Bawaria, Niemcy Bilans Bawarskich Lasów Państwowych Turyngia, Niemcy Lasy Turyngii przedsiębiorstwem państwowym Indonezja – Australia Tworzenie regionalnego rynku handlu emisjami Szwecja Per-Olof Wedin nowym prezesem Sveaskogu

Bawaria, Niemcy
Bilans Bawarskich Lasów Państwowych 

Na konferencji prasowej w połowie października Bawarskie Lasy Państwowe (BaySF) przedstawiły bilans roku gospodarczego 2010/11 (1 lipca 2010 – 30 czerwca 2011). Przedsiębiorstwo zanotowało przychód 353,1 mln euro i zysk 63 mln euro, osiągając najlepszy wynik finansowy od czasu swojego utworzenia. Pozyskanie drewna sięgnęło 5,14 mln m3. Przy tym nie został w pełni wykorzystany etat cięć (5,2 mln m3 przy przyroście rocznym równym 6,1 mln m3), czego podstawową przyczyną były ograniczone możliwości zbytu cennego drewna liściastego.
Z punktu widzenia gospodarki leśnej warunki w minionym roku gospodarczym były w Bawarii niemalże idealne. Surowa zima i mokre lato ograniczyły rozmnażanie korników. Nie było większych wichur. Z bardzo dobrego wyniku finansowego BaySF mogą się też cieszyć obywatele Bawarii: cały wygospodarowany zysk został przekazany do budżetu landu jako dywidenda dla właściciela. – Możemy i chcemy wnosić wkład do budżetu naszego landu – pokreślił Rudolf Freidhager, prezes zarządu BaySF.
Mimo konieczności realizacji programu redukcji zatrudnienia, w minionym roku gospodarczym zostało przyjętych do pracy w BaySF 29 osób z wykształceniem wyższym leśnym i 14 wykwalifikowanych robotników leśnych. Przedsiębiorstwu zależy bowiem na dopływie młodej kadry. Na koniec roku gospodarczego 2010/11 w BaySF było zatrudnionych 2836 osób (2009/10: 2886 osób). Powierzchnia leśna BaySF wynosi 720 tys. ha.
Źródło: www.baysf.de

Turyngia, Niemcy
Lasy Turyngii przedsiębiorstwem państwowym

W październiku 2011 r. parlament Turyngii przyjął ustawę o przekształceniu 1 stycznia 2012 r. administracji leśnej tego niemieckiego landu w przedsiębiorstwo państwowe.
Parlament wprowadził do projektu rządowego m.in. takie zmiany, jak: wykreślenie zapisu o podwójnym prawie weta przedstawicieli turyngeńskiego Ministerstwa Finansów, mających zasiadać w radzie nadzorczej przedsiębiorstwa „Lasy Turyngii”; rozszerzenie składu rady nadzorczej o dwóch przedstawicieli parlamentu (wzmocnienie parlamentarnej kontroli nad lasami państwowymi); utworzenie kolegium doradczego i niewłączenie do Lasów Turyngii Parku Narodowego „Hainich”.
Turyngeńskie Towarzystwo Leśne z zadowoleniem przyjęło utworzenie przedsiębiorstwa państwowe-go „Lasy Turyngii” na warunkach, jakie zostały uchwalone przez parlament. Wiele spośród propozycji Towarzystwa trafiło do ostatecznej wersji ustawy. Nie udało się jednak przeforsować postulatu ustawowej gwarancji przeznaczania określonej części budżetu na finansowanie systemu kształcenia leśnego.
Źródło: www.forstpraxis.de

Indonezja – Australia
Tworzenie regionalnego rynku handlu emisjami 

Australia zobowiązała się do przekazania 70 mln dolarów na realizację jednego z najambitniejszych światowych programów ekologicznych, którego efektem mogą być głębokie przeobrażenia systemu społeczno-ekonomicznego Indonezji.
Podstawowym założeniem programu jest wykorzystanie rynku handlu emisjami CO2 do zrewolucjonizowania użytkowania ziemi na całym Archipelagu Malajskim w taki sposób, by stymulować ochronę lasów pierwotnych, rewitalizację terenów zdegradowanych i ekonomiczne usamodzielnianie się biednych społeczności lokalnych. Australia pomogła już Indonezji w satelitarnym skartowaniu wszystkich lasów porastających indonezyjskie wyspy. Obecnie tworzona jest sieć niezależnych instytucji antykorupcyjnych i kontrolnych, które będą dbały o to, żeby inwestorzy z krajów rozwiniętych płacili za rzeczywiste sekwestrowanie CO2 i żeby pozyskiwane fundusze trafiały do ludności obszarów wiejskich.
2/3 indonezyjskiej emisji CO2 ma swoje źródło w wylesieniach. Indonezja zobowiązała się do redukcji emisji o 26% lub – z pomocą krajów rozwiniętych – o 44%. Każdą ilość CO2 sekwestrowanego ponad poziom odpowiadający zobowiązaniu redukcyjnemu Indonezja będzie mogła sprzedać na regionalnym lub światowym rynku handlu emisjami.
Ochrona indonezyjskich lasów deszczowych może generować trzy razy większe przychody niż karczowanie tych lasów pod plantacje palm olejowych. Zgodnie z jednym z raportów ONZ, w okresie 25 lat wartość sekwestracyjnego potencjału lasów z dużą ilością torfowisk mieści się w granicach od 3711 do 11 185 dolarów/ha. Wartość globalnego rynku handlu emisjami, bazującego na programach leśnych obejmujących regiony Archipelagu Malajskiego, Kotliny Konga i Niziny Amazonki, szacowana jest na 15 mld dolarów rocznie.
Ponieważ Europa boryka się z kryzysem finansowym, a Stany Zjednoczone nie są skłonne do zbytniego zaangażowania się w ochronę klimatu, Indonezja stawia na rozwój regionalnego rynku handlu emisjami, obejmującego takie kraje rozwinięte, jak: Australia, Japonia, Korea Południowa i Nowa Zelandia. Przewiduje się, że rynek ten zacznie funkcjonować za 3–4 lata.
Źródło: www.theaustralian.com.au

Szwecja
Per-Olof Wedin nowym prezesem Sveaskogu 

Od października 2011 r. szwedzki państwowy koncern leśny ma nowego prezesa, który pełni zarazem funkcję dyrektora generalnego. Został nim Per-Olof Wedin, dotychczasowy dyrektor generalny państwowego koncernu budowlanego Svevia (budowa obiektów infrastrukturalnych, rozwój i utrzymanie sieci drogowej).
– Zwerbowanie Per-Olofa Wedina to dla nas emocjonujące zdarzenie. Człowiek o takich kwalifikacjach zawodowych, bogatej wiedzy o branży leśno-drzewnej i dużym doświadczeniu w zarządzaniu firmami państwowymi jest doskonale predysponowany do kierowania Sveaskogiem. Per-Olof Wedin jest również znany z silnej osobowości przywódczej – mówi Göran Persson, przewodniczący rady nadzorczej Sveaskogu.
Per-Olof Wedin, ur. w 1955 r., był dyrektorem generalnym koncernu Svevia od 2007 roku. Ma za sobą również długą karierę w branży leśno-drzewnej. W ciągu ostatnich dziesięciu lat pełnił odpowiedzialne funkcje w firmach Stora Enso, Modo i SCA. – Stanowisko w Sveaskogu oznacza dla mnie powrót do korzeni, do branży leśnej, która jest bardzo bliska mojemu sercu. Fakt, że Sveaskog jest jedną z pereł w koronie narodowego portfela firm państwowych sprawia, że zadanie jest tym bardziej intrygujące i doniosłe. Oczekuję, że wspólnie z kierownictwem firmy i jej pracownikami, będziemy dalej rozwijać działalność Sveaskogu. Dzięki swoim wcześniejszym funkcjom mogę służyć firmie doświadczeniem w prorynkowym i efektywnym gospodarowaniu – uważa Per-Olof Wedin Warunki startowe w Sveaskogu nie są jednak zbyt korzystne dla Wedina. O ile ceny papierówki i innego drewna do przerobu przemysłowego wzrastają w Szwecji nieprzerwanie od końca 2009 r., o tyle ceny drewna tartacznego po osiągnięciu rekordowego poziomu pod koniec 2010 r. zaczęły spadać. W pierwszym kwartale 2011 r. spadek był jeszcze niewielki, ale w kwartałach drugim i trzecim notowana była już silniejsza tendencja zniżkowa. Sytuacja na szwedzkim rynku drewna jest niepewna. Popyt na drewno tartaczne, którego sprzedaż ma bardzo duży wpływ na wyniki finansowe Sveaskogu, jest obniżony. W rezultacie zarówno przychody, jak i zysk Sveaskogu były w pierwszych trzech kwartałach 2011 r. znacząco mniejsze niż w analogicznym okresie 2010 r. 
Źródło: www.sveaskog.se 

Opr. A.S.