2 lutego na stronach Rządowego Centrum Legislacji udostępniono projekt ustawy o parkach narodowych, nad którym pracowano co najmniej od 2019 r. – najpierw w Ministerstwie Środowiska, a później w Ministerstwie Klimatu i Środowiska. O gotowym projekcie ustawy informowało kilka miesięcy temu samo Ministerstwo, ale nie pokazało wówczas żadnych materiałów.

Projekt przewiduje m.in. utratę osobowości prawnej poszczególnych parków narodowych, a w zamian utworzenie jednej państwowej osoby prawnej „Polskie Parki Narodowe” (PPN), składającej się z dyrekcji i poszczególnych parków, z osobnym budżetem i rocznym planem działalności; centralnie koordynowanym monitoringiem, działalnością naukową, edukacyjną i współpracą międzynarodową. Poszczególne parki narodowe zachowałyby ograniczone prawo udzielania zamówień publicznych i zawierania umów „w imieniu oraz na rzecz interesów majątkowych PPN”. Powstałaby Rada PPN, złożona z przewodniczących Rad Naukowych poszczególnych parków.

Projekt ustawy zakłada zmianę nazewnictwa stref ochrony ścisłej, czynnej i krajobrazowej na: obszar ochrony i obserwacji procesów naturalnych, obszar aktywnej ochrony różnorodności biologicznej oraz obszar ochrony krajobrazu. Zamiast planów ochrony, miałyby funkcjonować „strategie ochrony parku narodowego” i wynikające ze strategii „plany zarządzania”. W projekcie zadeklarowano ochronę przyrody parku narodowego (a nie tylko utworzenie lub powiększanie parku) jako cel publiczny. Skutkuje to np. możliwością wywłaszczenia gruntu w strefie ochrony krajobrazowej, jeżeli w inny sposób nie da się realizować ochrony.

Wbrew wcześniejszym wersjom projektu i zapowiedziom rządu utrzymano prawo veta samorządu wobec określenia lub zmiany granic parku narodowego. Zapisano także stałe dofinansowanie parków narodowych przez LP w wysokości 25% planowanego stanu Fundusz Leśnego na początek danego roku, nie mniej niż 35 mln zł rocznie.

Red.