Dotkliwie poruszeni olbrzymią tragedią – katastrofą prezydenckiego samolotu, oddajemy cześć pamięci Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Lecha Aleksandra Kaczyńskiego, jego Żony Marii Kaczyńskiej, wicemarszałków Sejmu i Senatu RP, parlamentarzystów, przedstawicieli urzędów państwowych, Wojska, Kościołów i Rodzin Katyńskich oraz wszystkich osób znajdujących się na pokładzie samolotu lecącego do Smoleńska. Rodzinom ofiar składamy najszczersze wyrazy żalu. Niech las, który rośnie nad mogiłami katyńskimi, szumi ku ich pamięci!

Pomyśl: gdy będziesz konał – czym się w tej godzinie
Twoja pamięć obarczy, nim szczeźnie a minie,
Wszystką ziemię ostatnim całująca tchem?
Czy wspomnisz dzień młodości – najdalszy od ciebie –
Za tę jego najdalszość, za odlot w podniebie,
Za to, że w noc konania nie przestał być dniem?

Czy wspomnisz czyjeś twarze, co – wspomniane – zbledną?
Czyli, śmiercią znaglony, zaledwo z nich jedną
Zdążysz oczom przywołać – niespokojny widz?
Czy w popłochu tajemnych ze zgonem zapasów
Zmącisz pamięć i zawrzesz na sto rdzawych zasuw,
I w tym skąpstwie przedśmiertnym nie przypomnisz nic?

Lub ci może zielonym narzuci się złotem
Las, widziany przygodnie – niegdyś – mimolotem,
Co go wywiał z pamięci nieprzytomny czas?…
I ócz zezem niecałe rojąc nieboskłony,
Łzami druha powitasz – i umrzesz, wpatrzony
W las nagły, niespodziany, zapomniany las!…

Bolesław Leśmian „Las”