Z zagranicy

Austria Leśne 2012 – kolejne piwo z lasów państwowych Brandenburgia, Niemcy Sytuacja drobnej i średniej własności leśnej Litwa Obciążenia finansowe Litewskich LP Niemcy Podstawa to wspieranie zrzeszeń leśnych

Austria
Leśne 2012 – kolejne piwo z lasówpaństwowych

Austriackie Lasy ZwiązkoweSA (ÖBf), wzarządzie których znajdują się lasy państwowe Republiki Austrii, kontynuująwspółpracę z prywatnym browarem Trumer, nawiązaną z okazji MiędzynarodowegoRoku Lasów. W ubiegłym roku podstawowym składnikiem do produkcji piwa leśnegobyły młode pędy jodłowe. W tym roku w lasach spółki ÖBf w Tyrolu zostałyzebrane nasiona limby. – Leśne 2012 będzie piwem limbowym – zdradza GeorgErlacher, prezes zarząduÖBf. – Limba jako drzewo wysokich gór nadaje piwudoskonały aromat leśny – dodaje mistrz piwowarski Axel Kiesbye.
Jajowate szyszki limby, znajdujące się wdolnych partiach korony, były zbierane ręcznie. W sumie zbiorem objętychzostało 40 drzew. Decydujące znaczenie miał właściwy termin zbioru.Zbierane w tym roku szyszki zaczęły sięrozwijać latem minionego roku i przezimowały w formie 1-centymetrowychszyszeczek. – Późną wiosną szyszki ponownie zaczęły rosnąć. Do osiągnięciaodpowiedniej wielkości i idealnej dojrzałości potrzebowały 6tygodni.Dopiero wtedy można je było zebrać. – wyjaśnia mistrz piwowarski. Proceswarzenia i dojrzewania piwa ma zostać zakończony jesienią. Limitowana partiapiwa Leśnego 2012 będzie sprzedawana w butelkach o pojemności 0,75 i 0,33 l.

Źródło: www.bundesforste.at

Brandenburgia, Niemcy
Sytuacja drobnej i średniej własnościleśnej

Brandenburscy właściciele lasów sągeneralnie zadowoleni z sytuacji ekonomicznej prywatnych gospodarstw leśnych.Świadczą o tym wyniki badań ankietowych przeprowadzonych przez Krajowe LeśneCentrum Kompetencyjne w Eberswalde. Brandenburgia monitoruje sytuacjęekonomiczną w lasach drobnej i średniej własności, bazując na sieci gospodarstwkontrolnych. W minionym roku badania ankietowe objęły 241pojedynczych właścicielilasów i 42 zrzeszenia leśne.
Zgodnie z wynikami ankiety,33% pojedynczych właścicieli lasów ocenia sytuację ekonomiczną ichgospodarstw jako dobrą, a jedynie 4% – jako złą. Podobnie jest w przypadkuzrzeszeń leśnych: 53%respondentów ocenia sytuację jako przeciętną, a 40%– jako dobrą. Podstawą pozytywnego bilansu jest zwiększona sprzedaż drewnabędąca następstwem wzrostu popytu na ten surowiec. W roku 2010 przychody zesprzedaży drewna wynosiły w drobnych i średnich lasach prywatnych ok.119 euro/ha.

Źródło: www.mil.brandenburg.de

Litwa
Obciążenia finansowe Litewskich LP

Litewskie Lasy Państwowe(1,04 mln ha lasów) składają się z 42 nadleśnictw, do którychnależą także lasy rosnące w granicach parków narodowych (wyjątek stanowi ParkNarodowy „Mierzeja Kurońska” mający własne leśnictwa). Nadleśnictwa mają statusprzedsiębiorstw państwowych. Nadzór nad nadleśnictwami sprawuje DyrekcjaGeneralna Lasów Państwowych, która jest usytuowana w strukturze MinisterstwaŚrodowiska Litwy.
Litewskie nadleśnictwa oprócz CIT i podatkumajątkowego z tytułu korzystania z mienia państwowego płacą dwa rodzajepodatków od dochodów ze sprzedaży drewna w stanie okrągłym i na pniu. Pierwszyz tych podatków (stawka 5%) zasila ogólny fundusz gospodarki leśnej, drugi(stawka 10%) trafia do budżetu państwa. Środki z ogólnego funduszu gospodarkileśnej przeznaczane są m.in. na urządzanie lasów, doradztwo na rzeczwłaścicieli lasów prywatnych, powszechną ochronę lasów, badania naukowe iedukację leśną. Obydwa rodzaje podatkówod dochodów ze sprzedaży drewna zostały wprowadzone stosunkowo niedawno, bo wlipcu 2009 r. Stawka podatku zasilającego budżet państwa wynosiłapoczątkowo 5%. W nowo przyjętej litewskiej ustawie o lasach, obowiązującej od1stycznia 2011 r., stawka ta została zwiększona do 10%.
Oprócz różnych podatków litewskieprzedsiębiorstwa państwowe, a więc i nadleśnictwa, muszą płacić swojemuwłaścicielowi, państwu litewskiemu, także dywidendę. Jest to wynik nowelizacjilitewskiej ustawy o przedsiębiorstwach państwowych i samorządowych,przeprowadzonej w 2011 r. Wysokość dywidendy odprowadzanej do budżetupaństwa została ustalona na poziomie minimum 50% zysku netto.
Jako przykład obciążeń finansowychLitewskich LP mogą posłużyć dane z rachunku zysków i strat Nadleśnictwa Rakiszki,w którego zarządzie znajduje się 21,5 tys. ha lasów. W roku 2011Rakiszki wygospodarowały zysk netto w wysokości 548,4 tys. LTL (1LTL= ok.1,21 PLN). Podatek CIT wyniósł 107,4 tys. LTL, apodatek majątkowy z tytułu korzystania z mienia państwowego –86,8 tys. LTL. Ponadto Nadleśnictwo zapłaciło podatek od dochodów zesprzedaży drewna przeznaczony na ogólny fundusz gospodarki leśnej w wysokości 520,2 tys. LTL i takiżpodatek przeznaczony na zasilenie budżetu państwa w wysokości1,01 mln LTL. Co ciekawe, wymiar tego drugiego podatku był w roku2011 większy od zapłaconego VAT-u (785,4 tys. LTL). Koszty pozyskania isprzedaży drewna okrągłego kształtowały się w Nadleśnictwie Rakiszki napoziomie 43,46 LTL/m3.
W 2010 r. litewski rząd przyjąłprogram podniesienia efektywności działania przedsiębiorstw państwowych. Wramach realizacji tego programu planowane jest utworzenie w strukturzelitewskiego Funduszu Majątku Państwowego centrum koordynacji zarządzaniafirmami państwowymi. Jednostka ta ma dbać o spójność i racjonalność zarządzaniaaktywami firm władających majątkiem państwowym. Centrum, któremu będą podlegałytakże nadleśnictwa, ma zostać przyznany szeroki zakres kompetencji. W zakresten będzie wchodziło np. weryfikowanie kwalifikacji kandydatów do zarządów-radnadzorczych firm państwowych i ocena pracy członków tych organów. W składziezarządów-rad nadzorczych firm państwowych jedną trzecią będą musieli stanowićprzedstawiciele niezależni od tych firm. W przypadku nadleśnictw mają to byćreprezentanci innych niż Litewskie LP interesariuszy państwowego sektoraleśnego.
Koncepcja powołania do życia instytucjikoordynującej zarządzanie aktywami firm państwowych nie jest bynajmniejspecyficznym litewskim roz-wiązaniem. Podobne tendencje można zaobserwować winnych państwach Unii Europejskiej. Przykładowo rząd Irlandii utworzył w2011 r. agencję NewERA z myślą o racjonalizacji zarządzania aktywamiirlandzkich firm państwowych w skali całego kraju i inwestowaniuwygospodarowanych w ten sposób środków finansowych w rozwój branż mającychżywotne znaczenie dla przyszłości narodu. Oczywiście agencji NewERA podlegajątakże irlandzkie lasy państwowe. Można przypuszczać, że również nasze LasyPaństwowe wcześniej czy później zostaną wprzęgnięte w ogólnopolski systemracjonalizacji zarządzania aktywami firm państwowych.

Źródło: www.gmu.lt

Opr. R.V., A.S.

Niemcy
Podstawa to wspieranie zrzeszeń leśnych

Niemiecka Rada Gospodarki Leśnej (DFWR),Związek Niemieckich Stowarzyszeń Właścicieli Lasów (AGDW) i Niemiecki ZwiązekRolników (DBV) zajęły wspólne stanowisko w sprawie doskonalenia wpieranialeśnictwa niepaństwowego w oparciu o ustawę o zadaniach publicznych w zakresiepoprawy struktury agrarnej i ochrony wybrzeża (program GAK). Z funduszu GAKsubsydiowane są m.in. zrzeszenia właścicieli lasów prywatnych. Zdaniem ww.organizacji, wspieranie zrzeszeń leśnych stanowi podstawę do poprawy strukturyprywatnej własności leśnej. Program GAK jest ważną częścią niemieckiejNarodowej Strategii Rozwoju Obszarów Wiejskich. – Także dla nas, właścicielilasów, program ten jest podstawowym instrumentem subwencyjnym i jako takistanowi główny przedmiot zainteresowania naszej reprezentacji branżowej – mówiPhilipp zu Guttenberg, przewodniczący AGDW.
Zgodnie z niemiecką federalną ustawą olasach, przedmiotem subsydiowania w zakresie gospodarki leśnej mogą byćprzejawy działalności zarówno pojedynczych właścicieli lasów, jak i zrzeszeńleśnych. Zrzeszenia leśne w Niemczech subsydiowane są w 60% z federalnegofunduszu GAK i w 40% z środkówlandowych.
Polska ustawa o lasach w jej dotychczasowymbrzmieniu w ogóle nie reguluje kwestii działania i wspierania zrzeszeń właścicieli. Niestetytakże projekt założeń do zmian w ustawie o lasach, przedstawiony w sierpniu 2012 r. przezMinisterstwo Środowiska, nawet słowem nie nawiązuje do sytuacji organizacjiwłaścicieli lasów prywatnych w Polsce. Piszącemu te słowa nasuwają się więcpytania: Czy Ministerstwo Środowiska wie, że w Polsce blisko jedną piątą(18,7%) wszystkich lasów stanowią lasy prywatne i czy zdaje sobie sprawę ztego, z jakimi problemami borykają się właściciele tych lasów i zrzeszenialeśne? Skoro Służbę Leśną można było umocować w ustawie o lasach, to dlaczego nie można w niejumocować zrzeszeń leśnych?

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S.

Finlandia Nowa polityka klimatyczna nie służy hodowli lasu Finlandia Metsähallitus nie daje za wygraną Austria   Georg Schöppl członkiem zarządu ÖBf do 2017 roku Turyngia, Niemcy Przedsiębiorstwo „Lasy Turyngii” na starcie

Finlandia

Nowa politykaklimatyczna nie służy hodowli lasu

Z ustaleń poczynionychna konferencji klimatycznej w Durbanie wynika, że fińskie lasy powinny roczniesekwestrować co najmniej 20 mln ton CO2. Za nieosiągnięcie tegopoziomu sekwestracji Finlandia musiałaby zapłacić, kupując odpowiednią ilośćpraw do emisjiCO2.

W wyniku negocjacji,których sfinalizowaniem była konferencja klimatyczna w Durbanie w RepublicePołudniowej Afryki, społeczność międzynarodowa ustaliła zakres, w jakim państwamogą wykorzystywać własne lasy do kompensowania swojej emisji CO2. Każdemuposiadającemu lasy państwu wyznaczono ilość CO2, którą jego lasy powinnysekwestrować. Jeżeli faktyczne pochłanianie CO2 będzie większe odwyznaczonej ilości, państwo może wykorzystać część nadwyżki do skompensowaniaswojej emisji CO2. Jednak poziom kompensacji może maksymalnie wynosić tylko3,5% ilości CO2 wyemitowanego przez dane państwo w roku 1990.

W ciągu ostatniego rokuilośćCO2 zakumulowanego w fińskich lasach wzrosła o 47 mln ton,co stawi równoważnik ok. 52 mln m3 drewna. Jeżeli roczne pochłanianienie osiągnie fińskiego referencyjnego poziomu sekwestracji, równego 20 mlnton CO2, Finlandia będzie musiała kupić prawa do emisji CO2. Z koleimaksymalny dopuszczalny poziom wykorzystania nadwyżki sekwestracyjnej napotrzeby kompensacji emisji CO2 wynosi w przypadku Finlandii zaledwie2,5 mln ton CO2, co jest równoważne 2,7 mln m3 drewna.Tymczasem w ciągu ostatnich kilku lat zapas drewna w fińskich lasach przyrastało 35–40 mln m3 rocznie. Tak więc Finlandia może wykorzystać jedyniekilka procent swojej nadwyżki sekwestracyjnej.

– Dobre jestprzynajmniej to, że udało nam się uzyskać 20-milionowy poziom referencyjny –mówi Veikko Marttila, dyrektor ds. środowiska w fińskim Ministerstwie Rolnictwai Leśnictwa. – Sytuacja byłaby o wiele gorsza, gdyby naszym poziomemreferencyjnym było 35–40 mln ton CO2. Zdaniem dyrektora Marttili,największe różnice między porozumieniem w Durbanie a protokołem z Kioto dotycząpodejścia do kwestii ubywania powierzchni leśnej. W Finlandii przeznacza się napola, tereny osiedlowe i drogi ok. 20 tys.ha gruntów leśnychrocznie. Jest to równoważne rocznej emisji blisko 4 mln ton CO2. Dokompensacji tej emisji Finlandia mogła do tej pory wykorzystywać pochłanianie CO2przez lasy. Nowe porozumienie tego nie dopuszcza. To może komplikowaćracjonalną gospodarkę gruntami w Finlandii. A jest to unikalne państwo wśródsygnatariuszy porozumienia w Durbanie: praktycznie wszystkie fińskie inwestycjeinfrastrukturalne muszą odbywać się kosztem powierzchni leśnej, ponieważlesistość Finlandii sięga 86%.

Konsekwencjąporozumienia w Durbanie jest możliwość zwiększenia rocznegorozmiaru pozyskania drewna w Finlandii do poziomu 70 mln m3 (wostatnim roku fińskie pozyskanie drewna wyniosło 58,3 mln m3). Jednakuzgodniona w Durbanie polityka klimatyczna zasadniczo nie służy hodowli lasu.Nie premiuje ona bowiem utrzymywania zdrowych i produktywnych lasów. Nieprzewiduje również bodźców do wzmożenia ochrony lasu.

Źródło: www.forest.fi

Finlandia

Metsähallitus nie dajeza wygraną

Państwowe GospodarstwoLeśne „Metsähallitus” nie ustaje w swoich staraniach o odszkodowanie za stratyponiesione w latach 1997–2004 w wyniku zmowy cenowej fińskich firm drzewnych. Wgrudniu 2011 r. Metsähallitus wniósł do Sądu Okręgowego w Helsinkachuzupełnioną skargę przeciwko firmom Metsäliitto, Stora Enso i UPM-Kymmene.Łączna kwota roszczeń Metsähallitusa sięga 159,4 mln euro.

W grudniu 2009 r.fiński Sąd Handlowy orzekł, że trzy ww. firmy drzewne stosowały w latach1997–2004 niedozwolone praktyki kartelowe na rynku drewna okrągłego. Zmowakartelowa objęła 100% fińskiego rynku papierówki i 80% rynku drewnaokrągłego. Firmy drzewne wymieniały się np. informacjami o stanie i treściswoich negocjacji z Metsähallitusem. Sąd Handlowy nie określił jednak wysokościstrat poniesionych przez gospodarstwa leśne.

Blisko dwa lata temuMetsähallitus, największy sprzedawca drewna w Finlandii (8% udział w rynku),zdecydował się na podjęcie działań zmierzających do uzyskania odszkodowania zaponiesione straty. W odróżnieniu od innych fińskich gospodarstw leśnychMetsähallitus sprzedaje drewno nie na pniu, lecz loco zakład. Ceny drewnanegocjowane przez Metsähhalitusa obejmują więc także koszty pozyskania, zrywki,transportu i usług logistycznych. W związku z tym skutki zmowy cenowej były dlafińskich lasów państwowych szczególnie dotkliwe.

W celu oszacowaniawielkości strat Metsähallitus zamówił ekspertyzy u trzech niezależnychspecjalistów w dziedzinie ekonomii i ekonomiki leśnej. Wszystkie ekspertyzywykazały, że kartel przemysłu drzewnego przysporzył Metsähallitusowi znacznychstrat finansowych. Rada nadzorcza Metsähallitusa postanowiła zażądaćodszkodowania od spółek, które tworzyły kartel, i w styczniu 2011 r. wystosowałado nich osobne wezwania do negocjacji. W marcu 2011 r. Metsähallituszdecydował się wytoczyć firmom Metsäliitto, Stora Enso i UPM-Kymmene proces oodszkodowanie.

Źródło: www.metsa.fi

Austria

Georg Schöppl członkiemzarządu ÖBf do 2017 r.

Rada nadzorczaAustriackich Lasów Związkowych SA (ÖBf) jednogłośnie powołała Georga Schöpplana stanowisko członka zarządu ÖBf na następne pięć lat. Georg Schöppl(45 l.), który w składzie dwuosobowego zarządu ÖBf jest od roku 2007,będzie – tak jak dotychczas – odpowiedzialny za finanse, nieruchomości ienergię odnawialną. Przed objęciem funkcji w zarządzie ÖBf Schöppl byłprezesem zarządu firmy Agrarmarkt Austria.

Spółka akcyjna ÖBfgospodaruje w lasach stanowiących własność RepublikiAustrii (514 tys. ha gruntów leśnych, w tym 350 tys. halasów gospodarczych), zatrudniającok.1200 pracowników. Kontrolę nad działalnością zarząduspółki ÖBf sprawuje rada nadzorcza, która liczy sześciu członków. W jejskładzie jest trzech przedstawicieli austriackiego Ministerstwa Rolnictwa,Leśnictwa, Środowiska i Gospodarki Wodnej, jeden przedstawiciel MinisterstwaFinansów i dwóch reprezentantów pracowników ÖBf. Rada nadzorcza powołujeczłonków zarządu ÖBf w trybie określonym w austriackiej ustawie opublicznych konkursach na stanowiska w organach spółek kapitałowych.

Źródło:www.bundesforste.at

Turyngia, Niemcy

Przedsiębiorstwo „Lasy Turyngii” nastarcie

Od 1 stycznia „LasyTuryngii”, dotychczas będące specjalistyczną gałęzią administracji landu,rozpoczęły działalność w formie przedsiębiorstwa państwowego. Nadleśnictwa (28jednostek składających się z 299 leśnictw) nadal jednak będą pełniły podwójnąrolę, zarówno gospodarując w lasach państwowych Turyngii (223 tys. ha), jak iwykonując zadania publiczne (nadzór lasami niepaństwowymi iinne funkcje podyktowane interesem ogółu). Obecnie „Lasy Turyngii” zatrudniają1600 osób.

Przedsiębiorstwo „LasyTuryngii” podlega Ministerstwu Rolnictwa, Leśnictwa, Środowiska i OchronyPrzyrody. Organami przedsiębiorstwa są: rada nadzorcza, zarząd i kolegiumdoradcze. W skład 10-osobowej rady wchodzi czterech przedstawicieliministerstwa właściwego do spraw leśnictwa (w tym przewodniczący iwiceprzewodniczący rady), dwóch przedstawicieli parlamentu Turyngii, jedenprzedstawiciel ministerstwa ds. finansów, dwóch reprezentantów personeluprzedsiębiorstwa, jeden ekonomista lub ekspert leśny niezależny od „LasówTuryngii”, delegowany przez ministerstwo ds. leśnictwa. Kadencja radynadzorczej trwa 5 lat. Pełnienie funkcji jej członka jest nieodpłatne(zwracane są tylko stosowne koszty). Rada wyznacza strategiczne celedziałalności przedsiębiorstwa.

Dwuosobowy zarządprzedsiębiorstwa „Lasy Turyngii” powoływany jest przez radę nadzorczą. Możliwejest powołanie ponowne. Członkowie zarządu muszą posiadać wyjątkowo gruntowąwiedzę ekspercką z zakresu leśnictwa. Zarząd zobowiązany jest do kierowaniaprzedsiębiorstwem zgodnie z zasadami gospodarności, oszczędności i solidnościkupieckiej.

Kolegium doradcze „LasówTuryngii” doradza radzie nadzorczej i zarządowi przedsiębiorstwa. W składkolegium wchodzą przedstawiciele ministerstw ds. leśnictwa i ochrony przyrody,reprezentanci frakcji parlamentu Turyngii oraz przedstawiciele samorządów,lasów niepaństwowych, Turyngeńskiego Związku Łowieckiego, przemysłu drzewnego,organizacji ekologicznych, nauki leśnej i personelu przedsiębiorstwa. Pełnieniefunkcji członka kolegium jest nieodpłatne.

Źródło: www.thueringen.de

Opr. A.S.

Niemcy Rok 2010 w lasach prywatnych Brandenburgia, Niemcy Restrukturalizacja Lasów Brandenburgii Skandynawia 8–9 mln m3 drewna pohuraganowego Wielka Brytania Subsydiowanie odnawialnej energii grzewczej

Niemcy

Rok 2010 w lasachprywatnych

Biuro EkonomikiPrzedsiębiorstw w Getyndze Sp. z o.o. przestawiło wyniki porównawczej analizysytuacji 90 prywatnych gospodarstw leśnych w Niemczech w roku 2010. Łącznapowierzchnia leśna porównywanych gospodarstw wynosiłaok.130tys.ha (śr. pow. 1444 ha). Gospodarstwa (51 wnowych i 39 w starych landach) podzielone zostały wg gatunków dominujących w składzie drzewostanów na trzy następujące grupy: gospodarstwa liściaste(gatunek dominujący: buk), gospodarstwa świerkowe i gospodarstwa sosnowe.

Prywatne gospodarstwaliściaste (śr.zasobność 240 m3/ha) pozyskały przeciętnie 6,3 m3drewna/ha (2009: 5,4 m3/ha). Sprzedaż drewna na pniu stanowiła 27%rozmiaru użytkowania. Większość pozyskania (62%) została zrealizowana przez przedsiębiorcówleśnych. Struktura sortymentowa pozyskania kształtowała się następująco: drewno typu papierówki 39%, kłody tartaczne 24%, dłużyce tartaczne 23%,drewno energetyczne 13%. Nadwyżka przychodów ze sprzedaży drewna nad kosztamijego pozyskania wyniosła 35 euro/m3 (2009: 30euro/m3). Przeciętnecałkowite przychody gospodarstw liściastych sięgnęły349 euro/ha, z czego 10 euro/ha pochodziło z subsydiów państwowych(niemieckie landy subsydiują ochronę przyrody w lasach prywatnych, głównie wramach PROW, stosując płatności o kodach 224, 225, 227 i323). Koszty działaniagospodarstw liściastych wyniosły przeciętnie 213euro/ha. Tym samym gospodarstwa liściaste osiągnęły w 2010 r. przeciętny zysk w wysokości136euro/ha (2009: 74euro/ha).

Pozyskanie drewna wprywatnych gospodarstwach świerkowych (śr. zasobność 268 m3/ha)wyniosło 9,2 m3/ha (2009: 8,3m3/ha). Sprzedaż drewna na pniukształtowała się na poziomie 44% rozmiaru użytkowania. Przedsiębiorcy leśniwykonali 48% wolumenu prac pozyskaniowych.

Sortymentowa struktura pozyskaniabyła następująca: kłody tartaczne 44%, drewno typupapierówki 29%, dłużyce tartaczne 21% i drewno energetyczne 5%. Nadwyżkaprzychodów ze sprzedaży drewna nad kosztami jego pozyskania wyniosła35 euro/m3 (2009: 29 euro/m3). Przeciętne całkowite przychodygospodarstw świerkowych osiągnęły poziom 462 euro/ha, z czego 8 euro/hapochodziło z subsydiów państwowych. Koszty działaniawyniosły przeciętnie 263 euro/ha. W rezultacie gospodarstwa świerkowe osiągnęły w 2010r. przeciętny zysk w wysokości199 euro/ha (2009: 116 euro/ha).

Prywatne gospodarstwasosnowe (śr. zasobność 210 m3/ha) pozyskały przeciętnie 7,2 m3 drewna/ha
(2009: 4,6 m3/ha). Sprzedaż drewna na pniu stanowiła 68% rozmiaruużytkowania. Przedsiębiorcy leśni zrealizowali 27% pozyskania. Sortymentowa struktura pozyskania przedstawiała się następująco: drewno typu papierówki 56%,kłody tartaczne 28%, dłużyce tartaczne 9% i drewno energetyczne 7%. Nadwyżkaprzychodów ze sprzedaży drewna nad kosztami jego pozyskania wyniosła31 euro/m3 (2009: 29 euro/m3). Przeciętne gospodarstwo sosnoweuzyskało przychody w wysokości 310 euro/ha, z czego 26 euro/ha pochodziło z subwencji państwowych.Przeciętne koszy działania osiągnęły poziom 141euro/ha. To oznacza, że gospodarstwa sosnowe wygospodarowały w 2010 r. przeciętny zysk w wysokości169 euro/ha (2009: 50 euro/ha).

Źródło: AFZ-DerWald23/2011

Brandenburgia, Niemcy

Restrukturalizacja LasówBrandenburgii

Gospodarstwo Krajowe„Lasy Brandenburgii” działa od początku tego roku w nowej strukturzeorganizacyjnej. W miejsce dotychczasowych nadleśnictw zespolonych (72 jednostkiz 504 leśnictwami) zostały utworzone dwa odrębne typy nadleśnictw, a mianowicie: nadleśnictwa nadzorujące (30jednostek z 208 leśnictwami) i nadleśnictwa lasów krajowych (14 jednostek ze160 leśnictwami). Tym samym łączna liczba podstawowych jednostek organizacyjnych Lasów Brandenburgii została zredukowana o 1/4. Jednocześnie przeprowadzana jestredukcja zatrudnienia. Do końca roku 2014 liczba pracowników Lasów Brandenburgiima się zmniejszyć z obecnych 2100 osób do 1500 osób. Program kompresji etatówbędzie realizowany w taki sposób, aby reforma była jak najmniej dotkliwaspołecznie.

Nadleśnictwa nadzorującenie tylko sprawują nadzór nad lasami niepaństwowymi, lecz również zajmują sięfachowym doradztwem na rzecz blisko 100 tys. brandenburskich właścicieli lasów.W zakres działalności nadleśnictw nadzorujących wchodzi równieżpowszechna ochrona lasu, w tym ochrona ppoż. i edukacja leśna. Z kolei nadleśnictwa lasów krajowych gospodarują w brandenburskich lasach państwowych (270tys. ha – 1/4 powierzchni leśnej Brandenburgii). Prowadzą również gospodarkęłowiecką w lasach państwowych.

Zgodnie z przyjętązasadą rozdziału funkcji podstawowych od funkcji obsługowych, sprawami finansówi stanu posiadania, jak również kwestiami ogólnoadministracyjnymi zajmuje sięsiedem specjalnych jednostek serwisowych. W skład Gospodarstwa Krajowego „LasyBrandenburgii” wchodzi również Krajowe Leśne Centrum Kompetencyjne wEberswalde, którego głównym zadaniem jest organizowanie transferu wiedzy znauki do praktyki leśnej.

Lasy Brandenburgii sąsamodzielną organizacją gospodarczą, ale nie posiadają osobowości prawnej.Odpowiedzialność za ich zobowiązania ponosi organ założycielski (brandenburskieMinisterstwo Infrastruktury i Rolnictwa).

Źródło:www.forstpraxis.de

Skandynawia

8–9mln m3 drewnapohuraganowego

Według wstępnychszacunków huragan Dagmar, który nawiedził Skandynawię w okresie minionych Świąt Bożego Narodzenia, powalił w lasach Szwecji, Finlandii i Norwegii (na zdjęciu)łącznie
8–9 mln m3 drewna. Najbardziej ucierpiała środkowa Szwecja (4–5 mln m3). W Finlandii zanotowano straty rzędu 3,5 mlnm3, przy czym największe spustoszenia huragan poczynił w południowo-zachodniej części tego kraju. W Norwegii ilość drewna pohuraganowego szacujesię na 0,7 mln m3.
Szkody wyrządzone przez huragan Dagmar są wprawdzie poważne,ale znacznie mniejsze od strat spowodowanych przez dawniejsze huragany Gudrun iPer.

Oczywiście nie należyzapominać o stratach, jakie wiatr spowodował na terenach zamieszkałych.

Źródło:www.euwid-holz.de

Wielka Brytania

Subsydiowanieodnawialnej energii grzewczej

Brytyjscy eksploatatorzygrzewczych instalacji zasilanych biomasą, energią geotermalną i słoneczną będąniebawem otrzymywać dopłaty do produkcji odnawialnej energii grzewczej.Stawki dopłat wynoszą od 1 do 8,5 pensa na kilowatogodzinę w zależności odstosowanej technologii i wielkości instalacji grzewczej.Tym samym Wielka Brytania jako bodaj pierwsze naświecie państwo wprowadzi system subwencjonowania produkcji odnawialnej energii grzewczej, podobny do systemu subwencji na produkcjęodnawialnej energii elektrycznej. Brytyjski rząd przeznaczył na funduszprogramu „Renewable Heat Incentive”
860 mln funtów (ok. 1 mld euro).

W pierwszej fazierealizacji programu dopłaty otrzymają tylko eksploatatorzy przemysłowych
i komunalnych instalacji grzewczych. W drugiej fazie programem zostaną objętetakże prywatne gospodarstwa domowe.

Źródło:www.forstpraxis.de

Opr. A.S.

Łotwa Nagroda dla Łotewskich Lasów Państwowych Bawaria, Niemcy Pakt na rzecz lasów samorządowych Austria Społeczeństwo obawia się zmian klimatycznych Stany Zjednoczone Nielegalne uprawy konopi w lasach federalnych

Łotwa

Nagroda dla ŁotewskichLasów Państwowych

Spółka akcyjna„Łotewskie Lasy Państwowe” (LVM) otrzymała Doroczną Nagrodę za EfektywneZarządzanie, przyznawaną przez Łotewską Konfederację Pracodawców (LDDK) iŁotewską Kancelarię Stanu. Spółka LVM została nagrodzona w szczególnościza doskonałą organizację zarządzania w firmie. W roku 2010 zysk spółki LVMprzypadający na jednego pracownika wzrósł o 129,51%, a jej rentownośćzwiększyła się o 44,99%.

Wyłanianie zdobywcyDorocznej Nagrody za Efektywne Zarządzanie odbywa się etapowo. Wpierwkandydatów do nagrody zgłaszają organizacje szczebla krajowego. W kategoriisektora państwowego oficjalne nominacje przyznaje Kancelaria Stanu, w kategoriisektora samorządowego – Ministerstwo Środowiska i Rozwoju Regionalnego, a wkategorii sektora prywatnego – Konfederacja Pracodawców. Następnie nominacje sąoceniane przez jury eksperckie, w którego skład wchodzą przedstawicieleŁotewskiego Towarzystwa Jakości, Organizacji Rynku Finansowego i Kapitałowego,giełdy NASDAQ OMX i ekonomicznych ośrodków naukowych, jak również reprezentanciKancelarii Stanu, Łotewskiej Unii Samorządowej i Związku Miast Łotwy.

W zarządziespółki LVM znajduje się 1,62mlnha gruntów państwowych, w tym1,4mlnha lasów. Właścicielem spółki jest Republika Łotwy,reprezentowana przez Ministerstwo Rolnictwa. Zgodnie ze strategią LVM,ochrona przyrody jest priorytetowym celem zagospodarowania 21% gruntów spółki.Roczny wolumen sprzedaży surowca drzewnego kształtuje się na poziomie8 mln m3 przy przyroście rocznym równym 12mlnm3. Spółkazatrudnia blisko 900 pracowników.

Źródło: www.lvm.lv

Bawaria, Niemcy

Pakt na rzecz lasów samorządowych

Niemiecki kraj związkowyBawaria szczególną wagę przywiązuje do wspierania gmin w zakresie gospodarkileśnej. Wyrazem tego jest m.in. nowy „Pakt na rzecz lasów samorządowych”, jakiw grudniu 2011r. rząd Bawarii zawarł ze Związkiem Gmin i Związkiem Miast.– Dbanie o interes publiczny i dobro ogółu ma szczególne znaczenie w lasachgminnych i miejskich – podkreślił Helmut Brunner, minister odpowiedzialny zaleśnictwo w rządzie Bawarii.

Blisko 2200 bawarskichgmin i miast posiadających lasy jest prawnie zobowiązanych do prowadzeniawzorowej gospodarki leśnej. Lasy samorządowe zajmują w Bawarii powierzchnię277tys. ha, co stanowi 10% powierzchni leśnej i 4% całkowitej powierzchnitego landu. Zgodnie z nowym paktem, samorządy, które nie powierzązagospodarowania swoich lasów leśnikom państwowym, będą mogły liczyć naregularne dofinansowanie wyrównawcze.

Źródło: www.forstpraxis.de

Austria

Społeczeństwo obawia sięzmian klimatycznych

79% Austriaków uważa, żeglobalne zmiany klimatyczne stanowią zagrożenie dla austriackiej przyrody. Towynik najnowszej edycji badań sondażowych, przeprowadzanych regularnie od 10lat na zlecenie Austriackich Lasów Związkowych SA (ÖBf). Skutki zmianklimatycznych są dziś oceniane krytyczniej niż w latach wcześniejszych. Napytanie „Czy sądzi Pani/Pan, że zmiany klimatyczne zagrażają austriackiejprzyrodzie?” odpowiedź „nie” dało tylko 17%respondentów. Najbardziejzatroskani o los przyrody są mieszkańcy landów Tyrol i Vorarlberg (90%odpowiedzi „tak”), Karyntia (87%) i Burgenland (84%).

Chociaż obawa Austriakówo rodzimą przyrodę jest duża, to jednak ich gotowość do zmiany starych nawykówi stosowania środków ochrony zasobów przyrodniczych jest umiarkowana. 65%respondentów podało, że wybiera prysznic zamiast kąpieli w wannie (aspektoszczędzania wody pitnej). Środki budowlano-remontowe mające na celuoszczędzanie energii zastosowało 54% Austriaków. Na to, by kupować produktylokalne (niewielka odległość transportu), zwraca uwagę 48% wszystkichuczestników badań. Pod tym względem wzorem są mieszkańcy Vorarlbergu (67%), aostatnią pozycję zajmują wiedeńczycy (35%). Gotowość do rezygnacji z podróży samolotemna wypoczynek urlopowy zadeklarowało tylko 36%respondentów. Tutaj znowuwiedeńczycy znaleźli się na końcu (22%). Pieszo lub środkami komunikacjipublicznej przemieszcza się na co dzień 32%ludności Austrii. Ogólniemożna powiedzieć, że w badaniach sondażowych lepsze „świadectwo klimatyczne”wystawili sobie mieszkańcy zachodniej części Austrii.

Pierwsze skutki zmianyklimatu są już odczuwalne w lasach ÖBf. – Nie od dziś zajmujemy sięklimatycznym aspektem kondycji austriackich lasów – mówi Georg Erlacher, prezeszarządu ÖBf. – Wzmożone susze będące skutkiem ocieplenia klimatu dają sięwe znaki szczególnie świerkowi, najważniejszemu gatunkowi drzewa w Austrii,wywołując tzw. stres suszy. W niższych położeniach świerkowi jest coraztrudniej znaleźć optymalne warunki rozwoju. Naturalna granica występowania tego gatunku przesuwa się coraz wyżej. Do
tego dochodzi wzrost częstości występowania zjawisk ekstremalnych, zwłaszczahuraganów masowo powalających drzewa. – Już od mniej więcej dziesięciu lat niemieliśmy żadnego normalnego roku – zaznacza Erlacher. Zarówno wiatrowały, jak icoraz intensywniejsze susze, stwarzają korzystne warunki do rozwoju kornika,głównego szkodnika austriackich lasów.

W lasach ÖBfprzeciętny wiek rębności wynosi praktycznie 124lata. – Dziś decydujemy otym, jakie drzewa – i czy w ogóle coś – będą mogły pozyskiwać nasze wnukii prawnuki – mówi Erlacher. – Już teraz musimy uwzględniać skutki zmianyklimatu za sto lat. Stosując symulacyjne modele klimatyczne, analizuje się możliwyrozwój lasów w ciągu najbliższych stu lat. Wyniki analizy wykorzystuje się przyplanowaniu składu gatunkowego odnowień. – Sadzimy już więcej modrzewia,ponieważ system korzeniowy tego gatunku czyni go odporniejszym na wichury isusze – dopowiada Erlacher.

Źródło: www.bundesforste.at

Stany Zjednoczone

Nielegalne uprawy konopiw lasach federalnych

W 67 kompleksach lasówfederalnych, położonych w 20 amerykańskich stanach, wykryto nielegalne uprawykopi. Uprawy te spowodowały znaczne szkody w środowisku naturalnym.

– Nielegalna uprawakonopi w lasach federalnych stanowi obecnie poważne zagrożenie dlaspołeczeństwa i środowiska – twierdzi David Ferrell, dyrektords.egzekwowania prawa w Służbie Leśnej Stanów Zjednoczonych (USFS). –Wiele upraw konopi, które znaleziono w lasach federalnych, założonych zostałoprzez organizacje handlu narkotykami, mające rozbudowaną strukturę, któraobejmuje uzbrojoną straż, służbę kontrinwigilacji, wsparcie logistyczne inajnowocześniejsze systemy uprawowe.

W Kalifornii Służba Leśnauprzątnęła 335 upraw konopi, usuwając ponad 130 t odpadów, 5 t nawozów, setkikilogramów pestycydów i blisko 420 km rur irygacyjnych. Uprawa konopi przynosiznaczne szkody środowisku przyrodniczemu. Przed założeniem uprawy usuwana jestnaturalna roślinność. Uprawa około tysiąca roślin potrzebuje nawet 19tys.l wody dziennie. Herbicydy, rodentycydy i pestycydy, hojnie dawkowane nauprawach konopi, niszczą roślinność i zabijają dzikie zwierzęta.

Samo tylko uprzątnięciejednego akra (≈ 0,4ha) uprawy konopi kosztuje około 5tys. dolarów.Na restytucję wcześniejszych zbiorowisk trzeba wydać10tys.dolarów/akr. Powierzchnia jednej uprawy konopi wynosizazwyczaj 10–20akrów.

Źródło: www.fs.fed.us

Opr. A.S.

Finlandia Zrzeszenia właścicieli lasów prywatnych Finlandia Projekt nowelizacji ustawy o lasach Niemcy Niebezpieczne chrząszcze Austria Nowy projekt renaturyzacji torfowisk wysokich

Finlandia
Zrzeszenia właścicieli lasów prywatnych

Fińskie zrzeszenia właścicieli lasówdziałają w oparciu o ustawę o zrzeszeniach leśnych z 1950r.,znowelizowaną w 1999roku. Zgodnie z przepisami podstawowym zdaniemzrzeszenia leśnego jest promowanie rentownej prywatnej gospodarki leśnej izrównoważonego pod względem ekonomicznym, ekologicznym i społecznymzagospodarowania i użytkowania lasów.
Fińskie zrzeszenia leśne zajmują sięwszystkimi zagadnieniami związanymi z lasem. Oferują szkolenia i doradztwo fachowe.Zajmują się planowaniem i prowadzeniem gospodarki w lasach prywatnych. Dbają oochronę interesów właścicieli lasów na forum zewnętrznym. Pomagają im w zbyciedrewna.Zrzeszenia leśne wykonują 80–90% wszystkich zadań związanych z produkcjądrewna w lasach prywatnych i ok.75% zadań związanych z planowaniemsprzedaży pozyskanego surowca. Właściciele lasów mogą również upoważnićzrzeszenia leśne do sprzedaży i realizacji dostaw drewna.Zgodnie z przepisamiustawy o zrzeszeniach leśnych, organizacje te pobierają składki od właścicielilasów. Właściciel lasu, który opłacił składkę, automatycznie staje sięczłonkiem lokalnego zrzeszenia leśnego. Składki członkowskie stanowią ok. 20%przychodów zrzeszeń. Pozostała część przychodów uzyskiwana jest ze świadczeniausług.
Obecnie w Finlandii jest 136zrzeszeńleśnych, liczących łącznie blisko 330tys. członków. Ograny zrzeszeńwyłaniane są w drodze wyborów. Członkowie rady, najwyższego organu zrzeszenialeśnego, wybierani są poprzez głosowanie korespondencyjne. Lokalne zrzeszenialeśne są skupione w ośmiu uniach, które są regionalnymi reprezentacjamiwłaścicieli lasów. Z kolei unie regionalne wchodzą w skład Centralnego ZwiązkuProducentów Rolnych i Właścicieli Lasów (MTK) – ogólnofińskiej reprezentacjirolników, właścicieli lasów i przedsiębiorców działających na obszarachwiejskich.
W Finlandii jest przeszło 920tys.prywatnych właścicieli lasów. Należy do nich 60% powierzch-ni leśnej tegokraju. Przeciętna wielkość prywatnego gospodarstwa to niecałe 30ha.Fiński właściciel lasu sprzedaje drewno przeciętnie co3–4 lata. Przeciętnyilościowy wolumen sprzedaży wynosi 400m3.

Źródło: www.mhy.fi

Finlandia
Projekt nowelizacji ustawy o lasach

W sierpniu fiński minister rolnictwa ileśnictwa, Jari Koskinen, otrzymał projekt nowelizacji ustawy o lasach,przygotowany przez zespół zadaniowy,będący szeroką reprezentacją sektoraleśnego i jego interesariuszy. Nowe przepisy mają dać właścicielom lasów dużąswobodę wyboru metod hodowli lasu. Zręby o powierzchni poniżej pół hektarabędzie można pozostawiać nieodnowione.
W przyszłości w fińskiej gospodarce leśnejmają być akceptowane także małe zręby o powierzchni do pół hektara i trzebieżgórna. Mało tego, projektowane przepisy pozwalają właścicielom lasów nawykonywanie cięć odnowieniowych niezależnie od wieku drzewostanu i grubościdrzew. Właściciel będzie musiał zapewnić odnowienie lasu jedynie na zrębach opowierzchni przekraczającej pół hektara (w roku 2010 przeciętny zrąb w fińskichlasach prywatnych miał powierzchnię 1,4 ha).Celem nowej regulacji jest promocjaodnowienia naturalnego i rozwoju drzewostanów różnowiekowych. Jednocześnieprojekt noweli wyszczególnia większą niż dotychczas liczbę siedlisk leśnychpodlegających ochronie na podstawie ustawy o lasach. Za ochronę tych siedliskwłaściciele nie będą otrzymywali rekompensat.
– Sądzę, że proponowana nowelizacja ustawyo lasach spełnia oczekiwania właścicieli lasów i odpowiada celom, jakie chcąoni osiągnąć. Znowelizowane przepisy będą motywowały właścicieli lasów do bardziejaktywnej gospodarki leśnej – mówi minister Koskinen. Fiński parlament madebatować nad nowelizacją ustawy o lasach w 2013r.
– Propozycja daje wyraz całkowicie nowemusposobowi myślenia: ustawa o lasach nie dyktuje właścicielom lasów określonychmetod hodowli lasu, lecz jedynie określa granice, których nie można przekroczyćprzy zagospodarowaniu posiadłości leśnej – zaznacza Juha Ojala, dyrektorDepartamentu Leśnictwa. Organizacja ekologiczna WWF Finlan-dia, FińskieTowarzystwo Ochrony Przyrody i Ministerstwo Środowiska zgłosiły zdania odmienneodopinii zespołowej. Liisa Rohweder, sekretarz WWF Finlandia, twierdzi, żeprojekt ma poważne wady. WWF obawia się np., że pozwolenie właścicielom lasówna większą swobodę doprowadzi do tego, że fińskie lasy staną się młodsze imniej cenne pod względem bioróżnorodności.
Właściciele lasów są zadowoleni z projektu.– Ta propozycja stanowi podstawę całkowicie nowej kultury. Właścicielom lasównależy okazać zaufanie– mówi Mikko Tiirola, przewodniczący Rady Leśnej CentralnegoZwiązku Producentów Rolnych i Właścicieli Lasów (MTK). Zdaniem Tiiroli, brakswobody wyboru metod hodowli lasu w starej ustawie o lasach sprawiał, że częśćwłaścicieli lasów w ogóle nie prowadziła gospodarki leśnej.
Tomi Salo, reprezentant Fińskiej FederacjiPrzemysłu Drzewnego, zwraca uwagę na to, że przemysł drzewny więcej płaci zastarsze i grubsze drzewa, używane do produkcji materiałów tartych, niż zacienki surowiec do produkcji masy celulozowej. Poza tym większe zręby są poprostu rentowniejsze od małych. Z tego względu Tomi Salo sądzi, że w fińskiejgospodarce leśnej nadal będą dominowały dotychczasowe praktyki hodowlane.

Źródło: www.forest.fi

Niemcy
Niebezpieczne chrząszcze

Niemieckim drzewom zagrażają dwa chrząszczez rodziny kózkowatych, pochodzące z Azji: Anoplophora glabripennis (gatunekzawleczony wraz z opakowaniami z drewna i paletami) i Anoplophora chinensis(na zdjęciu; gatunek zawleczony wraz z importowanymi materiałami roślinnymi). Obydwachrząszcze atakują w Niemczech niemal wszystkie gatunki drzew liściastych i wciągu niewielu lat doprowadzają do ich obumarcia.
W razie zasiedlenia drzew przez chrząszczekonieczna jest szybka reakcja. Drzewa trzeba ściąć, wszystkie pozostałościroślinne – niezwłocznie spalić. Przykładowo w czerwcu jednej z dzielnicBonn wszystkie zaatakowane drzewa musiały zostać ścięte, rozdrobnione namiejscu i przetransportowane w zamkniętym pojemniku do spalarni. ZdaniemStowarzyszenia Ochrony Lasu w Niemczech (SDW), dotychczas stosowane w UEśrodki zwalczania zawleczonych szkodników są niewystarczające. We Włoszechchrząszcz Anoplophora chinensis rozprzestrzenił się już na obszarze przeszło200 km2 i, jak twierdzą eksperci, wytępienie szkodnika jest już tamniemożliwe.

Źródło: www.forstpraxis.de

Austria
Nowy projekt renaturyzacji torfowiskwysokich

Latem tego roku rozpoczęła się realizacjawielkiego projektu renaturyzacji torfowisk wysokich w austriackiej krainieSalzkammergut. Z inicjatywy Austriackich Lasów Związkowych SA (ÖBf) ikraju związkowego Górna Austria badaniami i pracami renaturyzacyjnymi objętychzostało 77torfowisk wysokich.
– Torfowiska są nie tylko cennymiekosystemami ogniskami różnorodności gatunkowej, lecz Także mają dużeznaczenie jako pochłaniacze CO2. Hektar niezdegradowanego torfowiska pochłania
w ciągu roku blisko 1,5t CO2 –to mniej więcej tyle, ile przeciętnie emitowane jest w wyniku jeżdżeniasamochodem przez pełny rok – podkreśla Georg Erlacher, prezes zarządu ÖBf.Torfowiska pełnią również ważną funkcję retencyjną. Niczym nienasycona gąbkapochłaniają duże ilości wody opadowej. – Torfowiska są „naturalnymi archiwami”i świadkami przeszłości: w starych warstwach torfu zapisana jest historiaprzeobrażeń klimatu i form życia od czasu ostatniego zlodowacenia – dodajeGeorg Erlacher.
W ostatnich stuleciach wiele austriackichtorfowisk zostało odwodnionych w celu eksploatacji torfu lub pozyskania terenówpod nowe pastwiska, osiedla i drogi. W wyniku tego Austria straciła 90%biotopów wilgotnych. W krainie Salzkammergut jednak część torfowisk zachowałasię w stosunkowo dobrym stanie. – Restytucja torfowisk w krainie Salzkammergutjest naszym największym projektem renaturyzacji torfowisk wysokich – zaznaczaGeorg Erlacher. Wartość 5-letniego projektu sięga 800tys.euro.Przeszło połowę środków finansowych zapewnia land Górna Austria. Uzyskanezostało również dofinansowanie z funduszów unijnych.
Austriackie Lasy Związkowe gospodarujące waustriackich lasach państwowych, od wielu lat angażują się w ochronę torfowiskna terenie całej Austrii. Wszystkie torfowiska znajdujące się w lasachpaństwowych (474obiekty o łącznej pow. 1,7tys. ha) zostały objęteochroną już w 1993 roku.

Źródło: www.bundesforste.at

Opr. A.S.

Finlandia Naukowe modele przyrostu dają zaniżone wyniki Austria „Nie” dla wyłączania lasów z użytkowania Niemcy DJV o turbinach wiatrowych w lasach Hesja, Niemcy Lasy państwowe wspierają energetykę wiatrową Niemcy Statystyka pożarów leśnych w 2011r. Niemcy Ekolodzy i drzewiarze przeciwko współspalaniu biomasy Niemcy Koniec niemieckiego modelu łowiectwa?

Finlandia
Naukowe modele przyrostudają zaniżone wyniki

Zasoby drzewne fińskichlasów osiągnęły najwyższy poziom w historii: 2,3mldm3. Przyrostroczny sięga już 104 mln m3.
– Fińskie lasy rosnąszybciej, niż przewidują nasze modele przyrostowe. Musimy więc skorygować temodele – mówi Olli Salminen z Fińskiego Instytutu Badawczego Leśnictwa (Metla).W Finlandii na potrzeby Narodowej Inwentaryzacji Lasów (NFI) wykonuje się coroku stosowne pomiary na 12,5tys. powierzchniach próbnych. – W ciągu ostatnich40lat zapas drewna w fińskich lasach zwiększył się o 40% – informuje KariT. Korhonen, kierownik zespołu NFI w Metli. Przyrost roczny wynosi104 mln m3, z czego 101 mln m3 przypada na lasygospodarcze, a reszta – na lasy chronione. Jeżeli pozyskanie drewna i jegonaturalne ubytki utrzymają się na obecnym poziomie, zapas surowca drzewnego wfińskich lasach osiągnie poziom 3 mld m3 w 2039 roku.
Szybki przyrost lasówjest pochodną dużego udziału w nich stosunkowo młodych drzewostanów. Wpółnocnej Finlandii młode drzewostany stanowią aż 66%lasów gospodarczych.Jak informuje Olli Salminen, roczny rozmiar pozyskania drewna, dopuszczalny wramach zrównoważonej gospodarki leśnej w latach 2009–18, sięga w Finlandii70 mln m3. Tymczasem w ostatnich latach Finowie pozyskiwaliprzeciętnie zaledwie 52 mln m3drewna rocznie (bez uwzględnieniaenergetycznego surowca drzewnego). Prof. Jari Parviainen z Metli twierdzi, że wporównaniu z resztą Europy Finowie wyjątkowo dobrze dbają o zrównoważenierozwoju lasów pod względem ekologicznym, ekonomicznym i społecznym. Ocena taopiera się na paneuropejskich wskaźnikach leśnictwa. Na przykład powierzchnialasów chronionych w Finlandii potroiła się w ciągu ostatnich 35 lat.

Źródło: www.forest.fi

Austria
„Nie” dla wyłączanialasów z użytkowania

Austriackie TowarzystwoLeśne i Platforma Współpracy „Las – Drewno – Papier” ogłosiły deklarację, wktórej zdecydowanie występują przeciwko dalszemu wielkoobszarowemu wyłączaniulasów z użytkowania.
– Wielofunkcyjnagospodarka leśna w naszych lasach odpowiada wielorakim stale rosnącymwymaganiom społeczeństwa w zakresie zabezpieczenia jakości życia i dobrobytu.Swoje znaczenie mają oczywiście istniejące chronione obszary leśne, takie jakparki narodowe, rezerwaty biosfery czy rezerwaty lasów naturalnych. Obiekty tenależy zachować. Natomiast postulat wyłączenia z użytkowania – w tym czy innymcelu – dużych powierzchni leśnych stawia pod znakiem zapytania dalszeprowadzenie wielofunkcyjnej i tym samym kompleksowo zrównoważonej gospodarkileśnej – zaznacza Johannes Wohlmacher, przewodniczący Austriackiego TowarzystwaLeśnego.
Sektor leśno-drzewny wAustrii daje zatrudnienie 292 tys. osób, głównie na obszarach wiejskich osłabo rozwiniętej infrastrukturze. Zmniejszenie produkcji drzewnej wskutek wielkoobszarowego wyłączanialasów z użytkowania groziłoby likwidacją znacznej liczby miejsc pracy. W lasachAustrii żyje mniej więcej dwie trzecie wszystkich gatunków zwierząt i roślinwystępujących w tym kraju. Przeszło połowa tych gatunków jest bezpośrednio lubpośrednio zależna od leśnych czynności gospodarczych. Austriackie ekosystemyleśne są bowiem od stuleci kształtowane przez człowieka. Dlatego zdaniemAustriackiego Towarzystwa Leśnego koncepcja wyłączania lasów z użytkowania,wypracowana w odniesieniu do wielkich, słabo zagospodarowanych obszarów wAmeryce Północnej i Azji, nie powinna być realizowana w Austrii.

Źródło:www.forstpraxis.de

Niemcy
DJV o turbinachwiatrowych w lasach

Niemiecki Związek OchronyŁowieckiej (DJV) zajął stanowisko w sprawie turbin wiatrowych w lasach. DJVzasadniczo opowiada się za zrównoważonym użytkowaniem energii wiatrowej, aleprzestrzega przed niekontrolowanym lokowaniem turbin wiatrowych.
W lasach mogą byćwznoszone wiatrowe instalacje energetyczne o wysokości sięgającej nawet200 m. Zgodnie z wynikami badań naukowych, 12% powierzchni leśnejNiemiec nadaje się na miejsca lokalizacji turbin wiatrowych. – Ochrona klimatunie może być jednak uskuteczniana kosztem różnorodności gatunkowej. Wpływturbin wiatrowych na procesy przyrodnicze i zwierzęta w lesie musi zostaćlepiej zbadany – mówi Dietrich Möller, członek władz DJV.
Budowa wiatrowychinstalacji energetycznych i dróg dojazdowych prowadzi do fragmentaryzacjisiedlisk. Ponadto nowe drogi sprzyjają zwiększeniu presji turystycznej, a tymsamym wzmożonemu zakłócaniu spokoju w ostojach zwierzyny. Zdaniem DJV, turbinywiatrowe nie powinny być lokalizowane w pobliżu szlaków migracyjnych zwierząt,korytarzy ekologicznych, ekowiaduktów nad drogami i ostoi zwierzyny. W celu ochronyptaków i nietoperzy wiatrowe instalacje energetyczne powinny być wyłączane wokreślonych porach dnia i okresach roku. Przy planowaniu lokalizacji turbinwiatrowych powinny być uwzględniane także wszystkie istotne aspekty społeczne(ochrona wolnej przestrzeni, kształtowanie krajobrazu, funkcje ochronne lasu,turystyka, łowiectwo itd.).

Źródło:www.forstpraxis.de

Hesja, Niemcy
Lasy państwowe wspierająenergetykę wiatrową

Gospodarstwo Krajowe„Lasy Hesji” wydzierżawia w Średniogórzu Niemieckim działki leśne pod wiatroweinstalacje energetyczne.
Celem politykienergetycznej Hesji jest m.in. udostępnienie na potrzeby energetyki wiatrowej2% powierzchni landu. Blisko 80% powierzchni, które nadają się w Hesji dolokalizacji elektrowni wiatrowych, znajduje się w lasach. Znaczna część tychterenów położona jest na gruntach Gospodarstwa Krajowego „Lasy Hesji”, które wswoim zarządzie ma 16% obszaru landu. Powierzchnia terenów o najwyższympoziomie potencjału wiatrowego wynosi w heskich lasach państwowych 127 tys. ha.

Źródło:www.forstpraxis.de

Niemcy
Statystyka pożarówleśnych w 2011 roku

W ubiegłym rokuzanotowano w u naszych zachodnich sąsiadów 888 pożarów leśnych o łącznejpowierzchni 214 ha. W stosunku do roku 2010 liczba pożarów wzrosła o 14%,ale ich powierzchnia zmniejszyła się o 59%. Rozmiar szacowanychszkódprzypadający na jeden hektar spalonej powierzchni wzrósł o 81% i osiągnąłpoziom 4125 euro. Całkowity rozmiar szkód wyniósł prawie 1 mln euro.
Przyczyna 49% pożarów niejest znana. 193 pożary wybuchły wskutek niedbalstwa. Oprócz czynów umyślnych iniedbalstwa przyczynami pożarów były też inne czynniki związane z działalnościączłowieka, np. iskry z pociągów, oraz czynniki naturalne, takie jak choćbyuderzenia piorunów. Największe zagrożenie pożarowe występowało w maju(345 zgłoszonych pożarów), kwietniu (177) i czerwcu (173).
Państwowe i prywatnegospodarstwa leśne wydały w roku 2011 na ochronę przeciwpożarową blisko2 mln euro.

Źródło:www.forstpraxis.de

Niemcy
Ekolodzy i drzewiarzeprzeciwko współspalaniu biomasy

Niemieckie organizacjeekologiczne i reprezentacje przemysłu drzewnego sprzeciwiają się forsowanemuprzez koncerny energetyczne współspalaniu biomasy w elektrowniach węglowych.Szczególnie krytycznie oceniane jest subsydiowanie współspalania drewna.
– Rozporządzalne zasobydrzewne w Niemczech sąjuż w pełni wykorzystywane przez użytkowników drewna jakotworzywa i jako surowca energetycznego – mówi Denny Ohnesorge ze StowarzyszeniaUżytkowników Surowca Drzewnego (AGR). – Połowa zasobów drzewnych użytkowanajest energetycznie. Jednak wykorzystywanie drewna jako tworzywa jest o wielekorzystniejsze z punktu widzenia ochrony klimatu. Dlatego politycy nie powinnitworzyć instrumentów stymulujących współ-spalanie drewna w elektrowniachwęglowych.
Jürgen Maier z Forum„Środowisko i Rozwój” dopowiada: – Nie stać nas na to, żeby spalać drewno wwielkich elektrowniach o sprawności co najwyżej 45%, zamiast efektywniewykorzystywać je w sposób zdecentralizowany jako tworzywo i – w mniejszymzakresie – jako paliwo do ogrzewania pomieszczeń i zasilania sprzężonychinstalacji cieplno-energetycznych. Zapotrzebowanie wielkich elektrowni nasurowiec drzewny oznaczałoby dodatkową presję na lasy i ograniczyłobymożliwości ekologizacji gospodarki leśnej i ochrony lasu.
Badania przeprowadzoneprzez Niemiecką Agencję Energetyczną (DENA) wykazały, że nawet 50% węglaspalanego obecnie w elektrowniach węglowych może zostać zastąpione biomasądrzewną. Z drugiej jednak strony, analizy unijne wskazują na to, że Europie groziogromny deficyt drewna.

Źródło:www.forstpraxis.de

Niemcy
Koniec niemieckiegomodelu łowiectwa?

Obowiązkowe członkostwowłaścicieli gruntów w Niemczech w spółdzielniach łowieckich narusza prawapodstawowe, takie jak wolność sumienia i prawo własności – to orzeczenie IzbyWielkiej Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu (ETPC), wydane26czerwca. Od orzeczenia Izby Wielkiej, najwyższej instancji ETPC, nieprzysługuje odwołanie. Niemcy muszą więc zmienić swoje prawo łowieckie. Rok wcześniej,rozstrzygając sprawę z powództwa jednego z niemieckich właścicieli gruntów,który nie akceptuje polowania ze względów etycznych, Izba Mała ETPC orzekła ozgodności niemieckiego prawa łowieckiego z prawami człowieka. Jednak wnoszącypowództwo odwołał się od tego pierwszego orzeczenia i sprawa trafiła do IzbyWielkiej ETPC.
Czy w Strasburgu wykutyzostał gwóźdź do trumny niemieckiego modelu łowiectwa? Czy niemieckie obwodyłowieckie staną się z czasem dziurawe jak ser szwajcarski? W tej chwili trudnoo tym wyrokować. W każdym razie niemiecki ustawodawca musi teraz zapewnićwłaścicielom gruntów możliwość wystąpienia ze spółdzielni łowieckiej.Konsekwencją tego może być zniszczenie sprawdzonego modelu łowiectwa,bazującego na wykonywaniu polowania na wszystkich gruntach znajdujących się wzasięgu terytorialnym obwodów łowieckich.
W Niemczech prawo dopolowania jest przypisane do prawa własności ziemi. Właściciele gruntów opowierzchni przekraczającej 75 ha są posiadaczami własnościowego obwodułowieckiego. Większość własnościowych obwodów łowieckich należy w Niemczech dopodmiotów państwowych. Natomiast właściciele gruntów o powierzchni zbyt małejdo ustanowienia własnościowego obwodu łowieckiego są – zgodnie z regulacjami,które teraz zostały zakwestionowane w Strasburgu – obowiązkowo zrzeszeni współdzielniach łowieckich, rozporządzających prawem do polowania w granicachwspólnotowych obwodów łowieckich.Ustanowiony w gminie wspólnotowy obwódłowiecki musi mieć powierzchnię co najmniej 150 ha. Spółdzielnia łowieckaróżni się od wielu innych rodzajów spółdzielni wyróżnianych w systemie prawnymniemieckiej spółdzielczości przede wszystkim obowiązkowym członkostwem:posiadacz gruntów staje się członkiem spółdzielni łowieckiej z mocyustawy. Fakt nieakceptowania polowania ze względów etycznych nie zwalniawłaściciela gruntu z obowiązku członkostwa w spółdzielni łowieckiej.Spółdzielnia należy do grupy spółdzielni publicznoprawnych, podlegającychszczególnemu nadzorowi państwa. Spółdzielnie te są podmiotami prawa publicznego(a nie spółkami prawa handlowego!) i służą zarówno interesowi publicznemu, jaki interesowi ich członków.
Organem kierowniczymspółdzielni łowieckiej jest wybierany zarząd. Decyzje podejmowane są poprzezgłosowanie, przy czym liczy się nie tylko liczba głosów, lecz również wielkośćpowierzchni gruntów posiadanych przez głosujących. Podstawowe zasady działaniaspółdzielni łowieckich to: samorządność, samodzielność i samopomoc.Spółdzielnie na ogół wydzierżawiają wspólnotowe obwody łowieckie myśliwym.Myśliwi mogą dzierżawić obwody łowieckie jako osoby fizyczne.
Ok. 4 mlnwłaścicieli gruntów w Niemczech jest zrzeszonych w blisko 40 tys.spółdzielni łowieckich. Posiadacze obwodów własnościowych i spółdzielniełowieckie mają wspólną reprezentację na szczeblu federalnym. Jest nią FederalneZrzeszenie Spółdzielni Łowieckich i Posiadaczy Własnościowych ObwodówŁowieckich (BAGJE).

Źródło:www.jagderleben.de

Opr. A.S.

Finlandia Przyrost roczny przekroczył 100 mln m3 Niemcy Pozyskanie drewna tartacznego i energetycznego w 2011 roku Austria Wyniki Austriackich Lasów Związkowych w 2011 roku Niemcy Lasy samorządowe domagają się pieniędzy z PROW Szwecja Sytuacja w leśnictwie może być dramatyczna

Finlandia
Przyrost roczny przekroczył 100 mln m3

Jednym z celów fińskiego NarodowegoProgramu Leśnego na lata 2008–15 było podniesienie rocznego przyrostu zasobówleśnych do poziomu 100 mln m3. Cel ten został osiągnięty w 2012 roku. Dlanaukowców leśnych nie stanowi to zaskoczenia, ponieważ od lat 70. XX w.przyrost fińskich lasów zwiększył się o 70%.
Wg profesora Kari Mielikäinena z FińskiegoInstytutu Badawczego Leśnictwa, wzmożony przyrost zasobów leśnych Finlandiijest przede wszystkim pochodną struktury wiekowej drzewostanów. – W latach 60.i 70. XX w. skala użytkowania rębnego była wyjątkowo duża. Odnowione w owymczasie lasy mają teraz 40–50 lat. Jest to wiek kulminacji przyrostu – tłumaczyprof. Mielikäinen. Do zwiększania przyrostu paradoksalnie przyczyniło się takżeniewykonywanie trzebieży. Zgodnie z wynikami inwentaryzacji lasów, w ciąguostatnich 30 lat żadnych zabiegów gospodarczych nie wykonywano w jednejczwartej fińskich lasów. – Dobrze założony drzewostan rośnie intensywnie przezdziesięciolecia nawet bez zabiegów gospodarczych. Problemem jest jednak to, żedrzewa rosnące gęściej osiągają cieńsze dymensje i mają małą wartość – wyjaśniaprof. Mielikäinen.

Źródło: www.forest.fi

Niemcy
Pozyskanie drewna tartacznego ienergetycznego w 2011 roku

Nasi zachodni sąsiedzi pozyskali w 2011 r.29,02 mln m3 drewna tartacznego. O ile pozyskanie iglastego drewna tracznegozmalało w stosunku do roku 2010, o tyle pozyskanie liściastego drewnatartacznego wzrosło o 1/4. Największy wzrost zanotowano w przypadku dębu (29%).Pozyskanie bukowego drewna tartacznego wzrosło o 26%. Największy udział w masiesurowca tartacznego pozyskanego w Niemczech miał świerk. Jego ilość (18,99 m3)była jednak o 11% mniejsza niż w 2010 r. Z kolei pozyskanie sosnowego drewna tartacznegowzrosło o 17%.
Pozyskanie drewna energetycznego osiągnęłopoziom 10,78 mln m3. Udział drewna energetycznego w całkowitym pozyskaniudrewna wzrósł z 16,6% w roku 2010 do 19,2% w roku 2011. W największym stopniuwzrosło pozyskanie energetycznego drewna sosnowego (32%). Duży wzrostzanotowano również w przypadku świerka (11%) i dębu (16%). Niemiecki FederalnyUrząd Statystyczny ewidencjonuje pozyskanie drewna energetycznego od 2006 roku.W okresie opisanej ewidencji pozyskanie tego surowca zwiększyło się o 30%.

Źródło: www.forstpraxis.de

Austria
Wyniki Austriackich Lasów Związkowych w2011 roku

Spółka akcyjna Austriackie Lasy Związkowe(ÖBf), gospodarująca w lasach będących własnością Republiki Austrii, uzyskała w2011 r. jedne z najlepszych wyników finansowych od czasu utworzenia w 1997roku. Przychody osiągnęły poziom 226,1 mln euro (2010 r.: 219,8 mln euro), azysk operacyjny – poziom 25,4 mln euro (2010 r.: 18,1 mln euro). Wskaźnikrentowności sprzedaży wyniósł 11,1% (2010 r.: 7,6%), wskaźnik kapitału własnego– 47,1% (2010 r.: 47,2%). Opłata za prawo pobierania pożytków z gruntówpaństwowych (50% zysku netto), odprowadzona do budżetu Republiki Austrii,sięgnęła 10,5 mln euro. Podatki bezpośrednie za rok 2011 wyniosły 5,8 mln euro.
Oprócz korzystnej sytuacji rynkowej dopoprawy wyników ÖBf przyczyniły się działania celowe, takie jak obniżeniekosztów operacyjnych, optymalizacja sprzedaży i procesów technologicznych orazrozwój nowych obszarów działalności (nieruchomości, usługi, energetykaodnawialna). Przeciętna cena drewna uzyskana przez ÖBf wynosiła 73,8 euro/m3(2010 r.: 63 euro/m3). Przeciętne koszty pozyskania drewna kształtowały się napoziomie 24,8 euro/m3 (2010 r.: 27,1 euro/m3). Udział drewna poklęskowego wmasie pozyskanego surowca wynosił 49%.
W ciągu roku 2011 liczba pracowników ÖBfzwiększyła się z 1198 do 1205 osób. Na stanowiskach robotniczych byłozatrudnionych 657 pracowników, na stanowiskach nierobotniczych – 548pracowników. Odsetek kobiet w grupach pracowników na stanowiskach robotniczychi nierobotniczych wynosił odpowiednio 6,5% i 23,4%. Przecięty wiek pracownikówÖBf kształtował się na poziomie 43,4 roku. Przeciętne wynagrodzenie miesięcznepracowników na stanowiskach robotniczych i nierobotniczych wynosiło odpowiednio2871 i 4537 euro. W zarządzie ÖBf znajduje się 512 tys. ha lasów, w tym 350tys. ha lasów gospodarczych.

Źródło: www.bundesforste.at

Niemcy
Lasy samorządowe domagają się pieniędzy zPROW

Sekcja Leśna Niemieckiego Związku Miast iGmin żąda od Komisji Europejskiej rekompensat za stosowanie środków ochronyprzyrody na obszarach Natura 2000 wyznaczonych w lasach samorządowych. –Propozycje Komisji Europejskiej w sprawie wspierania rozwoju obszarów wiejskichprzez Europejski Fundusz Rolny w okresie finansowym 2014–20 muszą zostaćpoprawione. Lasy samorządowe, podobnie jak lasy prywatne, powinny w przyszłościotrzymywać rekompensaty za utratę korzyści ekonomicznych, będącą następstwemstosowania przepisów unijnych. Europejskie wymogi w zakresie ochrony środowiskasprawiają, że właściciele lasów samorządowych borykają się z liczonym wmilionach euro wzrostem nakładów i spadkiem wpływów. Pozostawieni samym sobie,właściciele lasów samorządowych nie będą już w stanie podołać tym obciążeniom –twierdzi Winfried Manns, przewodniczący Sekcji Leśnej.
Manns szacuje koszty utrzymywania w lasachsamorządowych obszarów podległych dyrektywie siedliskowej na 500 euro/harocznie. Jest to poważne obciążenie w czasach napiętych budżetów samorządowych.Propozycje Komisji Europejskiej na okres finansowy 2014–20 zakładają rocznepłatności na rzecz prywatnych właścicieli lasów w wysokości 200–500 euro/ha ztytułu realizacji programu Natura 2000 i 50 euro/ha z tytułu utraty korzyściekonomicznych, pozostającej w związku ze stosowaniem ramowej dyrektywy wodnej.

Źródło: www.forstpraxis.de

Szwecja
Sytuacja w leśnictwie może być dramatyczna

Przeciągający się kryzys finansówpublicznych w Europie może mieć poważne konsekwencje dla branży leśno-drzewnejw Szwecji. Dlatego szwedzka gospodarka leśna powinna objąć swoim zasięgiem noweobszary działalności. To główne wnioski z wywiadu z Göranem Perssonem,przewodniczącym rady nadzorczej szwedzkich lasów państwowych (Sveaskog),opublikowanego w pierwszym tegorocznym numerze magazynu korporacyjnego „Forum Sveaskog”.
Na pytanie o popyt na surowiec drzewny,Göran Persson odpowiedział – Sądzę, że możemy stanąć w obliczu poważnychproblemów. Malejący popyt ze strony szwedzkiego przemysłu pociągnie za sobąspadek cen. Tymczasem w szwedzkich drzewostanach wkraczających w fazędojrzałości rębnej zakumulowane są ogromne zasoby drzewne. To może doprowadzićdo dramatycznej sytuacji w gospodarce leśnej – wzrastającego zapasu surowcadrzewnego, ograniczonych możliwości zbytu i napięć na rynku międzynarodowym.Zapytany o potrzebę zmiany ceny drewna przez właścicieli lasów, stwierdził: –Cenę dyktują podaż i popyt. To jest absolutnie nielogiczne, żeby dostawcatowarów był jedynym obniżającym ceny w sytuacji, gdy popyt jeszcze sięutrzymuje.
Przewodniczący wypowiedział się także wkwestii biomasy – Szwedzka branża energetycznego użytkowania biomasy weszła jużw fazę dojrzałości. Aby rozwinąć działalność w tej branży, musimy wyjść pozagranice naszego kraju.Możliwości ekspansji są duże. Będzie ona wymagała całkiemnowych rozwiązań logistycznych i sposobów komasacji energii zmagazynowanej wsurowcu drzewnym. Zdaniem Perssona, znaczenie nowych źródeł przychodów nieograniczy się tylko do branży paliw z biomasy, lecz również działalnościopierającej się na sekwestracji CO2 i innych świadczeniach ekosystemowych,takich jak np. naturalne oczyszczanie wody. Do tego dochodzi działalność wzakresie rekreacji oraz gospodarki łowieckiej i rybackiej.
Göran Persson, zapytany o kwestię, która manajwiększe znaczenie dla światowego sektora leśno-drzewnego, wskazał zmianęklimatu – i to nie tylko dla branży leśno-drzewnej, lecz dla całegospołeczeństwa. Tutaj lasy będą odgrywały decydującą rolę. Jak poinformowałaniedawno Szwedzka Agencja Leśna, w pierwszym kwartale br. zanotowano dalszy spadekcen drewna okrągłego. Ceny drewna tartacznego i papierówki zmniejszyłyodpowiednio o 10% i4% w stosunku do analogicznego kwartału 2011r.oraz o 3% i 7% w stosunku do kwartału poprzedniego.

Źródła: www.sveaskog.se,www.skogsstyrelsen.se

Opr. A.S.

Finlandia Przyrost roczny przekroczył 100 mln m3 Niemcy Pozyskanie drewna tartacznego i energetycznego w 2011 roku Austria Wyniki Austriackich Lasów Związkowych w 2011 roku Niemcy Lasy samorządowe domagają się pieniędzy z PROW Szwecja Sytuacja w leśnictwie może być dramatyczna

Finlandia
Przyrost roczny przekroczył 100 mln m3

Jednym z celów fińskiego NarodowegoProgramu Leśnego na lata 2008–15 było podniesienie rocznego przyrostu zasobówleśnych do poziomu 100 mln m3. Cel ten został osiągnięty w 2012 roku. Dlanaukowców leśnych nie stanowi to zaskoczenia, ponieważ od lat 70. XX w.przyrost fińskich lasów zwiększył się o 70%.
Wg profesora Kari Mielikäinena z FińskiegoInstytutu Badawczego Leśnictwa, wzmożony przyrost zasobów leśnych Finlandiijest przede wszystkim pochodną struktury wiekowej drzewostanów. – W latach 60.i 70. XX w. skala użytkowania rębnego była wyjątkowo duża. Odnowione w owymczasie lasy mają teraz 40–50 lat. Jest to wiek kulminacji przyrostu – tłumaczyprof. Mielikäinen. Do zwiększania przyrostu paradoksalnie przyczyniło się takżeniewykonywanie trzebieży. Zgodnie z wynikami inwentaryzacji lasów, w ciąguostatnich 30 lat żadnych zabiegów gospodarczych nie wykonywano w jednejczwartej fińskich lasów. – Dobrze założony drzewostan rośnie intensywnie przezdziesięciolecia nawet bez zabiegów gospodarczych. Problemem jest jednak to, żedrzewa rosnące gęściej osiągają cieńsze dymensje i mają małą wartość – wyjaśniaprof. Mielikäinen.
źródło: www.forest.fi

Niemcy
Pozyskanie drewna tartacznego ienergetycznego w 2011 r.

Nasi zachodni sąsiedzi pozyskali w 2011 r.29,02 mln m3 drewna tartacznego. O ile pozyskanie iglastego drewna tracznegozmalało w stosunku do roku 2010, o tyle pozyskanie liściastego drewnatartacznego wzrosło o 1/4. Największy wzrost zanotowano w przypadku dębu (29%).Pozyskanie bukowego drewna tartacznego wzrosło o 26%. Największy udział w masiesurowca tartacznego pozyskanego w Niemczech miał świerk. Jego ilość (18,99 m3)była jednak o 11% mniejsza niż w 2010 r. Z kolei pozyskanie sosnowego drewna tartacznegowzrosło o 17%.
Pozyskanie drewna energetycznego osiągnęłopoziom 10,78 mln m3. Udział drewna energetycznego w całkowitym pozyskaniudrewna wzrósł z 16,6% w roku 2010 do 19,2% w roku 2011. W największym stopniuwzrosło pozyskanie energetycznego drewna sosnowego (32%). Duży wzrostzanotowano również w przypadku świerka (11%) i dębu (16%). Niemiecki FederalnyUrząd Statystyczny ewidencjonuje pozyskanie drewna energetycznego od 2006 roku.W okresie opisanej ewidencji pozyskanie tego surowca zwiększyło się o 30%.
źródło: www.forstpraxis.de

Austria
Wyniki Austriackich Lasów Związkowych w2011 r.

Spółka akcyjna Austriackie Lasy Związkowe(ÖBf), gospodarująca w lasach będących własnością Republiki Austrii, uzyskała w2011 r. jedne z najlepszych wyników finansowych od czasu utworzenia w 1997roku. Przychody osiągnęły poziom 226,1 mln euro (2010 r.: 219,8 mln euro), azysk operacyjny – poziom 25,4 mln euro (2010 r.: 18,1 mln euro). Wskaźnikrentowności sprzedaży wyniósł 11,1% (2010 r.: 7,6%), wskaźnik kapitału własnego– 47,1% (2010 r.: 47,2%). Opłata za prawo pobierania pożytków z gruntówpaństwowych (50% zysku netto), odprowadzona do budżetu Republiki Austrii,sięgnęła 10,5 mln euro. Podatki bezpośrednie za rok 2011 wyniosły 5,8 mln euro.
Oprócz korzystnej sytuacji rynkowej dopoprawy wyników ÖBf przyczyniły się działania celowe, takie jak obniżeniekosztów operacyjnych, optymalizacja sprzedaży i procesów technologicznych orazrozwój nowych obszarów działalności (nieruchomości, usługi, energetykaodnawialna). Przeciętna cena drewna uzyskana przez ÖBf wynosiła 73,8 euro/m3(2010 r.: 63 euro/m3). Przeciętne koszty pozyskania drewna kształtowały się napoziomie 24,8 euro/m3 (2010 r.: 27,1 euro/m3). Udział drewna poklęskowego wmasie pozyskanego surowca wynosił 49%.
W ciągu roku 2011 liczba pracowników ÖBfzwiększyła się z 1198 do 1205 osób. Na stanowiskach robotniczych byłozatrudnionych 657 pracowników, na stanowiskach nierobotniczych – 548pracowników. Odsetek kobiet w grupach pracowników na stanowiskach robotniczychi nierobotniczych wynosił odpowiednio 6,5% i 23,4%. Przecięty wiek pracownikówÖBf kształtował się na poziomie 43,4 roku. Przeciętne wynagrodzenie miesięcznepracowników na stanowiskach robotniczych i nierobotniczych wynosiło odpowiednio2871 i 4537 euro. W zarządzie ÖBf znajduje się 512 tys. ha lasów, w tym 350tys. ha lasów gospodarczych.
źródło: www.bundesforste.at

Niemcy
Lasy samorządowe domagają się pieniędzy zPROW

Sekcja Leśna Niemieckiego Związku Miast iGmin żąda od Komisji Europejskiej rekompensat za stosowanie środków ochronyprzyrody na obszarach Natura2000 wyznaczonych w lasach samorządowych. –Propozycje Komisji Europejskiej w sprawie wspierania rozwoju obszarów wiejskichprzez Europejski Fundusz Rolny w okresie finansowym 2014–20 muszą zostaćpoprawione. Lasy samorządowe, podobnie jak lasy prywatne, powinny w przyszłościotrzymywać rekompensaty za utratę korzyści ekonomicznych, będącą następstwemstosowania przepisów unijnych. Europejskie wymogi w zakresie ochrony środowiskasprawiają, że właściciele lasów samorządowych borykają się z liczonym wmilionach euro wzrostem nakładów i spadkiem wpływów. Pozostawieni samym sobie,właściciele lasów samorządowych nie będą już w stanie podołać tym obciążeniom –twierdzi Winfried Manns, przewodniczący Sekcji Leśnej.
Manns szacuje koszty utrzymywania w lasachsamorządowych obszarów podległych dyrektywie siedliskowej na 500 euro/harocznie. Jest to poważne obciążenie w czasach napiętych budżetów samorządowych.Propozycje Komisji Europejskiej na okres finansowy 2014–20 zakładają rocznepłatności na rzecz prywatnych właścicieli lasów w wysokości 200–500 euro/ha ztytułu realizacji programu Natura 2000 i 50 euro/ha z tytułu utraty korzyściekonomicznych, pozostającej w związku ze stosowaniem ramowej dyrektywy wodnej.
źródło: www.forstpraxis.de

Szwecja
Sytuacja w leśnictwie może być dramatyczna

Przeciągający się kryzys finansówpublicznych w Europie może mieć poważne konsekwencje dla branży leśno-drzewnejw Szwecji. Dlatego szwedzka gospodarka leśna powinna objąć swoim zasięgiem noweobszary działalności. To główne wnioski z wywiadu z Göranem Perssonem,przewodniczącym rady nadzorczej szwedzkich lasów państwowych (Sveaskog),opublikowanego w pierwszym tegorocznym numerze magazynu korporacyjnego „Forum Sveaskog”.
Na pytanie o popyt na surowiec drzewny,Göran Persson odpowiedział – Sądzę, że możemy stanąć w obliczu poważnychproblemów. Malejący popyt ze strony szwedzkiego przemysłu pociągnie za sobąspadek cen. Tymczasem w szwedzkich drzewostanach wkraczających w fazędojrzałości rębnej zakumulowane są ogromne zasoby drzewne. To może doprowadzićdo dramatycznej sytuacji w gospodarce leśnej – wzrastającego zapasu surowcadrzewnego, ograniczonych możliwości zbytu i napięć na rynku międzynarodowym.Zapytany o potrzebę zmiany ceny drewna przez właścicieli lasów, stwierdził: –Cenę dyktują podaż i popyt. To jest absolutnie nielogiczne, żeby dostawcatowarów był jedynym obniżającym ceny w sytuacji, gdy popyt jeszcze sięutrzymuje.
Przewodniczący wypowiedział się także wkwestii biomasy – Szwedzka branża energetycznego użytkowania biomasy weszła jużw fazę dojrzałości. Aby rozwinąć działalność w tej branży, musimy wyjść pozagranice naszego kraju.Możliwości ekspansji są duże. Będzie ona wymagała całkiemnowych rozwiązań logistycznych i sposobów komasacji energii zmagazynowanej wsurowcu drzewnym. Zdaniem Perssona, znaczenie nowych źródeł przychodów nieograniczy się tylko do branży paliw z biomasy, lecz również działalnościopierającej się na sekwestracji CO2 i innych świadczeniach ekosystemowych,takich jak np. naturalne oczyszczanie wody. Do tego dochodzi działalność wzakresie rekreacji oraz gospodarki łowieckiej i rybackiej.
Göran Persson, zapytany o kwestię, która manajwiększe znaczenie dla światowego sektora leśno-drzewnego, wskazał zmianęklimatu – i to nie tylko dla branży leśno-drzewnej, lecz dla całegospołeczeństwa. Tutaj lasy będą odgrywały decydującą rolę. Jak poinformowałaniedawno Szwedzka Agencja Leśna, w pierwszym kwartale br. zanotowano dalszy spadekcen drewna okrągłego. Ceny drewna tartacznego i papierówki zmniejszyłyodpowiednio o 10% i4% w stosunku do analogicznego kwartału 2011r.oraz o 3% i 7% w stosunku do kwartału poprzedniego.
źródła: www.sveaskog.se,www.skogsstyrelsen.se

Opr. A.S.

Finlandia 96 euro zysku operacyjnego z hektara lasu prywatnego Austria Ożywienie w lasach drobnej własności prywatnej Australia Nadmierne użytkowanie lasów Tasmanii Niemcy Ryzyko wykorzystywania energia z biomasy Hesja, Niemcy Będzie więcej daglezji w lasach państwowych

Finlandia
96 euro zysku operacyjnego z hektaralasu prywatnego

Finowie posiadają ok. 347 tys. gospodarstwleśnych o powierzchni co najmniej 2 ha. Leśna powierzchniaprodukcyjna jednego gospodarstwa leśnego wynosi przeciętnie 30,1 ha.Właścicieli lasów jest o wiele więcej niż właścicieli gospodarstw leśnych. Lasyrodzinne mają przeciętnie 1,7 właściciela, lasy spółek osobowych – 3właścicieli, a lasy współwłasnościowe – 4 właścicieli.
Proces rozdrabniania własności leśnej niezostał dotąd powstrzymany. Zgodnie z informacjami Fińskiego InstytutuBadawczego Leśnictwa, w roku 2010 było w Finlandii o 5,3 tys. więcejgospodarstw leśnych o powierzchni nieprzekraczającej 10 ha niż w roku2006. Liczba gospodarstw o powierzchni 20–100 ha zmniejszyła się oprzeszło 1,4 tys. Z drugiej jednak strony, zaznaczył się proceskoncentracji w segmencie dużej własności leśnej: wzrosła liczba gospodarstw opowierzchni przeszło 100 ha.
Obecnie wprawdzie tylko 5% prywatnychgospodarstw leśnych dysponuje powierzchnią przekraczającą 100 ha, alezajmują one w sumie blisko 30% gruntów leśnych. 60% gospodarstw leśnych mapowierzchnię co najwyżej 20 ha. Wszystkie te gospodarstwa zajmują łącznie17% gruntów leśnych.
W ubiegłym roku zysk operacyjny fińskichprywatnych gospodarstw leśnych kształtował się przeciętnie na poziomie96 euro/ha (kwota zysk przed opodatkowaniem, uwzględniająca subwencjepaństwowe).
Dochody z lasu zależą jednak w dużymstopniu od jego lokalizacji na terenie kraju. Największy zysk operacyjny(135 euro/ha) notowany był we wschodniej Finlandii, najmniejszy(37 euro/ha) – na północy tego kraju. W roku 2010 przeciętna sumawynagrodzeń wynosiła w Finlandii 25649 euro. Aby taki sam dochód móc uzyskać zzagospodarowania we własnym lesie, należałoby posiadać gospodarstwo leśne opowierzchni blisko 270 ha. Jest to wartość przeciętna dla całej Finlandii(na wschodzie wystarczyłoby 190 ha, a na północy potrzebnych byłoby prawie700 ha).

Źródło: www.forest.fi

Austria
Ożywienie w lasach drobnej własnościprywatnej

W roku 2011 austriackie drobne prywatnegospodarstwa leśne, zorganizowane w zrzeszeniach leśnych, sprzedały w ramachwspólnego zbytu łącznie blisko 2,94 mln m3 drewna. Oznacza to 17%wzrost w stosunku do roku 2010. W przypadku samego drewna tartacznego wzrostwynosił 15%.
Blisko 62 tys. spośród wszystkich145 tys. austriackich właścicieli lasów korzysta z doradztwa i usługleśnych oferowanych przez specjalistów z zrzeszeń leśnych i izb rolniczych.
Działalność doradcza przyczynia się m.in.do intensyfikacji trzebieży w lasach prywatnych. W roku 2011 uwidoczniło się tow 28% wzroście sprzedaży drewna przeznaczonego do przerobu przemysłowego.Sprzedaż drewna energetycznego wzrosła o 17%. W austriackich zrzeszeniachleśnych do dyspozycji właścicieli lasów oddelegowano blisko300 specjalistów. Oprócz doradztwa i wspólnego zbytu drewna zrzeszeniaoferują także szkolenia, wycieczki poglądowe i inne usługi fachowe.

Źródło: www.waldverband.at

Australia
Nadmierne użytkowanie lasów Tasmanii

Pozyskanie drewna w tasmańskich lasachdwukrotnie przekracza ich przyrost. Tasmanii grozi więc
podwójna katastrofa: załamanie przemysłu drzewnego i zniszczenie lasów. Togłówna konkluzja raportu prof. Jonathana Westa – niezależnego eksperta.
Raport Westa, przygotowany na potrzebynegocjacji między lobby użytkowników lasów i lobby ekologów, proponujeradykalne rozwiązania w celu zakończenia trwającego już 30 lat konfliktu.Lasy o największych walorach przyrodniczych miałyby zostać objęte ochronąrezerwatową od razu, zaś pozostałe cenne lasy – dopiero po cięciu rębnym iodnowieniu. W nowo utworzonych rezerwatach byłoby dopuszczone w ograniczonymzakresie przerębowe pozyskiwanie drewna. Przemysł drzewny musiałby zaakceptować26% obniżenie poziomu zaopatrzenia w surowiec drzewny.
Prof. West ostrzega, że pozyskanieprzekraczające dwukrotnie przyrost, z jednej strony, i ekologiczne kampanie deprecjonująceprodukty z drewna, z drugiej strony, doprowadzą przemysł drzewny do ruiny.Zapobiec może temu zawarcie porozumienia. „Bardzo prawdopodobne jest, że obiestrony konfliktu leśnego w Tasmanii stracą wszystko to, co starały się chronić”– czytamy w raporcie Westa. „Jesteśmy na krawędzi utraty zarówno przemysłudrzewnego, jak i lasów, które zasługują na ochronę”.

Źródło: www.theaustralian.com.au

Niemcy
Ryzyko wykorzystywania energia z biomasy

Do negatywnych skutków wykorzystywaniaenergii z biomasy przywiązuje się zbyt małą wagę. To teza artykułuopublikowanego na łamach magazynu „Nature Climate Change”. – Przed dalszymrozszerzeniem zakresu wykorzystywania energii z biomasy nauka powinnaprzedstawić dokładniejszą analizę zagrożeń. Jak dotąd projekty dotycząceenergii z biomasy zawierają często bardzo poważny czynnik niepewności.Potrzebne są nowe systemy zarządzania ryzykiem związanym ze zmianą sposobuużytkowania gruntów – pisze Ottmar Edenhofer, główny ekonomista PoczdamskiegoInstytutu Badań Klimatycznych (PIK) i profesor Politechniki Berlińskiej.
Ekologiczny bilans energii z biomasy jestwysoce niepewny. O ile szkodliwe emisje związane z dotychczasową produkcjąbiomasy są na ogół dobrze rozpoznane, o tyle skutki przyszłego rozszerzeniazakresu wykorzystywania energii z biomasy są często lekceważone.
Tymczasem należałoby wziąć pod uwagę naprzykład fakt, że zwiększenie produkcji roślin będących surowcem do wytwarzaniabiopaliw może spowodować znaczny wzrost cen użytków rolnych na całym świecie. Ato z kolei może prowadzić do zwiększania się powierzchni upraw kosztem obszarówstanowiących naturalne pochłaniacze CO2.
Wiele ekonomicznych analiz prognostycznychdotyczących klimatu zakłada neutralność energii z biomasy pod względem bilansuCO2. Dziś trudno jest stwierdzić, czy założenie to jest słuszne. I m.in.właśnie dlatego ocena potencjału energii z biomasy jest wysoce niepewna.Konieczna jest więc kompleksowa analiza plusów i minusów wykorzystywaniaenergii z biomasy, obejmująca całe spektrum możliwych kierunków rozwojusytuacji na światowych rynkach. Taka analiza wymaga znacznie ściślejszej niżdotąd współpracy ośrodków badawczych wyspecjalizowanych w różnych dziedzinach.

Źródło: www.forstpraxis.de

Hesja, Niemcy
Będzie więcej daglezji w lasach państwowych

Lasy państwowe w Hesji mają być terenemrekreacji dla ludności, obszarem chroniącym środowisko życia zwierząt i roślin,gospodarstwem zapewniającym miejsca pracy, ale i też firmą przynoszącą zysk. Togłówne założenia nowych wytycznych zagospodarowania 340tys. ha gruntówleśnych należących do landu Hesja.
– Wprowadzając nowe wytyczne gospodarowaniaw heskich lasach państwowych, wyznaczamy konkretne cele związane ze strukturągatunków drzew, którą chcemy osiągnąć do 2050 roku – mówi Lucia Puttrich,heska minister środowiska. Wytyczne konkretyzują szczególne zobowiązania lasówpaństwowych w zakresie służby leżącej w interesie ogółu, zapisane w heskiejustawie o lasach.
– W lasach państwowych już dziś musimyreagować na zmiany klimatyczne, sadząc więcej daglezji w miejsce świerka, któryjest bardziej czuły na wzrost temperatury, i popierając dąb, który dobrze znosiciepło. Do roku 2050 udział daglezji w składzie gatunkowym powinien wzrosnąć z3% do10%. Pod względem powierzchniowym najważniejszym gatunkiempozostanie oczywiście buk, ale musimy też zadbać o odpowiedni udział gatunkówiglastych. Chcemy przekazać przyszłym pokoleniom lasy o zróżnicowanejstrukturze gatunkowej – tłumaczy Puttrich.
Dotychczasowa proporcja między gatunkamiliściastymi (57%) a iglastymi (43%) ma zasadniczo zostać zachowana. W heskichlasach państwowych powinno jednak być o wiele mniej świerków, sosen i modrzewi.

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S.

Szwecja Wyniki Södry w 2011roku Szwecja Wyniki Sveaskogu w 2011roku Bawaria, Niemcy BaySF o bukowej kampanii Greenpeace Finlandia Wyniki Metsähallitusa w 2011roku

Szwecja
Wyniki Södry w 2011 roku

Południowo szwedzkie spółdzielcze zrzeszenieleśne Södra zanotowało w minionym roku sprzedaż netto na poziomie 18,2 mldSEK i zysk operacyjny w wysokości 1 mld SEK. W stosunku do roku 2010sprzedaż i zysk zmniejszyły się odpowiednio od 1,5 mld i1,3 mld SEK. Główną przyczyną pogorszenia się wyników finansowychSödry było osłabienie koniunktury na ryku drewna w drugim półroczu. Do tegodoszło umocnienie się szwedzkiej waluty, które zmniejszyło konkurencyjnośćszwedzkich produktów na rynkach międzynarodowych.
Pod koniec roku powierzchnia lasównależących do członków zrzeszenia Södra sięgała 2,4 mln ha (wzrost o7,1 tys. ha). Powierzchnia lasów certyfikowanych w systemach FSC i PEFCwynosiła odpowiednio 1,3 i 1,8 mln ha. Do członków Södry należykoncern leśno-drzewny, w którego skład wchodzą cztery segmenty: Södra Skog(gospodarka leśna), Södra Cell (przemysł celulozowy), Södra Timber (przemysłtartaczny) i Södra Interiör (produkty drzewne o wyższym stopniu przetworzenia).
W obliczu światowego i europejskiegokryzysu finansowego Södra rozpoczęła wdrażanie programu asekuracyjnego.

Źródło: www.sodra.com

Szwecja
Wyniki Sveaskogu w 2011 roku

Szwedzki państwowy koncern leśny Sveaskognie osiągnął w ubiegłym roku celów finansowych, które wyznaczyło mu państwoszwedzkie. Rentowność kapitału własnego osiągnęła poziom 4,7% (cel: minimum7%), dochodowość kapitału operacyjnego – poziom 4,4% (cel: minimum 5%), awskaźnik kapitału własnego – poziom 54% (cel: 35–40%).
Wartość sprzedaży netto i zysk operacyjnySveaskogu wyniosły odpowiednio 6,7 mld SEK(ok.3,2 mld zł) i 1,4 mld SEK(ok.0,6 mld zł). W stosunku do roku 2010 sprzedaż netto zmalałao 3%, a zysk operacyjny – aż o 52%. Główną przyczyną spadku wartości sprzedażybyło zmniejszenie się rozmiaru dostaw drewna, powiązane ze spadkiem jego cen.Znaczny spadek zysku operacyjnego wynika w dużej mierze ze zmiany modeluewaluacji drzewostanów (oprócz zysku z kontynuowanej działalności operacyjnej,zysków kapitałowych ze sprzedaży nieruchomości i udziałów w zyskach spółekstowarzyszonych Sveaskog uwzględniania w swoim zysku operacyjnym także zmianęwartości aktywów leśnych, na które składają się grunty leśne i drzewostany).
O wysokości dywidendy za 2011 r.zadecyduje walne zgromadzenie Sveaskogu, które ma się odbyć 26 kwietniabr. w Sztokholmie (walne zgromadzenia Sveaskogu są otwarte dla publiczności).Odprowadzana do budżetu państwa dywidenda zwykła nie może jednak wynosić mniejniż 60% zysku po opodatkowaniu, pomniejszonego o korekty z tytułuniekasowych zmian wartości, dokonane zgodnie ze standardem sprawozdawczościIFRS. Wysokość zobowiązania podatkowego Sveaskogu za 2011 r. sięgnęła330 mln SEK (ok.150 mln zł). Rynkowa wartość aktywówleśnych koncernu na dzień 31 grudnia 2011 r. została określona na30,009 mld SEK, w tym wartość drzewostanów – na27,995 mld SEK, a wartość gruntów – na 2,014 mld SEK. Nakoniec roku 2011 koncern zatrudniał 726 osób (2010 r. :720 osób).
Rozmiar dostaw surowca drzewnegozrealizowanych przez Sveaskog osiągnął poziom 10,6 mln m3 (spadek o6%). W drugiej połowie 2011 r. sytuacja na szwedzkim rynku drewnapogorszyła się. Zmniejszył się popyt na drewno tartaczne, a jego ceny spadły.Umocnienie się korony szwedzkiej w stosunku do euro skutkowało obniżeniemrentowności szwedzkiego przemysłu drzewnego.
W listopadzie koncern stalowy LKAB nabyłjednostki pochłaniania CO2 wygenerowane przez Sveaskog. Transakcja ta byłaczęścią pilotażowego projektu handlu prawami do emisji CO2.
Macierzystą firmą koncernu leśnego Sveaskogjest spółka akcyjna SveaskogAB, której wyłącznym właścicielem jestpaństwo szwedzkie, reprezentowane przez Ministerstwo Przedsiębiorczości,Energetyki i Łączności. SveaskogAB prowadzi działalność gospodarczą zapośrednictwem zależnych spółek operacyjnych. Główną firmą operacyjną,działającą w segmentach gospodarki leśnej i energetyki wiatrowej, jest spółkaakcyjna Sveaskog Förvaltnings, w której zarządzie znajduje 4,3 mln hagruntów leśnych, w tym 3,2 mln ha lasów gospodarczych. Pozostałezależne spółki operacyjne to: Sveaskog NaturupplevelserAB (nieruchomości,turystyka przyrodnicza, gospodarka łowiecka i rybacka), SvenskaSkogsplantorAB (produkcja materiału sadzeniowego) i SIASveaskogBaltfor (handel drewnem w krajach bałtyckich).

Źródło: www.sveaskog.se

Bawaria, Niemcy
BaySF o bukowej kampanii Greenpeace

W ramach kampanii pod hasłem „Zatrzymajmypiły – Chrońmy nasze stare lasy bukowe!” organizacja Greenpeace utrzymuje od2 lutego „Obóz Leśny” w bawarskiej części wysoczyzny Spessart. Obozowiczemierzą i kartują stare buki, tworząc numeryczną bazę danych. Twierdzą przy tym,że odkryli w Bawarskich Lasach Państwowych (BaySF) zręby, które naruszająniemieckie i unijne prawo o ochronie przyrody. Organizacja Greenpeace zarzucaBaySF m.in. stosowanie zrębów zupełnych i „aktywne przekształcanienajcenniejszych drzewostanów bukowych i dębowych w ekologicznie bezwartościowedrzewostany mieszane z daglezją – gatunkiem siedliskowo obcym”.
BaySF zdecydowanie odrzucają zarzutynielegalności swoich działań. Rzekome zręby zupełne są w rzeczywistościintensywnymi cięciami częściowymi, stymulującymi rozwój odnowienia dębowego wdrzewostanach, w których składzie dominuje buk. Dbanie o utrzymanie dębu wskładzie drzewostanów Spessartu jest elementem ochrony bioróżnorodności.
W odnawianych drzewostanach bukowych BaySFwprowadzają domieszki innych gatunków drzew, w tym także iglastych. Sadzeniedaglezji jest zgodne z obowiązującymi regulacjami prawnymi. Szczególnie z uwagina zmiany klimatyczne zakładanie litych drzewostanów bukowych byłoby dziś zbytryzykowne. Obecnie udział daglezji w składzie gatunkowym lasów państwowychBawarii wynosi 1%. W ciągu 50lat BaySF chcą zwiększyć ten udział do 3%,ale bynajmniej nie kosztem buka: jego udział ma wzrosnąć z obecnych 17% do 26%.– Kategorycznie odrzucamy generalny zarzut niszczenia starych lasów bukowych.Jest widoczne, że organizacji Greenpeace chodzi nie tyle o dobro bawarskichlasów publicznych, ile o powodzenie własnej kampanii – komentuje sprawę RudolfFreidhager, prezes zarządu BaySF.

Źródło: www.forstpraxis.de

Finlandia
Wyniki Metsähallitusa w 2011 roku

Podmioty gospodarcze wchodzące w składfińskiego Państwowego Gospodarstwa Leśnego „Metsähallitus” (3,4 mln halasów gospodarczych, ok. 1200 pracowników) zanotowały w minionym rokułączny przychód rzędu 369 mln euro i zysk operacyjny w wysokości113 mln euro. Kwota dywidendy odprowadzonej do budżetu państwa sięgnęła110 mln euro. Rozmiar zrealizowanych dostaw surowca drzewnego osiągnąłpoziom 5,8 mln m3.
Pomimo że w 2011 r. sytuacja nafińskim rynku uległa pogorszeniu, ubiegłoroczne wyniki segmentu gospodarczegoMetsähallitusa są podobne jak w roku 2010. Jyrki Kangas, dyrektor generalnyMetsähallitusa, uważa to za duże osiągnięcie firmy. – Metsähallitus znaczniepoprawił swoje wskaźniki. Poziom dochodowości kapitału, wyznaczony Metsähallitusowiprzez państwo fińskie, które jest jego właścicielem, został wyraźnieprzekroczony. W rzeczywistości nasza dochodowość osiągnęła nowy poziom.Rentowność zainwestowanego kapitału niemalże podwoiła się od 2005 r. iwynosi teraz 4,2% – wyjaśnia Kangas.
Praktycznie cały zysk wygospodarowany przezpodmioty gospodarcze Metähallitusa został odprowadzony do budżetu państwa.Metsähallitus należy do najlepszych fińskich firm państwowych pod względemwysokości dywidendy wypłacanej właścicielowi. Gdyby fińskie lasy państwowe niewypełniały różnorakich świadczeń na rzecz społeczeństwa, ich zysk byłby większyo blisko 58 mln euro.
Oprócz segmentu gospodarczego w składkoncernu Metsähallitus wchodzi osobno rozliczająca się jednostka budżetowa –Służba Dziedzictwa Przyrodniczego (ok. 600 pracowników), która sprawujepieczę na fińskimi parkami narodowymi. W roku 2011 jej łączny budżet sięgnął51,7 mln euro. Podstawowym składnikiem tej kwoty były środki finansoweprzydzielone z budżetu państwa. Istotną pozycję stanowiły również funduszeunijne. Liczba pobytów w fińskich parkach narodowych wzrosła w minionym rokuz 1,98 do 2,09mln. Obsługa osób zwiedzających parki narodowe iinne obiekty przyrodnicze przyniosła lokalnym społecznościom korzyściekonomiczne na poziomie 179 mln euro (wzrost o jedną piątą w stosunku doroku 2010).

Źródło: www.metsa.fi

Opr. A.S.