Z zagranicy

Finlandia Wyniki finansowe Metsähallitusa w 2013 roku    Wielka Brytania Nowa strategia badań leśnych Niemcy Koniec dopłat do spalania biomasy? Szwecja Ceny leśnych nieruchomości gruntowych Szwecja Projekt ustawy o bioróżnorodności

Finlandia
Wyniki finansowe Metsähallitusa w 2013 roku

Segment podmiotów gospodarczych fińskiegopaństwowego koncernu leśnego Metsähallitus (mających w pieczy 3,6 mln ha lasówi zatrudniający ok. 1200 pracowników) wygospodarował w 2013 r. zysk netto wrekordowej wysokości 118,4 mln euro (ok. 491,8 mln zł). Skonsolidowaneprzychody ze sprzedaży osiągnęły poziom 370,0 mln euro (ok. 1,5 mld zł). O ilejednak zysk netto wzrósł w stosunku do 2012 r. o 3,3 mln euro, o tyle przychodyzmalały o blisko 8 mln euro. Rada nadzorcza Metsähallitusa zaproponowałafińskiemu rządowi odprowadzenie do budżetu państwa dywidendy w wysokości 120mln euro (ok. 498 mln zł). Metsähallitus jest jedną z najlepszych fińskich firmpaństwowych pod względem wysokości wpłat dywidendowych do budżetu państwa(dywidenda za 2012 r. również wyniosła 120 mln euro). W przeliczeniu na ha lasufińska dywidenda leśna wynosi 33 euro. Dla porównania: tegoroczne świadczeniekontrybucyjne PGL „Lasy Państwowe” (800 mln zł) oznacza obciążenie rzędu 26 euro/halasu.Oprócz bardzo wysokich corocznych świadczeńdywidendowych fińskie lasy państwowe wypełniają na rzecz społeczeństwa takżenierekompensowane świadczenia powszechne (m.in. inwestycje w ochronębioróżnorodności lasów gospodarczych i podnoszenie ich walorów rekreacyjnych,specjalne tworzenie miejsc pracy, wspieranie kultury Saamów).W 2013 r. kosztywypełniania tych świadczeń osiągnęły poziom 54,6 mln euro (ok. 226,8 mln zł).Biorąc pod uwagę te koszty, rząd i parlament Finlandii akceptują (jak dotąd) niecoobniżoną rentowność segmentu gospodarczego fińskich lasów państwowych. – Stałapresja na tworzenie nowych leśnych obszarów chronionych, coraz większeograniczenia w użytkowaniu lasów i zarazem wysokie wymagania w zakresie poziomuodsprzedaży produkcyjnych gruntów leśnych, określone w polityce właścicielskiejpaństwa, sprawiają, że średniookresowe warunki gospodarowania w naszych lasachsą trudniejsze – mówi Jussi Kumpula, p.o. dyrektor generalny Metsähallitusa.Podstawowym źródłem przychodów Metsähallitusapozostaje gospodarka leśna, którą koncern prowadzi za pośrednictwem jednostkiGospodarstwo Leśne. W 2013 r. rozmiar sprzedaży surowca drzewnego przekroczył 6mln m3. Jednym z dodatkowych obszarów działalności gospodarczej fińskich lasówpaństwowych jest sprzedaż projektów z zakresu energetyki wiatrowej,przygotowywanych we współpracy z firmami energetycznymi. W ubiegłym rokuMetsähallitus rozpoczął etapową sprzedaż dwóch projektów budowy parkówwiatrowych w Laponii. Jeden projektowany park wiatrowy obejmuje 17 instalacjienergetycznych o mocy ok. 50 MW, drugi – 10 instalacji o mocy ok. 25 MW. Obydwaprojekty Metsähallitus opracował przy współudziale energetycznej firmy Fortum.Oprócz segmentu podmiotów gospodarczych(Gospodarstwo Leśne i firmy filialne) w skład koncernu Metsähallitus wchodziosobno rozliczająca się Służba Dziedzictwa Przyrodniczego (zatrudniająca ok.600 pracowników), która sprawuje pieczę nad wszystkimi 37 fińskimi parkaminarodowymi. Jest to jednostka finansowana z budżetu państwa. W 2013 r. jejłączny budżet zamknął się kwotą 61,8 mln euro (ok. 256,7 mln zł), z czego 4,6mln euro pochodziło z funduszy unijnych. Między budżetową a gospodarcząjednostką Metsähallitusa nie ma transferowych przepływów finansowych. Fińskieparki narodowe odwiedziło w ubiegłym roku 2,3 mln osób. Przychody z turystykiprzyrodniczej utrzymały się na poziomie 2012 r. – każde eurozainwestowane przez państwo w infrastrukturę parków generowało przeciętnie 10euro wpływów z turystyki, trafiających do kas lokalnych społeczności.Metsähallitus ma w swojej pieczy przeszło12 mln ha gruntów i wód państwa fińskiego. Od 1994 r. działa w formieprzedsiębiorstwa państwowego. W związku z nowelizacją prawa leśnego fińskielasy państwowe muszą jednak opracować nowy model swojego działania.
Źródło: www.metsa.fi  

Wielka Brytania
Nowa strategia badań leśnych

W marcu 2014 r. Komisja Leśna (ForestryCommission) przedstawiła nową, sześcioletnią strategię badań leśnych w WielkiejBrytanii. Zdaniem Dana Rogersona, urzędnika odpowiedzialnego za leśnictwo wcentralnym rządzie brytyjskim, strategia przyczyni się do utrzymania przezWielką Brytanię pozycji światowego lidera w pojmowaniu, rozwijaniu irealizowaniu idei zrównoważonej gospodarki leśnej.
Projektowane programybadawcze integrują nauki społeczne, przyrodnicze i ścisłe. Strategia zostałaopracowana w 2012 r. we współpracy ze wszystkimi interesariuszami badań leśnychz Anglii, Szkocji i Walii i poddana konsultacjom społecznym w 2013 roku. Zapisstrategii w języku angielskim dostępny jest w Internecie na stronie KomisjiLeśnej.     
Źródło: www.forestry.gov.uk  

Niemcy
Koniec dopłat do spalania biomasy?

Obecnie trwa w Niemczech dyskusja nadnowelizacją ustawy o energii odnawialnej. Projekt zmian przewiduje m.in. likwidacjędopłat do energetycznego użytkowania biomasy. W praktyce może to spowodowaćregres niemieckiej produkcji energii elektrycznej z biomasy.Niemiecka ustawa o energii odnawialnejefektywnie stymulowała od 2001 r. rozwój energetyki odnawialnej.

Fot. www.shutterstock.com/Kaspars Porins                       Z biomasy powstaje 1/3 odnawialnej energii w Niemczech

Do końca 2013r. powstało w Niemczech ok. 9800 instalacji wytwarzających energię z biomasy ołącznej mocy blisko 5480 MWel (oznaczenie jednostki mocy elektrycznej, przyp.red.). Energia z biomasy stanowi 65% całkowitej ilości energii ze źródełodnawialnych, jaka jest dziś wytwarzana w Niemczech. Z biomasy produkowana jestblisko 1/3 niemieckiej energii elektrycznej uzyskiwanej ze źródeł odnawialnych.Po boomie w latach 2009–2011 rozbudowa instalacji energetycznych opalanychbiomasą została znacznie ograniczona w następstwie obniżenia dopłat w 2012roku.Źródło: http://www.forstpraxis.de  

Szwecja
Ceny leśnych nieruchomości gruntowych

Za hektar leśnych gruntów w Szwecji trzeba było w 2012 r. zapłacić średnio prawie 27 tys. zł

W 2012 r. przeciętna cena sprzedaży leśnychnieruchomości gruntowych w całej Szwecji wynosiła 56 tys. SEK/ha (ok. 26,6 tys.zł/ha). Małe posiadłości leśne (1–5 ha) kosztowały przeciętnie 75 tys. SEK/ha,duże (>100 ha) – ok. 24 tys. SEK/ha. Najwyższe ceny, sięgające 84,2 tys.SEK/ha (ok. 40 tys. zł/ha), notowano na południu kraju. W latach 2002–12 cenyleśnych nieruchomości gruntowych w Szwecji podwoiły się.
Źródło: www.skogsstyrelsen.se 

Szwecja
Projekt ustawy o bioróżnorodności

Po dwóch latach intensywnych prac szwedzkirząd przyjął projekt ustawy o bioróżnorodności i świadczeniach ekosystemowych.Projekt powstał przy współudziale Federacji Szwedzkich Właścicieli LasówRodzinnych (LRF Skogsägarna) i regionalnych zrzeszeń leśnych.Celem Szwedów jest objęcie ochroną do 2020r. co najmniej 20% powierzchni szwedzkich gruntów i wód śródlądowych. Aby tencel mógł zostać osiągnięty, pod ochroną administracyjną i dobrowolną(kontraktową) powinno się jeszcze znaleźć odpowiednio 150 tys. i 200 tys. halasów. Zapisy rządowego projektu są wynikiem kompromisu między wszystkimiuczestnikami procesu wypracowywania założeń ustawowych. Niemniej jednak szwedzcywłaściciele lasów mają poczucie dużego wpływu na ostateczny kształt dokumentu.
Źródło: www.nordicforestry.org
Opr. A.S.

Szwecja Pozostawianie przestojów i drewna martwego na zrębach    Finlandia Prawne aspekty restytucji torfowisk Niemcy Smartfon jako relaskop   Francja Branża leśno-drzewna strategicznym sektorem gospodarki    Europa Sumforest – sieć współpracy w badaniach leśnych

Szwecja
Pozostawianie przestojów i drewna martwegona zrębach

Zgodnie z informacją szwedzkiej AgencjiLeśnej, która jako organ nadzorujący wykonywanie ustawy o lasach monitorujem.in. cięcia rębne, w okresie od początku lat 90. XX w. do połowy pierwszego dziesięcioleciaXXI w. ilość biomasy drzewnej (przestoje i drewno martwe), pozostawianej wSzwecji na powierzchniach cięćrębnych w celu ochrony bioróżnorodności, potroiła się, wzrastając z 7,1 m3/hado 21,1 m3/ha.

Fot. Working in Harvesting Teams                     Charakterystyczne dla Szwecji martwe drewno w postaci wysokich pniaków

Struktura gatunkowa pozostawianej biomasy kształtuje sięnastępująco: sosna 46%, świerk 25%, brzoza 15% i pozostałe gatunki 14%.Inwentaryzacja przestojów wykonywana jest w pięć – siedem lat po cięciachrębnych.
Źródło: www.skogsstyrelsen.se  

Finlandia
Prawne aspekty restytucji torfowisk

Generalnie fińskie prawo nakazujeodnowienie lasu w miejscu jego wycięcia. Jednak zgodnie z nową fińską ustawą olasach od początku 2014 r. przepis ten nie odnosi się już do drzew rosnących naosuszonych torfowiskach oligotroficznych. Zmiana ma na celu naprawę dawnychbłędów ekologicznych i doprowadzenie większej powierzchni torfowisk do stanumożliwie zbliżonego do naturalnego. Jednak w świetle prawa międzynarodowegowycięcie drzewostanu na osuszonym torfowisku może w pewnych przypadkach zostaćuznane za dewastację lasu.Wyniki ostatniej fińskiej inwentaryzacjilasu wskazują, że powierzchnia osuszonych torfowisk oligotroficznych sięga wFinlandii 550 tys. ha. Z punktu widzenia społeczeństwa zniesienie obowiązkuodnowienia lasu na tych terenach jest krokiem wyjątkowo racjonalnym. Właściciellasu otrzymuje zapłatę za pozyskane drewno i nie musi ponosić kosztówprzygotowania gleby, sadzenia i działań z zakresu ochrony wód. Usunięcie drzewskutkuje podniesieniem poziomu wody, co stymuluje restytucję torfowiska.

Fot. Juha Kallamaki                     Osuszone torfowiska oligotroficzne zajmują dziś w Finlandii 550 tys. ha

Restytucja torfowisk, choć przynosikorzyści ekologiczne, może być jednak działaniem problematycznym z punktuwidzenia międzynarodowej statystyki klimatycznej. Jeśli torfowisko jestporośnięte wystarczającą liczbą drzew, by odpowiadać definicji lasu przyjętejprzez FAO, to ich usunięcie może być uznane za dewastację lasu. Kwestia ta maduże znaczenie finansowe w kontekście zarówno kalkulacji fińskiego bilansu CO2,jak i corocznego raportowania o zmianach powierzchni leśnej. Definicji lasu wgFAO odpowiada ok. 355 tys. ha osuszonych torfowisk.Matti Mäkelä, przedstawiciel fińskiegoMinisterstwa Rolnictwa i Leśnictwa, twierdzi, że podczas tworzenia nowej ustawyo lasach uwzględniono aspekt prawa międzynarodowego. Przyjęte w ustawierozwiązanie bazuje na tym, że definicja FAO daje pewne pole manewruinterpretacyjnego. Chodzi o to, że obszar, który może stać się lasem, możnaklasyfikować jako las. Otóż w rozporządzeniu wykonawczym do fińskiej ustawy olasach znajduje się przepis, że na osuszonych torfowiskach należy pozostawić pocięciach rębnych co najmniej 20 przestojów na jeden hektar w celu ochronybioróżnorodności. Ten środek umożliwia także odnowienie naturalne. Dlategopodczas następnych inwentaryzacji powierzchnie z przestojami nadal będzie możnaklasyfikować jako las.Źródło: www.nordicforestry.org  

Niemcy
Smartfon jako relaskop

Firma FOVEA, znana z leśnych aplikacji nasmartfon, oferuje następny – po wielokrotnie wyróżnianym programie użytkowym dofotooptycznego pomiaru stosów drewna (iFOVEA) – produkt informatyczny:aplikację Waldinvent Pro, służącą do określania powierzchni przekrojudrzewostanu.

Fot. www.play.google.com                  Aplikację iFOVEA w wersji profesjonalnej udostępniono w Google Play

Poznanie wyników próby relaskopowej to kwestia paru sekund.Aplikacja obejmuje funkcję pomiaru wysokości drzew (do wyboru są trzy wartościodległości pomiarowej) i wiele modułów z zakresu inwentaryzacji lasu.Uproszczona wersja aplikacji Waldinvent na iPhone jest dostępna bezpłatnie jużod 2012 roku. Wersja Waldinvent Pro sprzedawana jest od 1 maja 2014 r. wsklepie Google Play. Kosztuje 12,99 zł.
Źródło: www.forstpraxis.de  


Francja
Branża leśno-drzewna strategicznym sektoremgospodarki

Dwaj francuscy ministrowie – Stéphane LeFoll (resort rolnictwa; drugi z lewej u góry) i Arnaud Montebourg (resortgospodarki; pierwszy z lewej na dole) – przewodniczą Komisji StrategicznejSektora Leśno-Drzewnego (CSF bois), która została powołana we Francji w celuwypracowania porozumienia w sprawie niezbędnych podstawowych działań na rzeczrozwoju branży.

Fot. www.flickr.com                     Francuski rząd postrzega sektor leśno-drzewny jako innowacyjną branżę przyszłości

Komisja skupia przedstawicieli firm, samorządu gospodarczego,związków zawodowych i organów administracji związanych z sektoremleśno-drzewnym.Szeroko pojęty sektor leśno-drzewny, którygeneruje przychody rzędu 50 mld euro i daje zatrudnienie przeszło 450 tys.osób, został po raz pierwszy zaliczony przez francuskie władze do grupy strategicznychsektorów gospodarkikraju. – W obliczu wyzwań energetycznych i ekologicznych sektor leśno-drzewnyjawi się jako innowacyjna branża przyszłości. Jej dobre perspektywy rozwojowestymulują tworzenie miejsc pracy i wzrost dobrobytu – głosi oficjalnykomunikat.
Źródło: www.forestportal.efi.int
 

Europa
Sumforest – sieć współpracy w badaniachleśnych

W celu zintensyfikowania współpracy wbadaniach leśnych 19 państw europejskich, w tym Polska (reprezentowana przezIBL), rozpoczęło realizację projektu Sumforest, osadzonego w ramach unijnegoprogramu wspierania sieciowej kooperacji naukowej (ERA-Net „Poprawa koordynacjibadań naukowych jako odpowiedź na wyzwania stojące przed zrównoważonymleśnictwem”). W skład sieci wejdą reprezentanci 23 partnerów z 15 państw UniiEuropejskiej, trzech krajów stowarzyszonych i dwie instytucje międzynarodowe.Od kwietnia 2014 r. funkcjonuje stronainternetowa projektu (www.sumforest.org). Mimo wielu inicjatyw europejskie badania wdziedzinie leśnictwa wciąż cechują się fragmentarycznością. Intensyfikacja ikoordynacja współpracy ma dopomóc w zmianie tego stanu rzeczy, jak również wrozwiązaniu konfliktu celów wielofunkcyjnej gospodarki leśnej. Funduszczteroletniego projektu Sumforest zostanie zasilony kwotą 2 mln euro ze środkówKomisji Europejskiej. Koordynatorem przedsięwzięcia jest austriackieministerstwo właściwe ds. leśnictwa.
Źródło: www.forstpraxis.de
Opr. A.S.    

Szwecja Propozycja wypłaty dywidendy mimo straty Turyngia, Niemcy Internetowe stymulowanie zalesień sekwestracyjnych Chiny Lasy i plantacje Niemcy Pozyskanie drewna w 2013 roku Nadrenia Północna-Westfalia, Niemcy Pierwszy prywatny obszar wolnej przyrody

Szwecja
Propozycja wypłaty dywidendy mimo straty

2013 r. był kolejnym rokiem, w którym Södra – zrzeszenie właścicieli lasów w południowej Szwecji – zanotowała stratę operacyjną. Mimo to zarząd Södry zaproponował walnemu zgromadzeniu wypłacenie członkom zrzeszenia dywidendy w łącznej wysokości 281 mln SEK.

– W pomyślnych dla zrzeszenia latach zbudowaliśmy jego stabilność finansową, co pozwala na wypłatę dywidendy naszym członkom – wyjaśnia Christer Segerstéen, przewodniczący rady nadzorczej Södry. – Duże znaczenie ma dla nich możliwość zbierania owoców długofalowej polityki dywidendowej, jak również osiągania zysków z zainwestowanego kapitału i z dostaw drewna – dodaje Segerstéen.

W 2013 r. Södra poniosła stratę operacyjną w wysokości 417 mln SEK przy przychodach rzędu 16,6 mld SEK. Wskaźnik kapitału własnego wynosił na koniec roku 59%. Wolumen inwestycji zamknął się kwotą 952 mln SEK. Ujemny wynik finansowy zrzeszenia był następstwem trudnej sytuacji na eksportowych rynkach zbytu produktów Södry i zarazem konsekwencją mocnej pozycji korony szwedzkiej wobec innych walut.

Członkami Södry jest 51 tys. prywatnych właścicieli lasów. Należy do nich w sumie 36 tys.posiadłości leśnych o łącznej powierzchni 2,4 mln ha. Członkowie Södry są także właścicielami koncernu leśno-drzewnego, w skład którego wchodzą cztery segmenty: Södra Skog (gospodarka leśna), Södra Cell (przemysł celulozowy), Södra Timber (przemysł tartaczny) i Södra Interiör (produkty drzewne o wyższym stopniu przetworzenia).

Źródło: www.sodra.com

Turyngia, Niemcy
Internetowe stymulowanie zalesień sekwestracyjnych

Przedsiębiorstwo państwowe Lasy Turyngii, erfurcka agencja multimedialna Weltlabor i Turyngeński Instytut Zrównoważonego Rozwoju i Ochrony Klimatu uruchomiły portal internetowy www.klimawald.de, który ma stymulować zalesienia w ramach projektu „Las Klimatyczny”. Portal został zaprojektowany jako serwis społecznościowy dla osób, firm i instytucji zainteresowanych patronatem nad konkretnymi działkami zalesień, które są zakładane dzięki wpłatom z tytułu dobrowolnej kompensacji emisji CO2. Certyfikat patronacki ważny jest przez 15 lat.

W projekcie „Las Klimatyczny” mona obj patronatem kawałek nowo posadzonego lasu               Fot. www.klimawald.de

Użytkownicy portalu mogą nie tylko inicjować zalesienia sekwestracyjne przez dokonywanie wpłat (min. 10 euro), lecz również sami uczestniczyć w wiosennych lub jesiennych akcjach sadzenia drzew. W planach jest wzbogacenie serwisu o funkcję obserwacji i wizualizacji przyrostu biomasy na działkach zalesieniowych, bazującą na systemie satelitarnym udostępnianym przez firmę Earth Observation Services z Jeny.

Źródło: www.forstpraxis.de

Chiny
Lasy i plantacje

Kiedy w 1949 r. powstała Chińska Republika Ludowa, lesistość zajmowanego przez nią obszaru wynosiła zaledwie 8,6%. Dzięki konsekwentnie prowadzonym zalesieniom, do 2010 r. odsetek lasów wzrósł do 22%. Ponieważ chińskie lasy są w większości młode, ich przeciętna zasobność wynosi tylko 72 m3/ha. O ile etat cięć kształtuje się na poziomie 247 mln m3, o tyle rzeczywiste pozyskanie drewna sięga 326 mln m3. Skutki nadmiernego użytkowania lasów ujawniły się w sposób szczególnie dotkliwy w 1998 r. w postaci ogromnych powodzi. Katastrofa ta skłoniła chińskie władze do rozpoczęcia realizacji kilku wielkich programów leśnych.

W południowych Chinach coraz większe znaczenie zyskują plantacje eukaliptusa. Wykazują one roczny przyrost miąższości rzędu 20–30 m3/ha (maksymalnie 40 m3/ha). Cykl produkcyjny trwa 4–7 lat. Całkowita powierzchnia chińskich plantacyjnych upraw eukaliptusa sięga obecnie 3 mln ha. Na tym obszarze produkowanych jest rocznie 60–90 mln m3 drewna, co stanowi 16–24% ilości drewna zużywanego rocznie w Chinach. Plantacje eukaliptusa są zakładane przez chińskie państwowe gospodarstwa leśne, liczne przedsiębiorstwa i rolników, jak również przez niektóre koncerny o międzynarodowej skali działania. Firma Stora Enso prowadzi w Chinach gospodarstwo plantacyjne o powierzchni 90 tys. ha, certyfikowane w systemie FSC.

Źródło: „AFZ-DerWald” 8/2014

Niemcy
Pozyskanie drewna w 2013 roku

W minionym roku nasi zachodni sąsiedzi pozyskali 26,72 mln m3 drewna tartacznego (wzrost o 0,3% w stosunku do 2012 r.). Pozyskanie iglastego i liściastego drewna tartacznego sięgnęło odpowiednio 23,70 mln m3 (+1,0%) i 3,02 mln m3 (- 4,9%).

W przypadku papierówki pozyskanie sortymentów iglastych i liściastych wyniosło odpowiednio 15,07 mln i 11,19 mln m3. Pozyskanie drewna energetycznego osiągnęło rekordowy rozmiar 11,12 mln m3. Przy tym udział drewna energetycznego w całości pozyskania danego rodzaju drewna kształtował się następująco: sosna 13%, świerk 12%, dąb 34% i buk 45%.

Źródło: www.forstpraxis.de

Nadrenia Północna-Westfalia, Niemcy
Pierwszy prywatny obszar wolnej przyrody

Po raz pierwszy w Niemczech prywatny właściciel gruntów leśnych włączył swój las do ogólnoniemieckiej sieci obszarów wolnej przyrody (obiekty przyrodnicze celowo pozostawione
do naturalnego rozwoju), powołując zarazem własną fundację ochrony przyrody.

– Obszary wolnej przyrody to lasy pierwotne przyszłości. Są gwarantami zachowania bioróżnorodności w naszym kraju i środowiskiem życia zagrożonych gatunków zwierząt i roślin. Obszary wolnej przyrody stanowią ważny krok na drodze ochrony i restytucji naszego cennego dziedzictwa przyrodniczego – podkreśla Johannes Remmel, minister środowiska w rządzie krajowym Nadrenii Północnej-Westfalii. – Chcę dać ludziom obraz estetyki i mistyki lasu, a jednocześnie pragnę, by ludzie zrozumieli ideę ochrony cennych lasów. Tylko zrozumienie podstawowych procesów przebiegających w przyrodzie może obudzić w ludziach gotowość do działania na rzecz ochrony tych procesów – mówi mający 73 lata Dieter Mennekes (na zdjęciu obok; www.derwesten.de/Christoph Vetter), prywatny właściciel lasu.

Od 2009 r. wyznaczono w różnych zakątkach Nadrenii Północnej-Westfalii blisko 100 obszarów wolnej przyrody o łącznej powierzchni 7,8 tys. ha. Teraz dojdzie do tego 350 ha lasu prywatnego. Podstawę do tworzenia w Nadrenii Północnej-Westfalii sieci obszarów wolnej przyrody stanowią uchwały Parlamentu Europejskiego i postanowienia niemieckiej federalnej strategii ochrony różnorodności biologicznej. Strategia ta zakłada pozostawienie do naturalnego rozwoju 5–10% powierzchni leśnej. W Nadrenii Północnej-Westfalii odsetek lasów państwowych wyłączonych z użytkowania osiągnął poziom 10% już w 2013 roku.

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S.

Europa Korekta projektu nowych wytycznych unijnych Dania Polityczny zwrot w sprawie akcyzy opałowej   Wielka Brytania Ostatni taki przewodniczący? Badenia-Wirtembergia, Niemcy Satelitarny monitoring składowanego drewna Wielka Brytania Sprzedaż pierwszych promes jednostek pochłaniania

Europa
Korekta projektu nowych wytycznych unijnych

Komisja Europejska skorygowała projektnowych unijnych wytycznych do udzielania subwencji państwowych w sektorzerolnictwa i leśnictwa w latach 2014–20. Uwzględniła przy tym niektóre uwagizgłoszone przez państwa członkowskie UE po ubiegłorocznej prezentacjipropozycji wstępnej. Projekt jest nadal przedmiotem konsultacji. Nowe unijnewytyczne subwencyjne dla rolnictwa i leśnictwa mają zostać ostatecznie przyjęteprzez KE najpóźniej 1 lipca.Wiele zastrzeżeń do wstępnej wersjiprojektu zgłosiła Konfederacja Europejskich Właścicieli Lasów (CEPF).Zastrzeżenia dotyczyły m.in. planowanego ukierunkowania subwencjonowanialeśnictwa wyłącznie na funkcje ekologiczne i rekreacyjne oraz ograniczeniapoziomu kompensaty wydatków na drogi leśne do 40%. Jak dotąd Komisja Europejskauwzględniła jedynie uwagi odnoszące się do kwestii o pomniejszym znaczeniu.Dlatego CEPF zaapelowała do swoich organizacji członkowskich – narodowychcentral zrzeszeń leśnych – o rozpoczęcie rozmów z reprezentantami rządówkrajowych w sprawie unijnych wytycznych subwencyjnych na lata 2014–20. Rozmowyna szczeblu krajowym mogą pomóc w uzyskaniu korzystniejszego dla właścicielilasów ostatecznego kształtu wytycznych unijnych.
Źródło: www.cepf-eu.org 

Dania
Polityczny zwrot w sprawie akcyzy opałowej

Duński minister Morten Østergaardzapowiedział wycofanie się władz z propozycji objęcia akcyzą opałową surowcadrzewnego. Tym samym Dania zdaje się zawracać z drogi do uzyskania niechlubnegomiana pierwszego na świecie państwa nakładającego podatek na drewno opałowe.Projektowana akcyza na drewno opałowe byłakonsekwencją politycznych uzgodnień w sprawie polityki energetycznej,poczynionych w 2012 r. między siedmioma spośród ośmiu partii reprezentowanych wduńskim parlamencie.

Fot.www.facebook.com/stopbraendeafgiften Miesiąc wystarczył, by profil „Stop akcyzie na drewno opałowe” Duńskiego Towarzystwa Leśnego na portalu Facebook polubiło 50 tys. osób

Zgodnie z tymi uzgodnieniami akcyza miała zostać nałożonana wszystkie surowce opałowe. Kiedy wyszło na jaw, że akcyzą objęte byłobynawet drewno wykorzystywane do opalania prywatnych gospodarstw domowych, duńskaopinia publiczna zdecydowanie się temu sprzeciwiła. Wskazywano na to, żeskutkiem nałożenia akcyzy na drewno opałowe w Danii byłby np. wzrost zużyciadrewna opałowego kupowanego w Niemczech, nieobłożonego takim podatkiem. Wrezultacie stratna byłaby duńska gospodarka leśna.We wrześniu 2013 r. Duńskie TowarzystwoLeśne założyło na portalu Facebook stronę „Stop akcyzie na drewno opałowe”. Swoje poparcie wyraziło na niej jużponad 52 tys. osób.
Źródło: www.nordicforestry.org 

Wielka Brytania
Ostatni taki przewodniczący?

Sir Harry Studholme został mianowany przezbrytyjską królową na stanowisko przewodniczącego rady nadzorczej Komisji LeśnejAnglii i Szkocji (Forestry Commission). Kadencja przewodniczącego ma trwać trzylata. Sir Studholme jest absolwentem uniwersytetu w Cambridge, dyplomowanymksięgowym i doradcą podatkowym oraz zarejestrowanym pośrednikiem handlowym.Posiada lasy w Anglii. Przewodniczy również funduszowi inwestycyjnemu, któryjest właścicielem gospodarstw leśnych na pięciu kontynentach. Sir Harry od 2007r. wchodził w skład rady nadzorczej Komisji Leśnej jako członek niewykonawczy iw ostatnim czasie jako jej tymczasowy przewodniczący.Komisja Leśna zarządzała wcześniejwszystkimi lasami państwowymi Wielkiej Brytanii i składała się z trzech sekcjikrajowych – komisji leśnych Anglii, Szkocji i Walii. 1 kwietnia 2013 r. KomisjaLeśna Walii została włączona do nowo utworzonej Agencji Zasobów NaturalnychWalii. Na tym nie koniec zmian w brytyjskich strukturach leśnictwa państwowego:rząd westminsterski, któremu podlega Komisja Leśna Anglii, rozpoczął już pracenad projektem oddania angielskich lasów państwowych w zarząd nowej organizacji.Impuls do podjęcia tych prac dały rekomendacje przedstawione przez niezależnyzespół ekspercki ds. rewizji polityki leśnej, powołany przez Davida Camerona pozarzuceniu przez niego planu wycofania się państwa z samodzielnego prowadzeniagospodarki w lasach państwowych Anglii.
Źródło: www.forestry.gov.uk  


Badenia-Wirtembergia, Niemcy
Satelitarny monitoring składowanego drewna

Gospodarstwo Krajowe „ForstBW”, w któregopieczy znajdują się lasy należące do landu Badenia-Wirtembergia, jest kolejnymniemieckim zarządcą lasów państwowych, który wdrożył do stosowania satelitarnysystem zabezpieczenia drewna okrągłego przed kradzieżą.W mygłach i stosach drewna chowane sąspecjalne nadajniki GPS. Gdy drewno zaczyna być przemieszczane, wysyłają onesygnał alarmowy. Pracownicy ForstBW natychmiast weryfikują legalność wywozudrewna. Jeżeli wywóz jest nielegalny, powiadamiana jest policja.W lasach państwowych Badenii-Wirtembergiipozyskuje się rocznie blisko 2 mln m3 drewna, w tym 400 tys. m3 drewnaopałowego. Jeden skradziony samochodowy ładunek drewna oznacza stratęprzeciętnie w wysokości 1200 euro.Źródło: www.forstpraxis.de  


Wielka Brytania
Sprzedaż pierwszych promes jednostekpochłaniania

W marcu 2014 r. zgłoszone zostały dosprzedaży pierwsze promesy jednostek pochłaniania CO2, generowanych przezzalesienia certyfikowane wg brytyjskiego narodowego standardu zalesieniowychprzedsięwzięć sekwestracyjnych (Woodland Carbon Code, WCC). Standard ten,ustanowiony ok. trzech lat temu, gwarantuje rzetelność i efektywność projektówzalesieniowych, realizowanych w ramach kompensacji emisji CO2. Administratoremsystemu certyfikacji WCC jest brytyjska Komisja Leśna.Zalesienia certyfikowane wg standardu WCCgenerują z czasem weryfikowalne zalesieniowe jednostki pochłaniania (WoodlandCarbon Units, WCUs). Przedsiębiorstwa kompensujące swoją emisję gazówcieplarnianych kupują od realizatorów projektów zalesieniowych nie bezpośredniojednostki WCUs, lecz promesy jednostek pochłaniania (Pending Issuance Units,PIUs), będące dokumentem zawierającym obietnicę wydania w przyszłościzweryfikowanych jednostek WCUs, które mogą już być wykorzystywane w bilansachemisyjnych. Pierwsze zweryfikowane jednostki WCUs dostępne będą w WielkiejBrytanii w 2016 r., kiedy weryfikacji sekwestracyjnej poddane zostanąnajstarsze zalesienia objęte certyfikacją wg standardu WCC.– Promesy PIUs odnoszą się do przyszłegosekwestrowania CO2 przez zalesienia i jako jednostki pochłaniania mogą zostaćujęte w raportach emisyjnych dopiero po uprzedniej weryfikacji. Niemniej jednaknabycie już teraz promes jednostek pochłaniania pozwoli przedsiębiorstwom na zaplanowaniekompensacji ich przyszłej emisji gazów cieplarnianych – mówi dr Vicky West,analityk klimatyczny Komisji Leśnej. W styczniu 2014 r. przeciętna stawkasekwestracji zalesieniowej wynosiła 6 funtów szterlingów za tonę CO2.Brytyjską certyfikacją WCC objęte sądotychczas 63 projekty zalesieniowe o łącznym potencjale sekwestracyjnym równym1,15 mln ton CO2. Audyt certyfikacyjny przeprowadzają niezależne firmycertyfikujące uznane przez Służbę Akredytacyjną Zjednoczonego Królestwa (UKAS).
Źródło: www.forestry.gov.uk
Opr. A.S.

Finlandia Metsähallitus w przededniu zmian Badenia-Wirtembergia, Niemcy Groźba postępowania antymonopolowego Hesja, Niemcy Redukcja zatrudnienia w Lasach Hesji Szwecja 144 mln koron rekompensat dla właścicieli Turyngia, Niemcy Agencja obsługi leśnictwa prywatnego

Finlandia
Metsähallitus w przededniu zmian

1 marca 2014 r. Jyrki Kangas przestał byćdyrektorem generalnym fińskich lasów państwowych Metsähallitus. Zdaniem Kangasaprzeddzień prawnych przeobrażeń fińskich lasów państwowych to odpowiedni momentdo zmianyna stanowisku ich dyrektora generalnego. Nowy dyrektor będzie miał bowiemmożliwość opracowania modelu funkcjonowania lasów państwowych w nowych ramachprawnych i określenia sposobu osiągania celów wyznaczonych Metsähallitusowiprzez jego właściciela – państwo fińskie.Arto Tiitinen, przewodniczący radynadzorczej fińskich lasów państwowych, podkreśla fakt, że przez siedem latpełnienia przez Jyrkiego Kangasa funkcji dyrektora generalnego Metsähallitusprzeżywał okres intensywnego rozwoju. – Jyrki Kangas przyczynił się do tego, żefińskie lasy państwowe podwoiły wielkość dywidendy wypłacanej państwu. Sprawiłteż, że ich efektywność ekonomiczna osiągnęła całkiem nowy poziom. W tym samymokresie Służba Dziedzictwa Przyrodniczego – pozagospodarczy segment Metsähallitusa– zintensyfikowała swoją działalność, a jej finansowanie zostało zabezpieczone– podkreśla Tiitinen.

Fot. www.shutterstock.com/Teemu Tretjakov                       Rok 2014 będzie dla fińskich lasów państwowych Metsähallitus rokiem zmian

Do czasu wyboru nowego dyrektora generalnego obowiązkiprzypisane do tego stanowiska będzie pełnił Jussi Kumpula, dyrektor segmentupodmiotów gospodarczych wchodzących w skład Metsähallitusa.Metsähallitus, który ma w swojej pieczyprzeszło 12 mln ha gruntów i wód państwa fińskiego, w tym 3,6 mln ha lasów,działał dotychczas w formie przedsiębiorstwa państwowego. Prowadziło onogospodarkę leśną za pośrednictwem jednostki Gospodarstwo Leśne. W składMetsähallitusa wchodziła również wspomniana wyżej, finansowana z budżetupaństwa, Służba Dziedzictwa Przyrodniczego, która zarządza wszystkimi 37fińskimi parkami narodowymi. Między gospodarczą a budżetową jednostkąMetsähallitusa nie było transferowych przepływów finansowych. Strukturęfińskich lasów państwowych uzupełniał portfel spółek zależnych istowarzyszonych.
Źródło: www.metsa.fi  

Badenia-Wirtembergia, Niemcy
Groźba postępowania antymonopolowego

Niemiecki Federalny Urząd Antymonopolowyrozważa wszczęcie postępowania antymonopolowego przeciw Gospodarstwu Krajowemu„ForstBW”, które sprawuje pieczę nad lasami państwowymi landuBadenia-Wirtembergia. ForstBW, nadzorując blisko 200 tys. prywatnych i przeszło1 tys. samorządowych właścicieli lasów, zajmuje się także sprzedażąpozyskiwanego u nich drewna. To zdaniem Urzędu Antymonopolowego naruszaniemieckie przepisy o ochronie konkurencji w szczególności wtedy, gdy komasacjąsprzedaży drewna obejmowani są właściciele lasów o powierzchni przekraczającej100 ha.

Fot. www.shutterstock.com/IVL Łączenie przez Forst BW nadzoru nad właścicielami lasów i sprzedaży pozyskanego w ich lasach drewna budzi wątpliwości Urzędu Antymonopolowego

Gospodarstwo Krajowe „ForstBW” jestzasadniczo organizacją gospodarczą nieposiadającą osobowości prawnej.Podstawowe jednostki ForstBW mają jednak podwójny status, ponieważ pełnią takżefunkcję wydziałów leśnych urzędów powiatowych. W budżecie Badenii-Wirtembergiiokreślana jest wysokość dywidendy, którą gospodarstwo musi wypłacać landowijako właścicielowi lasów państwowych (329 tys. ha). W 2012 r. była to kwota33,5 mln euro. Jeżeli ForstBW wygospodaruje finansową nadwyżkę nad należnądywidendą, to za zgodą landowego Ministerstwa Finansów i Gospodarki możepowiększyć swoje rezerwy.
Źródło: www.forstpraxis.de  

Hesja, Niemcy
Redukcja zatrudnienia w Lasach Hesji

Liczba etatów w Gospodarstwie Krajowym „LasyHesji” ma zostać zmniejszona o 20% do roku 2025. Zatrudniające dotychczasblisko 1200 pracowników Lasy Hesji to organizacja gospodarcza nieposiadającaosobowości prawnej. Oprócz gospodarowania w lasach państwowych landu Hesja (342tys. ha) zakres działalności Lasów Hesji obejmuje usługowe zagospodarowanielasów samorządowych i prywatnych (350 tys. ha) oraz międzynarodowy konsultingleśny.Redukcji sprzeciwia się Związek LeśnikówNiemieckich (BDF). – Nikt nie może sobie wyobrazić dalszego właściwego wykonywaniazadań przez personel zredukowany o jedną piątą – twierdzi Hans Jacobs,przewodniczący BDF. – Wymagania społeczeństwa wobec lasów nieustannie rosną.Zadań bynajmniej nie ubywa – dodaje Jacobs.Również nasze Lasy Państwowe nie uniknąkonieczności znacznego zmniejszenia zatrudnienia w związku z postępemtechnicznym w leśnictwie. Wcześniej czy później ten bardzo trudny temat pojawisię na wokandzie. Gra na zwłokę sprawi tylko, że proces redukcji będzieboleśniejszy.    
Źródło:www.forstpraxis.de  

Szwecja
144 mln koron rekompensat dla właścicieli

Na kwotę tę w 2013 r. złożyły sięrekompensaty z tytułu ochrony siedlisk i kontraktowej ochrony przyrody,wynoszące odpowiednio 111 mln i 33 mln SEK. Funduszem subsydiów dla właścicielilasów prywatnych administruje w Szwecji Agencja Leśna. W minionym rokuustanowiła ona 211 nowych obiektów ochrony siedlisk i 221 nowych obiektówkontraktowej ochrony przyrody, obejmujących w sumie obszar lasów produkcyjnycho powierzchni przeszło 2 tys. ha.W szwedzkim modelu leśnictwa administracjaleśna jest wyraźnie oddzielona od państwowej gospodarki leśnej. Pierwszą sferązajmuje się Agencja Leśna (Skogsstyrelsen), drugą – spółka akcyjna Sveaskog.Podstawowym zadaniem Agencji Leśnej, która podlega Ministerstwu Rolnictwa, jestnadzorowanie wykonywania ustawy o lasach, nakładającej na ich właścicieliobowiązek prowadzenia zrównoważonej gospodarki leśnej i stosowania się dowymagań leśnictwa wielofunkcyjnego. Agencja zajmuje się także doradztwem narzecz właścicieli lasów. Pracuje w niej ok. tysiąca osób. Są wśród nich nietylko leśnicy, lecz również biolodzy i specjaliści z innych dziedzin.Działalność kierownictwa Agencji Leśnej jest kontrolowana przez 11-osobową radęnadzorczą, której członkowie są powoływani przez rząd. W skład rady wchodząreprezentanci szwedzkich środowisk gospodarczych i naukowych oraz dwajprzedstawiciele personelu.
Źródło: www.skogsstyrelsen.se  

Turyngia, Niemcy
Agencja obsługi leśnictwa prywatnego

Planuje ją utworzyć rząd niemieckiego krajuzwiązkowego Turyngia. Agencja ma dopomóc prywatnym właścicielom lasów izrzeszeniom leśnym w staniu się konkurencyjnymi podmiotami rynkowymi.Turyngeńskie władze chcą przede wszystkim wspierać zespalanie się małychzrzeszeń w większe jednostki. – Naszym celem jest doprowadzenie do powstaniaefektywnie działających i silnych finansowo zrzeszeń leśnych z profesjonalnymzarządem, które powinny pewnie stać na własnych nogach, tym bardziej że środkisubwencyjne są coraz szczuplejsze – mówi Jürgen Reinholz, minister środowiska Turyngii.
Źródło: www.forstpraxis.de
Opr. A.S.

Europa Obciążenia finansowe wybranych lasów państwowych w UE Łotwa Stypendia Łotewskich LP w roku 2013/14

Europa
Obciążenia finansowe wybranychlasów państwowych w UE

Projekt ustawy o zmianie ustawy o lasach(wersja z 18 grudnia 2013 r.) przewiduje, że w latach 2014 i 2015 nasze LasyPaństwowe odprowadzą do budżetu państwa 800 mln zł rocznie, a począwszy od roku2016 będą doń corocznie wpłacały 100 mln zł. Jak wysoki byłby to poziomobciążeń na tle świadczeń finansowych, wypełnianych na rzecz społeczeństwaprzez inne większe unijne państwowe gospodarstwa leśne? Do porównaniawybraliśmy następujące gospodarstwa: Austriackie Lasy Związkowe (ÖBf),Bawarskie Lasy Państwowe (BaySF), Litewskie Lasy Państwowe, Łotewskie LasyPaństwowe, fiński Metsähallitus i szwedzki Sveaskog. Za podstawę porównaniaprzyjęliśmy wyniki finansowe z roku 2012 (patrz tabela poniżej).

Pod względem wysokości wpłaty do kasypublicznej (podatki bezpośrednie i opłaty, dywidenda i inne wpłaty do budżetupaństwa), przypadającej na 1 ha lasu zgodnie z rozliczeniami za rok 2012,najlepiej wypadły lasy państwowe w Szwecji i Bawarskie Lasy Państwowe(odpowiednio 128 i 117 euro/ha), najgorzej – nasze Lasy Państwowe (9 euro),których poziom świadczeń finansowych był blisko siedem razy niższy od średniejw grupie (60 euro/ha).

Co zmieniłoby się, jeśli w roku 2012 PGL LPdokonałoby dodatkowej wpłaty do budżetu państwa w wysokości 800 mln zł (ok.196,1 mln euro)? Wówczas nasze Lasy Państwowe uplasowałyby się z wynikiem 36euro/ha lasu ex aequo z lasami państwowymi w Finlandii. Na ostatnią pozycjęspadłyby wtedy Litewskie Lasy Państwowe (25 euro/ha lasu). Gdyby PGL LPwpłaciło w roku 2012 r. do budżetu państwa dodatkowo 100 mln zł, czyli ok. 24,5mln euro, to nadal zajmowałoby ostatnią pozycję w grupie z wynikiem 13 euro/halasu.

Jeśli chodzi o dotacje celowe, to można jetu pominąć, ponieważ są stosunkowo niewielkie (o ile w ogóle są przyznawane) iz grubsza porównywalne. Najwyższy bodaj poziom dotacji celowych wykazująBawarskie Lasy Państwowe (7,5 mln euro rocznie na realizację zadań zleconychprzez land). Austriackie Lasy Związkowe nie otrzymują z budżetu państwa żadnychdotacji celowych, ale oczywiście mogą, tak jak i inne podmioty, uczestniczyć wrealizacji projektów unijnych.

W odróżnieniu od pracowników innycheuropejskich państwowych gospodarstw leśnych, znaczna część leśników z PGL LPzdaje się postrzegać fundusze lasów państwowych jako wyłączną własność leśnejkorporacji zawodowej, a nie jako własność państwową. Przejawem tego jest np.mówienie o „skoku na kasę Lasów Państwowych” w sytuacji, gdy Państwo Polskie,będące właścicielem Lasów Państwowych, po latach finansowego puszczania ichsamopas zaczyna upominać się o swoje pieniądze. Czy to raczej nie ci, którzypracują w budżetówce, powinni mówić o „skoku leśników na kasę państwową” wtedy,gdyby PGL LP odmawiało wypłacenia pieniędzy swojemu właścicielowi?

Oczywiście, można i trzeba dyskutować otym, czy zaproponowany w projekcie z 18 grudnia sposób wpłat do budżetu państwajest właściwy (wpisanie do ustawy stałych kwot nie wydaje się dobrym pomysłem),ale to temat na osobne rozważania. Tutaj jeszcze tylko jedna refleksja: Dochwili sporządzenia niniejszego opracowania (końcowe dni grudnia 2013 r.) winternetowym Biuletynie Informacji Publicznej Rządowego Centrum Legislacji nie zostałyopublikowane pisma zawierające odniesienie się Ministerstwa Środowiska do uwagzgłoszonych w ramach odbytych pod koniec 2012 r. konsultacji społecznych wsprawie projektu założeń do zmian w ustawie o lasach. Czy nie można tegointerpretować jako lekceważenia głosu społeczeństwa przez wysokich urzędnikówministerialnych?

Źródło: raporty i sprawozdania roczne,www.mos.gov.pl

• Przeliczniki EUR/LTL/LVL/PLN/SEK wg kursueuro z dn. 31 grudnia 2012 r.: 1 EUR = 3,45 LTL = 0,70 LVL = 4,08 PLN = 8,61SEK

Łotwa
Stypendia Łotewskich LP w roku 2013/14

Spółka akcyjna Łotewskie Lasy Państwowe(LVM) ufundowała w roku akademickim 2013/2014 stypendia. Wsparcie otrzymuje 22studentów łotewskich uczelni wyższych i ośmiu słuchaczy Państwowej Szkoły NaukStosowanych w Ogre. Studenci mają do dyspozycji miesięcznie 90 łatów (ok. 540zł), zaś słuchacze – 70 łatów (ok. 420 zł). W konkursie na stypendium LVM mogłyuczestniczyć osoby zdobywające wiedzę z takich zakresów, jak: gospodarka leśna,ekologia leśna, ekokomunikacja i edukacja przyrodnicza, selekcja leśna,urządzanie lasu, zarządzanie pozyskiwaniem drewna, inżynieria leśna, przeróbdrewna, geograficzne systemy informacyjne i zarządzanie logistyką. Stypendiamają motywować studentów i słuchaczy do rozwoju. Konkursy stypendialne sąorganizowane co roku.

Źródło: www.lvm.lv

Opr. A.S.

Finlandia Las opodatkowany jak działalność gospodarcza? Finlandia Prognoza zapotrzebowania kadrowego w leśnictwie Łotwa Powszechne prawo do choinki z Łotewskich LP Niemcy Niewiele o lesie Badenia-Wirtembergia, Niemcy Park Narodowy „Szwarcwald”

Finlandia
Las opodatkowany jak działalność gospodarcza?

Jeśli parlament Finlandii przyjmie propozycje zawarte w „Raporcie o polityce leśnej – 2013”, fińskie Ministerstwo Rolnictwa i Leśnictwa przystąpi do prac nad opodatkowaniem własności leśnej w taki sam sposób, jak działalności gospodarczej.

Fińskie zrzeszenia właścicieli lasów od dawna postulują, by własność leśna była w Finlandii traktowana pod względem podatkowym nie jak generowanie dochodów kapitałowych, lecz jak działalność gospodarcza. W Finlandii jedynym podatkiem od lasu jest podatek od dochodów ze sprzedaży drewna. Jednak zgodnie z obecną fińską ordynacją podatkową dochody ze sprzedaży drewna są dochodami kapitałowymi. Stawka podatku od nich wynosi 30–32%.

– Jeszcze nie podjęliśmy ostatecznej decyzji. Chcemy jednak skończyć z systemem podatkowym, w którym gospodarowanie w lesie jest upośledzone względem działalności gospodarczej. Kształt nowego systemu jest jeszcze sprawą otwartą – informuje Juha Ojala, dyrektor w Ministerstwie Rolnictwa i Leśnictwa. – Nie mamy jeszcze wyników kalkulacji, ponieważ nie wiemy, jak będzie wyglądał nowy system podatkowy. Jednak obniżenie poziomu opodatkowania ma stymulować wzrost sprzedaży drewna, a to powinno kompensować ewentualną redukcję wpływów podatkowych państwa – mówi.

Fiński Centralny Związek Producentów Rolnych i Właścicieli Lasów (MTK) uważa, że system podatku od dochodów kapitałowych premiuje pasywność właścicieli lasów w zakresie gospodarki leśnej. Zgadzają się z tym naukowcy. – System taki zakłada, że osoba uzyskująca takie dochody jest właścicielem pasywnym, takim jak akcjonariusz. Taki właściciel nie uczestniczy w bieżącym prowadzeniu firmy, a jedynie inwestuje w nią pieniądze. Właściciele lasów nie działają w ten sposób – wyjaśnia Jussi Leppänen, pracownik Fińskiego Instytutu Badawczego Leśnictwa (Metla). Działalność gospodarcza jest opodatkowana na innej zasadzie. Przedsiębiorca wpływa w sposób bezpośredni na wartość i wyniki firmy. I podobnie jest w przypadku właściciela lasu. Także, zdaniem Leppänena, zrównanie pod względem podatkowym posiadania lasów z działalnością gospodarczą przyczyni się do zintensyfikowania zagospodarowania fińskich lasów prywatnych.

Źródło: www.forest.fi

Finlandia
Prognoza zapotrzebowania kadrowego w leśnictwie

W najbliższych latach fińskie leśnictwo będzie potrzebowało 690–1360 nowych pracowników rocznie. To więcej niż wskazywały wcześniejsze szacunki.

Zapotrzebowanie kadrowe w leśnictwie zależy nie tylko od liczby osób odchodzących z pracy, lecz również od wielu innych czynników – przede wszystkim od rozmiaru pozyskania drewna i poziomu produktywności. Badania prognostyczne przeprowadziła firma badawczo-rozwojowa Metsäteho. Eksperci założyli m.in., że roczna produkcja zrębków w Finlandii wzrośnie zgodnie z planem z 8,3 mln do 12 mln m3, metody pozyskiwania i wywozu drewna nie zmienią się, a roczny wzrost stopnia mechanizacji sadzenia i zabiegów związanych z utrzymaniem młodych drzewostanów wyniesie odpowiednio 3 i 1%.

Przy założeniu, że efektywność prac leśnych będzie rosła w tempie 2% rocznie, fińskie leśnictwo (gospodarka leśna wraz z wywozem drewna) będzie co roku potrzebowało 690 nowych pracowników, o ile rozmiar pozyskania drewna utrzyma się na niezmienionym poziomie. Jeżeli roczny rozmiar pozyskania drewna wzrośnie o 10 mln m3, rocznie potrzebnych będzie 1360 nowych pracowników. Ogólnie przewiduje się, że całkowite zatrudnienie w fińskim leśnictwie nie spadnie poniżej poziomu obecnego (20 tys. pracowników).

Największe zapotrzebowanie na nowych pracowników występuje w grupie operatorów harwesterów i specjalistycznych ciągników leśnych oraz kierowców pojazdów wywozowych (operatorów żurawi załadunkowych). Brak wykwalifikowanych operatorów maszyn leśnych stanowi tzw. wąskie gardło w rozwoju firm usług leśnych. Zapotrzebowanie na pracowników na stanowiskach nierobotniczych w pełni zaspokajają szkoły i uczelnie.

Źródło: www.forest.fi

Łotwa
Powszechne prawo do choinki z Łotewskich LP

W grudniu każdy mieszkaniec Łotwy może ściąć na własne potrzeby jedną choinkę na gruntach spółki akcyjnej Łotewskie Lasy Państwowe (LVM). Łotysze nie mogą jednak pozyskać świątecznego drzewka w dowolnym miejscu. Ścinać można tylko choinki rosnące pod okapem drzewostanu i pod liniami energetycznymi oraz na brzegach dróg leśnych, pasów przeciwpożarowych i rowów. Wysokość drzewka nie może przekraczać 3 m, a grubość pnia – 12 cm.

Źródło: www.lvm.lv

Niemcy
Niewiele o lesie

Tylko w czterech krótkich zadaniach wspomniany jest las w umowie koalicyjnej zawartej między CDU/CSU a SPD – niemieckimi partiami tworzącymi nowy niemiecki rząd federalny. Związek Leśników Niemieckich (BDF) jest tym bardzo rozczarowany. Zdaniem BDF branża, która ma w swojej pieczy obszar o powierzchni 11 mln ha, daje zatrudnienie przeszło 1,3 mln ludzi i wygospodarowuje 180 mld euro przychodu rocznie, zasługuje na więcej niż jeden niewielki ustęp w umowie stanowiącej podstawę działania niemieckiego rządu federalnego.

Źródło: www.forstpraxis.de

Badenia-Wirtembergia, Niemcy
Park Narodowy „Szwarcwald”

W listopadzie 2013 r. parlament niemieckiego kraju związkowego Badenia-Wirtembergia przyjął projekt ustawy o utworzeniu Parku Narodowego „Szwarcwald”. Tym samym 1 stycznia 2014 r. powstał pierwszy badeńsko-wirtemberski park narodowy. – Rządowy projekt ustawy, przyjęty 28 listopada przez parlament landu, jest wynikiem niepowtarzalnego w swej formie, intensywnego, 2,5-letniego procesu dyskusyjnego. Uczestniczyły w nim lokalne społeczności, samorządy, stowarzyszenia i inne podmioty z całego landu. Dzięki temu współautorami ustawy są wszyscy, którzy konstruktywnie, ale i też krytycznie wypowiadali się w debacie – mówi Alexander Bonde, minister rozwoju obszarów wiejskich i ochrony konsumentów w rządzie landu Badenia-Wirtembergia. Utworzeniu parku sprzeciwiała się branża leśno-drzewna.

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S.

Łotwa Współpraca lasów państwowych z firmami leśnymi Stany Zjednoczone Rządowy raport z promocji agroleśnictwa Stany Zjednoczone Europa spala amerykańskie lasy? Finlandia Metsähallitus sprzedaje dwa projekty energetyczne Szwecja Spadek pozyskania drewna

Łotwa
Współpraca lasów państwowych z firmami leśnymi

Spółka akcyjna Łotewskie Lasy Państwowe (LVM) opracowała program poprawy współpracy z firmami usług leśnych, mający na celu zarówno podniesienie jakości wykonawstwa prac leśnych, jak i umożliwienie wyższej zapłaty za dobrze wypełnione świadczenia.

Wprowadzona ma zostać strukturalizacja prac leśnych, ułatwiająca przedsiębiorcom planowanie kadrowe. Poszczególne zlecenia prac leśnych będą mogły być dowolnie zestawiane (np. przygotowanie gleby, sadzenie z pracami z zakresu utrzymywania infrastruktury leśnej).

– Przy udzielaniu zamówień na usługi leśne w 2014 r. zaoferujemy kontrakty pięcioletnie. Kluczowe znaczenie dla rozpoczęcia lub kontynuowania długookresowej współpracy będą miały inicjatywy przedsiębiorcy leśnego, podejmowane w zakresie dokształcania pracowników w ramach programu doskonalenia zawodowego – wyjaśnia Edmunds Linde, dyrektor działu hodowli lasu w spółce LVM.

Na Łotwie funkcjonuje również system certyfikowania usługowych firm leśnych. Wiedzę niezbędną do uzyskania certyfikatu przedsiębiorca zdobywa, studiując materiały udostępnione w Internecie. Egzamin końcowy odbywa się w Technikum Leśnym w Ogre. Certyfikowane firmy leśne są preferowane w procedurze udzielania zamówień na prace leśne w lasach państwowych.

W zarządzie spółki akcyjnej LVM znajduje się 1,59 mln ha lasów. Właścicielem spółki jest Republika Łotwy, reprezentowana przez Ministerstwo Rolnictwa. Zgodnie ze strategią LVM ochrona przyrody jest priorytetowym celem zagospodarowania 20% gruntów firmy. Spółka zatrudnia aktualnie blisko 900 pracowników.

Źródło: www.lvm.lv

Stany Zjednoczone
Rządowy raport z promocji agroleśnictwa

Pod koniec października 2013 r. Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA) opublikował po raz pierwszy raport z promocji agroleśnictwa („Agroforestry: USDA Reports to America”). Dokument ten zawiera szczegółowe informacje o tym, w jaki sposób praktykowanie agroleśnictwa pomaga farmerom, ranczerom i właścicielom lasów w podnoszeniu produktywności rolnej, ochronie środowiska i zwiększaniu dochodów. Publikując raport, USDA chce zainicjować w Stanach Zjednoczonych narodową debatę na temat agroleśnictwa.

– Departament Rolnictwa zainwestował w promocję praktyk agroleśnych mniej niż 1% swojego budżetu. Ale ta niewielka inwestycja pozwala nam stymulować wytwarzanie dóbr prywatnych i rozwój usług publicznych, co w rezultacie wydaje bardzo bogate plony, np. w postaci redukcji emisji gazów cieplarnianych i wzrostu odporności ekosystemów rolnych – mówi Tom Vilsack, szef USDA.

Dzięki finansowemu i doradczemu wsparciu USDA, w ciągu ostatnich pięciu lat powstało w Stanach Zjednoczonych 136 tys. ha lasów wiatrochronnych, nadbrzeżnych lasów buforowych i alejowych upraw współrzędnych oraz 1012 ha lasów pastwiskowych i ogrodów leśnych. Obecnie obiekty te zajmują łącznie mniej niż 1% powierzchni obszarów nadających się do praktykowania agroleśnictwa. Możliwości rozwoju tej formy użytkowania ziemi są więc w USA bardzo duże.

Źródło: www.fs.fed.us

Stany Zjednoczone
Europa spala amerykańskie lasy?

W sierpniu 2013 r. ponad 20 organizacji pozarządowych i przeszło 60 naukowców ze wszystkich części USA wystosowało do Komisji Europejskiej pisma, dające wyraz obawom o przyszłość lasów na południu USA, w związku ze wzrostem rozmiaru użytkowania pochodzącej stamtąd biomasy leśnej jako surowca do opalania elektrowni w Europie. Amerykanie twierdzą, że do produkcji pelletu trafiającego do Europy wykorzystywane są całe drzewa, a nie tylko pozostałości zrębowe.

Zdaniem sygnatariuszy listów, KE nie dba o to, aby zaopatrywanie się unijnych przedsiębiorstw energetycznych w biomasę było zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Znaczna część biomasy spalanej w UE pochodzi z Ameryki Północnej, w szczególności z południa USA. Amerykańskie firmy zaopatrzeniowe, których klientami są europejskie przedsiębiorstwa energetyczne, zwiększają ponad miarę pozyskanie biomasy wykorzystywanej do produkcji peletu, dążąc do zaspokojenia zapotrzebowania na ten rodzaj paliwa. W rezultacie lasy na południu Stanów Zjednoczonych są zbyt intensywnie użytkowane. Często dochodzi przy tym do niszczenia wyjątkowo cennych ekosystemów.

Źródło: www.fern.org

Finlandia
Metsähallitus sprzedaje dwa projekty energetyczne

Fiński państwowy koncern leśny „Metsähallitus” i firma energetyczna Fortum sprzedają dwa wspólne projekty budowy parków wiatrowych w Laponii. Nabywcą jest fundusz Impax New Energy Investors II (NEF II). Udziały Metsähallitusa i Fortum w obu projektach wynosiły odpowiednio 49% i 51%. Jeden projektowany park wiatrowy obejmuje 17 instalacji energetycznych o mocy ok. 50 MW, drugi – maksymalnie 10 instalacji o mocy ok. 25 MW. Transakcja sprzedaży, która będzie przeprowadzana etapowo, ma zostać sfinalizowana w pierwszym kwartale 2014 roku. – Stwarzanie możliwości inwestowania w energetykę wiatrową jest elementem strategii Metsähallitusa. Ta sprzedaż to dowód sukcesu naszej strategii. Transakcja ma dla nas również znaczenie finansowe – wyjaśnia Aimo Oikarinen, dyrektor wchodzącej w skład Metsähallitusa jednostki Laatumaa, która zajmuje się sprzedażą nieruchomości i energetyką wiatrową.

Fundusz NEF II ulokował 330 mln euro w sektorze energii odnawialnej i powiększa swój portfel projektów z zakresu energetyki wiatrowej (przedsięwzięcia we Francji, Niemczech i Polsce) i fotowoltaiki (Włochy). W fundusz NEF II inwestują m.in. Europejski Bank Inwestycyjny i Fiński Państwowy Fundusz Emerytalny.

Podstawowym źródłem przychodów Metsähallitusa pozostaje gospodarka leśna, którą koncern prowadzi za pośrednictwem jednostki Metsätalous, mającej charakter przedsiębiorstwa państwowego. Oprócz segmentu podmiotów gospodarczych w skład koncernu wchodzi osobno rozliczająca się jednostka budżetowa – Służba Dziedzictwa Przyrodniczego, która sprawuje pieczę nad wszystkimi 37 fińskimi parkami narodowymi.

Źródło: www.metsa.fi

Szwecja
Spadek pozyskania drewna

Wg wstępnych szacunków Szwedzkiej Agencji Leśnej, w 2013 r. pozyskanie drewna w tym kraju nie przekroczy poziomu 83,3 mln m3 brutto. Oznacza to 3% spadek rozmiaru użytkowania szwedzkich lasów w stosunku do roku 2012. Przyrost roczny szwedzkich zasobów drzewnych sięga 121 mln m3.

Źródło: www.skogsstyrelsen.se

Opr. A.S.

Finlandia Cele gospodarki narodowej schodzą na drugi plan Niemcy Wyłączanie lasów z użytkowania Irlandia Wyniki finansowe Coillte w 2012 roku

Finlandia
Cele gospodarki narodowej schodzą na drugi plan

Anna Rakemaa, dyrektor w Fińskim Centrum Leśnym (instytucji państwowej wspierającej i nadzorującej leśnictwo niepaństwowe) uważa, że nowa fińska ustawa o lasach, która ma wejść w życie w 2014 r., stanie się pod wieloma względami aktem historycznym. Podstawowym założeniem projektowanej ustawy jest umożliwienie właścicielowi lasu realizowania jego własnych planów w zakresie zagospodarowania lasu. Nastąpić ma generalna zmiana perspektywy postrzegania leśnictwa: indywidualne cele właściciela lasu będą miały pierwszeństwo przed celami gospodarki narodowej.

Dotychczasowa ustawa o lasach koncentrowała się na interesach społeczeństwa. Podstawowym celem gospodarki leśnej było zwiększenie przyrostu i zapasu zasobów drzewnych. Anna Rakemaa sądzi, że największą projektowaną zmianą jest usunięcie ograniczeń w pozyskiwaniu drewna (zgodnie z dotychczasowymi przepisami, wycinane drzewa muszą mieć odpowiedni wiek lub określoną grubość). W przyszłości właściciel lasu będzie mógł pozyskiwać drewno, nie zważając na wiek i wymiar drzewa. Poza tym zwiększy się zestaw gatunków drzew dopuszczalnych w odnowieniach (nadal jednak będą to tylko gatunki rodzime). –Właściciel będzie mógł robić ze swoją posiadłością, co mu się podoba, ale pod warunkiem, że zapewni skuteczne odnowienie lasu – wyjaśnia Anna Rakemaa.

Projektowana ustawa o lasach dopuszcza praktykowanie rębni przerębowej we wszystkich lasach (obecnie dominuje w Finlandii hodowla drzewostanów jednowiekowych). Właściciel lasu będzie jedynie zobowiązany do podania w deklaracji użytkowania lasu tego, czy planowane cięcia rębne mają charakter przerębowy czy okresowy. Zdaniem Rakemaa zmiany w prawie doprowadzą do zróżnicowania struktury fińskich lasów, aczkolwiek nie stanie się to szybko.

Fińscy leśnicy i urządzeniowcy nie mają dużego doświadczenia w zakresie planowania i wykonywania cięć przerębowych. Tymczasem według projektowanej ustawy, za zapewnienie zgodności cięć rębnych z prawem odpowiedzialny jest autor planu cięć (wg dotychczasowych przepisów za wszystko odpowiadał właściciel lasu).

Wprowadzenie nowego prawa leśnego pociągnie za sobą zmiany w praktyce nadzorowania lasów prywatnych przez Centrum Leśne. Dotychczas instytucja ta sprawdzała, czy ścinane drzewa miały odpowiedni wiek i czy stosowana była odpowiednia metoda cięć. – W przyszłości będziemy tylko sprawdzać, czy cięcia są legalne – mówi Rakemaa. Nowe wytyczne nadzoru nad lasami prywatnymi Centrum Leśne przygotowuje we współpracy z Ministerstwem Rolnictwa i Leśnictwa.

Źródło: www.forest.fi

Niemcy
Wyłączanie lasów z użytkowania

Od grudnia 2010 r. zespół badawczy złożony z pracowników trzech niemieckich instytucji – Północnozachodniego Leśnego Zakładu Doświadczalnego, Uniwersytetu Fryburskiego (Katedra Botaniki i Katedra Hodowli Lasu) oraz Instytutu Ekologii Krajobrazu i Ochrony Przyrody w Bühl – zajmuje się na zlecenie Federalnego Urzędu Ochrony Środowiska (BfN) kwestiami takimi jak ustalenie powierzchni lasów trwale pozostawionych do naturalnego rozwoju i ocena znaczenia tych lasów z punktu widzenia ochrony przyrody i ekonomii. W październiku 2013 r. przedstawione zostały wyniki projektu badawczo-rozwojowego „Naturalny rozwój lasu jako cel narodowej strategii ochrony różnorodności biologicznej”. Okazuje się, że u naszych zachodnich sąsiadów jest obecnie 213,1 tys. ha lasów trwale pozostawionych do naturalnego rozwoju. Odpowiada to 1,9% powierzchni leśnej Niemiec. Realizatorzy projektu przewidują, że do 2020 r. odsetek takich lasów wzrośnie do 2,3%. Tymczasem niemiecka narodowa strategia ochrony różnorodności biologicznej zakłada, że do tego czasu z użytkowania zostanie wyłączone 5% całkowitej powierzchni leśnej Niemiec, względnie 10% powierzchni lasów publicznych. – Lasy wyłączone z użytkowania są integralnym elementem leśnictwa wielofunkcyjnego. Wnoszą nieodzowny wkład w ochronę i rozwój leśnej różnorodności biologicznej w Niemczech, a ponadto wypełniają liczne świadczenia ekosystemowe – twierdzi prof. Beate Jessel, prezes BfN. – Przedstawione wyniki przyczynią się do zobiektywizowania kontrowersyjnej często dyskusji o wyłączaniu lasów z użytkowania i pomogą solidnie zaplanować dalsze kroki, niezbędne do osiągnięcia 5% celu.

Dalszemu wyłączaniu lasów z użytkowania jest przeciwny Związek Niemieckich Stowarzyszeń Właścicieli Lasów (AGDW). – Dalsze ryczałtowe, merytorycznie nieuzasadnione pozostawianie lasów do naturalnego rozwoju nie oznacza dodatkowych korzyści dla ochrony przyrody oraz szkodzi gospodarce narodowej i ochronie środowiska – uważa Philipp zu Guttenberg, prezes AGDW.

Z kolei Sojusz na rzecz Środowiska i Ochrony Przyrody w Niemczech (BUND) twierdzi, że lasów pozostawionych do naturalnego rozwoju jest zbyt mało. – Wiele gatunków zwierząt, roślin i grzybów, których egzystencja zależy od faz starości i rozkładu drzew oraz naturalnej dynamiki lasu, jest poważnie zagrożonych. Ochrona tych gatunków wyklucza gospodarkę leśną. Dzięcioł białogrzbiety, pachnica dębowa czy soplówka jeżowata mają szansę przetrwania tylko w swobodnie rozwijających się lasach i powstających obszarach dzikiej przyrody – wyjaśnia Nicola Uhde, ekspertka BUND.

Źródło: www.forstpraxis.de

Irlandia
Wyniki finansowe Coillte w 2012 roku

W ubiegłym roku irlandzki państwowy koncern leśno-drzewny Coillte (445 tys. ha lasów) zanotował przychody w wysokości 262,2 mln euro (wzrost o 1% w stosunku do 2011 r.) i zysk operacyjny na poziomie 28,9 mln euro (spadek o 10%). Do budżetu państwa została odprowadzona tymczasowa dywidenda w wysokości 2 mln euro. Rada nadzorcza Coillte zaproponowała rządowi, aby kwota ta była ostateczną wysokością dywidendy za rok 2012. Zobowiązanie podatkowe firmy (CIT i podatek od rozporządzania środkami trwałymi) osiągnęło poziom 1,1 mln euro. Standardowa stopa CIT wynosi w Irlandii 12,5%, ale Coillte korzysta z dużej ulgi leśnej. W 2012 r. koncern zatrudniał 960 osób, w tym 439 pracowników na stanowiskach robotniczych. Przeciętne wynagrodzenie miesięczne wynosiło w koncernie 4659 euro.

Oprócz gospodarki leśnej w zakres działalności koncernu Coillte, którego macierzystą firmą jest spółka z o.o. o tej samej nazwie, należąca w całości do państwa irlandzkiego, wchodzą różne usługi bazujące na rozporządzaniu nieruchomościami gruntowymi, energetyka odnawialna oraz produkcja płyt drewnopochodnych. Rząd irlandzki zamierza połączyć koncern Coillte ze spółką akcyjną Bord na Mona (o planach połączenia pisaliśmy w nr 17/2013 „Lasu Polskiego”). Rząd Irlandii planuje również sprzedaż praw do pozyskiwania drewna w lasach państwowych. Źródło: www.coillte.ie

Opr. A.S.

Szwajcaria Zbyt mocny frankszkodzigospodarce leśnej Szwajcaria Elastyczniejsze prawo leśne Finlandia Ustawa o lasach już w parlamencie Irlandia Restrukturyzacja lasów państwowych Austria Leśne 2013 będzie piwem modrzewiowym Chiny Pozyskanie drewnaw 2012 r.    

Szwajcaria
Zbyt mocny frankszkodzigospodarce leśnej

Jak wynika z raportu organizacjiSzwajcarska Gospodarka Leśna (WVS), sytuacja ekonomiczna właścicieli lasów wSzwajcarii pogorszyła się w 2012 roku. Przeszło połowa wszystkich gospodarstwleśnych zanotowała straty, mimo stosowania daleko idących środkówrestrukturyzacyjnych. Główna przyczyna to zbyt silna pozycja szwajcarskiejwaluty. W rezultacie szwajcarski surowiec drzewny nie może skuteczniekonkurować cenowo z drewnem importowanym.

WVS to reprezentacja branżowa, którejczłonkami są kantonalne i regionalne stowarzyszenia właścicieli lasów, władzekantonów, jak również pojedynczy właściciele lasów.

Źródło: www.forstpraxis.de

Szwajcaria
Elastyczniejsze prawo leśne

W czerwcu 2013 r. szwajcarski rząd wydałprzepisy wykonawcze, uelastyczniające zasadę kompensacji wylesień. Jest torezultat nowelizacji ustawy o lasach, dokonanej przez szwajcarski parlament wmarcu 2012 roku.

Przepisy weszły w życie 1 lipca 2013 r. izgodnie z nimi, w określonych przypadkach, możliwe jest odstąpienie odobligatoryjnego kompensowania wylesień w obrębie najbliższego otoczenia.Ponadto kantony mogą ustalić tzw. statyczną granicę lasu na obszarach, naktórych wzrost powierzchni leśnej nie jest pożądany. Zbiorowiska roślinności leśnej,które opanowują grunty znajdujące się poza statyczną granicą lasu, nie sąuznawane za las i mogą być wycinane bez specjalnych pozwoleń.

Źródło: www.forstpraxis.de 

Finlandia 
Ustawa o lasach już w parlamencie  

Projekt nowej fińskiej ustawy o lasach zostałprzesłany do parlamentu. – Głównym celem projektowanej nowelizacji jestzapewnienie właścicielom lasów większej swobody wyboru– mówi Jari Koskinen,fiński minister rolnictwa i leśnictwa. Nowa ustawa o lasach ma stworzyć warunkido zwiększenia stopnia użytkowania zasobów leśnych. – Znaczna częśćwartościowych zasobów naszych lasów nie jest użytkowana. Doprawdy nie stać nasna to, zważywszy na naszą sytuację ekonomiczną – tłumaczy minister.

Najważniejsza zmiana w fińskiej ustawie olasach dotyczy cięć rębnych. Dotychczasowe przepisy dopuszczały cięcia rębnepod warunkiem osiągnięcia dojrzałości rębnej przezdrzewostan. W projektowanejustawie ten warunek został zniesiony. Zdaniem ministra Koskinena zmiana ta niespowoduje jednak wycinania zbyt młodych drzewostanów na większą skalę. – Niesądzę, że w związku z tym zajdą jakieś fundamentalne zmiany w praktyce leśnej –mówi minister.

Źródło: www.forest.fi
  

Irlandia
Restrukturyzacja lasówpaństwowych

W czerwcu 2013 r. rząd Irlandii podjąłdecyzję o restrukturyzacji koncernu Coillte, który gospodaruje w irlandzkichlasach państwowych (445 tys. ha). Celem rządu jest podniesienie efektywnościdziałania koncernu i zwiększenie jego wkładu w rozwój państwa. Zadecydowanotakże o sprzedaży praw do pozyskiwania drewna w lasach państwowych.

W ramach restrukturyzacji Coillte ma zostaćpołączone ze spółką akcyjną Bord na Móna, w celu stworzenia prężnej firmypaństwowej, działającej w branży produkcji energii z biomasy i w gospodarceleśnej. Należąca w 95% do państwa irlandzkiego spółka Bord na Móna, którapierwotnie zajmowała się tylko eksploatacją torfu, w ostatnich latachzdywersyfikowała źródła swoich przychodów i obecnie działa również w takichbranżach, jak technologie środowiskowe, utylizacja odpadów, ogrodnictwo, energetyka,nieruchomości gruntowe i zaopatrzenie w wodę.

Macierzystą firmą koncernu Coillte jestspółka z o.o. o tej samej nazwie. Wszystkie udziały w spółce należą do państwairlandzkiego. Oprócz gospodarki leśnej w zakres działalności koncernu Coilltewchodzą usługi deweloperskie związane z energetyką odnawialną oraz produkcjapłyt drewnopochodnych.

Aktywa spółek Coillte i Bord na Móna, takjak i aktywa pozostałych irlandzkich firm państwowych, podlegają AgencjiNewERA, którą rząd Irlandii utworzył we wrześniu 2011 roku. Agencja ta jestkluczowym rządowym instrumentem spójnego i racjonalnego – z punktu widzeniainteresów właściciela – zarządzania aktywami firm, które mają w swoim władaniumajątek państwowy. Wygospodarowane środki są inwestowane za pośrednictwemStrategicznego Funduszu Inwestycyjnego w tworzenie nowych miejsc pracy i rozwójprzyszłościowych branż gospodarki, mających żywotne znaczenie dla społeczeństwaIrlandii.    
Źródło: www.coillte.ie

Austria
Leśne 2013 będziepiwemmodrzewiowym

 Austriackie Lasy Związkowe SA (ÖBf),zarządca lasów państwowych Republiki Austrii, trzeci rok z rzędu współpracują zprywatnym browarem Trumer przy produkcji piwa Leśnego. W 2012 r. podstawowymskładnikiem dowarzenia tej specjalnej, koneserskiej marki piwa były nasionasosny limby, a rok wcześniej – młode pędy jodłowe. W tym roku są nimmłode pędyi szyszki modrzewia, które zostały zebrane pod koniec czerwca w lasach ÖBfrosnących na wysokości 1400 m n.p.m. – Przy warzeniu tego rocznika piwa leśnegowykorzystamy zarówno kwaskowato-cierpkie młode pędy, jak i słodkawe, tchnąceżywiczno-drzewnym aromatem szyszki modrzewia – mówi mistrz piwowarski AxelKiesbye. – Chcemy przybliżyć las ludziom – wyjaśnia Georg Erlacher, prezeszarządu ÖBf. – Oferując piwo Leśne, podajemy na stół wyjątkową specjalnośćzwiązaną z lasem.

Podobnie jak w poprzednich latach, piwowarzone będzie jako koźlak górnej fermentacji. Limitowana partia Leśnego 2013będzie sprzedawana jesienią w butelkach o pojemności 0,75 i 0,33 l. Piwo Leśne2012 zostało wykupione w przeciągu kilku tygodni.

W zarządzie ÖBf znajduje się 511 tys. halasów, w tym 347 tys. ha lasów gospodarczych. Oprócz gospodarki leśnej sferadziałalności ÖBf obejmuje nieruchomości, usługi i energię odnawialną.

Źródło: www.bundesforste.at

Chiny
Pozyskanie drewnaw 2012 roku

W ubiegłym roku pozyskano w Chinach81,74mln m3 drewna, czyli mniej więcej tyle samo, co w 2011 roku. Pozyskanie drewnaprzeznaczonego do dalszego przetworzenia i drewna opałowego wyniosłoodpowiednio 74,94 i 6,80 mln m3. Chińska produkcja tarcicy osiągnęła poziom55,68 m3, wzrastając o 25% w stosunku do roku 2011.

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S.