W zamierającym drzewostanie olszowym w Nadleśnictwie Koło (RDLP w Poznaniu) naukowcy odkryli zupełnie nowy dla nauki gatunek. Dla upamiętnienia kraju, w którym został odnaleziony, nazwano go Phythophthora polonica. – Nad rzeką Ner znajdowało się ponad 50 ha odroślowego drzewostanu olszowego rosnącego na torfach niskich głębokich – opowiada Mirosław Macherski, nadleśniczy z Koła. – Był on zalewany każdej wiosny, ale podczas powodzi w 1997 r. doznał podtopienia letniego, czego olsza nie toleruje. Już w następnym roku drzewa zaczęły wykazywać oznaki zamierania. W listopadzie 2005 r., po konferencji w Puszczykowie dotyczącej zamierania drzewostanów liściastych, nadleśniczy opowiedział o problemie naukowcom z IBL. – Następnego dnia pojechaliśmy do Koła i pobraliśmy próbki z zamierających olsz – mówi Tomasz Oszako z Zakładu Fitopatologii IBL. – Wyhodowaliśmy z nich organizm, którego DNA porównaliśmy z bazą danych wszystkich znanych nauce gatunków. Okazało się, że jest to zupełnie nowy patogen.

Organizmy rodzaju Phythophthora często ulegają mutacjom i hybrydyzacji, a wiedza o ich systematyce wciąż się rozwija (w zeszłym roku równocześnie w Polsce, Francji i Hiszpanii odnaleziono nowy gatunek Pythium). Ich wpływ na zamieranie drzewostanów jest wciąż przedmiotem sporów – czy są głównymi sprawcami, czy tylko współuczestniczą w rozpadzie? Phythophthora polonica jest patogeniczny w stosunku do olszy oraz dębu, na którym wprawdzie nie zachowuje się zbyt agresywnie, ale wywołuje lokalne obumieranie tkanek i nekrozy.
DGP

Zakład Fitopatologii Leśnej IBL prosi o kontakt w przypadku zaobserwowania niepokojących objawów obumierania olszy (szczególnie położonych nad zbiornikami wodnymi) w celu wykonania analizy wody pod względem mikrobiologicznym.