Na łamach czasopisma naukowego „Journal of Environmental Management” ukazała się publikacja zespołu 29 naukowców, w tym z Polski, poświęcona zarządzaniu populacjami dzikich zwierząt w europejskich parkach narodowych.

Badacze podjęli się zadania porównania stanu prawnego iochrony przyrody w całej Europie, jej dostosowania do potrzeb dzikich zwierząt,oceniając to na podstawie podobieństwa warunków parku do środowisk naturalnych.Oceniano skład gatunkowy zwierząt, stosunek roślinożerców do drapieżców,obecność gatunków obcych i ingerencję człowieka w populacje.

Na tle Europy polskie parki narodowe plasują się w połowiestawki pod względem ingerencji w naturalne procesy, zaś złożoność zespołuzwierząt została oceniona nieco powyżej średniej. Najważniejszym wnioskiempłynącym z publikacji jest jednak potrzeba ujednolicenia polityki ochrony wparkach narodowych na przestrzeni Starego Kontynentu. W Europie brakujeustandaryzowania przepisów określających postępowanie z kopytnymi na obszarachchronionych. Zdarza się bowiem tak, że cel ochrony procesów naturalnych stoi wsprzeczności z ochroną zwierząt. Zarządzający parkami narodowymi sięgająwówczas po różne środki, zależnie od lokalnych potrzeb. Naukowcy podnosząjednak, że brak usystematyzowania polityki w tym zakresie doprowadził dopoważnych różnic w zarządzaniu dziką przyrodą na obszarze Europy. Dlategoniezbędne jest wypracowanie jednolitych zasad ochrony dzikich zwierząt, któreodpowiadałyby standardom IUCN dla obszarów chronionych. 

SLV.