Czechy Brak robotników leśnych Austria Leśne 2017 piwem czeremchowym Turyngia, Niemcy Wsiedlanie szwedzkich głuszców Finlandia Rynek kompensacji strat ekologicznych Szwecja Cyfryzacja produkcji sadzonek

Czechy
Brak robotników leśnych
Wszystkie czeskie branże wytwórcze borykają się z niedostatkiem siły roboczej.Daje się on we znaki także gospodarce leśnej, i to każdemu rodzajowi własnościleśnej i wszystkim branżowym pracodawcom. Wykwalifikowani robotnicy leśni są wCzechach nieliczni. W związku z tym Lasy Republiki Czeskiej (LČR), zarządzająceczeskimi lasami państwowymi, zorganizowały 26 kwietnia 2017 r. w Hradcu Královéspotkanie reprezentantów szkolnictwa, Związku Regionów Republiki Czeskiej iMinisterstwa Rolnictwa.
Firmom, które świadczą usługi leśne w Czechach i całej Europie, brakuje dziśwykwalifikowanych pilarzy, operatorów maszyn leśnych, kierowców samochodowychzestawów do wywozu drewna, jak również robotników do pracy w hodowli lasu iszkółkarstwie. – Zdajemy sobie sprawę z trudnej sytuacji i chcemy doprowadzićdo jej poprawy. Szczególnie ważne jest kształcenie praktycznie. Na rynku pracyod wielu lat brakuje wykwalifikowanych robotników. Jest to tendencjaniekorzystna dla branży. Dlatego wspólnie z Ministerstwem Rolnictwa i szkołamiszukamy rozwiązań, które pozwolą na odwrócenie tej tendencji i wzbudzenie uabsolwentów szkół podstawowych większego zainteresowania pracą w naszej branży– powiedział Daniel Szórád, dyrektor generalny LČR. Konieczne jestskoordynowanie działań pracodawców i wyegzekwowanie od Ministerstwa Edukacji iZwiązku Regionów Republiki Czeskiej jasnej koncepcji promocji dyscyplintechnicznych. LČR opowiadają się za zwiększeniem liczby absolwentów leśnychszkół zawodowych.
LČR zawarły ze szkołami umowy ramowe o kształceniu praktycznym. Chcą równieżpokrywać koszty uzyskania europejskiego certyfikatu operatora pilarki przezpraktykantów i własnych pracowników, którzy podwyższają swoje kwalifikacje. Zkolei Ministerstwo Rolnictwa zainwestowało w ub. roku prawie 5 mln CZK wwyposażenie trzech szkół leśnych. Subwencje te mają zostać utrzymane wnastępnych pięciu latach. – Będziemy starali się znaleźć sposób na umożliwienieszkołom korzystania ze sprzętu LČR i współpracujących z nami usługodawców –obiecał dyrektor Daniel Szórád.
Działające w formie przedsiębiorstwa państwowego LČR gospodarują w lasach opowierzchni 1,2 mln ha i sprawują pieczę nad blisko jedną trzecią czeskich wódpłynących. Zatrudniają ok. 3,5 tys. pracowników, w tym przeszło 1030pracowników na stanowiskach robotniczych. W roku 2016 LČR pozyskały 8,1 mln m3drewna. Do budżetu państwa odprowadziły dywidendę w wysokości
5,6 mld CZK (ok. 912 mln zł).
Źródło: www.lesycr.cz

Austria
Leśne 2017 piwem czeremchowym
Spółka akcyjna Austriackie Lasy Związkowe (ÖBf), zarządzająca lasamipaństwowymi Republiki Austrii, od siedmiu lat warzy we współpracy z mistrzempiwowarskim Axelem Kiesbye koneserskie piwo Leśne. Jego smak jest każdego rokuwzbogacany o inny dodatek pochodzący z lasów ÖBf. W 2017 r. będą nim kwiatyczeremchy zwyczajnej. Zostały one zebrane na przełomie kwietnia i maja wleśnictwie Hermagor, położonym u podnóża Alp Karnickich. – Delikatny pyłekkwiatowy czeremchy ma niepowtarzalny aromat o charakterze marcepanowym zdelikatnymi nutami gorzkich migdałów – mówi Axel Kiesbye.
Leśne 2017 będzie sprzedawane od października br. w butelkach o pojemności 0,75i 0,33 l
oraz w małych, 24-litrowych beczkach. Ze względu na stosunkowo dużą zawartośćalkoholu będzie mogło leżakować przez wiele lat. Spółka ÖBf zaczęła produkowaćlimitowane partie piwa Leśnego w 2011 r. Podstawowym składnikiem do warzeniapierwszego rocznika piwa Leśnego były młode pędy jodłowe. W roku 2012 zostałyone zastąpione nasionami limby, w roku 2013 – młodymi pędami i szyszkamimodrzewia, a w roku 2014 – młodymi szyszkami sosny czarnej. W 2015 r. leśnymdodatkiem była żywica świerkowa z naturalnych wycieków, a w roku 2016 –gałązki, igły i szyszkojagody alpejskiej odmiany jałowca.

Źródło: www.bundesforste.at

Zebrane wiosną kwiatostany czeremchy będą dodatkiem do tegorocznego piwa Leśnego

Turyngia, Niemcy
Wsiedlanie szwedzkich głuszców
Przedsiębiorstwo państwowe Lasy Turyngii, zarządzające lasami państwowymi tegolandu, od lat intensywnie angażuje się w odbudowę turyngeńskiej populacjigłuszca. Aby ją genetycznie odświeżyć, leśnicy zdecydowali się na wsiedleniegłuszców odłowionych w środkowej Szwecji. Licząca 300 tys. par lęgowychszwedzka populacja głuszca należy do największych w Europie. Turyngeńskiprojekt dofinansowywany jest z środków unijnych. Przy jego realizacjiwspółpracują szwedzkie lasy państwowe Sveaskog.

W latach 50. XX w. bytowało w Turyngii przeszło 300 głuszców. Jednak w latach70. ich liczebność zaczęła gwałtownie spadać wskutek utraty środowiska życia. Zcałej turyngeńskiej populacji głuszca pozostało na początku bieżącego stuleciapięć osobników. Obecnie liczy ona 25–35 ptaków.
Źródło: www.thueringenforst.de

Finlandia
Rynek kompensacji strat ekologicznych
Fińskie Ministerstwo Rolnictwa i Leśnictwa finalizuje wstępne studiaanalityczne nad możliwymi do stosowania w praktyce mechanizmami kompensacji stratekologicznych wskutek działalności gospodarczej. Celem analiz jest wypracowaniereguł funkcjonowania odpowiedniego rynku w Finlandii. Takie mechanizmy rynkowedziałają już w Australii, Francji, Niemczech, Wielkiej Brytanii, StanachZjednoczonych i Szwecji.
Zakres przedmiotowy studiów obejmuje użytkowanie wszystkich zasobów przyrody.
– Kwestia mechanizmów kompensacyjnych była także dyskutowana w kontekściemiędzynarodowym. Staramy się dobrze poznać fińskie uwarunkowania ekonomiczne,aby uniknąć powtórzenia błędów popełnionych w niektórych innych krajach – mówiSaara Lilja-Rothsten (na zdjęciu), kierownik projektu. Na tym etapie studiównie są jeszcze proponowane żadne rozwiązania legislacyjne.
Gospodarstwo państwowe Metsähallitus, w którego skład wchodzą fińskie lasypaństwowe, rozpoczęło na początku 2017 r. realizację projektu testującegokomercyjny model kompensacji ekologicznej. Partnerem Metsähallitusa w tymprzedsięwzięciu jest firma wydobywczo-budowlana NCC. Ze strony NCC dotestowania kompensacji ekologicznej została wybrana kopalnia surowców skalnychi kruszarnia, a ze strony Metsähallitusa – park wiatrowy. Wyjaśnić trzeba wielespraw, w tym sposób gwarantowania tego, że wytwarzane wartości ekologicznerzeczywiście będą równoważyły wartości tracone w innym miejscu.
Warunki, które powinien spełniać system kompensacji, były również analizowanena Wydziale Nauk Biologicznych Uniwersytetu Helsińskiego. Kompensacja musi byćadekwatna i nieodwracalna. Nie może również zastępować lub narażać nauszczerbek innych środków ochrony przyrody. Nie wolno doprowadzić do sytuacji,w której niszczenie przyrody mogłoby być postrzegane jako działaniedopuszczalne. Kompensacja mogłaby zostać etycznie zakwestionowana, gdyby ludziezaczęli widzieć ochronę przyrody w bardziej utylitarnym świetle. Wydział NaukBiologicznych przygotowuje zestaw ogólnych kryteriów kompensacji ekologicznej.
Fiński Instytut Ekologiczny zanalizował wymogi w zakresie funkcjonowania tzw.banków siedliskowych. Są to rynki handlu kompensacyjnymi wartościamiprzyrodniczymi, bazujące na rezerwuarze odpowiednich powierzchni. Jedną zestosowanych na tych rynkach zasad jest traktowanie procedury kompensacyjnejjako instrumentu ostatecznego, stojącego najniżej w hierarchii działańchroniących różnorodność biologiczną. Przede wszystkim należy w możliwienajwiększym stopniu unikać powodowania strat ekologicznych. W żadnym razie niemożna dopuścić do tego, żeby kompensacja stała się opcją preferowaną.
Nie wszystkie siedliska można jednak odtworzyć w ramach kompensacji. W świetlewyników międzynarodowych badań banki siedliskowe nie sprawdzają się w każdychwarunkach. Znaczenie ma także odległość między miejscami, które są kojarzone wramach kompensacji. Czy kompensacja straty, odbywająca się gdzieś bardzo dalekood miejsca jej powstania, może satysfakcjonować ludzi żyjących w sąsiedztwietego miejsca? Zgodnie z generalną zasadą kojarzone miejsca powinny sięznajdować blisko siebie.
Niewykluczone, że w przyszłości pojawi się zapotrzebowanie na wyłączanie zużytkowania i ochronę określonych fragmentów lasów gospodarczych w Finlandii wcelu kompensacji strat ekologicznych, które powstały np. w Niemczech. W takichprzypadkach procedura kompensacyjna powinna uwzględniać utratę surowca przezprzemysł drzewny i inne branże wytwórcze. Czy taka forma kompensacji może wogólne zostać zaakceptowana przez Finów?
Źródło: www.smy.fi

Szwecja
Cyfryzacja produkcji sadzonek
Södra – gospodarcze zrzeszenie prywatnych właścicieli lasów w południowejSzwecji – ukoń-
czyła modernizację szkółki Flåboda. Inwestycja o wartości 10 mln SEK (ok. 4,5mln zł)
pozwoli na pełniejszą cyfryzację produkcji sadzonek i zwiększenie jest rozmiaruo 20%
(z 10 mln do 12 mln sadzonek rocznie).
– Większy stopień cyfryzacji szkółki i komputerowej kontroli jej platformzewnętrznych ma bardzo duże znaczenie dla podniesienia jakościowego iilościowego poziomu produkcji. Zasoby szkółki będzie można efektywniejwykorzystywać, dzięki czemu zwiększy się nasz wkład w hodowlę nowych pokoleńlasu w Szwecji – mówi Ida Karlsson, kierowniczka szkółki Flåboda.
Nowa szklarnia o powierzchni 4,9 tys. m2 opalana jest peletem pochodzącym zjednego z tartaków Södry. Trzy nowe platformy, na których sadzonki kontynuująwzrost w warunkach zewnętrznych, są większe i nowocześniejsze od starychmodeli. Obecnie szkółka Flåboda obejmuje cztery szklarnie i 28 platform.Wszystkie szkółki Södry produkują w sumie ponad 35 mln sadzonek rocznie.
Södra zrzesza ok. 50 tys. prywatnych właścicieli lasów. Należą do nichposiadłości leśne o łącznej powierzchni 2,5 mln ha. Członkowie Södry są takżewłaścicielami koncernu leśno-drzewnego, w skład którego wchodzą trzy segmenty:Södra Skog (gospodarka leśna), Södra Cell (przemysł celulozowy) i Södra Wood(przemysł drzewny). Koncern ten zatrudnia w sumie 3,6 tys. pracowników. Lasyczłonków Södry są certyfikowane wg standardów PEFC i FSC. 

Nowa inwestycja pozwoli wyprodukować do 12 mln sadzonek rocznie	Pokaźne szklarnie będą ogrzewane peletem z tartaku Södry

Źródło: www.sodra.com
Opr. A.S.