Z zagranicy

Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standardowy; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:””; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:”Times New Roman”,”serif”;} Szwecja Södra wspiera prace badawczo-rozwojowe Turyngia, Niemcy Polowanie ruszane w lasach państwowych Stany Zjednoczone Dotacje dla lasów samorządowych Świat Prognostyczne studium WWF o deforestacji Badenia-Wirtembergia, Niemcy Postępowanie antymonopolowe wobec ForstBW

Fot. www.sodra.com

Szwecja
Södra wspiera prace badawczo-rozwojowe

Rada nadzorcza Södry – gospodarczegozrzeszenia prywatnych właścicieli lasów w południowej Szwecji – postanowiłazwiększyć wkład firmy do Fundacji na rzecz Prac Badawczo-Rozwojowych i Edukacjio 50 mln SEK (ok. 22 mln zł). Misją fundacji, utworzonej przez Södrę w 1995 r.,jest promocja stosownych działań w południowoszwedzkiej branży leśno-drzewnej.Södra przekazała na ten cel już w sumie 250 mln SEK.

Źródło: www.sodra.com

Turyngia, Niemcy
Polowanie ruszane w lasach państwowych

Wszystkie powierzchnie turyngeńskich lasówpaństwowych, znajdujących się w zarządzie przedsiębiorstwa państwowego LasyTuryngii, są z reguły raz w roku objęte tzw. polowaniem ruszanym –wielkoobszarowym polowaniem zbiorowym, w którym myśliwi zajmują stanowiska nazwyżkach, a zwierzyna jest „wprawiana w ruch” przez psy myśliwskie pojedynczowypuszczone na buszowanie. Lasy Turyngii, których powierzchnia leśna wynosi 200tys. ha, organizują w sumie ok. 300 polowań ruszanych rocznie.

W świetle prawa łowieckiego Turyngiipolowanie ruszane nie jest polowaniem pędzonym, które w tym landzie jestgeneralnie zabronione (wyjątek stanowi polowanie na dziki). Zwierzyna jestbowiem niepokojona jedynie przez psy myśliwskie, pojedynczo pracujące wokół stanowiskmyśliwych lub pojedynczo przeprowadzane przez łowisko przez nielicznychprzewodników. Wszyscy myśliwi, którzy biorą udział w polowaniu ruszanym, musząposiadać zaświadczenie o przejściu sprawdzianu strzeleckiego. Czas trwaniapolowania ruszanego zależy od gatunku zwierzyny, który jest głównym przedmiotemłowów. Na ogół mieści się w przedziale od dwóch (sarna) do trzech godzin(jeleń, dzik). Udział w polowaniu ruszanym w Lasach Turyngii kosztuje ok. 20euro.

Polowania nie są jedynym instrumentem ograniczaniaszkód w turyngeńskich lasach państwowych. Lasy Turyngii stosują też środkipojedynczej ochrony szczególnie cennych gatunków drzew, grodzą ważniejszeuprawy i utrzymują łąki leśne jako żerowiska.

Źródło: www.thueringenforst.de

Stany Zjednoczone
Dotacje dla lasów samorządowych

Federalna Służba Leśna Stanów Zjednoczonych(USFS) współrealizuje konkursowy program wspierania lasów samorządowych(Community Forest Program), udzielając co roku społecznościom lokalnym –władzom samorządowym, plemionom indiańskim i organizacjom niezarobkowym –dotacji na rozwój lasów wielofunkcyjnych. W tym roku USFS wsparła sześćprojektów, przyznając na ich realizację łącznie 1,9 mln dolarów. Wsparcie zestrony innych partnerów programu dotacyjnego osiągnęło w sumie poziom 8,2 mlndolarów.

– Program ma na celu zarówno ochronę irozwój naszych amerykańskich lasów, jak i tworzenie miejsc pracy we wspólnotachlokalnych i zapewnienie tysiącom Amerykanów lepszego dostępu do wolnej przyrody– wyjaśnia Tom Tidwell, szef USFS. Jednym z warunków uczestnictwa w konkursiena dotacje jest zagwarantowanie ludności swobodnego dostępu do lasów.

USFS jest agencją Departamentu RolnictwaUSA, której podstawową misją jest utrzymanie zdrowych, różnorodnychbiologicznie i produktywnych lasów federalnych. Do zadań USFS należy równieżudzielanie fachowej pomocy stanowym służbom leśnym i właścicielom lasówprywatnych, jak również prowadzenie badań leśnych. Począwszy od 1908 r. USFSprzekazuje 25% dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży drewna tym jednostkomsamorządu terytorialnego, na których obszarze położone są kompleksy lasówfederalnych. Środki te przeznaczane są głównie na pomoc szkołom publicznym orazmodernizację i utrzymanie lokalnych dróg.

Źródło: www.fs.fed.us

Świat
Prognostyczne studium WWF o deforestacji

Nawet o 170 mln ha może się uszczuplić do2030 r. powierzchnia lasów na Ziemi, jeżeli nie zostaną powstrzymanedotychczasowe procesy wylesiania. Wskazują na to wyniki studium prognostycznego(„Living Forests Report Chapter 5. Saving Forests at Risk”), opublikowanegoprzez organizację ekologiczną WWF. Autorzy studium identyfikują 11 głównychobszarów deforestacji na świecie. Największe z nich znajdują się w Amazonii,dorzeczu Mekongu i na wyspie Borneo. W skali globalnej główną przyczyną wylesianiajest rozwój rolnictwa przemysłowego, w tym plantacji palmy olejowej i uprawsoi. Znaczna część dóbr wytwarzanych lub pozyskiwanych na terenach wylesionychjest konsumowana w Europie.

11 głównych obszarów deforestracji na świecie wykazanych przez WWF                     Fot. www.assets.worldwildlife.org

Źródło: www.worldwildlife.org,www.forstpraxis.de

Badenia-Wirtembergia, Niemcy
Postępowanie antymonopolowe wobec ForstBW

W połowie kwietnia niemiecki FederalnyUrząd Antymonopolowy przesłał badeńsko-wirtemberskiemu rządowi orazGospodarstwu Krajowemu „ForstBW”, które sprawuje pieczę nad lasami państwowymilandu Badenia-Wirtembergia, projekt swojej ostatecznej decyzji w sprawiepostępowania antymonopolowego, prowadzonego wobec ForstBW od 2012 roku. UrządAntymonopolowy zarzuca badeńsko-wirtemberskim lasom państwowym naruszanieniemieckich przepisów o ochronie konkurencji, ponieważ ForstBW łączynadzorowanie prywatnych i samorządowych właścicieli lasów (funkcjeadministracyjne) z organizacją skomasowanej sprzedaży pozyskiwanego u nichdrewna (funkcje gospodarcze). Organizowanie przez ForstBW sprzedaży drewna zlasów niepaństwowych obejmuje negocjowanie cen i warunków umów oraz wybórklientów. Urząd Antymonopolowy domaga się od ForstBW jasnego organizacyjnegorozdziału sprzedaży drewna od funkcji administracyjnych.

– W naszym postępowaniu antymonopolowymporuszamy się w obszarze napięć między funkcjami lasu jako obiektuprzyrodniczego i rekreacyjnego a jego funkcjami gospodarczymi. Przepisy prawa oochronie konkurencji nie ingerują w sferę funkcji administracyjnych, którepełni gospodarstwo leśne. Jako urząd ochrony konkurencji nie możemy jednakprzymykać oczu na to, że sprzedaż drewna i związane z nią usługi tworzą wNiemczech rynek o miliardowej wartości, którego funkcjonowanie musi podlegaćocenie na podstawie kryteriów konkurencyjności. Przykłady innych niemieckichkrajów związkowych pokazują, że są możliwe bardzo dobre rozwiązania w tymzakresie – tłumaczy Andreas Mundt, prezes Federalnego Urzędu Antymonopolowego.

Niemieckie środowiska leśne są podzielone wkwestii postępowania antymonopolowego wobec badeńsko-wirtemberskich lasówpaństwowych. Leśnicy z państwowych gospodarstw leśnych opowiadają się zaczęściowym wyłączeniem wszystkich niemieckich lasów państwowych z zakresupodmiotowego ustawy o ochronie konkurencji poprzez odpowiednią nowelizacjęfederalnej ustawy o lasach. Zdecydowanie temu przeciwna jest większość zrzeszeńprywatnych właścicieli lasów.

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S.

Finlandia Wyniki finansowe Metsähallitusa w 2014 roku Bawaria, Niemcy Budowa ścieżki w koronach drzew Stany Zjednoczone Uszczuplony budżet na zagospodarowanie lasu

Finlandia
Wyniki finansowe Metsähallitusa w 2014 roku

W minionym roku segment podmiotówgospodarczych fińskiego państwowego koncernu leśnego Metsähallitus zanotowałprzychody rzędu 360,6 mln euro (ok. 1,54 mld zł) i zysk netto w wysokości 114,2mln euro (ok. 489,1 mln zł). To wyniki nieco gorsze niż w 2013 r., kiedyprzychody i zysk wyniosły odpowiednio 370,0 mln i 118,4 mln euro. Mniejsza jestteż dywidenda, jaką rada nadzorcza Metsähallitusa proponuje fińskiemu rządowipobrać od lasów państwowych. Chodzi bowiem o kwotę 110 mln euro (ok. 471 mlnzł), podczas gdy za rok 2013 fińskie lasy państwowe odprowadziły do budżetupaństwa dywidendę w wysokości 120 mln euro. Dyrektor generalny Metsähallitusa,Esa Härmälä, uważa jednak miniony rok za udany. Spadek obrotów był następstwemobniżenia się popytu na drewno.

W 2014 r. rozmiar sprzedaży przez Metsähallitus surowca drzewnego spadł ponizej poziomu 6 mln m3 przy przyroście rocznym sięgającym 11 mln m3 Fot. www.metsa.fi

Podstawowym źródłem przychodówMetsähallitusa jest gospodarka leśna, którą koncern prowadzi za pośrednictwemjednostki Gospodarstwo Leśne, sprawującej pieczę nad lasami o powierzchni 3,6mln ha. Gospodarstwo Leśne, działające na zasadach przedsiębiorstwapaństwowego, zatrudnia ok. 300 pracowników na stanowiskach nierobotniczych i700 pracowników na stanowiskach robotniczych. Do tego dochodzi przeszło tysiącpracowników zatrudnianych przez przedsiębiorców leśnych, którzy świadczą usługina rzecz fińskich lasów państwowych. Dywidenda ekologiczno-społeczna,wypracowana przez Gospodarstwo Leśne w 2014 r., osiągnęła poziom 55 mln euro. Otaką kwotę byłby większy zysk operacyjny segmentu podmiotów gospodarczych Metsähallitusa,gdyby Gospodarstwo Leśne nie wypełniało różnych nierekompensowanych świadczeńna rzecz społeczeństwa, wykraczających poza zobowiązania nałożone na lasypaństwowe w fińskiej ustawie o lasach.

Oprócz segmentu podmiotów gospodarczych(Gospodarstwo Leśne i firmy filialne), w którym zatrudnienie znajduje w sumieprzeszło 1100 osób, koncern Metsähallitus obejmuje osobno rozliczającą sięjednostkę o nazwie Parki i Dzika Przyroda Finlandia (P&WF), mającą w swejpieczy 38 fińskich parków narodowych. W roku 2014 łączny fundusz P&WFkształtował się na poziomie 65,4 mln euro (ok. 280,1 mln zł), z czego 50,5 mlneuro pochodziło z budżetu państwa. Jednostka P&WF, która zatrudnia ok. 600pracowników, odpowiedzialna jest także za 29 ważnych obiektów fińskiego dziedzictwakulturowego, w tym za ruiny zamków. Między P&WF a gospodarczym segmentemMetsähallitusa nie ma transferowych przepływów finansowych.

Źródło: www.metsa.fi

Bawaria, Niemcy
Budowa ścieżki w koronach drzew

Bawarskie Lasy Państwowe (BaySF) rozpoczęływ gminie Ebrach budowę ścieżki w koronach drzew. W całe przedsięwzięcieedukacyjne BaySF mają zainwestować ok. 8 mln euro. Po jego ukończeniuspodziewanych jest 150 tys. odwiedzających rocznie.

Wykonana w całości z drewna ścieżka będziemiała maksymalną wysokość 41 m i łączną długość 1150 m. Centralną część ścieżkibędzie tworzyła kielichowata wieża widokowa (na zdj.). Infrastruktura ścieżkima obejmować nowoczesne elementy komunikacyjne i edukacyjne. Nie zabrakniegastronomi promującej regionalne potrawy. Ścieżka ma zostać oddana do użytku nawiosnę 2016 roku.

Podobne projekty cieszą się dużymzainteresowaniem i spotkać je można m.in. w Estonii, w Czechach czy weWłoszech.

Działające w formie przedsiębiorstwapaństwowego BaySF są największym niemieckim gospodarstwem leśnym (powierzchnialeśna 750 tys. ha). Zatrudniają ok. 2700 osób, w tym ok. 1600 pracowników nastanowiskach robotniczych. Rocznie pozyskują blisko 5 mln m3 drewna. Do budżetulandu Bawaria odprowadzają dywidendę w wysokości ok. 75 mln euro przy dotacjachrzędu 8 mln euro rocznie.

Źródło: www.baysf.de

Stany Zjednoczone
Uszczuplony budżet na zagospodarowanie lasu

Fot. www.flickr.com

Robert Bonnie (na zdj.), podsekretarz wDepartamencie Rolnictwa Stanów Zjednoczonych, odpowiedzialny za federalnąSłużbę Leśną (USFS), wystąpił 24 marca 2015 r. przed Komisją ds. Energii iZasobów Naturalnych Senatu Stanów Zjednoczonych. Omawiając działaniaadministracji prezydenta Baracka Obamy, dotyczące lasów federalnych, Bonniewskazał na jej dążenie do zwiększenia tempa i skali restytucji amerykańskichlasów publicznych oraz do podniesienia poziomu ich zrównoważonego użytkowania.Jednocześnie zwrócił uwagę na to, że konieczność przesunięcia funduszy z takichsfer jak zagospodarowanie lasu, rekreacja, badania leśne i ochrona przyrody dodziału zwalczania pożarów leśnych grozi paraliżem federalnej Służby Leśnej. –Służba Leśna Stanów Zjednoczonych intensyfikuje restytucję i zagospodarowanielasów federalnych mimo wyzwań budżetowych. Zgadzamy się jednak, że trzebaczynić więcej – przyznał Robert Bonnie. Zarazem zwrócił uwagę na fakt, żepersonel lasów federalnych został zredukowany o przeszło jedną trzecią wstosunku do poziomu z roku 1998.

Amerykańskie lasy federalne, zajmującepowierzchnię 76,2 mln ha, są obszarami chronionymi kategorii VI wg klasyfikacjiMiędzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), toteż możliwe jest ichograniczone użytkowanie. USFS nie wykorzystuje jeszcze w pełni tej możliwości,aczkolwiek od 2008 r. pozyskanie drewna w lasach federalnych wzrosło o 18%. W2014 r. wolumen sprzedaży drewna osiągnął poziom 6,6 mln m3.

Niepokój Roberta Bonniego budzi łataniefunduszu przeciwpożarowego kosztem innych funduszów USFS. – Sezon pożarowy jestu nas o 78 dni dłuższy, niż był jeszcze 30 lat temu. Pożary stają się corazwiększe i nabywają bardziej katastroficznego charakteru. Ich zwalczaniekosztuje coraz więcej. O ile w 1995 r. agencja USFS przeznaczyła na zwalczaniepożarów 16% swojego budżetu, o tyle dziś stosowny odsetek zbliża się do 50% –zaznaczył Robert Bonnie.

USFS jest agencją Departamentu RolnictwaUSA, której podstawową misją jest utrzymanie zdrowych, różnorodnychbiologicznie i produktywnych lasów federalnych oraz prerii. Do zadań USFSnależy również udzielanie fachowej pomocy stanowym służbom leśnym i właścicielomlasów prywatnych oraz prowadzenie badań leśnych. USFS zobowiązana jest doprzekazywania corocznie 25% dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży drewna tymjednostkom samorządu terytorialnego, na których obszarze położone są kompleksylasów federalnych. Środki te przeznaczane są głównie na pomoc miejscowymszkołom publicznym i na modernizację i utrzymanie lokalnych dróg.

Źródło: www.fs.fed.us

Opr. A.S.

Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standardowy; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:””; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:”Times New Roman”,”serif”;} Szwecja Södra intensyfikuje użytkowanie drewna energetycznego RPA Ruszyła rejestracja na WFC 2015 Niemcy Naruszenie dyrektywy Niemcy Turbiny wiatrowe w lasach a nietoperze

Szwecja
Södra intensyfikuje użytkowanie drewna energetycznego

Södra – gospodarcze zrzeszenie prywatnychwłaścicieli lasów w południowej Szwecji – dąży do zwiększenia efektywnościużytkowania drewna energetycznego. Jednocześnie wprowadza mniej inwazyjne metodyjego pozyskiwania w celu zwiększenia stopnia ochrony gleby. Wyłanianiekooperantów spośród firm świadczących usługi w zakresie pozyskiwania i wywozudrewna energetycznego ma się zakończyć późną wiosną 2015 roku.

W ślad za zwiększaniem pozyskania biomasy leśnej pójdzie ograniczenie szkód m.in. glebowych. Czuby i gałęzie nie będą już zrębkowane bezpośrednio na powierzchniach zrębowych, a dopiero przy drogach wywozowych Fot. www.sodra.se/A. Lindholm

– Z pozyskiwanej u nas biomasy leśnej wytwarzanejest ok. 1,5 TWh energii rocznie, co odpowiada rocznemu całkowitemuzapotrzebowaniu energetycznemu 75 tys. gospodarstw domowych. Chcemy zwiększyćzakres użytkowania drewna energetycznego i podnieść efektywność tejdziałalności. To wymaga m.in. przestawienia się na mniej inwazyjne metodypozyskiwania biomasy leśnej, zmniejszające niebezpieczeństwo szkód glebowych.Planujemy stosowanie w większym niż dotąd rozmiarze zrywki wierzchołków drzew igałęzi do dróg wywozowych i zrębkowanie tego surowca dopiero tam, a nie napowierzchniach zrębowych. Wyłonienie odpowiednich firm usługowych jest ważnymelementem naszej inicjatywy – mówi Håkan Larsson, dyrektor segmentu gospodarkileśnej w Södrze.

W Södrze zrzeszonych jest 50,8 tys.prywatnych właścicieli lasów. Należy do nich w sumie 36 tys. posiadłościleśnych o łącznej powierzchni 2,36 mln ha. Członkowie Södry są takżewłaścicielami koncernu leśno-drzewnego, w skład którego wchodzą trzy segmenty:Södra Skog (gospodarka leśna), Södra Cell (przemysł celulozowy) i Södra Wood (przemysł drzewny).Zatrudniający 3,5 tys. pracowników koncern zanotował w 2014 r. zysk operacyjnyrzędu 1516 mln SEK (ok. 686 mln zł) i zaproponował członkom Södry wypłatędywidendy w łącznej wysokości 553 mln SEK (ok. 250 mln zł).

Wiosną 2015 r. rezygnację z funkcjiprzewodniczącego rady nadzorczej Södry zapowiedział Christer Segersteén, któryzasiadał w tym gremium łącznie przez 24 lata. Funkcję przewodniczącego pełniłprzez cztery lata. – Choć będzie mi brakowało Södry, to jednak nadszedł czas nato, żeby jej stery przejęli inni. Odczuwam satysfakcję, przekazując im firmęstabilną, rentowną i zdrową finansowo – mówi Segersteén, który w tym rokukończy 65 lat.

Christera Segersteéna na stanowiskuzastąpić ma Lena Ek, właścicielka lasów i była minister środowiska Szwecji (wlatach 2011––14). Wcześniej przez wiele lat była członkinią rady nadzorczejSödry.

Źródło: www.sodra.com

Stany Zjednoczone
Lasy wyłożą dodatkowe pieniądze na szkoły i drogi

Służba Leśna Stanów Zjednoczonych (USFS),sprawująca pieczę nad amerykańskimi lasami federalnymi, przekaże w tym rokujednostkom samorządu terytorialnego 285 mln dolarów na utrzymanie lokalnychszkół i dróg publicznych. Stało się to możliwe po przedłużeniu przez Kongresterminu obowiązywania ustawy o zabezpieczeniu szkół na obszarach wiejskich iwsparciu samostanowienia wspólnot lokalnych o dwa lata. Ustawa ta utraciła mocwe wrześniu ub. roku i początkowo nie miała już być reaktywowana. Skutkiem tegobyłby spadek płatności dokonywanych przez USFS na rzecz lokalnych szkół i drógpublicznych do poziomu 50 mln dolarów rocznie. O sprawie pisaliśmy szerzej wnr. 5/2015.

Przez najbliższe dwa lata lokalne amerykańskie szkoły nie musza się martwić o wysokość dotacji od USFS Fot. www.flickr.com

Ustawa o zabezpieczeniu szkół na obszarachwiejskich i wsparciu samostanowienia wspólnot lokalnych została uchwalona przezKongres w 2000 roku. Uzupełnia ona bezterminową ustawę z 1908 r., którazobowiązuje USFS do przekazywania corocznie 25% dochodów ze sprzedaży drewnatym jednostkom samorządu terytorialnego, na których obszarze położone sąkompleksy lasów federalnych.

Źródło:www.fs.fed.us

RPA
Ruszyła rejestracja na WFC 2015

Na oficjalnej stronie internetowej 14.Światowego Kongresu Leśnictwa (www.wfc2015.org.za), który odbędzie się między 7a 11 września w Durbanie w RPA, można już dokonywać rejestracjiuczestników. Możliwe jest zgłoszenie uczestnictwa pełnego lub częściowego. Dlastudentów i emerytów przewidziane są zniżki w opłacie rejestracyjnej.

Źródło: www.webapps.daff.gov.za

Niemcy
Naruszenie dyrektywy

Komisja Europejska wszczęła wobec Niemiecpostępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego UE.Przedmiotem postępowania są kwestie formalne, dotyczące dyrektywy siedliskowej.Niemiecki rząd federalny i większość rządów krajów związkowych uważałydotychczas, że niemiecka federalna ustawa o ochronie przyrody w wystarczającymstopniu chroni siedliskowe obszary Natura 2000 i nie są potrzebne specjalneuregulowania prawne w tym zakresie. KE była innego zdania. Jeżeli postępowaniezostanie przeprowadzone do końca, Niemcy mogą zapłacić kilkaset milionów eurokary.

W Niemczech jest przeszło 4 tys.siedliskowych obszarów Natura 2000. Łącznie zajmują ok. 10% niemieckiejpowierzchni lądowej. Do tego dochodzą inne rodzaje obszarów chronionych. Wokresie od 1990 do 2011 r. powierzchnia parków narodowych zwiększyła się wNiemczech o 48%, rezerwatów przyrody – o 176%, a rezerwatów biosfery – o 286%.

Źródło: www.forstpraxis.de

Niemcy
Turbiny wiatrowe w lasach a nietoperze

W początkowych latach rozwoju energetykiwiatrowej w Niemczech lasy nie wchodziły w grę jako miejsca lokalizacji turbinz uwagi na kwestie ochrony przyrody. Dziś jednak generalne wyłączenie lasów zobszarów wykorzystywanych na potrzeby energetyki wiatrowej jest już u naszychzachodnich sąsiadów nie do pomyślenia. Wycofują się oni z energetyki atomowej,a to wymaga rozwoju m.in. rozległej sieci elektrowni wiatrowych.

Lasy są ważnym środowiskiem życianietoperzy, dla których turbiny wiatrowe stanowią poważne zagrożenie. Dlategoniemiecki Federalny Urząd Ochrony Przyrody (BfN) opowiedział się zawypracowanymi przez ekspertów normami inwentaryzacji nietoperzy w ramachplanowania instalacji energetycznych w lasach. – Aby ocenić zagrożenia, jakiepowstają dla różnych gatunków nietoperzy w związku z planowaniem elektrowniwiatrowych, konieczne są intensywne badania szczególnie na obszarach leśnych.Duże znaczenie ma przy tym wybór optymalnych metod badań – zaznacza BeateJessel, prezes BfN. Na podstawie wyników inwentaryzacji będzie możnaprzygotować rozwiązania, które pozwolą na maksymalne złagodzenie konfliktu międzyochroną przyrody a użytkowaniem obszarów leśnych na potrzeby energetykiwiatrowej. – Duże znaczenie ma stosowanie metod znormalizowanych. Umożliwia onoujednolicenie nakładów planistycznych i ułatwia porównanie wyników badań wskali całych Niemiec – dodaje prezes Beate Jessel.

W Niemczech występuje 25 gatunkównietoperzy. Wszystkie objęte są ochroną. Wiele znajduje się na czerwonejliście. Szczególnie zagrożone są gatunki, które występują niemal wyłącznie wśrodowisku leśnym (np. mopek czy nocek Bechsteina).

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S.

Stany Zjednoczone Szef USFS o strategii lasów federalnych Niemcy Zwierzyna kontra ochrona gatunkowa Hesja, Niemcy Negocjacje w sprawie podwyżek płac Austria Nowe wytyczne ws. wagowego pomiaru drewna

Stany Zjednoczone
Szef USFS o strategii lasów federalnych

26 lutego 2015 r. szef federalnej SłużbyLeśnej Stanów Zjednoczonych (USFS), Tom Tidwell, występując przed Komisją ds.Energii i Zasobów Naturalnych Senatu USA, przedstawił założenia strategii USFS naamerykański rok budżetowy 2016 (październik 2015 – wrzesień 2016). Zgodnie zpreliminarzem prezydenta Baracka Obamy, budżet lasów federalnych ma wynieść 4,9mld dolarów. USFS zamierza się skoncentrować na pięciu zadaniach: restytucjikrajobrazów o niezbędnym poziomie rezyliencji, stymulowaniu rozwojuspołeczności lokalnych, zarządzaniu ryzykiem pożarów w wolnej przyrodzie,promowaniu bezpieczeństwa pracy i dywersyfikacji struktury pracowniczej.

Senatorowie szczegółowo przepytali szera USFS Toma Tidwella z planów działań na przyszły rok           Fot. www.youtube.com

– Ten budżet pozwoli nam efektywniejredukować zagrożenia pożarowe, gospodarować krajobrazami w sposób bardziejholistyczny i zwiększać rezyliencję zarówno federalnych lasów i prerii, jak iokolicznych społeczności lokalnych – przekonywał senatorów Tidwell. USFS dążydo osiągnięcia zerowego wskaźnika wypadkowości w lasach federalnych. O ile w2009 r. wskaźnik ten wynosił jeszcze 7,4, obecnie jego wartość spadła do 1,8.Celem USFS jest również zwiększenie zróżnicowania struktury pracowniczej lasówfederalnych, tak aby odzwierciedlała ona amerykańskie społeczeństwo.

USFS jest agencją Departamentu RolnictwaStanów Zjednoczonych, której podstawową misją jest utrzymanie zdrowych,różnorodnych biologicznie i produktywnych lasów federalnych oraz prerii.

Do zadań USFS należy również udzielaniefachowej pomocy stanowym służbom leśnym i właścicielom lasów prywatnych orazprowadzenie badań leśnych. USFS zobowiązana jest do przekazywania corocznie 25%dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży drewna tym jednostkom samorząduterytorialnego, na których obszarze położone są kompleksy lasów federalnych.Środki te przeznaczane są głównie na pomoc miejscowym szkołom publicznym orazna modernizację i utrzymanie lokalnych dróg.

Amerykańskie lasy federalne, zajmującepowierzchnię 76,2 mln ha, są obszarami chronionymi kategorii VI wg klasyfikacjiMiędzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN). Poziom pozyskania drewna w tychlasach jest nieznaczny. Założony na lata budżetowe 2015 i 2016 wolumensprzedaży drewna wynosi odpowiednio 6,8 mln i 7,5 mln m3.

Źródło: www.fs.fed.com

Niemcy
Zwierzyna kontra ochrona gatunkowa

Ustanawianie w lasach obszarów chronionychpraktycznie nie przynosi pozytywnych rezultatów w zakresie ochrony gatunkowej,ponieważ zróżnicowane gatunkowo odnowienia nie mogą się rozwijać wskutekzgryzania przez zwierzynę. Do takiego wniosku doszli naukowcy z InstytutuBiogeochemii im. Maxa Plancka w Jenie, którzy we współpracy ze swoimi kolegamiz rumuńskich placówek badawczych skontrolowali stan odnowień na blisko 7 tys.powierzchni doświadczalnych, znajdujących się w niemieckiej Turyngii i wRumunii. W chronionych lasach liściastych dochodzi do tak dużego rozmnożeniasię saren i jeleni, że odnowienie nie ma szansy rozwoju. Naukowcy uważająnawet, że ambitny cel niemieckiej strategii ochrony bioróżnorodności –wyłączenie 5% lasów z użytkowania – doprowadzi wręcz do zubożenia gatunkowegoekosystemów.

Fot. D. Gostkowski

Wyniki badań dowodzą, że w warunkachturyngeńskich w następstwie zgryzania traconych jest w odnowieniach 50–60%gatunków drzew. W warunkach rumuńskich straty kształtują się na poziomie10–30%. Największe szkody występują właśnie na obszarach chronionych. –Dostrzegamy tutaj problem zbyt wąskiego, być może, pojmowania ochronygatunkowej – mówi Helge Walentowski, naukowiec z Bawarii. – Na obszarachchronionych mamy bowiem dużo drewna martwego, ale nie mamy już np. motyli.Utrata różnych gatunków drzew wskutek zgryzania skutkuje bowiem utratą gatunkówmotyli. Ginie co drugi gatunek, ponieważ baza pokarmowa owadów, którenajczęściej uzależnione są od jednego lub niewielu gatunków roślin, jesttrzebiona przez sarny już na etapie kiełkowania – wyjaśnia Walentowski.

Źródło: www.mpg.de

Hesja, Niemcy
Negocjacje w sprawie podwyżek płac

Związek Leśników Niemieckich (BDF)uczestniczy w negocjowaniu nowego układu zbiorowego pracy dla pracownikówjednostek publicznych landu Hesja, reprezentując załogę Gospodarstwa Krajowego„Lasy Hesji”. BDF wraz z innymi heskimi reprezentacjami pracowniczymi domagasię przede wszystkim podwyżki stawek w taryfikatorze wynagrodzenia o 5,5%, alenie mniej niż o 175 euro. Wśród innych postulatów jest dyskusyjne żądanieprzyjmowania na stałe do pracy wszystkich praktykantów.

Gospodarstwo Krajowe „Lasy Hesji” zatrudniablisko 1200 pracowników. Oprócz gospodarowania w lasach państwowych landu Hesja(342 tys. ha) zakres działalności Lasów Hesji, które są organizacją gospodarcząnieposiadającą osobowości prawnej, obejmuje usługowe zagospodarowanie lasówsamorządowych (284 tys. ha) i prywatnych (100 tys. ha) oraz międzynarodowykonsulting leśny.

Źródło: www.forstpraxis.de

Austria
Nowe wytyczne ws. wagowego pomiaru drewna

Od stycznia br. obowiązują w Austrii nowebranżowe wytyczne w sprawie wagowego pomiaru drewna do przerobu przemysłowego.Nowelizacja była wynikiem dwuletniej pracy grupy roboczej, powołanej przezaustriacki Układ Kooperacyjny „Las Drewno Papier” (FHP). W skład grupy roboczejwchodzą przedstawiciele branżowych reprezentacji leśnictwa, przemysłu drzewnegoi papiernictwa oraz stosowni eksperci. Celem nowelizacji było główniedoprecyzowanie definicji pojęć.

Wagowy pomiar drewna do przerobuprzemysłowego stosowany jest w Austrii od początku lat 80. XX wieku.Organizacja FHP, która firmuje wytyczne, reprezentuje 172 tys. austriackichprzedsiębiorstw, zapewniających łącznie 300 tys. miejsc pracy. Kontrolę nadwagowym pomiarem drewna sprawuje organizacja użyteczności publicznej „InstytutBadania Drewna Austria” (HFA). Członkami HFA są reprezentacje różnych grupinteresariuszy sektora leśno-drzewnego. Niezapowiedziane kontrole, obejmują nietylko weryfikację danych pomiarowych i przegląd procesów technologicznych, leczrównież sprawdzenie kwalifikacji personelu pracującego przy pomiarze drewna.

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S.

Łotwa Wstępne wyniki finansowe LVM w 2014 rok Unia Europejska Nowy szef EUSTAFOR-u Turyngia, Niemcy Minimalizacja stosowania chemikaliów Finlandia Nowa nazwa Służby Dziedzictwa Przyrodniczego

Łotwa
Wstępne wyniki finansowe LVM w 2014 roku

Zgodnie ze wstępnym sprawozdaniemfinansowym, spółka akcyjna Łotewskie Lasy Państwowe (LVM) zanotowała w 2014 r.przychody rzędu 275,1 mln euro (ok. 1,2 mld zł) i zysk w wysokości 76,9 mlneuro (ok. 329,3 mln zł). Przychody przekroczyły plan aż o 18,5 mln euro.Przyczynił się do tego głównie wzrost cen drewna. Pozytywny wpływ na wynikfinansowy LVM miały też takie czynniki, jak spadek cen oleju napędowego izmniejszenie kosztów zagospodarowania lasu.

– Sytuacja na rynku sprzyjała stabilnościcen głównych towarów oferowanych przez LVM – iglastego drewna tartacznego,liściastego drewna wielkowymiarowego i drewna okleinowego. Towary te byłyprzetwarzane przez naszych klientów na wyroby gotowe i sprzedawane na rynkuświatowym. Gorsza była sytuacja na rynku drewna energetycznego, który cechowałsię niskim poziomem popytu na surowiec i niskimi jego cenami ze względu naciepłą zimę – mówi Roberts Stripnieks, dyrektor generalny LVM. W 2014 r. LVMzanotowały największy w swojej historii rozmiar eksportu sadzonek: 8,8 mln szt.– Osiągnęliśmy ten wynik dzięki specjalnym inwestycjom w technologieszkółkarskie i w zapewnienie dobrej jakości sadzonek. Naszymi głównymizagranicznymi rynkami zbytu są: Estonia, Finlandia, Litwa i Szwecja – informujeStripnieks.

W zarządzie spółki akcyjnej LVM znajdujesię 1,62 mln ha gruntów państwowych, w tym 1,59 mln ha lasów. Wyłącznymwłaścicielem LVM jest Republika Łotwy, reprezentowana przez MinisterstwoRolnictwa. LVM zatrudniają ok. 980 pracowników i pozyskują rocznie blisko 6 mlnm3 drewna przy przyroście rocznym sięgającym 12 mln m3. W skład działuGospodarka Leśna, stanowiącego trzon Łotewskich Lasów Państwowych, wchodzą trzyautonomiczne jednostki: Zagospodarowanie Lasu, Infrastruktura Leśna iPozyskanie/Dostawy Drewna. LVM mają 40,22% udziałów w InstytucieBadawczo-Rozwojowym Leśnictwa i Technologii Drewna Sp. z o.o. w Jełgawie.

Zgodnie ze strategią LVM ochrona przyrodyjest priorytetowym celem zagospodarowania 20% gruntów spółki. Na pozostałymobszarze prowadzona jest wielofunkcyjna gospodarka leśna, przy czym lasy oszczególnych funkcjach rekreacyjnych i ochronnych zajmują łącznie powierzchnię180 tys. ha.

Źródło: www.lvm.lv

Unia Europejska
Nowy szef EUSTAFOR-u

Per-Olof Wedin (na zdjęciu z prawej),dyrektor generalny szwedzkich lasów państwowych (Sveaskog), został wybrany naprzewodniczącego Europejskiego Związku Lasów Państwowych (EUSTAFOR). Szwedzastąpił na tym stanowisku Georga Erlachera (na zdjęciu z lewej), byłegoprezesa zarządu Austriackich Lasów Związkowych (ÖBf). – EUSTAFOR jestpodstawową platformą współpracy – na szczeblu europejskim – na rzecz lasów iich zrównoważonego rozwoju. Lasy są zasobami odnawialnymi i pełnią szczególnieważną rolę w transformacji gospodarki w kierunku „zielonej” bioekonomii –powiedział Per-Olof Wedin z okazji swojej nominacji. Zadeklarował także: – Wkrajach Unii Europejskiej występują znaczne różnice w zapatrywaniach na lasy igospodarkę leśną. Jednak tym, co łączy członków EUSTAFOR-u, jest praktykowaniezrównoważonej gospodarki leśnej, która zwiększa rozliczne walory ich lasów,takie jak bioróżnorodność, warunki do rekreacji, zasobność w surowce odnawialnei potencjał w zakresie tworzenia miejsc pracy i zapewniania dobrobytu. Jakoreprezentant Szwecji na stanowisku przewodniczącego EUSTAFOR-u chcęskoncentrować się na znaczeniu lasów dla klimatu Europy oraz na sprawachinnowacyjności i zatrudnienia.

EUSTAFOR to organizacja reprezentującapaństwowe gospodarstwa leśne w UE, założona w maju 2006 roku. Obecnieorganizacja zrzesza 29 państwowych gospodarstw leśnych z 21 krajów. CzłonkowieEUSTAFOR-u gospodarują w lasach o łącznej powierzchni ok. 30 mln ha izatrudniają ok. 100 tys. pracowników. Rocznie pozyskują w sumie ok. 126 mln m3drewna. Siedziba organizacji mieści się w Europejskim Domu Leśnictwa przy placuLuksemburskim w Brukseli. Komitet wykonawczy EUSTAFOR-u tworzą przedstawicieleAustriackich Lasów Związkowych, Lasów Republiki Czeskiej, Metsähallitusa(Finlandia), Narodowej Komisji Leśnej (Francja), Bawarskich Lasów Państwowych,Coillte (Irlandia), naszych Lasów Państwowych i Krajowej Administracji Leśnej„Romsilva” (Rumunia). Dyrektorem wykonawczym EUSTAFOR-u jest Polak – PiotrBorkowski.

Źródło: www.eustafor.eu

Turyngia, Niemcy
Minimalizacja stosowania chemikaliów

W 2014 r. przedsiębiorstwo państwowe LasyTuryngii, które sprawuje pieczę nad turyngeńskimi lasami państwowymi (200 tys.ha), stosowało chemiczne środki ochrony roślin na mniej niż jednym procencieswojej powierzchni leśnej. Zakres stosowania środków chemicznych w lasachpaństwowych Turyngii zmniejsza się sukcesywnie od połowy lat 90. XX wieku.Przyczyniają się do tego m.in. biotechniczne metody ochrony, nowoczesny systemmonitoringu i odpowiednie postępowanie hodowlane. – Nasza strategia integralnejochrony lasu daje środkom hodowlanym, biologicznym i technicznym absolutnepierwszeństwo przed środkami chemicznymi – mówi Volker Gebhardt, członekdwuosobowego zarządu Lasów Turyngii. Rozwój szkodników lasów zależy jednak wbardzo dużym stopniu od warunków atmosferycznych. Lasy Turyngii są więc staleprzygotowane na ewentualną konieczność zastosowania chemicznych środków ochronyroślin na większą skalę.

Źródło: www.thueringenforst.de

Finlandia
Nowa nazwa Służby Dziedzictwa Przyrodniczego

Pod koniec 2014 r. Służba DziedzictwaPrzyrodniczego – jednostka fińskiego państwowego koncernu leśnegoMetsähallitus, odpowiedzialna za 38 parków narodowych Finlandii – zostałaprzemianowana na: Parki i Dzika Przyroda Finlandia (P&WF).

W 2014 r. zanotowano łącznie blisko 2,3 mlnpobytów w fińskich parkach narodowych. Wydatki ponoszone przez turystów wzwiązku z ich pobytem w parkach oznaczały dla lokalnych społeczności przychodyrzędu 125,8 mln euro i 1256 pełnych etatów pracy. Do tego doszło 14,7 mln euroi 156 pełnych etatów pracy, wygenerowanych przez siedem ośrodków turystycznychP&WF. Każde euro zainwestowane przez państwo fińskie w parkowąinfrastrukturę generowało przeciętnie 10 euro wpływów, trafiających do kaslokalnych społeczności. W miejscach liczniej uczęszczanych zwrot sięgał nawet14 euro.

Za 38 fińskich parków narodowych odpowiadać będzie teraz jednostka Parki i Dzika Przyroda Finlandia Fot. www.metsahallitus.fi

Oprócz jednostki Parki i Dzika PrzyrodaFinlandia, zatrudniającej ok. 600 pracowników i finansowanej głównie z budżetupaństwa, w skład koncernu Metsähallitus wchodzi segment podmiotów gospodarczych(jednostka Gospodarstwo Leśne i firmy filialne). Między budżetową a gospodarcząjednostką Metsähallitusa nie ma transferowych przepływów finansowych.

Źródło: www.metsa.fi

Opr. A.S.

Finlandia Polityka klimatyczna a pozyskanie drewna Bawaria, Niemcy Inwentaryzacja szkód od zgryzani Szwecja Współpraca Södry z koncernem Statkraft

Finlandia
Polityka klimatyczna a pozyskanie drewna

„Narodowa strategia leśna 2025”, która została niedawno przyjęta przezfiński rząd, zawiera również zapisy dotyczące wpływu międzynarodowych celówklimatycznych na pozyskanie drewna w Finlandii. Podstawowe pytanie brzmi: czymożliwy będzie dalszy wzrost rozmiaru pozyskania?

Zasoby drzewne fińskich lasów rosną już od dłuższego czasu. Dzięki temulasy te pełnią funkcję pochłaniacza CO2. Wśród uczestników procesuwypracowywania założeń strategii ujawniły się znaczne rozbieżności dotyczącedocelowego przyrostu zasobów drzewnych i pozyskania drewna w Finlandii.Ostateczna kalkulacja wykazała, że znaczący wzrost pozyskania nie jest możliwy,jeśli mają zostać osiągnięte wyznaczone cele klimatyczne. Duży wzrost pozyskaniaskutkowałby bowiem spadkiem rozmiaru pochłaniania CO2 przez fińskie lasy dopoziomu poniżej progu wynikającego z międzynarodowych zobowiązań Finlandii.

Na potrzeby kalkulacji wyróżniono dwie główne kategorie pozyskiwanegodrewna: pnie oraz gałęzie i pniaki. Pnie zostały z kolei podzielone na surowiecprzemysłowy i drewno energetyczne. W przypadku kategorii „pnie” koniecznośćosiągnięcia celów klimatycznych pociąga za sobą zmniejszenie fińskiegomaksymalnego zrównoważonego rozmiaru pozyskania drewna o blisko 9 mln m3, czylido poziomu 78,9 mln m3 rocznie. Przy tym miąższość drewna energetycznegopochodzącego z pni maleje o blisko 2 mln m3. Natomiast miąższość gałęzi ipniaków zmniejsza się o 1 mln m3 rocznie. Realizacja założeń politykiklimatycznej oznacza więc zmniejszenie fińskiego maksymalnego zrównoważonegorozmiaru całkowitego pozyskania drewna o 10 mln m3 rocznie.

W ostatnich latach roczny rozmiar pozyskania surowca przemysłowego idrewna energetycznego w lasach Finlandii wynosił odpowiednio 55 mln i 10 mlnm3. Z zagranicy fiński przemysł drzewny sprowadzał ok. 10 mln m3 drewnarocznie. Fińska branża drzewno-papiernicza planuje w najbliższej przyszłościwiele inwestycji, co z pewnością spowoduje wzrost zapotrzebowania na surowiecdrzewny. Zgodnie z szacunkami roczny rozmiar popytu na drewno w Finlandii możesię zwiększyć o kilkanaście mln m3. Teoretycznie fiński maksymalny zrównoważonyrozmiar pozyskania drewna może zaspokoić zwiększone zapotrzebowanie na tensurowiec. Trzeba jednak pamiętać, że w Finlandii użytkowanie rzeczywiste jest zróżnych względów mniejsze od potencjalnego. Chodzi tu głównie o niedostępnośćniektórych drzewostanów i fakt, że nie wszyscy właściciele lasów sązainteresowani sprzedażą drewna.

Źródło: www.smy.fi

Bawaria, Niemcy
Inwentaryzacja szkód od zgryzania

Pod koniec lutego ruszyła w Bawarii ogólnolandowa inwentaryzacja stanuodnowień leśnych pod kątem szkód od saren, jeleni i kozic. Inwentaryzacja takaprzeprowadza jest w tym landzie co trzy lata, począwszy od 1986 roku. W ciągukilku tygodni kontrolowane są w sumie 22 tys. powierzchni próbnych. Zgromadzonedane stanowią podstawę do planowania pozyskania zwierzyny. Bawarskie władzeuznają, że warunkiem hodowli stabilnych drzewostanów mieszanych o dużejelastyczności klimatycznej jest utrzymywanie stanów liczebnych zwierzyny wgranicach określonych pojemnością siedlisk.

Źródło: www.baysf.de

Szwecja
Współpraca Södry z koncernem Statkraft

Södra – zrzeszenie prywatnych właścicieli lasów w południowej Szwecji –podpisała umowę o współpracy z norweskim państwowym koncernem energetycznymStatkraft. Umowa zakłada utworzenie spółki mającej uruchomić produkcję biopaliww zakładach byłej celulozowni w norweskiej miejscowości Tofte. 51% udziałów współce, której nazwa ma brzmieć Silva Green Fuel AS, będzie należało doStatkraft, reszta pozostanie w rękach Södry

Stara celulozownia w norweskim Tofte zyska nowe życie. Utworzona przez Södrę i Statkraft spółka Silva Green Fuel AS będzie w niej produkować biopaliwa Fot. www.en.wikipedia.com/K. Lenes

Pierwszym zadaniem spółki będzie znalezienie ekonomicznie efektywnejtechnologii produkcji biopaliw drugiej generacji, bazujących na biomasieleśnej. – Statkraft traktuje biopaliwa pochodzenia leśnego jako nowypotencjalny obszar wzrostu w branży energii odnawialnej. Sądzę, że współpraca zSödrą tworzy solidną podstawę do rentownego przedsięwzięcia – mówi ChristianRynning-Tønnesen, dyrektor generalny firmy Statkraft. – Södra ściśle obserwujerozwój technologiczny i monitoruje możliwości biznesowe, jakie dajewykorzystanie biomasy leśnej do przemysłowej produkcji paliw neutralnych podwzględem klimatycznym. Byliśmy zadowoleni ze współpracy ze Statkraft wprzeszłości. Cieszymy się więc teraz na myśl o połączeniu kompetencji idoświadczeń obu firm na potrzeby realizacji tego projektu – dopowiada LarsIdermark, dyrektor generalny Södry.

Statkraft jest największym w Europie producentem energii ze źródełodnawialnych. Zatrudnia 3,7 tys. pracowników w 20 krajach.

W Södrze zrzeszonych jest 50,8 tys. prywatnych właścicieli lasów. Należydo nich w sumie 36 tys. posiadłości leśnych o łącznej powierzchni 2,36 mln ha.Członkowie Södry są też właścicielami koncernu leśno-drzewnego, złożonego z trzechsegmentów: Södra Skog (gospodarka leśna), Södra Cell (przemysł celulozowy) iSödra Wood (przemysł drzewny). Koncern zatrudnia 3,5 tys. pracowników.

W 2014 r. Södra zanotowała zysk operacyjny w wysokości 1516 mln SEK (ok.686 mln zł). Wartość sprzedaży netto wyniosła 17,4 mld SEK (ok. 7,9 mld zł).Tak dobre wyniki finansowe były następstwem pozytywnej sytuacji na rynkachzbytu, stabilnych cen produktów, korzystnych kursów walutowych i zastosowanychśrodków służących zwiększeniu efektywności działania firmy. Rada nadzorczazaproponowała walnemu zgromadzeniu wypłatę członkom Södry dywidendy w łącznejwysokości 553 mln SEK (ok. 250 mln zł). Södra rozpoczęła w ub. roku okresintensywnego inwestowania zaplanowany na kilka lat. W trzy celulozownie mazostać zainwestowanych blisko 5 mld SEK. – Celem jest długofalowy rentownywzrost koncernu Södra. Jesteśmy przekonani, że branża leśno-drzewna ma kluczoweznaczenie dla rozwoju zrównoważonej bioekonomii, i mamy odwagę bycia pionieramina tym polu – zapewnia Lars Idermark.

Źródło:www.sodra.com

Opr. A.S.

Stany Zjednoczone Lasy federalne mniej płacą na szkoły i drogi Austria Leśny indeks bioróżnorodności Szwajcaria Słabe euro rujnuje gospodarkę leśną Turyngia, Niemcy Program przeciwdziałania zamieraniu jesionu

Stany Zjednoczone
Lasy federalne mniej płacą na szkoły i drogi

Zgodnie z ustawą obowiązującą w USA od 1908 r., federalna Służba Leśna Stanów Zjednoczonych (USFS) zobowiązana jest do przekazywania corocznie 25% dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży drewna i innych źródeł tym jednostkom samorządu terytorialnego, na których obszarze położone są kompleksy lasów federalnych. Środki te przeznaczane są głównie na pomoc miejscowym szkołom publicznym i na budowę, remonty i utrzymanie lokalnych dróg. O ile jednak w 2014 r. kwota ustawowych wpłat na rozwój obszarów wiejskich kształtowała się na poziomie 300 mln dolarów, o tyle w tym roku może ona wynieść zaledwie 50 mln dolarów. A to dlatego, że we wrześniu ub. roku utraciła moc ustawa o zabezpieczeniu szkół na obszarach wiejskich i wsparciu samostanowienia wspólnot lokalnych, czasowo wspierająca ustawę z 1908 roku.

Przekazywana dotychczas przez USFS czwarta część dochodów była znaczącym zastrzykiem pieniężnym, wspierającym lokalne szkoły i drogi. w tym roku leśnicy oddadzą o blisko 250 mln dolarów mniej Fot. www.fs.fed.us

Podstawę do kalkulacji ustawowej 25% płatności na rzecz publicznych szkół i dróg stanowi średnia dochodów lasów federalnych w danym stanie w siedmiu kolejnych minionych latach. Płatność ta zaczęła gwałtownie maleć w późnych latach 80. XX w. ze względu na spadek wpływów ze sprzedaży drewna. Dlatego w 2000 r. Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił dodatkowo ustawę o zabezpieczeniu szkół na obszarach wiejskich i wsparciu samostanowienia wspólnot lokalnych, która nie tylko zwiększała płatności na rzecz jednostek samorządu terytorialnego, lecz również promowała współuczestnictwo wspólnot lokalnych w planowaniu zagospodarowania zasobów naturalnych w lasach federalnych. Rok 2015 jest pierwszym, na który Kongres nie przedłużył obowiązywania ustawy z 2000 roku.

USFS jest agencją Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych, której podstawową misją jest utrzymanie zdrowych, różnorodnych biologicznie i produktywnych lasów federalnych (pow. 770 tys. km2) oraz prerii. Do zadań USFS należy również udzielanie fachowej pomocy stanowym służbom leśnym i właścicielom lasów prywatnych oraz prowadzenie badań leśnych. Amerykańskie lasy federalne są obszarami chronionymi kategorii VI wg klasyfikacji Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN).

Źródło: www.fs.fed.us

Austria
Leśny indeks bioróżnorodności

Federalne Centrum Badań nad Lasem (BFW) z siedzibą w Wiedniu przedstawiło formułę uniwersalnego leśnego indeksu bioróżnorodności. Indeks składa się z 13 wskaźników cząstkowych, dotyczących m.in. takich elementów, jak ilość drewna martwego, liczba starych drzew, rodzaj odnowienia czy stopień zbliżenia lasu do potencjalnego naturalnego zbiorowiska leśnego. Wskaźnikom cząstkowym przyporządkowano wagi, które zostały określone na podstawie wywiadu z ekspertami krajowymi i zagranicznymi. Indeks przyjmuje wartości od 0 do 100. Wartości niewielkie odpowiadają plantacji, wartości od 93 wzwyż – puszczy. Indeks bioróżnorodności ogółu austriackich lasów został obecnie określony na poziomie 58,1. Taki wynik mieści się w górnej połowie przedziału lasów wielofunkcyjnych. Zaletą leśnego indeksu bioróżnorodności ma być niekosztowny sposób jego ustalania. Potrzebne dane są bowiem pozyskiwane w ramach austriackiej inwentaryzacji lasów.

Źródło: www.forstpraxis.de

Szwajcaria
Słabe euro rujnuje gospodarkę leśną

Zniesienie w styczniu 2015 r. kursu minimalnego euro względem franka przez Narodowy Bank Szwajcarii oznacza pogłębienie problemów szwajcarskiej gospodarki leśnej. Już spadek kursu do sztucznego poziomu minimalnego (1,20 franka za euro) dławił branżę. Szwajcarscy właściciele lasów, którzy eksportują drewno okrągłe do krajów strefy euro, stracili wskutek osłabienia wspólnej unijnej waluty 15–20% przychodów. Teraz straty mogą się podwoić. Gospodarska leśna Szwajcarii, w przeciwieństwie do innych branż w tym kraju, niemal wcale nie korzysta ze świadczeń podwykonawców i poddostawców ze strefy euro. Nie może więc profitować z tańszych usług i dostaw zaopatrzeniowych. W rezultacie rozmiar użytkowania szwajcarskich lasów spadł do rekordowo niskiego poziomu, i to w okresie, w którym w Szwajcarii właściwie trwa boom na budownictwo z drewna. Popyt na drewno budulcowe jest bowiem zaspokajany przez import coraz tańszego surowca z krajów sąsiednich.

Właściciele szwajcarskich lasów eksportujący drewno okrągłe po decyzjach Narodowego Banku Szwajcarii już stracili do 20% dochodów. A mogą utracić nawet dwa razy tyle Fot. www.flickr.com

Źródło: www.forstpraxis.de

Turyngia, Niemcy
Program przeciwdziałania zamieraniu jesionu
Fot. www.wikimedia.org
Zamieranie jesionu, po raz pierwszy zaobserwowane w Turyngii w 2009 r., gwałtownie się rozprzestrzenia w tym niemieckim landzie. Za główną przyczynę tej choroby uznaje się pochodzącego z Azji Wschodniej grzyba Chalara fraxinea z grupy workowców, atakującego pędy drzew wszystkich klas wieku.

Specjaliści ds. ochrony lasu, pracujący w przedsiębiorstwie państwowym Lasy Turyngii, prowadzą od 2012 r. doświadczenia nad zwiększeniem odporności jesionów. Wyniki wcześniejszych badań w krajach nordyckich dowiodły bowiem, że odporność jesionów na chorobę wywoływaną przez workowca jest uwarunkowana genetycznie i może być dziedziczona. – Mamy nadzieję, że uda nam się uzyskać odporny materiał sadzeniowy z tych egzemplarzy jesionu, które skutecznie bronią się przed patogenem i przetrzymują infekcję bez większego uszczerbku dla swojej żywotności – mówi Volker Gebhardt, członek dwuosobowego zarządu Lasów Turyngii. W 2014 r. specjaliści pozyskali zrazy z drzew wykazujących odporność na chorobę. Rośliny wyrosłe ze zrazów zostaną sztucznie zainfekowane szkodliwym workowcem. Jeżeli doświadczenie potwierdzi odporność drzew matecznych, to będzie możliwe wytworzenie nowego, odpornego pokolenia turyngeńskich jesionów.

Turyngeński program przeciwdziałania zamieraniu jesionu budzi jednak kontrowersje. Wyrażane są obawy o różnorodność genetyczną nowego pokolenia jesionów. Jej zubożenie może zmniejszyć zdolność jesionu do przystosowywania się do zmian klimatycznych. Ponadto istnieje niebezpieczeństwo zwiększenia się wirulencji patogenu do poziomu przekraczającego nawet odporność nowego pokolenia. Co więcej na horyzoncie pojawia się nowe zagrożenie: azjatycki opiętek jesionowy, który rozprzestrzenia się ku zachodowi, dotarł już do Moskwy. Jego pojawienie się w Europie Środkowej jest tylko kwestią czasu.

Źródło: www.thueringenforst.de

Opr. A.S.

Szwecja Wyniki finansowe Sveaskogu w 2014 roku Łotwa Drogi leśne w lasach państwowych Saksonia, Niemcy Ruszyły subwencje leśne 2014–2020

Szwecja
Wyniki finansowe Sveaskogu w 2014 roku

W ub. roku szwedzkie lasy państwowe Sveaskog osiągnęły obydwa celefinansowe wyznaczone im przez właściciela. Rentowność podstawowa kapitałuoperacyjnego wyniosła 5,0% (zakładano minimum 4,5%), a wskaźnik określający stosunekzadłużenia netto do kapitału własnego osiągnął wartość 0,44 (cel opiewał na0,3–0,6). Warto tu zaznaczyć, że ubiegłoroczne walne zgromadzenie Sveaskoguobniżyło docelowy poziom rentowności podstawowej kapitału operacyjnego o półpunktu procentowego – w latach 2011–2013 wynosił on 5%.

Zanotowana przez Sveaskog wartość sprzedaży netto sięgnęła 6,23 mld SEK(ok. 2,83 mld zł). W stosunku do 2013 r. oznacza to wzrost o 3%. Większawartość sprzedaży była wynikiem 3% wzrostu przeciętnej ceny surowca drzewnego.Ogólna masa dostaw drewna zrealizowanych przez Sveaskog utrzymała sięzasadniczo na wcześniejszym poziomie (10,8 mln m3). Wzrósł jednak rozmiardostaw drewna tartacznego i papierówki (odpowiednio o 7% i 2%). Znacznie, bo o26%, zmalała natomiast masa dostaw energetycznego surowca drzewnego. Zyskoperacyjny bez uwzględnienia przyrostu wartości aktywów leśnych wyniósł 1,39mld SEK (ok. 631 mln zł) – to o 19% więcej niż w 2013 roku. Było to następstwemzwiększenia o 5% rozmiaru dostaw drewna pochodzącego z lasów własnych (boSveaskog obraca również drewnem skupowanym właśnie w lasach prywatnych),wzrostu przeciętnej ceny surowca drzewnego i poprawy efektywnościgospodarowania.

Podatek CIT za 2014 r. sięgnął 466 mln SEK (ok. 212 mln zł). Zgodnie zobecnymi celami finansowymi Sveaskogu, wysokość dywidendy zwykłej,odprowadzanej przez szwedzkie lasy państwowe do budżetu państwa, powinnawynosić od 60 do 90% zysku po opodatkowaniu, pomniejszonego o korekty z tytułuniekasowych zmian wartości drzewostanów na pniu. Warunkiem wypłaty państwu dywidendy jest utrzymanie struktury kapitału w wyznaczonych ramach. O wysokościdywidendy za ub. rok zadecyduje walne zgromadzenie Sveaskogu zaplanowane nakwiecień br. (jak zawsze otwarte dla publiczności). Za 2013 r. szwedzkie lasypaństwowe odprowadziły do budżetu państwa dywidendę zwykłą w wysokości 450 mlnSEK (ok. 204 mln zł).

W 2014 r. przyrost wartości drzewostanów Sveaskogu wyniósł 969 mln SEK. Na31 grudnia ub. roku rynkowa wartość aktywów leśnych Sveaskogu została określonana 32,52 mld SEK, w tym wartość drzewostanów – na 30,35 mld SEK, a wartośćgruntów – na 2,17 mld SEK.

Macierzystą firmą szwedzkich lasów państwowych jest niegiełdowa spółkaakcyjna Sveaskog AB, której wyłącznym właścicielem jest państwo szwedzkie.Sveaskog AB prowadzi działalność gospodarczą za pośrednictwem zależnych spółekoperacyjnych. Główną firmą operacyjną, działającą w segmencie gospodarkileśnej, jest spółka akcyjna Sveaskog Förvaltnings, w której zarządzie znajdujesię 4,3 mln ha gruntów leśnych, w tym 3,1 mln ha lasów produkcyjnych. Na koniec2014 r. Sveaskog zatrudniał 679 osób (w tym samym czasie w 2013 r. były to 693osoby).

Zgodnie ze strategią Sveaskogu 20% lasów rosnących poniżej piętra reglowegostanowi obszary chronionej przyrody (lasy górskie są w przeszło połowiecałkowicie wyłączone z użytkowania). Trzy podstawowe instrumenty realizacjistrategii Sveaskogu to: wyłączanie lasów gospodarczych z użytkowania, tworzenietzw. ekoparków (duże kompleksy leśne, w których absolutny priorytet ma ochronaprzyrody i które stanowią ogniska bioróżnorodności w stosunku do obszarówprzyległych) i pozostawianie do naturalnego rozwoju mniejszych fragmentów lasówgospodarczych. Na pozostałej powierzchni lasów gospodarczych prowadzona jest wielofunkcyjnagospodarka leśna. Sveaskog nie stosuje rębni zupełnej w formie pełnej: nazrębach pozostawiane jest przeciętnie 9% drzewostanu.

Źródło: www.sveaskog.se

Łotwa
Drogi leśne w lasach państwowych

Infrastruktura Leśna – jednostka Łotewskich Lasów Państwowych SA (LVM) –zbudowała i wyremontowała w 2014 r. blisko 300 km dróg leśnych. Długość nowowybudowanych dróg leśnych sięgnęła 117 km. – Roczny rozmiar inwestycjidrogowych powinien się utrzymywać na poziomie 250–300 km. Dodatkowo nadalbędziemy ulepszać drogi przez odnawianie ich nawierzchni. Pozwoli nam to osiągnąć w bliskiej przyszłości docelową gęstość dróg: 1,5km/100 ha. Ponadto dobra jakość wybudowanych i wyremontowanych dróg zapewnistałość dostaw drewna dla naszych klientów – mówi Matiss Bicevskis, szef DziałuFinansów w Infrastrukturze Leśnej.

250-300 km dróg chcą rocznie remontować i budować Łotewskie Lasy Państwowe                       Fot. www.brekustudenti.lv

W zarządzie spółki akcyjnej LVM znajduje się 1,62 mln ha gruntówpaństwowych, w tym 1,59 mln ha lasów. Wyłącznym właścicielem LVM jest RepublikaŁotwy, reprezentowana przez Ministerstwo Rolnictwa. Oprócz wspomnianej jużInfrastruktury Leśnej w skład działu Gospodarka Leśna, stanowiącego trzonŁotewskich Lasów Państwowych, wchodzą jeszcze dwie autonomiczne jednostki:Zagospodarowanie Lasu i Pozyskanie/Dostawy Drewna. Spółka LVM zatrudnia ok. 980pracowników, pozyskuje blisko 6 mln m3 drewna rocznie przy przyroście rocznymsięgającym 12 mln m3 i wypłaca państwu łotewskiemu dywidendę rzędu 50 mln eurorocznie.

Zgodnie ze strategią LVM ochrona przyrody jest priorytetowym celemzagospodarowania 20% gruntów spółki. Na pozostałym obszarze prowadzona jestwielofunkcyjna gospodarka leśna, przy czym lasy o szczególnych funkcjachrekreacyjnych i ochronnych zajmują łącznie powierzchnię 180 tys. ha.

Źródło: www.lvm.lv

Saksonia, Niemcy
Ruszyły subwencje leśne 2014–2020

Prywatni i samorządowi właściciele lasów oraz zrzeszenia leśne wgraniczącym z Polską niemieckim kraju związkowym Saksonia mogą już składaćwnioski dotacyjne w ramach nowego okresu subwencyjnego. W połowie stycznia 2015r. w saksońskim dzienniku urzędowym opublikowane zostały bowiem „Wytyczne wsprawie subsydiowania lasów i gospodarski leśnej w okresie subwencyjnym2014–2020”.

Wytyczne do subwencji leśnych mają zastosowanie do dwóch źródeł wsparciafinansowego: saksońskiego PROW 2014–2020, który został zatwierdzony przezKomisję Europejską w grudniu 2014 r., i federalno-landowego programu dotacjistrukturalnych (GAK 2015–2020). W ramach PROW subsydiowane są m.in.:udostępnienie lasu (drogi wywozowe, składnice), przebudowa drzewostanów,odnawianie naturalnych zbiorowisk leśnych, rozbudowa i modernizacja systemówwczesnego wykrywania pożarów leśnych i sporządzanie wspólnych planówzagospodarowania lasów przez drobnych właścicieli gruntów leśnych.

Z kolei w ramach GAK wspierane są przede wszystkim zrzeszenia leśne(wspólny zbyt drewna, pielęgnacja lasu) i zalesianie. Warunkiem subsydiowaniazrzeszeń leśnych jest zatrudnianie przez nie pracowników z wykształceniemleśnym i certyfikowanie wszystkich lasów członkowskich wg standardów PEFC lubFSC.

Ochrona przyrody w lasach dotowana jest w Saksonii nie za pośrednictwemsubwencji leśnych, lecz w ramach specjalnych subwencji na ochronę przyrody. Teostatnie wchodzą w zakres przedmiotowy saksońskich „Wytycznych w sprawiedziedzictwa przyrodniczego”.

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S.

Europa Wysłuchanie ekspertów ws. strategii leśnej UE Finlandia Instytut Zasobów Naturalnych Brandenburgia, Niemcy Nowa kadencja Komisji Leśnej

Europa
Wysłuchanie ekspertów ws. strategii leśnej UE

5 listopada 2014 r. w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich Parlamentu Europejskiego odbyło się publiczne wysłuchanie ekspertów w sprawie nowej unijnej strategii leśnej. Komisja zaprosiła czterech ekspertów z sektora leśnego do wygłoszenia prezentacji poświęconych określonym tematom. Jednym z zaproszonych ekspertów był prof. Jan Szyszko z SGGW w Warszawie. Zasadniczo ciekawa i zgrabna prezentacja profesora, zatytułowana „Zrównoważona gospodarka leśna i wielofunkcyjna rola lasów”, kończy się następującym wnioskiem kompleksowym:

1. Polskie leśnictwo jest wzorem zrównoważonego rozwoju dla Europy.

2. Konstytucja RP i polska ustawa o lasach stanowią gwarancję trwałości polskiego leśnictwa.

3. Nowa strategia leśna UE powinna uwzględniać zrównoważony rozwój, zważając na prawo międzynarodowe i dziedzictwo kulturowe poszczególnych krajów.

4. Lasy powinny zostać włączone do Europejskiego Systemu Handlu Emisjami.

Początkowych konkluzji nie sposób nie skomentować. Zwłaszcza pierwszy wniosek cząstkowy, który skądinąd raczej trudno jest wysnuć z prezentacji profesora, może budzić poważne wątpliwości. Elementem polskiego modelu leśnictwa jest bowiem zapis art. 28 ustawy o lasach (w jej dotychczasowym kształcie), określający, że właściciel lasu niestanowiącego własności Skarbu Państwa może zakazać wstępu do lasu, oznaczając ten las tablicą z odpowiednim napisem. Tym samym polskie społeczeństwo nie ma prawnie zagwarantowanego dostępu do blisko jednej piątej polskich lasów. Jest to poważne ograniczenie ich wielofunkcyjności. Czy zatem polskie leśnictwo może być rzeczywiście wzorem dla społeczeństw Austrii i Niemiec, mających ustawowo zagwarantowane prawo wstępu do lasu w celach rekreacyjnych, niezależnie od tego, czy jest on własnością państwową czy niepaństwową? Czy polskie leśnictwo może być wzorem dla społeczeństw krajów nordyckich, w których obowiązuje powszechne prawo do obcowania z przyrodą niezależnie od formy własności gruntu i gdzie każdy ma prawo do zbierania jagód i grzybów we wszystkich lasach?

Wygłoszony przed Komisją Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich KE referat prof. Jana Szyszko dotyczył m.in. roli lasów w pochłanianiu dwutlenku węgla (jeden ze slajdów prezentacji posła)

Cechą polskiego modelu leśnictwa jest także bardzo niski poziom finansowego wsparcia lasów prywatnych. W naszym PROW – w wariancie z lat 2007–13 i w projekcie nowego – praktycznie nie przewidziano płatności na rzecz właścicieli lasów już istniejących, co ponoć wypomniała nam nawet KE. Czy zatem polskie leśnictwo może być rzeczywiście wzorem? Choćby dla niemieckich właścicieli lasów chłopskich, którzy mogą korzystać ze środków udostępnianych w ramach aż trzech filarów subwencyjnych – federalno-landowych dotacji strukturalnych, landowych PROW i programów specjalnych? Przy tym w samych tylko niemieckich PROW można znaleźć cztery rodzaje subsydiów dla prywatnych właścicieli lasów już istniejących. Bynajmniej niebagatelna część polskich lasów prywatnych nie ma uproszczonych planów urządzenia lasu. Czy taki stan rzeczy może być wzorem dla Europy?

Polski model leśnictwa charakteryzuje się również – na tle modeli porównywalnych – stosunkowo niewielkim finansowym wkładem lasów państwowych do kasy publicznej. Średnia wartość tego wkładu w grupie dużych unijnych państwowych gospodarstw leśnych, działających jako organizacje gospodarcze w miarę zbliżonych warunkach ekonomiczno-przyrodniczych i profitujących z ekonomii skali, kształtuje się na poziomie 56 euro/ha lasu wzgl. 51 tys. euro/pracownika rocznie. Natomiast wartość rocznego wkładu naszych Lasów Państwowych nawet w okresie ewentualnej kulminacji obciążeń finansowych (800 mln zł dywidendy i 55 mln zł dodatkowego podatku leśnego) sięgałaby 35 euro/ha lasu wzgl. 10 tys. euro/pracownika. Czy zatem polskie leśnictwo może być wzorem choćby dla Finów, których lasy państwowe rok w rok wpłacają do kasy publicznej kwotę rzędu 36 euro/ha lasu wzgl. 107 tys. euro/pracownika, a przy tym wypracowują dywidendę ekologiczno-społeczną w wysokości ok. 15 euro/ha lasu wzgl. 46 tys. euro/pracownika?

Cechą polskiego modelu leśnictwa jest ponadto lekceważenie podmiotowego wymiaru wielofunkcyjności lasów – zwłaszcza na szczeblu Ministerstwa Środowiska. Jaki udział w procesie wypracowywania nowelizacji ustawy o lasach dokonanej w lutym 2014 r. mieli poszczególni beneficjenci funkcji lasu? Wszyscy wiemy, jak było. Czy takim samym trybem uchwalania ustaw leśnych chcemy uszczęśliwić społeczeństwa obywatelskie Europy?

Polski model leśnictwa z pewnością ma swoje zalety. Najważniejszą z nich jest wielkość LP, pozwalająca im w pełni profitować z ekonomii skali. Ale do statusu wzoru dla Europy polskiemu leśnictwu jeszcze wiele brakuje. Dowód? Jakoś nie obserwujemy w Europie pędu do wdrażania naszego modelu.

Źródło: www.europarl.europa.eu

Finlandia
Instytut Zasobów Naturalnych

Na początku stycznia rozpoczął działalność Instytut Zasobów Naturalnych w Finlandii (Luke), który powstał w wyniku fuzji fińskich państwowych instytucji badawczych obsługujących rolnictwo, gospodarkę żywnościową, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo oraz inne dziedziny związane z odnawialnymi zasobami naturalnymi. Wśród zespolonych jednostek jest renomowany Fiński Instytut Badawczy Leśnictwa (Metla).

Podstawowym zadaniem instytutu Luke, którego dyrektorem generalnym została Mari Walls, jest stymulowanie rozwoju konkurencyjności branż fińskiej gospodarki, bazujących na zrównoważonym użytkowaniu odnawialnych zasobów naturalnych. W 53 placówkach wchodzących w skład instytutu pracuje łącznie 1700 osób. Główna siedziba mieści się w Helsinkach.

Źródło: www.metla.fi; www.luke.fi

Brandenburgia, Niemcy
Nowa kadencja Komisji Leśnej

Minister Jörg Vogelsänger, odpowiedzialny za lasy w krajowym rządzie Brandenburgii, powołał na następną kadencję Komisję Leśną przy landowym Ministerstwie Rozwoju Obszarów Wiejskich, Środowiska i Leśnictwa. Na przewodniczącego gremium liczącego 16 członków został ponownie wybrany Martin Hasselbach ze Stowarzyszenia Właścicieli Lasów w Brandenburgii.

Zgodnie z brandenburską ustawą o lasach, przy ministerstwie właściwym ds. leśnictwa działa jako organ doradczy Komisja Leśna. W jej skład wchodzą przedstawiciele właścicieli lasów, przedsiębiorców leśnych, organizacji ochrony przyrody, sektora nauki, branży drzewnej i stowarzyszeń zawodowych. Kadencje Komisji Leśnej pokrywają się z kadencjami parlamentu Brandenburgii.

Powierzchnia leśna Brandenburgii wynosi 1,1 mln ha, co odpowiada lesistości ok. 37%. Brandenburskie drzewostany są zdominowane przez sosnę (70%). Brandenburskimi lasami państwowymi (ok. 270 tys. ha) zarządza Gospodarstwo Krajowe „Lasy Brandenburgii” – organizacja gospodarcza nieposiadająca osobowości prawnej.

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S.

Bawaria, Niemcy Celownikiem noktowizyjnym w dzika Unia Europejska Austriacki a polski PROW 2014-20 Rumunia Korupcja przy prywatyzacji lasu?

Bawaria, Niemcy
Celownikiem noktowizyjnym w dzika

Helmut Brunner, minister odpowiedzialny za rolnictwo i leśnictwo w rządzie krajowym Bawarii, jest do tego stopnia zdeterminowany w dążeniu do ograniczenia liczebności populacji dzika, że planuje dopuszczenie możliwości stosowania celowników noktowizyjnych na polowaniu na dziki. Obecnie zabraniają tego zarówno ustawa o broni, jak i prawo łowieckie. Minister zamierza jednak doprowadzić do wprowadzenia od maja 2015 r. odpowiedniej derogacji. Myśliwy chcąc używać celownika noktowizyjnego, będzie najprawdopodobniej musiał złożyć stosowny wniosek.

Źródło: www.jagderleben.de

Unia Europejska
Austriacki a polski PROW 2014–20

12 grudnia 2014 r. Komisja Europejska zatwierdziła pierwsze trzy spośród 118 programów rozwoju obszarów wiejskich (PROW) na lata 2014–2020, a mianowicie programy austriacki, duński i polski. Postanowiliśmy przyjrzeć się z grubsza austriackiemu PROW pod kątem subsydiowania właścicieli lasów i zrzeszeń leśnych.

W Austrii właściciele lasów i/lub zrzeszenia leśne są bezpośrednimi beneficjentami 19 operacji subwencyjnych. Najwięcej (6) stosownych operacji subwencyjnych przewidziano oczywiście w ramach działania „Inwestycje w rozwój obszarów leśnych i poprawę żywotności lasów” (działanie M08). Operacje te to: wsparcie zalesiania i kompensacyjna premia zalesieniowa (poddziałanie 8.1); zapobieganie zniszczeniom lasów wskutek klęsk naturalnych i odtwarzanie lasów zniszczonych wskutek takich zjawisk (poddz. 8.4); wsparcie inwestycji w poprawę rezyliencji ekosystemów leśnych i zwiększenie ich wartości ekologicznej (poddz. 8.5); inwestycje w zabezpieczenie leśnych zasobów genowych i adaptację ekosystemów leśnych do zmiany klimatu (poddz. 8.5); program rozwoju ekologicznych funkcji lasu (poddz. 8.5); inwestycje w technikę leśną oraz w przetwarzanie i mobilizowanie rezerw surowców leśnych i zbyt produktów leśnych (poddz. 8.6).

W ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” (M07) przewidziano dla właścicieli lasów cztery operacje subwencyjne. Są nimi: sporządzanie planów i koncepcji ochrony dziedzictwa przyrodniczego (poddz. 7.1); budowa i modernizacja dróg (poddz. 7.2); planowanie i realizacja projektów ochrony przyrody i ochrony różnorodności biologicznej, edukacja przyrodnicza, inwestycje w obiekty związane z wypoczynkiem w wolnej przyrodzie, ścieżki edukacyjne itp. (poddz. 7.6); lokalne/regionalne środki służące ochronie lasu przed zagrożeniami naturalnymi (poddz. 7.6).

Właściciele lasów są również beneficjentami czterech operacji subwencyjnych, które wyszczególniono w działaniu pn. „Współpraca” (M16). Są to następujące operacje: rozwój horyzontalnej i wertykalnej współpracy między podmiotami sektora gospodarki leśnej i wodnej (poddz. 16.5); rozwój współpracy podmiotów i struktur w zakresie ochrony dziedzictwa przyrodniczego (poddz. 16.5); wsparcie sporządzania i doskonalenia specjalnych planów rozwoju lasów (poddz. 16.8); wsparcie horyzontalnej i wertykalnej współpracy przy tworzeniu i rozwoju sfery świadczeń na rzecz społeczeństwa (poddz. 16.9).

Działanie „Świadczenia leśno-środowiskowe i klimatyczne oraz ochrona lasów” (M15) obejmuje dwa adresowane do właścicieli lasów operacje subwencyjne. Są to: ochrona ekologicznie cennych powierzchni i zbiorowisk leśnych (poddz. 15.1, maks. 1000 euro/ha rocznie); zachowanie i poprawa leśnych zasobów genowych (poddz. 15.2, maks. 500 euro/ha rocznie). Również dwie operacje przewidziano dla właścicieli lasów w ramach działania pn. „Inwestycje w środki trwałe” (M04). Tutaj wymieniono: tworzenie i ulepszanie infrastruktury służącej utrzymaniu, poprawie i restytucji funkcji pełnionych przez las (poddz. 4.3); sporządzanie i doskonalenie specjalnych planów rozwoju lasów na szczeblu gospodarstwa (poddz. 4.3.). W ramach działania pn. „Rozwój gospodarstw” (M06) wymieniono jedną operację subwencyjną na rzecz właścicieli lasów, którą jest: dywersyfikacja gospodarstw rolnych i leśnych poprzez wykorzystanie energii z surowców odnawialnych i świadczenie usług energetycznych (poddz. 6.4).

Oprócz wymienionych 19 rodzajów subwencji bezpośrednich nowy austriacki PROW przewiduje pięć operacji subwencyjnych, z których właściciele lasów profitują w sposób pośredni. Chodzi tu o trzy operacje (poddz. 1.1, 1.2 i 1.3) wchodzące w skład działania pn. „Transfer wiedzy i działalność informacyjna” (M01) oraz dwie operacje (poddz. 2.1 i 2.3) wyszczególnione w działaniu pn. „Usługi doradcze, usługi z zakresu zarządzania gospodarstwem i usługi z zakresu zastępstw” (M02).

A na jakie subwencje mogą liczyć właściciele lasów w Polsce? W naszym PROW 2014–2020 są oni wymienieni jako bezpośredni beneficjenci bodaj tylko jednej operacji subwencyjnej. Jest nią: wsparcie tworzenia i działania grup operacyjnych EPI (poddz. 16.1). Poza tym w grę wchodzi jedynie pośrednie profitowanie z subwencji przewidzianych w ramach działań M01 i M02. Porównanie polskiego PROW z austriackim wypada więc druzgocąco na niekorzyść właścicieli polskich lasów. Nasuwa się pytanie: Dlaczego polskie władze tak lekceważąco traktują w PROW nasze lasy prywatne? Czy po to, aby niektórzy mogli się dalej chwalić minimalnymi wydatkami rządowymi na lasy?

W wywiadzie dla „Lasu Polskiego” (nr 24/2014) minister Piotr Otawski, zapytany o powód braku w PROW płatności leśnośrodowiskowych dla prywatnych właścicieli lasów w Polsce, tłumaczy: – W konsultacjach międzyresortowych gospodarz tego dokumentu zaproponował inne rozwiązanie. Uznał, że priorytety prowadzenia gospodarki rolnej są gdzie indziej, że inne obszary wymagają wsparcia. Uważam, że nie jest najlepiej, gdy pozbawiamy się tego narzędzia. Czy ta wypowiedź nie jawi się czasem jako gest umywania rąk w sprawie lasów prywatnych? Od kogo minister nauczył się tego gestu? Czy nie od nas, leśników? Grzmimy, kiedy chodzi o finanse Lasów Państwowych. Czy tak samo grzmieliśmy, kiedy ważyły się losy wsparcia polskich lasów prywatnych w naszym nowym PROW?

Źródło: www.europa.eu, www.bmlfuw.gv.at

Rumunia
Korupcja przy reprywatyzacji lasu?

Jak informuje niemiecka gazeta „Die Welt”, rumuńska Krajowa Administracja Leśna „Romsilva” domaga się zwrotu 5 tys. ha lasu o wartości 22 mln euro, nabytych w 2011 r. przez niemiecki fundusz inwestycyjny Nordcapital od milionera z Rumunii. Niemcy zainwestowali już w rumuńskie lasy 95 mln euro.

Niemiecki fundusz inwestycyjny Nordcapital nabył w Rumunii lasu za 95 mln euro

Rumuński milioner został aresztowany w listopadzie 2014 r. przez Narodowy Urząd Antykorupcyjny (DNA) pod zarzutem wejścia w posiadanie lasu w drodze oszustwa i przekupstwa. Według DNA milioner bezprawnie zgłosił roszczenie reprywatyzacyjne oraz wręczył staroście i urzędnikowi Romsilvy łapówki po jednym milionie euro. Sędzia rozstrzygający w sprawie roszczenia miał dostać 250 tys. euro. Nabyty las milioner odsprzedał Niemcom.

Fundusz Nordcapital przyznaje, że w sprawie jego rumuńskiej inwestycji prowadzone jest dochodzenie. Utrzymuje jednak, że milioner był prawowitym spadkobiercą właściciela lasu. Mają to potwierdzać zapisy w księdze wieczystej.

Źródło: www.welt.de

Opr. A.S.