Europa Organizacje pozarządowe odrzucają projekt tekstu konwencji leśnej Finlandia Niskie ceny drewna krajowego są niekorzystne dla całego sektora leśno-drzewnego     Wielka Brytania Zmiany w administracji leśnej    Bawaria, Niemcy Pakt na rzecz Lasów Prywatnych

Europa
Organizacje pozarządowe odrzucająprojekt tekstu konwencji leśnej

Szeroka koalicja europejskich organizacjipozarządowych ostro skrytykowała projekt tekstu europejskiej konwencji leśnej,przygotowany przez przedstawicieli rządów europejskich. Koalicja liczy 30członków. Znajdują się wśród nich takie organizacje jak: FERN (Paproć),Przyjaciele Ziemi – Europa, BirdLife – Europa, Greenpeace, ClientEarth iNiemiecka Liga Ochrony Przyrody. Członkowie koalicji uważają, że projektowanezapisy konwencji forsują produkcję drewna, kosztem dbałości o poprawę ogólnegostanu ekosystemów leśnych w Europie. Projekt tekstu jest ponadto ogólnikowy izarazem zbyt restrykcyjny, w kwestii współudziału społeczeństwa obywatelskiegow procesach decyzyjnych.

Źródło: www.fern.org

 

Finlandia
Niskie ceny drewna krajowego sąniekorzystne dla całego sektora leśno-drzewnego

„Ceny surowca dla przemysłu drzewnego sązbyt wysokie w porównaniu z cenami produktów końcowych”… „Warunkiemprzetrwania przemysłu drzewnego są stabilne dostawy surowca po cenachkonkurencyjnych”… „W Finlandii pozyskuje się zaledwie połowę przyrosturocznego”… Takie nagłówki często pojawiają się w ostatnim czasie w fińskichmediach. Przesłanie jest jasne: drewno jest za drogie i jest go zbyt mało na rynku(Skąd my to znamy?).

Tymczasem roczny przyrost fińskich lasów –104 mln m3 – jest obecnie większy niż kiedykolwiek w historii. W 2012 r.całkowity rozmiar ubytków drewna na pniu (pozyskanie plus ubytki naturalne)osiągnął w Finlandii poziom 70 mln m3, co oznacza, że nieużytkowane pozostały34 mln m3 przyrostu. Zgodnie z wynikami badań Fińskiego Instytutu BadawczegoLeśnictwa (Metla), maksymalna ilość drewna, którą można w Finlandii pozyskiwaćw ramach zrównoważonej gospodarki leśnej, wynosi właśnie 70 mln m3 rocznie.Jednak fiński przemysł drzewny zużywał w latach 2010–2012 przeciętnie 62 mln m3surowca rocznie, w tym 9 mln m3 drewna importowanego. To oznacza, że masyspożytkowanego i niespożytkowanego krajowego surowca drzewnego wynosiły wFinlandii odpowiednio 53 i 17 mln m3. Takie są fakty.

A więc surowca drzewnego w Finlandiibynajmniej nie brakuje. Dlaczego więc Finowie importują drewno? Blisko połowaimportowanego surowca drzewnego to drewno brzozowe. I rzeczywiście, w Finlandiibrakuje brzozy. Jednak w przypadku drewna iglastego można mówić o nadpodażysurowca krajowego. Czy zatem jest on rzeczywiście zbyt drogi?

Co byłoby, gdyby fińskie drewno byłoznacznie tańsze? Tę hipotetyczną sytuację można przeanalizować, uciekając siędo porównania Finlandii z krajami, gdzie ceny drewna były do niedawna znacznieniższe. W strefie borealnej są dwa takie kraje: Federacja Rosyjska i Kanada.Jednak pod względem struktury własności leśnej żaden z tych krajów nieprzypomina Finlandii, gdzie do prywatnych gospodarstw leśnych należą 2/3 lasów.W Kanadzie i Federacji Rosyjskiej niemal wszystkie lasy są własnościąpubliczną. Struktura własnościowa lasów w Finlandii jest uważana zaniekorzystną przez tamtejszy przemysł drzewny: konieczne jest zawieranie umów zdużą liczbą drobnych właścicieli lasów. Poza tym w Rosji i Kanadzie systemzaopatrzenia w surowiec drzewny opiera się na koncesjach na pozyskiwanie drewnaw lasach w określonym okresie. Opłaty koncesyjne nie mają bezpośredniegozwiązku z rynkowymi cenami drewna. W związku z tym Stany Zjednoczone zarzucająnawet Kandzie ukryte subsydiowanie jej przemysłu drzewnego.

Fińscy autorzy Matti Palo i Erkki Lehtowykazali w swojej ostatniej publikacji („Private or Socialistic Forestry?Forest Transition in Finland vs. Deforestation in the Tropics”; seria: „WorldForests”, tom 10., wyd. Springer, 2012), że niskie ceny surowca drzewnego byłyniekorzystne zarówno dla przemysłu drzewnego Kanady i Federacji Rosyjskiej, jaki dla całej gospodarki tych krajów. W odróżnieniu od fińskiego przemysłudrzewnego, kanadyjska i rosyjska branża drzewna koncentrowały się nawytwarzaniu produktów o niskiej wartości dodanej, takich jak materiały tarte ipapier gazetowy. Niskie ceny surowca nie stymulowały zwiększania wartościdodanej. Nie sprzyjały również inwestowaniu w rozwój branży. Pozyskiwaniedrewna wymaga pieniędzy i pracy – także w Kanadzie i Rosji. Kanadyjscy irosyjscy koncesjonariusze muszą budować drogi wywozowe. W Kanadzie obowiązkowebywa odnawianie lasu nawet na wyeksploatowanych drogach leśnych.

W Finlandii drogi leśne są stałe, znajdująsię w dobrym stanie i pokrywają lasy gęstą siecią. Wysokie ceny fińskiegosurowca drzewnego promowały bowiem ekonomiczniejsze procesy transportowe izaopatrzeniowe, których łańcuch sięga od miejsca pozyskania drewna do zakładuprzemysłu drzewnego. Istotnym elementem tego systemu są maszyny do pozyskiwaniadrewna kłodowanego. Gdyby fińskie drewno było znacznie tańsze, infrastrukturaleśna Finlandii nawet w przybliżeniu nie byłaby tak dobra, jak jest teraz.

Źródło: Harri Hänninen, www.forest.fi

 

Wielka Brytania
Zmiany w administracjileśnej

Komisja Leśna Walii, będąca wcześniej jednąz trzech krajowych sekcji Komisji Leśnej Wielkiej Brytanii, została 1 kwietnia2013 r. wchłonięta przez nową instytucję – samodzielną Agencję ZasobówNaturalnych Walii. Oprócz dotychczasowych funkcji Komisji Leśnej Walii agencjaprzejęła zadania Rady Obszarów Wiejskich Walii i Agencji Środowiska Walii, jakrównież część funkcji rządu krajowego Walii, stając się największą walijskąjednostką finansowaną ze środków publicznych. Budżet operacyjny agencji, wktórej zarządzie znajduje się 7% powierzchni Walii, sięga 177 mln funtówszterlingów (ok. 890 mln zł).

Instytucjami zarządzającymi lasamipaństwowymi Anglii (210 tys. ha) i Szkocji (480 tys. ha) pozostały KomisjaLeśna Anglii i Komisja Leśna Szkocji. Są to jednostki budżetowe. FinanseKomisji Leśnej Anglii preliminowane są w budżecie centralnego rząduwestminsterskiego, finanse Komisji Leśnej Szkocji – w budżecie rządu Szkocji.Obydwie komisje zatrudniają w sumie ok. 2, 4 tys. pracowników.

Źródło: www.forestry.gov.uk

 

Bawaria, Niemcy
Pakt na rzecz LasówPrywatnych

Krajowy rząd Bawarii zamierzazintensyfikować przebudowę bawarskich lasów w kierunku stabilniejszychdrzewostanów mieszanych. Władze chcą także przyspieszyć mobilizację rezerwsurowca drzewnego, drzemiących w małych lasach prywatnych. Jak poinformowałniedawno bawarski minister leśnictwa Helmut Brunner, rząd landu przygotowuje„Pakt na rzecz Lasów Prywatnych”, w ramach którego mają zostać uruchomione nowemechanizmy subwencyjne, adresowane głównie do najdrobniejszych właścicielilasów. Mechanizmy te mają być w maksymalnym stopniu niezbiurokratyzowane.Subsydiowane mają być także m.in. takie działania, jak sztuczne i naturalneodnawianie lasu gatunkami odpowiednimi do siedliska i zmieniającego się klimatuoraz rozbudowa infrastruktury udostępniającej bawarskie drzewostany.Jednocześnie zwiększone zostanie wsparcie udzielane zrzeszeniom właścicielilasów prywatnych.

Źródło: www.forstpraxis.de

Opr. A.S.