Z zagranicy 10/2013

Finlandia Wyniki finansowe Metsähallitusa w 2012 roku   Kanada    Koncepcja posztucznej inwentaryzacji lasu   Finlandia    Nowelizacja ustawy o zrzeszeniach leśnych a certyfikacja lasów

Finlandia

Wyniki finansowe Metsähallitusa w 2012 roku

Fot. Eric SlivoskeySegment podmiotów gospodarczych fińskiegopaństwowego koncernu leśnego Metsähallitus (3,6 mln ha lasów, ok. 1200pracowników) zanotował w 2012 r. rekordowy wynik finansowy. Skonsolidowaneprzychody ze sprzedaży osiągnęły poziom 377,9 mln euro, a zysk netto 115,1 mlneuro. W stosunku do 2011 r. przychody i zysk netto wzrosły odpowiednio o 9 mlni 11,3 mln euro. Rada nadzorcza Metsähallitusa zaproponowała fińskiemu rządowi(właścicielowi) odprowadzenie do budżetu państwa dywidendy w wysokości 120 mlneuro, tym samym podwajając jej wysokość. – Metsähallitus zajmuje prawdopodobnietrzecie miejsce w klasyfikacji fińskich firm państwowych pod względem wysokościdywidendy wypłacanej państwu – mówi Jyrki Kangas, dyrektor generalnyMetsähallitusa. Kangas dodaje, że gdyby fińskie lasy państwowe nie wypełniałyróżnorakich świadczeń na rzecz społeczeństwa, ich zysk operacyjny byłby większyo blisko 54 mln euro.

Podstawowym źródłem przychodówMetsähallitusa pozostaje gospodarka leśna, którą koncern prowadzi zapośrednictwem jednostki o charakterze przedsiębiorstwa państwowego Metsätalous.Ale i pozostałe obszary działalności gospodarczej, np. sprzedaż nieruchomościczy realizacja projektów z zakresu energetyki wiatrowej, odgrywają znaczącąrolę. Sprzedażą nieruchomości i energetyką wiatrową zajmuje się jednostkaLaatumaa. Firma m.in. wydzierżawia i sprzedaje działki pod budowę domkówletniskowych i ośrodków turystycznych. Dyrektor Kangas planuje zmniejszyćrozmiar sprzedaży gruntów z lasami użytkowymi. – W roku bieżącym do sprzedażyprzeznaczonych jest przeszło 10 tys. ha. Utrzymanie takiego poziomu sprzedażymiałoby negatywny wpływ na rentowność jednostki Metsätalous. Występuje bowiemtakże silna presja na tworzenie nowych obszarów chronionych, czego efektem jestrównież uszczuplanie naszych lasów użytkowych – zaznacza.

Oprócz segmentu podmiotów gospodarczych wskład koncernu Metsähallitus wchodzi osobno rozliczająca się jednostkabudżetowa – Służba Dziedzictwa Przyrodniczego (ok. 600 pracowników), sprawującapieczę nad wszystkimi 37 fińskimi parkami narodowymi. W 2012 r. jej łącznybudżet wyniósł 64 mln euro. Podstawową część tej sumy stanowiły środkiprzydzielone z budżetu państwa. W ubiegłym roku fińskie parki narodowe odwiedziłoprzeszło 2 mln osób. Każde euro zainwestowane przez państwo w rozwój turystykiprzyrodniczej, przyniosło przeciętnie 10 euro wpływów od każdegoodwiedzającego.

Źródło: www.metsa.fi

 

Kanada

Koncepcja posztucznej inwentaryzacji lasu

 Skaning laserowy pozwala nie tylko rozpoznawać gatunki drzew, ale takze mierzyć ich wysokość (Fot. Andrew Ngeow, Oregon State University)Inwentaryzacja lasów w Kanadzie bazuje nainterpretacji obrazów satelitarnych i lotniczych oraz kontrolnych pomiarachterenowych. Są to prace żmudne i kosztowne. Tymczasem pilnie potrzebne sądokładniejsze i aktualniejsze informacje o zasobach leśnych. W dodatku powinnybyć one pozyskiwane w ekonomiczniejszy sposób.

Odkąd nastała era satelitarnych ilotniczych czujników wysokiej rozdzielczości oraz precyzyjnych komputerowychanaliz obrazu, Kanadyjska Służba Leśna (CFS) pracuje nad nową koncepcjąinwentaryzacji lasu. Naukowcy z CFS uznali, że zamiast wyznaczać na obrazieduże zespoły, takie jak drzewostany, by później analizować ich zawartość,lepiej jest z punktu widzenia obróbki komputerowej wydzielać koronypojedynczych drzew (system ITC), określać ich przynależność gatunkową i dopieropóźniej je przegrupować, tworząc drzewostany. Półautomatyczny system ITCobejmuje pakiet 35 programów. Człowiek jest potrzebny jedynie do„przetrenowania” komputera w rozpoznawaniu gatunków drzew oraz do ocenykońcowych wyników. Precyzyjne informacje o składzie gatunkowym i innychatrybutach każdego drzewostanu zapisywane są w formacie, w którym mogą byćbezpośrednio przesyłane do Systemu Informacji Geograficznej (GIS).

Dane pozyskane za pomocą technologii LIDARlub metodą autokorelacji obrazów 3D służą do tworzenia cyfrowego modelu warstwykoron drzew, który z kolei służy do określania wysokości pojedynczych drzew lubdrzewostanów. Miąższość drewna może być obliczana w sposób tradycyjny(uwzględniane są przy tym jednak precyzyjne dane o składzie gatunkowym) lubwyznaczana jako funkcja gatunków, powierzchni koron i wysokości drzew w oparciuo podejście drzewostanowe lub Korony świerków rozpoznane z użyciem techniki LIDAR (Fot. projekt realizowany w KUL, GEiL SGGW)posztuczne.

System ITC jest już używany przez leśnefirmy konsultingowe i władze poszczególnych prowincji w Kanadzie, jak równieżzespoły naukowców z różnych rejonów świata. W systemie ITC można wykorzystywaćobrazy wytwarzane przez nową generację czujników satelitarnych o wysokiejrozdzielczości. Oprogramowanie ITC było już także stosowane do różnychinwentaryzacji specjalistycznych (wykrywanie posuszu stojącego, określaniestanu zdrowotnego itd.). Dostępne są również specjalne moduły do ocenyodnowień.

Źródło: http://cfs.nrcan.gc.ca

 

 
  

Finlandia

Nowelizacja ustawy o zrzeszeniach leśnych acertyfikacja lasów

Fińska ustawa o zrzeszeniach właścicielilasów ma zostać znowelizowana. Projektowane jest zniesienie automatycznegoczłonkostwa w lokalnym zrzeszeniu leśnym. Zrzeszenia będą mogły określaćterytorialny zasięg swojego działania. Zmiany w ustawie wpłyną również nacertyfikację lasów, która w Finlandii przeprowadzana jest głównie wg standardówPEFC i obejmuje 96% lasów gospodarczych.

Obecnie podstawowymi obiektami certyfikacjigrupowej w systemie PEFC są w Finlandii regiony, które określają zasięgdziałania unii właścicieli lasów (lokalne zrzeszenia leśne są skupione w ośmiuuniach regionalnych). I to właśnie regionalne unie właścicieli lasów ubiegająsię o certyfikat. Taka regionalizacja certyfikacji oznacza, że każdy członekzrzeszenia leśnego należącego do danej unii jest objęty certyfikacją, o ile samz niej nie zrezygnuje. Ponieważ członkostwo w zrzeszeniach leśnych byłonabywane automatycznie, z mocy ustawy, certyfikacja w systemie PEFC objęła wFinlandii wielki obszar lasów prywatnych. Jeżeli członkostwo stanie siędobrowolne, liczba członków zrzeszeń leśnych i, w konsekwencji, zasięgcertyfikacji leśnej może się zmniejszyć. Znowelizowana ustawa o zrzeszeniachleśnych ma wejść w życie na początku 2015 roku.

Dziś trudno oszacować, jaka częśćwłaścicieli lasów pozostanie członkami zrzeszeń leśnych po nowelizacji ustawy.Najczarniejsze prognozy mówią, że stopień zorganizowania prywatnych właścicielilasów spadnie do 60%. Oprócz nowelizacji wpływ na certyfikację lasów wFinlandii może mieć utrzymująca się tendencja do fuzji lokalnych zrzeszeń. Dużezrzeszania leśne mogą zacząć ubiegać się o certyfikat, bez pośrednictwa uniiregionalnych. Alternatywą dla certyfikacji za pośrednictwem regionalnych uniiwłaścicieli lasów może być także certyfikacja grupowa organizowana przezkoncerny leśno-drzewne.

Obecnie działają w Finlandii 103 zrzeszenialeśne, liczące łącznie blisko 330 tys. członków. Zrzeszenia leśne wykonują80–90% wszystkich zadań związanych z produkcją drewna w lasach prywatnych i ok.75% zadań związanych z planowaniem sprzedaży pozyskanego surowca. Przeciętnawielkość fińskiego prywatnego gos-
podarstwa leśnego to niecałe 30 ha.

Źródło: www.forest.fi

Opr. A.S.