrost lasówjest pochodną dużego udziału w nich stosunkowo młodych drzewostanów. Wpółnocnej Finlandii młode drzewostany stanowią aż 66%lasów gospodarczych.Jak informuje Olli Salminen, roczny rozmiar pozyskania drewna, dopuszczalny wramach zrównoważonej gospodarki leśnej w latach 2009–18, sięga w Finlandii70 mln m3. Tymczasem w ostatnich latach Finowie pozyskiwaliprzeciętnie zaledwie 52 mln m3drewna rocznie (bez uwzględnieniaenergetycznego surowca drzewnego). Prof. Jari Parviainen z Metli twierdzi, że wporównaniu z resztą Europy Finowie wyjątkowo dobrze dbają o zrównoważenierozwoju lasów pod względem ekologicznym, ekonomicznym i społecznym. Ocena taopiera się na paneuropejskich wskaźnikach leśnictwa. Na przykład powierzchnialasów chronionych w Finlandii potroiła się w ciągu ostatnich 35 lat.

Źródło: www.forest.fi

Austria
„Nie” dla wyłączanialasów z użytkowania

Austriackie TowarzystwoLeśne i Platforma Współpracy „Las – Drewno – Papier” ogłosiły deklarację, wktórej zdecydowanie występują przeciwko dalszemu wielkoobszarowemu wyłączaniulasów z użytkowania.
– Wielofunkcyjnagospodarka leśna w naszych lasach odpowiada wielorakim stale rosnącymwymaganiom społeczeństwa w zakresie zabezpieczenia jakości życia i dobrobytu.Swoje znaczenie mają oczywiście istniejące chronione obszary leśne, takie jakparki narodowe, rezerwaty biosfery czy rezerwaty lasów naturalnych. Obiekty tenależy zachować. Natomiast postulat wyłączenia z użytkowania – w tym czy innymcelu – dużych powierzchni leśnych stawia pod znakiem zapytania dalszeprowadzenie wielofunkcyjnej i tym samym kompleksowo zrównoważonej gospodarkileśnej – zaznacza Johannes Wohlmacher, przewodniczący Austriackiego TowarzystwaLeśnego.
Sektor leśno-drzewny wAustrii daje zatrudnienie 292 tys. osób, głównie na obszarach wiejskich osłabo rozwiniętej infrastrukturze. Zmniejszenie produkcji drzewnej wskutek wielkoobszarowego wyłączanialasów z użytkowania groziłoby likwidacją znacznej liczby miejsc pracy. W lasachAustrii żyje mniej więcej dwie trzecie wszystkich gatunków zwierząt i roślinwystępujących w tym kraju. Przeszło połowa tych gatunków jest bezpośrednio lubpośrednio zależna od leśnych czynności gospodarczych. Austriackie ekosystemyleśne są bowiem od stuleci kształtowane przez człowieka. Dlatego zdaniemAustriackiego Towarzystwa Leśnego koncepcja wyłączania lasów z użytkowania,wypracowana w odniesieniu do wielkich, słabo zagospodarowanych obszarów wAmeryce Północnej i Azji, nie powinna być realizowana w Austrii.

Źródło:www.forstpraxis.de

Niemcy
DJV o turbinachwiatrowych w lasach

Niemiecki Związek OchronyŁowieckiej (DJV) zajął stanowisko w sprawie turbin wiatrowych w lasach. DJVzasadniczo opowiada się za zrównoważonym użytkowaniem energii wiatrowej, aleprzestrzega przed niekontrolowanym lokowaniem turbin wiatrowych.
W lasach mogą byćwznoszone wiatrowe instalacje energetyczne o wysokości sięgającej nawet200 m. Zgodnie z wynikami badań naukowych, 12% powierzchni leśnejNiemiec nadaje się na miejsca lokalizacji turbin wiatrowych. – Ochrona klimatunie może być jednak uskuteczniana kosztem różnorodności gatunkowej. Wpływturbin wiatrowych na procesy przyrodnicze i zwierzęta w lesie musi zostaćlepiej zbadany – mówi Dietrich Möller, członek władz DJV.
Budowa wiatrowychinstalacji energetycznych i dróg dojazdowych prowadzi do fragmentaryzacjisiedlisk. Ponadto nowe drogi sprzyjają zwiększeniu presji turystycznej, a tymsamym wzmożonemu zakłócaniu spokoju w ostojach zwierzyny. Zdaniem DJV, turbinywiatrowe nie powinny być lokalizowane w pobliżu szlaków migracyjnych zwierząt,korytarzy ekologicznych, ekowiaduktów nad drogami i ostoi zwierzyny. W celu ochronyptaków i nietoperzy wiatrowe instalacje energetyczne powinny być wyłączane wokreślonych porach dnia i okresach roku. Przy planowaniu lokalizacji turbinwiatrowych powinny być uwzględniane także wszystkie istotne aspekty społeczne(ochrona wolnej przestrzeni, kształtowanie krajobrazu, funkcje ochronne lasu,turystyka, łowiectwo itd.).

Źródło:www.forstpraxis.de

Hesja, Niemcy
Lasy państwowe wspierająenergetykę wiatrową

Gospodarstwo Krajowe„Lasy Hesji” wydzierżawia w Średniogórzu Niemieckim działki leśne pod wiatroweinstalacje energetyczne.
Celem politykienergetycznej Hesji jest m.in. udostępnienie na potrzeby energetyki wiatrowej2% powierzchni landu. Blisko 80% powierzchni, które nadają się w Hesji dolokalizacji elektrowni wiatrowych, znajduje się w lasach. Znaczna część tychterenów położona jest na gruntach Gospodarstwa Krajowego „Lasy Hesji”, które wswoim zarządzie ma 16% obszaru landu. Powierzchnia terenów o najwyższympoziomie potencjału wiatrowego wynosi w heskich lasach państwowych 127 tys. ha.

Źródło:www.forstpraxis.de

Niemcy
Statystyka pożarówleśnych w 2011 roku

W ubiegłym rokuzanotowano w u naszych zachodnich sąsiadów 888 pożarów leśnych o łącznejpowierzchni 214 ha. W stosunku do roku 2010 liczba pożarów wzrosła o 14%,ale ich powierzchnia zmniejszyła się o 59%. Rozmiar szacowanychszkódprzypadający na jeden hektar spalonej powierzchni wzrósł o 81% i osiągnąłpoziom 4125 euro. Całkowity rozmiar szkód wyniósł prawie 1 mln euro.
Przyczyna 49% pożarów niejest znana. 193 pożary wybuchły wskutek niedbalstwa. Oprócz czynów umyślnych iniedbalstwa przyczynami pożarów były też inne czynniki związane z działalnościączłowieka, np. iskry z pociągów, oraz czynniki naturalne, takie jak choćbyuderzenia piorunów. Największe zagrożenie pożarowe występowało w maju(345 zgłoszonych pożarów), kwietniu (177) i czerwcu (173).
Państwowe i prywatnegospodarstwa leśne wydały w roku 2011 na ochronę przeciwpożarową blisko2 mln euro.

Źródło:www.forstpraxis.de

Niemcy
Ekolodzy i drzewiarzeprzeciwko współspalaniu biomasy

Niemieckie organizacjeekologiczne i reprezentacje przemysłu drzewnego sprzeciwiają się forsowanemuprzez koncerny energetyczne współspalaniu biomasy w elektrowniach węglowych.Szczególnie krytycznie oceniane jest subsydiowanie współspalania drewna.
– Rozporządzalne zasobydrzewne w Niemczech sąjuż w pełni wykorzystywane przez użytkowników drewna jakotworzywa i jako surowca energetycznego – mówi Denny Ohnesorge ze StowarzyszeniaUżytkowników Surowca Drzewnego (AGR). – Połowa zasobów drzewnych użytkowanajest energetycznie. Jednak wykorzystywanie drewna jako tworzywa jest o wielekorzystniejsze z punktu widzenia ochrony klimatu. Dlatego politycy nie powinnitworzyć instrumentów stymulujących współ-spalanie drewna w elektrowniachwęglowych.
Jürgen Maier z Forum„Środowisko i Rozwój” dopowiada: – Nie stać nas na to, żeby spalać drewno wwielkich elektrowniach o sprawności co najwyżej 45%, zamiast efektywniewykorzystywać je w sposób zdecentralizowany jako tworzywo i – w mniejszymzakresie – jako paliwo do ogrzewania pomieszczeń i zasilania sprzężonychinstalacji cieplno-energetycznych. Zapotrzebowanie wielkich elektrowni nasurowiec drzewny oznaczałoby dodatkową presję na lasy i ograniczyłobymożliwości ekologizacji gospodarki leśnej i ochrony lasu.
Badania przeprowadzoneprzez Niemiecką Agencję Energetyczną (DENA) wykazały, że nawet 50% węglaspalanego obecnie w elektrowniach węglowych może zostać zastąpione biomasądrzewną. Z drugiej jednak strony, analizy unijne wskazują na to, że Europie groziogromny deficyt drewna.

Źródło:www.forstpraxis.de

Niemcy
Koniec niemieckiegomodelu łowiectwa?

Obowiązkowe członkostwowłaścicieli gruntów w Niemczech w spółdzielniach łowieckich narusza prawapodstawowe, takie jak wolność sumienia i prawo własności – to orzeczenie IzbyWielkiej Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu (ETPC), wydane26czerwca. Od orzeczenia Izby Wielkiej, najwyższej instancji ETPC, nieprzysługuje odwołanie. Niemcy muszą więc zmienić swoje prawo łowieckie. Rok wcześniej,rozstrzygając sprawę z powództwa jednego z niemieckich właścicieli gruntów,który nie akceptuje polowania ze względów etycznych, Izba Mała ETPC orzekła ozgodności niemieckiego prawa łowieckiego z prawami człowieka. Jednak wnoszącypowództwo odwołał się od tego pierwszego orzeczenia i sprawa trafiła do IzbyWielkiej ETPC.
Czy w Strasburgu wykutyzostał gwóźdź do trumny niemieckiego modelu łowiectwa? Czy niemieckie obwodyłowieckie staną się z czasem dziurawe jak ser szwajcarski? W tej chwili trudnoo tym wyrokować. W każdym razie niemiecki ustawodawca musi teraz zapewnićwłaścicielom gruntów możliwość wystąpienia ze spółdzielni łowieckiej.Konsekwencją tego może być zniszczenie sprawdzonego modelu łowiectwa,bazującego na wykonywaniu polowania na wszystkich gruntach znajdujących się wzasięgu terytorialnym obwodów łowieckich.
W Niemczech prawo dopolowania jest przypisane do prawa własności ziemi. Właściciele gruntów opowierzchni przekraczającej 75 ha są posiadaczami własnościowego obwodułowieckiego. Większość własnościowych obwodów łowieckich należy w Niemczech dopodmiotów państwowych. Natomiast właściciele gruntów o powierzchni zbyt małejdo ustanowienia własnościowego obwodu łowieckiego są – zgodnie z regulacjami,które teraz zostały zakwestionowane w Strasburgu – obowiązkowo zrzeszeni współdzielniach łowieckich, rozporządzających prawem do polowania w granicachwspólnotowych obwodów łowieckich.Ustanowiony w gminie wspólnotowy obwódłowiecki musi mieć powierzchnię co najmniej 150 ha. Spółdzielnia łowieckaróżni się od wielu innych rodzajów spółdzielni wyróżnianych w systemie prawnymniemieckiej spółdzielczości przede wszystkim obowiązkowym członkostwem:posiadacz gruntów staje się członkiem spółdzielni łowieckiej z mocyustawy. Fakt nieakceptowania polowania ze względów etycznych nie zwalniawłaściciela gruntu z obowiązku członkostwa w spółdzielni łowieckiej.Spółdzielnia należy do grupy spółdzielni publicznoprawnych, podlegającychszczególnemu nadzorowi państwa. Spółdzielnie te są podmiotami prawa publicznego(a nie spółkami prawa handlowego!) i służą zarówno interesowi publicznemu, jaki interesowi ich członków.
Organem kierowniczymspółdzielni łowieckiej jest wybierany zarząd. Decyzje podejmowane są poprzezgłosowanie, przy czym liczy się nie tylko liczba głosów, lecz również wielkośćpowierzchni gruntów posiadanych przez głosujących. Podstawowe zasady działaniaspółdzielni łowieckich to: samorządność, samodzielność i samopomoc.Spółdzielnie na ogół wydzierżawiają wspólnotowe obwody łowieckie myśliwym.Myśliwi mogą dzierżawić obwody łowieckie jako osoby fizyczne.
Ok. 4 mlnwłaścicieli gruntów w Niemczech jest zrzeszonych w blisko 40 tys.spółdzielni łowieckich. Posiadacze obwodów własnościowych i spółdzielniełowieckie mają wspólną reprezentację na szczeblu federalnym. Jest nią FederalneZrzeszenie Spółdzielni Łowieckich i Posiadaczy Własnościowych ObwodówŁowieckich (BAGJE).

Źródło:www.jagderleben.de

Opr. A.S.