W lutym br. rozpoczęto tworzenie Platformy Technologicznej Sektora Profitującego z Lasów (ang. Forest-Based Sector Technology Platform, w skrócie FTP). Unijne platformy technologiczne to jeden z instrumentów realizowania polityki Komisji Europejskiej, służący kreowaniu i rozwijaniu partnerstwa publiczno-prywatnego w sferze badań i innowacji. W swej istocie platformy technologiczne są mechanizmem skupiania wszystkich egzystujących w danym segmencie życia europejskiego grup interesów w celu uzgodnienia spójnej całościowej wizji rozwoju tego segmentu, opracowania strategii urzeczywistnienia owej wizji, a następnie sterowania realizacją przyjętej strategii. W myśl unijnej Strategii Lizbońskiej to właśnie innowacje mają być motorem rozwoju Europy w najbliższych latach.
Platforma Technologiczna Sektora Profitującego z Lasów ma być otwarta na wszystkie grupy interesów związane z lasami, obejmować wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskieji całe długie łańcuchy podaży, od producenta prymarnego do konsumenta. Jednym z podstawowych zadań FTP na obecnym etapie jej rozwoju jest opracowanie tzw. strategicznego programu badań naukowych (ang. Strategic Research Agenda) dla sektora profitującego z lasów. Program ten będzie kompilacją narodowych strategicznych programów badań naukowych, które mają zostać przygotowane jako pierwsze.Naczelnym organem FTP jest tzw. grupa wysokiego szczebla. W jej skład wchodzą prominentne osoby reprezentujące firmy branży przemysłowej (Stora Enso, Moelven Industrier, SCA, M-real) oraz federacje stowarzyszeń (CEPF – Konfederacja Europejskich Właścicieli Lasów, CEI-Bois – Europejska Konfederacja Przemysłu Obróbki Drewna, CEPI – Konfederacja Europejskiego Przemysłu Papierniczego, FFIF – Federacja Fińskiej Branży Leśnej). Przewodniczącym grupy jest Bjoern Haegglund,zastępca dyrektora firmy Stora Enso. Przedstawiciele Komisji Europejskiej, a mianowicie dyrekcji generalnych „Badania Naukowe” i „Przedsiębiorczość i Przemysł”, mają status obserwatorów w tym gremium.W grupie wysokiego szczebla FTP nie ma, jak dotąd, niestety reprezentantów dużych unijnych państwowych gospodarstw leśnych, takich jak choćby fiński Metsähallitus (12 mln ha), polskie Lasy Państwowe (7,6 mln ha), szwedzki koncern Sveaskog (4,6 mln ha), brytyjska Komisja Leśna (1 mln ha) czy Austriackie Lasy Związkowe SA (850 tys. ha). Trudności z przebiciem się na forum FTP ma Europejska Sieć Przedsiębiorców Leśnych (ENFE).Ogniwami łączącym FTP z grupami interesów w państwach członkowskich UE są tzw. narodowe grupy pomocnicze. Z założenia gremia te winny składać się z przedstawicieli sektora profitującego z lasów i placówek badawczo-rozwojowych oraz reprezentantów instytucjifinansowych i organów administracyjnych. To właśnie narodowe grupy pomocnicze mają przygotować wspomniane wyżej narodowe strategiczne programy badań naukowych. Koordynatorem polskiej grupy pomocniczej FTP jest prof. Władysław Strykowski, dyrektor Instytutu Technologii Drewna w Poznaniu.W kilkunastoosobowej radzie naukowej FTP, której przewodniczy prof. Yves Birot z Francji, zasiada też prof. Piotr Paschalis jako przedstawiciel Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Rada naukowa FTP reprezentuje ogół środowiska naukowego w procesie formowania i wdrażania Platformy Technologicznej Sektora Profitującego z Lasów.źródło: www.forestplatform.org
opr. A.S.